Το παιχνίδι στο Emirates έχει τελειώσει, ο δημοσιογράφος τον σταματά για δηλώσεις και εκείνος δεν σηκώνει το βλέμμα από το πάτωμα. Τον διακρίνει μια συστολή. Καμία σχέση με τον τρόπο που συμπεριφέρθηκε στο 40ο λεπτό του αγώνα με την Arsenal, οπότε πήγε να εκτελέσει κόρνερ και έκανε το 1-2 για τον Ολυμπιακό.

Ο Γιάννης Φιλέρης χαρακτήρισε αυτήν την ενέργεια ως " χτύπημα Χατζηπαναγή ". Ο Κώστας Φορτούνης αρκέστηκε στο να πει " είδα τον Οσπίνα να είναι λίγο μακριά από την εστία και είπα στον εαυτό μου "γιατί όχι;". Χαίρομαι που όλα πήγαν καλά", πριν εστιάσει στη σημασία της νίκης που πανηγύρισε η ομάδα του " γιατί το άθλημα είναι ομαδικό και σήμερα (την Τρίτη 29/9) ο Ολυμπιακός πήρε μια από τις μεγαλύτερες εκτός έδρας νίκες". Και όχι, δεν είπε ό,τι είπε για το θεαθήναι. Είναι τέτοιος τύπος. Ας (ξανα)δούμε όμως, τα γκολ του Emirates άλλη μια φορά, πριν περάσουμε στο θέμα μας: στο ποιος είναι ο Κώστας Φορτούνης.

Οι γονείς του είχαν ξεχάσει ποιο είναι το... πραγματικό χρώμα στους τοίχους του δωματίου του. Τους είχε σκεπάσει με αφίσες (ο Ζιοβάνι είχε ξεχωριστή θέση, με τον Ριβάλντο... να ακολουθεί από κοντά), κασκόλ και ό,τι άλλο διέθετε με το σήμα της αγαπημένης του ομάδας. Σε αυτό το ερυθρόλευκο περιβάλλον ήταν που ονειρεύτηκε τον εαυτό του, να πρωταγωνιστεί σε παιχνίδι του Ολυμπιακού, για πρώτη φορά, όταν ήταν 6 χρόνων. Δεν ήταν από τα παιδάκια που πειραματίστηκαν με τα σπορ. Πριν καν αποκτήσει τη συνείδηση της ύπαρξης, είχε αποφασίσει πως θα γίνει ποδοσφαιριστής. Ναι, η ιστορία του γεννημένου στις 16 Οκτωβρίου του 1992, Κώστας Φορτούνης είχε παιδικό όνειρο αυτό που κάνουν τα 3/4 των αγοριών της ηλικίας του. Μόνο που εκείνες, χωρίς να το γνωρίζει τότε, ήταν προικισμένος και με το ανάλογο ταλέντο.

Για να κάνουμε το ταξίδι στη ζωή του διεθνούς μεσοεπιθετικού, πήραμε τη βοήθεια του πρώτου του προπονητή, το όνομα του οποίου λέει και ξαναλέει ο ίδιος ο παίκτης του Ολυμπιακού, σε κάθε του συνέντευξη, στην... κατηγορία "ποιος σε έχει βοηθήσει περισσότερο". Ο Απόστολος Γκαραγκάνης μας διέθεσε όση ώρα χρειαστήκαμε, για να μάθουμε όσα χρειαζόμασταν... και να σας τα μεταφέρουμε.

"Πρώτη φορά, συναντηθήκαμε στον "Ασκληπιό", ακαδημία ποδοσφαίρου με έδρα τα Τρίκαλα", σε απόσταση 20 χιλιομέτρων από την Καλαμπάκα όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας. " Μαζί με τον Νίκο Γιαγιάκο, είδαμε μπροστά μας ένα πολύ συνεσταλμένο, σεμνό παιδί. Από τα πρώτα πράγματα που καταλάβαμε και τον αφορούσαν, ήταν η αδυναμία που έχει στην οικογένεια του", πράγμα που εξηγεί και την κίνηση που έκανε, μετά το γκολ στο 32ο λεπτό του αγώνα της 27ης Σεπτεμβρίου, με τον ΠΑΣ Γιάννινα. Ποια; Αυτή.

Μετά τον αγώνα, ανέβασε τη φωτογραφία και στο λογαριασμό που διατηρεί στο Instagram (fortou25). Στο μεσοδιάστημα, εξήγησε πως η γιαγιά του η Δάφνη επρόκειτο να υποβληθεί σε επέμβαση (παρεμπιπτόντως, πήγε πολύ καλά) και ήθελε να της στείλει ευχές και θετική ενέργεια. Για να καταλάβετε καλύτερα τι σημαίνει "οικογένεια" στο μυαλό του, θα χρειαστεί να σας μεταφέρουμε την απάντηση που είχε δώσει, σε σχετική ερώτηση του ekalampaka.gr. "Είναι πολύ μεγάλο πράγμα. Ζεις και αναπνέεις για την οικογένεια σου, θες να είστε κάθε μέρα μαζί". Τώρα, ας ξαναγυρίσουμε στην αρχή της ιστορίας.

" Από τις πρώτες προπονήσεις φάνηκε πως διέθετε κάποια πολύ ιδιαίτερα τεχνικά χαρίσματα. Δουλέψαμε μαζί έως τα 11 και μετά μας ακολούθησε, όταν μαζί με τον κ. Γιαγιάκο δημιουργήσαμε τη δική μας ακαδημία, με το όνομα "Δήμητρα-Απόλλων" και πάλι στην περιοχή των Τρικάλων. Εκεί έμεινε άλλα δυο χρόνια, αλλά είχε ήδη απολαύσει μια ευτυχή συγκυρία. " Ήταν μέλος ενός γκρουπ παικτών, που ήταν γεννημένοι το 1991 και το 1992 και έτυχε να διαθέτει πολύ ξεχωριστά μέλη. Τους αδελφούς Σκόνδρα, τον Νικλητσιώτη, Σαρόπουλο, μεταξύ άλλων. Παιδιά που στη συνέχεια έκαναν επαγγελματική καριέρα. Εκείνος ξεχώριζε και σε αυτήν την ομάδα. Το ταλέντο του ήταν τέτοιο που τον έκανε να ξεχωρίζει". Οι προπονήσεις ήταν τέσσερις φορές την εβδομάδα " αλλά κατόπιν σχετικής συμφωνίας με τον πατέρα του, Σπύρο, τον στέλναμε και σε εργοφυσιολόγο, για να κάνει και ξεχωριστή δουλειά. Τον δουλεύαμε περισσότερο στη δύναμη, όπου όπως του λέμε και τώρα, χρειάζεται ακόμα κάποια δουλειά".

Εδώ θα χρειαστεί να ανοίξουμε μια παρένθεση, για να σας πούμε ότι ο Σπύρος Φορτούνης είχε επίσης λατρέψει το ποδόσφαιρο από παιδική ηλικία και ασχολήθηκε ενεργά με το σπορ, σε ερασιτεχνικά πρωταθλήματα. Άρα, αντιλαμβάνεστε το γιατί και ο Κώστας, αλλά και ο αδελφός του, Θοδωρής, τακτοποίησαν από πολύ νωρίς τα του επαγγελματικού τους προσανατολισμού. Η Ανθούλα Φορτούνη ήταν εκεί, να φροντίζει τα παιδιά της, να μην τους λείψει τίποτα. Μαζί με το σύζυγό της, διατηρούσαν -και εξακολουθούν να διατηρούν- μια ταβέρνα, στο κέντρο της πόλης. Αν τυχόν βρεθείτε εκεί, δεν θα δυσκολευτείτε να καταλάβετε ποια είναι (στην ταμπέλα αναγράφεται το "Η άμυνα")!

Μικρό, δεν τον έλεγες... πολύ ομαδικό

" Όπου και αν πηγαίναμε, σε τουρνουά, ο Κώστας έβγαινε πρώτος σκόρερ, αναδεικνυόταν πολυτιμότερος. Τον ήξεραν όλοι και τον αναγνώριζαν όλοι". Ακόμα και όταν δεν επιδιδόταν στο θρίαμβο του ομαδικού παιχνιδιού. " Είχε την ντρίμπλα, την πάσα και τα τελειώματα, από νωρίς. Η αλήθεια βέβαια, είναι πως όταν ήταν πιο μικρός συνήθιζε να ντριμπλάρει όλη την ομάδα και να φτάνει στο γκολ, μόνος του. Θυμάμαι ένα τουρνουά στο Πήλιο, όταν ήταν 12 χρόνων. Είχε πάρει την μπάλα στο κέντρο, πέρασε όλη την αντίπαλη ομάδα και σκόραρε". Και τι έκαναν τα υπόλοιπα παιδάκια; Έτρεξαν να τον αγκαλιάσουν ή... ασχολήθηκαν με άλλα πράγματα, αφού δεν είχαν συμμετοχή; " Δεν κατάλαβες. Έπεσαν όλοι επάνω του, να τον συγχαρούν. Όχι μόνο οι συμπαίκτες του, αλλά και οι αντίπαλοι! Για αυτό σου είπα πως όλοι τον αναγνώριζαν ως κάτι το ξεχωριστό, τότε". Οι αγκαλιές είναι σύνηθες φαινόμενο ακόμα και σήμερα, κάθε φορά που πηγαίνει στις εγκαταστάσεις της πρώτης του ομάδας. Και πηγαίνει συχνά. Γιατί το δέσιμο που έχει με τη γενέτειρα του είναι τέτοιο που σε -σχεδόν- κάθε ευκαιρία που έχει, διανύει τα 350 χιλιόμετρα, ώστε να βρεθεί κοντά στους δικούς του ανθρώπους. Χωρίς να παραλείπει να πάει και στα γήπεδα που έμαθε το σπορ.

Η φωτογραφία είναι από το site trikalaola.gr

Τι γινόταν όμως, με το σχολείο, δεδομένου ότι το ποδόσφαιρο ήταν η απόλυτη προτεραιότητα του; " Θα πρέπει να σου πω ότι εκτός της δουλειάς που κάναμε στην ομάδα, εκείνος... συνέχιζε και όταν γύριζε σπίτι την προπόνηση. Πήγαινε στο υπόγειο της κατοικίας της οικογενείας και το μόνο που άκουγε η γειτονιά, όλη μέρα, ήταν το... ντάμπα ντούμπα από τα σουτ και τα τρικ που έκανε. Ο θόρυβος ήταν διάρκειας που... έκανε έξαλλη όλη τη γειτονιά! Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν, ότι το σχολείο ερχόταν σε δεύτερη μοίρα. Ήταν επιμελής, αλλά δεν θα τον έλεγες καλό μαθητή".

Μια από τις πιο έντονες αναμνήσεις που έχει ο πρώτος του προπονητής από τον Φορτούνη, όταν ήταν μικρός " ήταν... η πτώση του σε άδεια πισίνα, σε ξενοδοχείο της Νάουσας όπου είχαμε πάει για παιχνίδια. Ήταν βράδυ, έπαιζε ως συνήθως ποδόσφαιρο, του έφυγε η μπάλα, πήγε να τη σώσει, δεν είδε το κενό... και βρέθηκε φαρδύς πλατύς μέσα".

Η πρώτη φορά που βρέθηκε στον Ολυμπιακό

Σε ένα από τα τουρνουά που μετείχε με τη "Δήμητρα Απόλλων" τον είδαν οι άνθρωποι που είχαν την ευθύνη για τις ακαδημίες του Ολυμπιακού (ο Μπάμπης Ζελενίτσας -ήταν η εποχή που ήταν υπεύθυνος ο Βασίλης Καραπιάλης). Συγκεκριμένα, ήταν σε αυτό του Ρέντη, με τον Φορτούνη να ηγείται του 5-1 επί των "ερυθρόλευκων". "Ήλθαν σε εμάς να τον ζητήσουν -μαζί με τον Νικλητσιώτη- μετά πήγαμε στον πατέρα του, ο οποίος ήταν οπαδός του Ολυμπιακού και ουσιαστικά δεν είχε πολλά να σκεφτεί. Πέραν δηλαδή, του ότι το παιδί θα έφευγε πολύ μικρό από το σπίτι. Επρόκειτο όμως, να διεκδικήσει το όνειρο του και το κυριότερο, ο Σπύρος ένιωθε ότι το παιδί θα ήταν σε πολύ καλά χέρια".

Την πρώτη χρονιά (2003-04) έμεινε στις εγκαταστάσεις στο Ρέντη. Πώς διαχειρίστηκε την απόσταση από την οικογένεια του; Την προσαρμογή του στα νέα δεδομένα; " Του έλειπαν όλοι. Πολύ. Και αυτός ήταν ο πιο σημαντικός λόγος που η ιστορία δεν εκτυλίχθηκε όπως θα ήθελε. Ένιωθε τέτοια νοσταλγία, που του στοίχισε. Που δεν τον άφησε να δείξει όσα μπορούσε να κάνει. Ό,τι διέθετε".

Για να τον βοηθήσουν οι δικοί του, έστειλαν τον παππού του, Κωνσταντίνο στην Αθήνα να μείνει μαζί του το δεύτερο χρόνο. " Ενοικίασε ένα διαμέρισμα κοντά στο Ρέντη και έμεινε μαζί του", με τους γονείς του να εναλλάσσονται (σε επισκέψεις) και τον αδελφό του να... γεμίζει τα κενά. Και πάλι όμως, δεν κατάφερε να νιώσει καλά, να "ανοιχτεί" ως άνθρωπος και ως παίκτης. "Τι να σου πω; Δεν τον εμπιστεύτηκαν; Δεν ενδιαφέρθηκαν για εκείνον; Η ουσία είναι ότι δεν έπαιζε ποτέ" και στα 16 γύρισε στη "Δήμητρα-Απόλλων". Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, οφείλουμε να πούμε πως υπάρχει και ο αντίλογος ως προς το λόγο που έφυγε από τις ακαδημίες του Ολυμπιακού -και αφορά δική του παραβατική συμπεριφορά. Εφ όσον όμως, εκείνοι που γνωρίζουν, δεν έχουν μιλήσει επίσημα, δεν θα κάνουμε εμείς τους δικαστές. Τι θα κάνουμε; Θα προχωρήσουμε.

" Όταν ήλθε πάλι κοντά μας, ήταν σε τραγική κατάσταση. Κατ' αρχάς, ήταν απογοητευμένος που δεν είχε καταφέρει να μείνει στην αγαπημένη του ομάδα, να δείξει τι μπορεί να κάνει στο γήπεδο, να κερδίσει μια θέση. Ένιωθε παραμελημένος. Ήταν άλλος άνθρωπος. Η ψυχολογία του ήταν σε κάκιστη κατάσταση. Αυτό που κάναμε, σε συνεργασία με την οικογένεια του, ήταν να επικεντρώσουμε στο πώς αισθανόταν. Να τον κάνουμε να καταλάβει ότι ήταν πολύ μικρός και πως είχε όλο το χρόνο μπροστά του να πραγματοποιήσει τα όνειρα του. Τον διαβεβαιώσαμε ότι θα έχει και άλλες ευκαιρίες".

"Θα ξαναγυρίσω στον Ολυμπιακό, θα το δείτε"

Χρειάστηκε τρεις μήνες για να συνέλθει. Όταν άφησε πίσω το παρελθόν, ενημέρωσε τον κ. Γκαραγκάνη πως "μια ημέρα, κόουτς θα γυρίσω στον Ολυμπιακό και θα κάνω καριέρα εκεί. Θα το δείτε". Αυτός ο στόχος (της επιστροφής) έγινε το υπέρτατο κίνητρο που είχε. Άπαξ και βρήκε τον εαυτό του " άρχισε να κάνει... παπάδες και στο γήπεδο. Μετά τα Χριστούγεννα και έως το καλοκαίρι, έκανε ό,τι ήθελε στην Α' ερασιτεχνική κατηγορία, με την ανδρική ομάδα πια. Ήταν ξεκάθαρο ότι δεν θα έμενε για πολύ κοντά μας". Το καλοκαίρι του 2008, ο Γιώργος Βαζάκας είχε ήδη κινήσει τις διαδικασίες, ώστε να αποκτήσει τον έφηβο στον ΑΟ Τρικάλων, ομάδα Γ' Εθνικής.

" Σκεφτήκαμε πως εκεί η προπόνηση θα περνούσε σε άλλο επίπεδο, θα δούλευε καλύτερα και πιο ειδικά, οπότε συμφωνήσαμε -πάντα με την οικογένεια του- στη μετακόμιση, μολονότι ο προπονητής τον είχε ενημερώσει ότι δεν τον προορίζει για βασικό. Είχε ξεκαθαρίσει ότι διακρίνει το ταλέντο και θέλει να το εξελίξει". Η πραγματικότητα ήταν λίγο διαφορετική. Και λεπτά συμμετοχής πήρε και βασικός έγινε.

Η φωτογραφία είναι από το goaltrikala.gr

Στη γενικότερη εξέλιξη του, έπαιξε σημαντικό ρόλο το γεγονός πως ό,τι και αν γινόταν στα Τρίκαλα (με τα οποία είχε υπογράψει τριετές συμβόλαιο, το οποίο δεν εξαντλήθηκε), τον καλούσε ο Γιώργος Γεωργιάδης στις μικρές εθνικές. " Και ο κ. Τσάνας τον εμπιστεύτηκε και τον βοήθησε". Αλλά δεν σας είπαμε... τι έλεγε ο Βαζάκας για εκείνον. " Μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση. Ξεχώριζε για το θράσος του, δεν δίσταζε να μπει στην αντίπαλη περιοχή, υπό τις όποιες συνθήκες. Έπαιζε κάθετα, χωρίς να φοβάται τον αντίπαλο, εκμεταλλευόμενος την πολύ καλή τεχνική και την διεισδυτικότητα του". Είναι μεταξύ των καλύτερων παικτών που έχει συνεργαστεί και αναδείξει; " Έχω βγάλει πολλούς. Καθιέρωσα στα 16 του τον Στέλιο Βενετίδη. Ήταν ένα παιδί που γαλουχήθηκε από εμένα. Δεύτερος είναι ο Φορτούνης, τον βρήκα στα Τρίκαλα και έφτασε μετά εκεί που έφτασε. Η μεγάλη φουρνιά μου ήταν στον Πανιώνιο με Μάκο, Τζιόλη και Σπυρόπουλο", είπε πρόσφατα ο Βαζάκας στο Sport24.gr.

Από τότε, λοιπόν ο Βαζάκας ενημέρωνε πως ο Φορτούνης επρόκειτο να απασχολήσει σύντομα όλη την Ελλάδα. Οι δυο πρώτοι μήνες ήταν ιδιαίτεροι. Αφιερώθηκαν στη γνωριμία με τους νέους συμπαίκτες, τα νέα δεδομένα. Είχε και ένα τραυματισμό. Ο προπονητής των Τρικάλων ωστόσο, διαβεβαίωνε ότι " είναι θέμα χρόνου να μπει. Δεν γίνεται να φρενάρεις αυτόν τον παίκτη". Υπό τις οδηγίες του, έκανε ντεμπούτο, μέτρησε έξι συμμετοχές και ναι, αυτό το λέτε επιτυχία, διότι εκείνη τη σεζόν (2009-10) τα Τρίκαλα είχαν αλλάξει πέντε προπονητές! Ο Γιώργος Γεωργιάδης τον κάλεσε στην Νέων, για φιλικά (τον Φλεβάρη του 2010) και στα 17 τον έκανε μέλος της U19, που εμφανίσαμε ως έθνος στους αγώνες της Elite Round, στην Ουγγαρία -τον Μάιο του ίδιου χρόνου.

Το "δέστε τον" των οπαδών του ΠΑΟΚ και ο Αστέρας

Ένας άλλος τεχνικός που στήριξε, που βοήθησε τον Φορτούνη " ήταν ο Βαγγέλης Βλάχος", ο οποίος τότε καθόταν στον πάγκο του Αστέρα Τρίπολης. Για να εμφανιστούν οι Αρκάδες στην εικόνα, μεσολάβησε ο Χρήστος Τσιρίκας, "κατάσκοπος" της ομάδας -είχε ενημερώσει τα αφεντικά του για τον 17χρονο από την Καλαμπάκα. Μαζί με εκπροσώπους άλλων ομάδων, βρέθηκε στο παιχνίδι για τα μπαράζ ανόδου με τον Βύζαντα. Μόνο που ο μικρός δεν πάτησε στον αγωνιστικό χώρο. Αυτό δεν πτόησε κάποιον.

Ο Γκαραγκάνης αποκαλύπτει στο Sport24.gr ότι " θυμάμαι ότι τον είχαμε πάει μαζί με τον πατέρα του, για να δοκιμαστεί στον ΠΑΟΚ (κατόπιν σχετικής εισήγησης του Ζήση Βρύζα ), εκείνο το καλοκαίρι (2010). Κάποιοι φίλαθλοι της ομάδας ήταν στις εξέδρες και όταν ο Κώστας τελείωσε τη διαδικασία, εκείνοι ούρλιαζαν "δέστε τον αυτόν τον μικρό, στην Τούμπα. Να μην πάει πουθενά. Να μείνει εδώ". Δεν τον έδεσαν. Και αυτό ήταν... λάθος. Τι έγινε; Ο Τσιρίκας, μαζί με τον Νίκο Κοτσοβό -βοηθός τότε του Βλάχου- ενέτεινε τις προσπάθειες να πείσει τους ιδιοκτήτες του Αστέρα πως ο Φορτούνης έπρεπε να μετακομίσει στην Τρίπολη. Την ίδια χρονική περίοδο, ο Νίκος Γαλανόπουλος, ο οποίος τελούσε τότε χρέη τεχνικού διευθυντή στα Τρίκαλα, εκμεταλλεύτηκε την προσωπική σχέση που έχει με τους ιδιοκτήτες του Αστέρα και συμφώνησε ως προς την παραχώρηση του παίκτη, για 80.000 ευρώ. Την επομένη, εκπρόσωπος των Αρκάδων μετέβη οδικώς στην Καλαμπάκα, μίλησε με την οικογένεια του παίκτη, "έκλεισε" τη συμφωνία και η ιστορία τελείωσε, με την ανακοίνωση Τύπου του Αστέρα, στις 30/6.

" Διάλεξε τον Αστέρα, γιατί εκεί του έδειξαν να τον θέλουν περισσότερο. Έπαιξε ρόλο ο Γιώργος Μποροβήλος, όπως και οι ιδιοκτήτες της ομάδας. Τον έκαναν να νιώσει πως θα φύγει μεν, από την οικογένεια του, αλλά θα πάει κάπου όπου θα βρει μια νέα φαμίλια. Για αυτό και στην Τρίπολη απέκτησε ψυχολογία", λέει ο Γκαραγκάνης. Ο ίδιος ο παίκτης ενημέρωσε ότι " είχα συμφωνήσει προφορικά με τον ΠΑΟΚ, αλλά επέλεξα να πάω στον Αστέρα σκεπτόμενος ότι θα έχω περισσότερες ευκαιρίες. Διάλεξα τον Αστέρα, γιατί έκανε και εμένα και την οικογένεια μου να πειστούμε. Μου έδωσαν ό,τι ζήτησα". Οι κακές γλώσσες ήθελαν τον πατέρα του να 'χει επηρεάσει το παιδί... στο 100%.

Ο Βλάχος είχε ξεκάθαρο προσανατολισμό, σε ό,τι αφορούσε την περίπτωση του νέου αυτού παίκτη, από τα φιλικά. Ευθύς εξ αρχής του έδωσε ευκαιρίες, χρόνο συμμετοχής και μετά όταν άρχισαν οι επίσημες υποχρεώσεις, θέση στην 11αδα. Στη δεύτερη αγωνιστική της Superleague, στο πλαίσιο της οποίας ο Αστέρας πήγε στο ΟΑΚΑ για να συναντήσει την ΑΕΚ, ο Φορτούνης έκανε αυτό που ακολουθεί. Και που προφανώς θυμάστε, αφού αυτή ήταν η πρώτη φορά που έγινε πρωτοσέλιδο.

Μια εβδομάδα μετά... αυτό που είδατε από πάνω (είχε μπει ως αλλαγή του Αράς, στο 68' και στο 81'... εξαπέλυσε τον "κεραυνό", γιατί " δεν ήταν κάποιος συμπαίκτης μου δίπλα μου, οπότε αποφάσισα να σουτάρω"), ο Λεωνίδας Βόκολος τον κάλεσε για το φιλικό της Εθνικής Νέων, με την Ολλανδία. Η Ελλάδα επικράτησε 3-1. Ο Βέλλιος σκόραρε τα δυο από τα γκολ. Αμφότερες οι ασίστ ήταν του Φορτούνη. Τα φιλικά προσκείμενα δημοσιεύματα συνεχίστηκαν και σιγά σιγά άρχισε να αποκτά το δικό του όνομα, στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Μετά την πρώτη του χρονιά, στην ελίτ των ελληνικών πρωταθλημάτων, ο Βαγγέλης Μαρινάκης είχε ενημερώσει τους φιλάθλους του Ολυμπιακού πως μια μέρα ο Φορτούνης θα φορά την ερυθρόλευκη. Δεν ήταν εκείνη η ημέρα, διότι οι απαιτήσεις του Αστέρα, για buy out ήταν τέτοιες που δεν ήθελαν να καλύψουν οι Πειραιώτες.

Φήμες ήθελαν να πρόκειται για ποσό 1 εκατ. ευρώ και μάλλον ευσταθούν, αν σκεφτείτε πως τον Δεκέμβριο του 2010 η Juventus χτύπησε την πόρτα του Αστέρα για τον 18χρονο (είχε τραυματιστεί ο Sorensen) και όταν ενημερώθηκε για τις απαιτήσεις, γύρισε την πλάτη και έφυγε.

Εκείνος θα σχολίαζε ότι " με τιμά το ενδιαφέρον και η προοπτική να συνεχίσω την καριέρα μου στην πρωταθλήτρια Ελλάδος. Παραμένει όνειρο". Πρόσθεσε όμως, και ότι " μου αρέσει να ακούω ότι αρκετές ομάδες ενδιαφέρονται να με αποκτήσουν". Για την ιστορία, οι γονείς του τον επισκέπτονταν πολύ τακτικά (ιδιαίτερα η μητέρα του, η οποία του μαγείρευε και τα αγαπημένα του φαγητά), ενώ σε κάθε ρεπό έπαιρνε το λεωφορείο και πήγαινε στα Τρίκαλα.

Τον είχαν ρωτήσει αν σκέφτεται τον εαυτό του στην Εθνική. Είχε προηγηθεί η ευμενής τοποθέτηση του Φερνάντο Σάντος προς το άτομο του. " Είναι νωρίς ακόμα να σκεφτώ την Εθνική. Συνεχίσω να δουλεύω και αν γίνει κάτι τέτοιο, ένα όνειρο μου θα 'χει γίνει πραγματικότητα", είχε εξηγήσει.

Η πρόταση του Παναθηναϊκού και η ξενιτιά

Το καλοκαίρι του 2011 και ενώ είχε ένα ακόμα χρόνο συμβόλαιο με τον Αστέρα, άλλαξε ατζέντη και ενημερώθηκε πως έχει ουκ ολίγες προτάσεις. Από την Ελλάδα (Παναθηναϊκός), από την Ιταλία (Αταλάντα) και από τη Γερμανία. Διάλεξε την Καϊζερσλάουτερν και πραγματοποίησε ένα ακόμα όνειρο (γιατί όπως είχε αποκαλύψει " από παιδί ήθελα να κάνω το άλμα στο εξωτερικό"). Είναι και η περίοδος που ενημερώνεται πως παραμένει μέλος στα κλιμάκια της εθνικής. " Προτίμησε το εξωτερικό, διότι ήταν ένας άλλος κόσμος, σε επίπεδο νοοτροπίας, γηπέδων, δουλειάς. Διάλεξε τη γερμανική ομάδα, γιατί πίστεψε πως θα τον βοηθήσει να εξελιχθεί". Επίσης, κοντά στη νέα του πόλη (στην Καρλσρούη) έμενε η αδελφή της μητέρας του, Αριστέα " ενώ οι γονείς του συνέχισαν τα εναλλάξ ταξίδια, ώστε να μην μείνει ποτέ μόνος, με τον αδελφό του να είναι και πάλι κοντά του", θυμάται ο Γκαραγκάνης. Την πρώτη χρονιά, οπότε η νέα του ομάδα (με την οποία είχε υπογράψει για τέσσερα χρόνια) έπαιζε στην Bundesliga, όλα κύλησαν μια χαρά -έπαιξε και στα 28 ματς.

" Το πρόγραμμα είναι πολύ συγκεκριμένο" είχε πει, " είναι και πολύ διαφορετικό από εκείνο της Ελλάδας. Έχουμε πάντα πρωινές προπονήσεις, μετά τρώμε όλοι μαζί στο εστιατόριο της ομάδας, ακολουθούν λίγες ώρες ξεκούρασης και μετά είτε καφές, είτε προπόνηση. Γενικά, περνάμε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας μας στο γήπεδο". Και από ό,τι φάνηκε, αυτό το ολοήμερο πρόγραμμα απέδωσε.

Το προσκλητήριο του Σάντος

" Όταν πήραμε το Euro ήμουν 12 χρόνων" είχε εξηγήσει μετά την κλήση του στην Ανδρών, από τον Σάντος, για να προσθέσει "π αρακολουθούσα όλους εκείνους τους παίκτες που πάτησαν στην κορυφή της Ευρώπης. Αναρωτιόμουν αν θα ζήσω και εγώ κάποτε κάτι ανάλογο. Και τα έφερε έτσι η ζωή που βρέθηκα το 2012 στο Euro. Δίχως αμφιβολία είναι ό,τι καλύτερο μου έχει τύχει". Το πρώτο πράγμα που έκανε, όταν έμαθε πως είναι στην προετοιμασία " ήταν να πάρω τους γονείς μου τηλέφωνο και να μοιραστώ μαζί τους τη χαρά μου. Επρόκειτο να εκπροσωπήσω τη χώρα μου. Ήταν τεράστιο πράγμα". Ένα όνειρο που μόλις είχε διαγράψει από τη λίστα του. Ήταν μόλις 19 χρόνων -δεν είχε "κλείσει" τα 20.

Είχε ενημερώσει ότι " θα κάνω ό,τι περνά από το χέρι μου, για να είμαι στους 23 που θα παίξουμε στα γήπεδα της Πολωνίας", είχε ομολογήσει ότι "δεν το περίμενα, ποτέ όμως, δεν μπορείς να ξέρεις πώς θα τα φέρει η ζωή. Ακόμα και το... πιο τρελό όνειρο, μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Ονειρευόμουν αυτή τη στιγμή, από τότε που ήμουν μικρό παιδί και πάλευα να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο", ενώ για την Καϊσερσλάουτερν είχε εξηγήσει ότι " έχω συμβόλαιο και προς το παρόν δεν υπάρχει κάτι άλλο. Οι πιθανότητες να μείνω είναι 50-50".

Ο Σάντος τον σήκωσε, στην πρεμιέρα του Euro2012, με την οικοδέσποινα Πολωνία, για να αντικαταστήσει τον Γκέκα (στο 68') ήταν έτοιμος. Στην πρώτη του επαφή με την μπάλα, πάσαρε στον Σαλπιγγίδη, ο οποίος κέρδισε πέναλτι -ενώ αποβλήθηκε ο Σέζνι. Ο Καραγκούνης δεν ευστόχησε από τα 11 μέτρα, αλλά το αποτέλεσμα ήταν 1-1 και στο επόμενο ματς ο Φορτούνης ήταν στη βασική ενδεκάδα.

" Ο προπονητής μου είχε πει "μπες, παίξε, κράτα μπάλα και μην έχεις άγχος" και αυτό έκανε. Μετά το ματς ευχαρίστησε τους πάντες. Τους συμπαίκτες του " που με βοήθησαν. Όλοι. Και οι μεγαλύτεροι και οι μικρότεροι". Μετά ευχαρίστησε την οικογένεια του " που με βοήθησε να φτάσω μέχρι εγώ και για όσα κάνουν για εμένα".

"Όσο ήμουν στην Πολωνία ήμουν σε διαρκή επαφή με τους γονείς μου και τον αδελφό μου. Μου έλεγαν ότι όλοι εκεί χαίρονται για εμένα και με βλέπουν από την τηλεόραση. Είχα νιώσει πολύ μεγάλη ευχαρίστηση". Μεγάλη ευχαρίστηση ένιωσαν και όλοι οι συντοπίτες του, με τον Δήμαρχο της Καλαμπάκας, Δημήτρη Σακελλαρίου να τον καλεί με την επιστροφή του στα πάτρια εδάφη, στο Δημαρχείο για να του δώσει συγχαρητήρια. Οι φωτογραφικοί φακοί συνέλαβαν τον πρώτο άρχοντα της πόλης να έχει βουρκώσει, όπως του έλεγε " θέλω να σου πω πόσο υπερήφανοι νιώθουμε όταν σε βλέπουμε να παίζεις στα γήπεδα. Να έχεις πάντα στο μυαλό σου, πως όλοι μας εδώ, στην πόλη που γεννήθηκες αγωνιζόμαστε μαζί σου, κλωτσάμε την μπάλα μαζί σου. Συγχαρητήρια και ένα μεγάλο "μπράβο" στους γονείς σου που σε στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια".

Μετά τον Δήμαρχο, τον τίμησε και η Ένωση Ξενοδόχων του Νομού Τρικάλων, με τον πατέρα του να λέει σε εκείνη τη βραδιά πως " για να φτάσει εκεί είχε και εμάς μαζί του. Ζούμε μια κατάσταση πρωτόγνωρη. Ζούμε και εμείς το όνειρο μαζί του. Αυτό έχει πει σε πολλές συνεντεύξεις του. Εγώ λέω ότι το ζούμε και εμείς μαζί του. Θα ήθελα, τέλος, να ευχαριστήσω τον κ. Γκαραγκάνη, ο οποίος έπαιξε τον σημαντικότερο ρόλο στην καριέρα του Κώστα. Κατάφερε μέσα από τη δουλειά του και από το χαρακτήρα του να τον φτάσει πολύ ψηλά", ενώ η μητέρα του πρόσθεσε " είμαστε όρθιοι σε κάθε ματς που παίζει. Υπάρχει άγχος. Να είναι πάντα γερός και να μας προσφέρει πάντα χαρές".

Η επιστροφή στη Γερμανία και το "και μη παρέκει"

Επέστρεψε στη Γερμανία, μετείχε στο δεύτερο τη τάξει πρωτάθλημα, που είναι πιο σκληρό, πιο άγριο " και η ηλικία, σε συνάρτηση με τη μεταβατική περίοδο έκαναν τα πράγματα λίγο δύσκολα, για έναν παίκτη με την ποιότητα του". Είχε κάποιους τραυματισμούς, προέκυψε θέμα ασυμφωνίας (χαρακτήρων) με τον προπονητή του και είδε το χρόνο να μειώνεται.

" Αυτό που έκανε ήταν να δουλεύει μόνος του, με προσωπικό γυμναστή" και να ελπίζει σε ένα καλύτερο μέλλον. Δεν ήλθε μέσω της πρότασης του Ajax. Οι Γερμανοί ζήτησαν κάτι λιγότερο από 1 εκατ. ευρώ για buy out -λόγος που απομάκρυνε εκ νέου τη Juventus και για πρώτη φορά τους Werder Bremen και Wolfsburg. Εκείνος έλεγε πως " αν έλθει προσφορά από άλλη ομάδα και συμφωνήσει η Καϊζερσλάουτερν το πιθανότερο είναι να φύγω. Αν θα γυρίσω στην Ελλάδα; Δεν είναι κάτι που θέλω να κάνω σε αυτή τη φάση της καριέρας μου".

Η ομάδα του δεν προκρίθηκε (τερμάτισε τρίτη και έχασε στα μπαράζ από τη Χόφενχαϊμ), εκείνος έχασε τη θέση στην Εθνική το καλοκαίρι του 2013, για να συνεχιστεί το δράμα την αγωνιστική περίοδο 2013-14. Ήταν βασικός σε μόλις 5 ματς, η ομάδα του απέτυχε και πάλι να επιστρέψει στη Bundesliga και εκείνος ζητά από τους εκπροσώπους του να του βρουν τον επόμενο προορισμό.

Εμφανίζονται προτάσεις από τον ΠΑΟΚ, τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Σε πρόσφατη συνέντευξη του στο Sport24.gr, ο Νίκος Νταμπίζας είχε αναφερθεί εκτενώς σε αυτό το ζήτημα. "Όταν κάνω την πρώτη επαφή με τον ατζέντη του, τον Πολ Κουτσολιάκο, μου λέει ‘Νίκο, δεν θα γυρίσει στην Ελλάδα ο παίκτης, θα μείνει στο εξωτερικό’. Του λέω ‘εντάξει, αλλά αν αλλάξετε γνώμη, θέλω να έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε την πρότασή μας κι ας μας την απορρίψετε’. Μιλάω και με τον παίκτη και μου λέει ‘Κύριε Νίκο, θέλω να παίξω στο εξωτερικό, αλλά αν αλλάξουν τα πράγματα, θα μιλήσουμε’. Περνάει ο καιρός, ξαναρωτάω τον Πολ. Μου λέει ‘Νίκο, δεν έχει αλλάξει κάτι, αλλά και να αλλάξει, με τα δικά σας οικονομικά δεδομένα, δεν θα γίνει κάτι’. Του λέω ‘Πολ, επιτρέψτε μας να κάνουμε την πρότασή μας και αν θέλετε, μην την κάνετε δεκτή’. Και κάποια στιγμή, ήμασταν για προετοιμασία στην Πολωνία, μαθαίνω ότι ο Φορτούνης παίρνει τηλέφωνα παίκτες και τους ρωτάει για οικονομικής φύσης ζητήματα". Ε, όταν εγώ καταλαβαίνω ότι ένα παιδί 22 χρονών ενδιαφέρεται περισσότερο για το οικονομικό σκέλος, αρχίζω και κάνω άλλες σκέψεις".

Στο τέλος της ημέρας, τη μάχη την κέρδισαν οι "ερυθρόλευκοι", οι οποίοι σύμφωνα με πληροφορίες που προέρχονται από γερμανικά μέσα, κατέβαλαν το ποσό των 800.000 ευρώ για να "σπάσουν" το συμβόλαιο που είχε με την Καϊζερσλάουτερν. Θα μπορούσαν να μην έχουν δώσει σεντ -αν η ιστορία ήταν διαφορετική, όταν ήταν μέλος στις ακαδημίες. Αλλά... έτσι είναι η ζωή. " Όταν προέκυψε η πρόταση από τον Ολυμπιακό, ο Κώστας είχε πάρει την απόφαση του. Δεν υπήρχε τίποτα άλλο για εκείνον. Μόνο η δυνατότητα να αρπάξει τη δεύτερη ευκαιρία και να ζήσει το όνειρο του", καταλήγει ο κ. Γκαραγκάνης. Και προφανώς, από ό,τι μπορείτε να διαπιστώσετε, αυτή τη φορά ήταν έτοιμος για όλα.