Το καλοκαίρι του 2012, ο μεγαλομέτοχος του Ολυμπιακού, Βαγγέλης Μαρινάκης παρουσίασε στους Έλληνες φιλάθλους έναν νέο, ιδιαίτερα ταλαντούχο και φιλόδοξο τεχνικό, τον πρώτο στη μετά-Ερνέστο Βαλβέρδε εποχή. Ο λόγος για τον Λεονάρντο Ζαρντίμ.

Ο Πορτογάλος προπονητής, παρά το νεαρό της ηλικίας του (σ.σ. 38 ετών), είχε δώσει τα διαπιστευτήριά του αρχικά με την Μπέιρα Μαρ και στη συνέχεια με την Μπράγκα, κάτι που εκτιμήθηκε ιδιαίτερα απ' τον ισχυρό άνδρα των Πειραιωτών, ο οποίος έβλεπε στο πρόσωπό του τον κατάλληλο διάδοχο του -αναντικατάστατου, όπως αποδείχθηκε- Βαλβέρδε.

Παρ' όλα αυτά, η περιπέτεια επί ελληνικού εδάφους έληξε άδοξα για τον Ζαρντίμ, αφού η αμυντικογενής τακτική του, το αντί-εμπορικό προφίλ του, σε συνδυασμό με το μέτριο θέαμα που παρουσίαζαν οι "ερυθρόλευκοι" είχαν ως αποτέλεσμα στις 19 Ιανουαρίου του 2013 να αποτελέσει παρελθόν, παρά το γεγονός πως ο Ολυμπιακός βρισκόταν στην κορυφή της βαθμολογίας και με το 1,5 πόδι στα προημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας.

Από τότε, μπήκε πολύ νερό στο αυλάκι. Ο Πορτογάλος τεχνικός επέστρεψε στην πατρίδα του, παρουσίασε μία εξαιρετική εικόνα με την Σπόρτινγκ Λισαβόνας, την οποία οδήγησε στη 2η θέση της βαθμολογίας της Super Liga, εφτά βαθμούς πίσω απ' την πρωταθλήτρια Μπενφίκα. Ουσιαστικά, κατάφερε να την επαναφέρει στον αφρό του πορτογαλικού ποδοσφαίρου, ύστερα από αρκετά χρόνια μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.

ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΠΡΟΤΖΕΚΤ ΤΗΣ ΜΟΝΑΚΟ

Την ίδια ώρα η Μονακό, υπό τη καθοδήγηση του Κλαούντιο Ρανιέρι, κατακτούσε τη 2η θέση στη Ligue 1, εννιά βαθμούς πίσω απ' την πρωταθλήτρια Παρί Σεν Ζερμέν. O ιδιοκτήτης των Μονεγάσκων, Ντμίτρι Ριμπολόβλεβ είχε προσφέρει γη και ύδωρ στον Ιταλό τεχνικό προκειμένου να φέρει στο Πριγκιπάτο το πολυπόθητο πρωτάθλημα, αλλά τα "πετροδόλαρα" των Αράβων βγήκαν νικητές στην μάχη με τα... ρούβλια του Ρώσου μεγιστάνα.

Ο Ριμπολόβλεβ είχε δαπανήσει υπέρογκα ποσά για να φέρει στο Μονακό ποδοσφαιριστές όπως ο Χάμες Ροντρίγκες (45.000.000 €), ο Ρανταμέλ Φαλκάο (43.000.000 €), ο Ζοάο Μοουτίνιο (25.000.000 €) και ο Ζοφρί Κοντογκμπιά (20.000.000 €), αλλά δεν είδε την προσπάθειά του να αποφέρει καρπούς. Έτσι, αποφάσισε να αλλάξει οικονομική πολιτική.

Ο Κλαούντιο Ρανιέρι αποχώρησε απ' τους Μονεγάσκους κι ο Λεονάρντο Ζαρντίμ κρίθηκε ο ιδανικότερος για να αναλάβει το νέο -μακρόπνοο- πρότζεκτ της γαλλικής ομάδας. Πλέον, τα χρήματα δεν έρεαν άφθονα και η εκμετάλλευση νεαρών ποδοσφαιριστών, με μεταπωλητική αξία, απ' τις Ακαδημίες του συλλόγου είχε μπει σε πρώτο πλάνο. Ουσιαστικά, ο Ρώσος ήθελε να μετατρέψει την Μονακό σε ένα "selling club".

Ο Ζαρντίμ απάντησε θετικά, καθώς γοητεύτηκε απ' την ιδιαίτερη αποστολή, αφού είχε μάθει να δουλεύει με μικρά μπάτζετ και παράλληλα να παίρνει το 100% απ' τους ποδοσφαιριστές του. Βέβαια, ο γαλλικός Τύπος, αλλά κι οι φίλαθλοι της ομάδας υποδέχθηκαν την απόφαση του Ριμπολόβλεβ με σκεπτικισμό και... αμφισβήτηση. Το γεγονός πως ο Ρώσος δισεκατομμυριούχος επέλεξε έναν ανερχόμενο, αλλά παράλληλα άπειρο σε υψηλό επίπεδο προπονητή αντί ενός φτασμένου και αναγνωρίσιμου τεχνικού δεν ήχησε καλά στα αυτιά τους.

ΣΚΛΗΡΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ

Παρά τις διαφωνίες και την αμφισβήτηση, ο Λεονάρντο Ζαρντίμ δεν επρόκειτο να αλλάξει προπονητική φιλοσοφία. Γνώριζε πως θα βρισκόταν στο επίκεντρο της κριτικής, αλλά αυτό δεν τον ενδιέφερε ή για να είμαστε απόλυτα σωστοί δεν τον ενοχλούσε. Γι' αυτό και αποφάσισε να συνεχίσει απρόσκοπτα το έργο του. Άλλωστε, είχε την στήριξη του Ριμπολόβλεβ κι αυτό ήταν αρκετό για τον ίδιο, αλλά και την ομάδα.

Με οδηγό την άμυνα, ο Πορτογάλος κράτησε, παρά τις ηχηρές αποχωρήσεις απ' το ρόστερ των Ροντρίγκες, Φαλκάο και Ριβιέρ, την Μονακό ψηλά στον βαθμολογικό πίνακα. Βέβαια, οι επιθέσεις για τον τρόπο παιχνιδιού του απ' τα γαλλικά ΜΜΕ δεν έλειψαν: "Ο Ζαρντίμ παίρνει καλά αποτελέσματα, όμως η ομάδα παρουσιάζει φτωχό θέαμα. Εφηύρε μία νέα τακτική στο ποδόσφαιρο. Την τακτική "χλωροφόρμιο". Είναι αδύνατον να παρακολουθήσεις αγώνα της Μονακό. Οι φίλαθλοι πεθαίνουν από βαρεμάρα", σημείωνε ο Γάλλος δημοσιογράφος, Πιερ Μενέ τον Ιανουάριο του 2015 σε μία ιδιαίτερα σκληρή κριτική για τον Πορτογάλο τεχνικό.

Το σχόλιο του Μενέ δεν απείχε πολύ απ' την πραγματικότητα όσον αφορά στην... ομορφιά του ποδοσφαίρου, αλλά ο Ζαρντίμ δεν χρειαζόταν να απολογηθεί γι' αυτό. Λίγες εβδομάδες αργότερα, με την ίδια τακτική και στηριζόμενος στις αντεπιθέσεις, θα έπαιρνε ένα σπουδαίο αποτέλεσμα μέσα στο "Emirates" με 3-1 επί της Άρσεναλ, το οποίο θα έδινε την ευκαιρία στην Μονακό να προκριθεί, ύστερα από πολλά χρόνια στα προημιτελικά του Champions League, έχοντας αποκλείσει έναν ισχυρότερο αντίπαλο.

Μάλιστα, ο ίδιος, όταν δεχόταν ερωτήσεις απ' τους δημοσιογράφους για το στυλ παιχνιδιού των Μονεγάσκων, είχε μία πολύ ξεκάθαρη εικόνα στο μυαλό του: "Η ομάδα δεν μπορεί να αγωνιστεί πολύ επιθετικά. Μία απ' τις αρετές που οφείλει να έχει ένας προπονητής είναι να προσαρμόζεται ανάλογα με τις καταστάσεις που συναντά στο δρόμο του. Μία ομάδα θα πρέπει να έχει φιλοδοξίες, οι οποίες αντιστοιχούν στο πεδίο των δυνατοτήτων της".

Η πρώτη σεζόν ολοκληρώθηκε απόλυτα επιτυχημένα, καλύτερα κι απ' ό,τι θα περίμεναν οι ιδιοκτήτες της ομάδας. Οι Μονεγάσκοι τερμάτισαν στην 3η θέση με 71 βαθμούς, 4 λιγότερους απ' την Λιόν και 12 απ' την παντοδύναμη Παρί. Σε 38 αγωνιστικές δέχθηκαν μόλις 26(!) γκολ, δηλαδή 0,68 ανά αγώνα, έχοντας την καλύτερα άμυνα του πρωταθλήματος. Βέβαια, την ίδια ώρα, απ' τις ομάδες της πρώτης πεντάδας είχε τη χειρότερη επίθεση με 51 τέρματα (μαζί με τη Σεντ Ετιέν), επιβεβαιώνοντας τις "μουρμούρες" για φτωχή επιθετική λειτουργία.

Παρά το εξαιρετικό πλασάρισμα, οι αγωνιστικοί στόχοι της ομάδας δεν άλλαξαν. Η γαλλική ομάδα συνέχισε να πουλά ποδοσφαιριστές στην κατάλληλη τιμή και παράλληλα να δίνει ευκαιρίες σε ταλέντα απ' τις ακαδημίες της. Το "next big thing" της ομάδας, Αντονί Μαρσιάλ αποχώρησε με προορισμό το Μάντσεστερ και τη Γιουνάιτεντ, αφήνοντας ως μποναμά 50.000.000 ευρώ. Ο Ζοφρί Κοντογκμπιά μεταγράφηκε στην Ίντερ έναντι 36.000.000 ευρώ, ενώ μακριά απ' το Πριγκιπάτο βρήκε η νέα σεζόν και τους Λαϊβίν Κιρζαβά (στην Παρί με 25.000.000 ευρώ), Αιμέν Αμπντενούρ (στη Βαλένθια 22.000.000 ευρώ) και Γιανίκ Φερέιρα Καράσκο (στην Ατλέτικο με 17.260.000 ευρώ).

Παρά τις αποχωρήσεις, ο Ζαρντίμ δεν πτοήθηκε κι έμεινε συγκεντρωμένος στον στόχο. Γι' ακόμα μία χρονιά έπρεπε να "χτίσει" απ' το μηδέν μία ομάδα και να την διατηρήσει στις υψηλότερες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα. Σίγουρα, η αποστολή του δεν ήταν εύκολη. Όμως, γι' αυτό το λόγο επιλέχθηκε απ' τον Ριμπολόβλεβ. Η χρονιά κύλησε παρόμοια με την προηγούμενη, με την διαφορά πως στο προσκήνιο του γαλλικού ποδοσφαίρου επανεμφανίστηκε η Νις, η οποία και κατάφερε να "κλέψει" την 3η θέση, αφήνοντας 4η την ομάδα του Ζαρντίμ.

ΤΟ "ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ" ΤΗΣ ΝΙΣ ΚΙ Η ΑΛΛΑΓΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Θεωρητικά, η πορεία της Μονακό ήταν γι' ακόμα μία σεζόν επιτυχημένη και μέσα στα αγωνιστικά στάνταρ της. Όμως, εν αντιθέσει με τους ανθρώπους του συλλόγου, ο Πορτογάλος θεώρησε το... προσπέρασμα της Νις ως μία προσωπική ήττα. Συνειδητοποίησε πως κάτι πρέπει να αλλάξει στην ομάδα, αν θέλει να κάνει το βήμα παραπάνω. Και πάνω σ' αυτό δούλεψε κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας για τη σεζόν 2016/17.

Ο Ζαρντίμ, γνωρίζοντας το υλικό του, έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στην επιθετική λειτουργία της ομάδας. Άλλωστε, ο αμυντικός τομέας είχε δουλευτεί σωστά και επανειλημμένα τα δύο προηγούμενα χρόνια, με τα επιθυμητά αποτελέσματα. Πλέον, οι προπονήσεις απέκτησαν περισσότερο παιχνίδι με την μπάλα, ακόμα περισσότερες συνεργασίες, αλλά και αλλαγή συστήματος.

Ο Πορτογάλος, την πρώτη σεζόν, στηρίχθηκε στο 4-3-3, εκμεταλλευόμενος τους ταχύτατους Γιανίκ Φερέιρα Καράσκο και Μπερνάρντο Σίλβα. Την επόμενη, σειρά είχε το 4-2-3-1, με τον Μάριο Πάσαλιτς να αναλαμβάνει δημιουργικό ρόλο πίσω απ' τον κεντρικό επιθετικό, είτε αυτός ήταν ο Γκουίντο Καρίγιο είτε ο Βάγκνερ Λοβ.

Όμως, η επιστροφή των Ρανταμέλ Φαλκάο και Βαλέρ Ζερμέν από δανεισμό σε Τσέλσι και Νις αντίστοιχα, ο προβιβασμός του 18χρονου Κιλιάν Εμπαπέ και η παραμονή του Γκουίντο Καρίγιο στην ομάδα, δημιούργησε έναν ευχάριστο "πονοκέφαλο" στον 42χρονο προπονητή, ο οποίος έπρεπε να χωρέσει τους 2 εξ αυτών στη βασική ενδεκάδα.

Έτσι, επέλεξε ως διάταξη το 4-4-2, με τους Τομά Λεμάρ και Μπερνάντο Σίλβα να επιλέγονται συνήθως για τα "φτερά" και τους Ζερμέν-Φαλκάο να αποτελούν το επιθετικό δίδυμο. Βέβαια, ο Κολομβιανός ήταν ένα στοίχημα που έπρεπε να κερδηθεί απ' τον Ζαρντίμ, αφού το αποτυχημένο πέρασμα απ' τις Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Τσέλσι είχε αντίκτυπο στην ψυχολογία του. Η ποιότητα δεν έλειπε απ' τον 30χρονο στράικερ, αλλά η επαφή με τα αντίπαλα δίχτυα είχε χαθεί.

ΜΗΧΑΝΗ ΤΩΝ ΓΚΟΛ ΠΟΥ ΤΡΕΛΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Και φτάνουμε στα τέλη του 2016. Η Μονακό, ύστερα από 19 αγωνιστικές στη Ligue 1, έχει την καλύτερη επίθεση στα 5 κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης (Premier League, La Liga, Serie A, Bundesliga, Ligue 1) με 56(!) γκολ. Ένα νούμερο που προκαλεί ίλιγγο και μεταφράζεται σε 2.94 γκολ ανά παιχνίδι! Τρομερή επίδοση για μία ομάδα, η οποία τα προηγούμενα δύο χρόνια είχε πετύχει 51 και 57 γκολ τέρματα αντίστοιχα σ' όλο το πρωτάθλημα!

Οι Μονεγάσκοι, με την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου, βρίσκονται στη 2η θέση της βαθμολογίας, δύο βαθμούς πίσω απ' την πρωτοπόρο Νις και στο +3 απ' την περσινή πρωταθλήτρια Παρί Σεν Ζερμέν. Παράλληλα, έχουν σημειώσει 22 γκολ περισσότερα απ' την ομάδα της Νίκαιας και 18 απ' τους Παριζιάνους. Όμως, πώς φτάσαμε έως εδώ; Πώς κατάφερε ένας -κατά γενική ομολογία- αμυντικογενής προπονητής να μετατρέψει την Μονακό σε μία... μηχανή των γκολ; Σίγουρα, αρκετοί παράγοντες έπαιξαν το ρόλο τους.

Όπως για παράδειγμα η έδρα. Σε 10 αναμετρήσεις, οι Μονεγάσκοι έχουν 8 νίκες, 1 ισοπαλία και 1 ήττα απ' την Λιόν. Μάλιστα, οι παίκτες του Λεονάρντο Ζαρντίμ έχουν "ματώσει" 34 φορές τα αντίπαλα δίχτυα στα εντός έδρας παιχνίδια, όταν πέρσι και πρόπερσι είχαν σκοράρει 30 και 23 τέρματα αντίστοιχα σε 19 ματς στο "Louis II". Χαρακτηριστική είναι η ατάκα του προπονητή της Μαρσέιγ, Ρουντί Γκαρσιά, ο οποίος μετά τη συντριβή με 4-0 απ' την Μονακό, δήλωσε πως "θα σκόραραν ακόμα κι αν έπαιζαν με δεμένα τα μάτια".

A/A	ΟΜΑΔΑ	ΑΓΩΝΕΣ	ΓΚΟΛ	ΓΚΟΛ/ΜΑΤΣ
1.	Μονακό	19	56	2.94
2.	Ρεάλ Μαδρίτης	17	40	2.66
3.	Μπαρτσελόνα	16	41	2.56
4.	Λίβερπουλ	19	46	2.42
5.	Μπάγερν Μονάχου	16	38	2.38
6.	Νάπολι	18	40	2.22
7.	Τσέλσι	19	42	2.21
8.	Άρσεναλ*	18	39	2.17
9.	Ρόμα	18	39	2.17
10.	Γιουβέντους	17	36	2.12

*O πίνακας δημιουργήθηκε πριν την αναμέτρηση Άρσεναλ - Κρίσταλ Πάλας.

Ο ΦΑΛΚΑΟ ΚΙ Ο ΠΛΟΥΡΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Σε αγωνιστικό επίπεδο, η επιστροφή του Ρανταμέλ Φαλκάο άλλαξε ουσιαστικά τον ρου της ιστορίας για τους Μονεγάσκους τη φετινή σεζόν. Ο Ζάρντιμ "μπόλιασε" με εμπιστοσύνη τον Κολομβιανό άσο, ο οποίος δεν άργησε να τον δικαιώσει για την απόφαση του, καθώς έχει σημειώσει -μέχρι στιγμής- 11 γκολ σε 13 συμμετοχές στο γαλλικό πρωτάθλημα. Αυτό μεταφράζεται σε 1 γκολ ανά 69 λεπτά συμμετοχής, αφού ο 30χρονος στράικερ δεν έχει αγωνιστεί βασικός σ' όλα τα ματς.

Επιπλέον, ο Βαλέρ Ζερμέν γύρισε... φουριόζος απ' τη Νις, "έδεσε" αμέσως με τον Φαλκάο, με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν ένα αχτύπητο δίδυμο. Στην ουσία, είναι μια προσωπική δικαίωση για τον Γάλλο επιθετικό, ο οποίος έπρεπε να φτάσει στα 25 για να κερδίσει με το σπαθί του μία θέση στα βασικά πλάνα του Πορτογάλου τεχνικού (5 γκολ και 3 ασίστ σε 18 παιχνίδια). Από κοντά κι ο Γκουίντο Καρίγιο που τη φετινή χρονιά έχει πιο βοηθητικό ρόλο, όμως, παρ' όλα αυτά, με τα γκολ του έχει χαρίσει σημαντικούς βαθμούς.

Επίσης, η απόκτηση του Πολωνού στόπερ, Καμίλ Γκλικ ανέβασε επίπεδο την άμυνα της Μονακό και παράλληλα απελευθέρωσε τον Φαμπίνιο, ο οποίος μετακινήθηκε στη μεσαία γραμμή. Ο Βραζιλιάνος προσφέρει σημαντικές λύσεις τόσο στον παραγωγικό όσο και στον δημιουργικό τομέα, μετρώντας 5 γκολ και 1 ασίστ σε 18 αναμετρήσεις. Στο πλευρό του Φαμπίνιο, ο Ζαρντίμ έχει τοποθετήσει τον 22χρονο Τιεμουέ Μπακαγιόκο, ο οποίος έχει εξελιχθεί σε "βαρόμετρο" στο χώρο της μεσαίας γραμμής για τους Μονεγάσκους.

Παράλληλα, η μεγάλη αποκάλυψη της φετινής ομάδας, Τομά Λεμάρ (6 γκολ, 4 ασίστ) με τον Μπερνάρντο Σίλβα, που άφησε πίσω τους πολλούς και μακροχρόνιους τραυματισμούς του, έχουν προσδώσει ποιότητα μεσοεπιθετικά με τις εμπνεύσεις τους και το γρήγορο παιχνίδι απ' τα άκρα. Όπως γίνεται αντιληπτό, η Μονακό έχει αποκτήσει πλουραλισμό στην επίθεση. Δεκατέσσερις διαφορετικοί ποδοσφαιριστές έχουν στείλει την μπάλα στα δίχτυα για τη γαλλική ομάδα στο πρωτάθλημα.

Μάλιστα, αποδεικνύονται και τρομερά εύστοχοι, αφού όπως φαίνεται και στον παραπάνω πίνακα, πετυχαίνουν 1 γκολ ανά 4.08 σουτ. Το συγκεκριμένο ποσοστό (24,5%) είναι και το καλύτερο της τελευταίας δεκαετίας στα πέντε κορυφαία πρωταθλήματα, με την Μπαρτσελόνα της σεζόν 2012/13 να βρίσκεται στη 2η θέση με 21.8%, ήτοι 1 γκολ κάθε 4.58 σουτ.

Αν έπρεπε να ξεχωρίσουμε ένα στοιχείο της ομάδας του Λεονάρντο Ζαρντίμ είναι η ομαδικότητα. Δεν υπάρχει κάποιος ποδοσφαιριστής που ξεχωρίζει απ' το σύνολο. Ο Ζαρντιμ τους προσφέρει τη δυνατότητα να αγωνιστούν με φαντασία. Να μην μπουν σε καλούπι, αλλά να ακολουθήσουν το ένστικτό τους που πολλές φορές μπορεί να ανατρέψει τα δεδομένα σ' ένα παιχνίδι.

Το τρίπτυχο της επιτυχίας είναι ένα: Δουλειά, δουλειά, δουλειά. Κι ο Ζαρντίμ το γνωρίζει πολύ καλά. Είτε δέχεται κριτική για την αμυντικογενή τακτική του, είτε εκπλήσσει την Ευρώπη με την -επιθετική- Μονακό του...

Tα λέμε και στο twitter: @ilkallonas