Το Sport24.gr παρουσιάζει την αθλητική ανασκόπηση του 2010 μέσα από 50 (+2) φωτογραφικά κλικ. 34 φωτογραφίες από όλο τον κόσμο και άλλες 18 από την Ελλάδα συνθέτουν το αθλητικό παζλ της χρονιάς που φεύγει. Δείτε τους αθλητές και τις ομάδες που διακρίθηκαν, τις στιγμές, τα πρόσωπα και τα γεγονότα που πρωταγωνίστησαν.

Το 2010 σε 50 φωτογραφικά κλικ

1. Que viva la Furia Roja!

Η Εθνική Ισπανίας κατέκτησε το Μουντιάλ για πρώτη φορά στην ιστορία της, αποτίναξε από πάνω της τη ρετσινιά του «loser» που την ακολουθούσε για δεκαετίες και απέδειξε με τις εμφανίσεις, τη σταθερότητα και τη σοβαρότητά της ότι είναι η κορυφαία ποδοσφαιρική δύναμη στον κόσμο την τελευταία τριετία. Οι πρωταθλητές Ευρώπης ξεκίνησαν το τουρνουά με ήττα, στη συνέχεια όμως δικαιολόγησαν απόλυτα τον τίτλο του πρώτου φαβορί, ξεπερνώντας διαδοχικά τα εμπόδια της Πορτογαλίας, της Παραγουάης, της Γερμανίας και της Ολλανδίας χωρίς να δεχτούν ούτε ένα γκολ, μέχρι τη στιγμή που ο Ίκερ Κασίγιας ύψωσε το τρόπαιο στον ουρανό του Γιοχάνεσμπουργκ, προκαλώντας ντελίριο σε ολόκληρη την Ισπανία.

2. Ο Ινιέστα και η δικαίωση της «Μασία»

Ο Ινιέστα έλυσε τον τελευταίο γρίφο για την «furia roja», στέλνοντας τη μπάλα στο 116’ της παράτασης στα δίχτυα του Στεκέλενμπουργκ. Το μοναδικό γκολ του τελικού ήταν η κορύφωση της μαγικής πορείας των πιτσιρικάδων της «Μασία» που αποτέλεσαν τον κορμό της Εθνικής Ισπανίας: εννέα παίκτες που ανδρώθηκαν στην ποδοσφαιρική ακαδημία της Μπαρτσελόνα (Βαλντές, Ρέινα, Τσάβι, Πικέ, Πουγιόλ, Μπουσκέτς, Ινιέστα, Σέσκ και Πέδρο) έδωσαν το παρόν στη Νότια Αφρική, εφτά εκ των οποίων αγωνίστηκαν στον τελικό.

3. El beso de España

Δευτερόλεπτα μετά τη λήξη του μεγάλου τελικού στο Γιοχάνεσμπουργκ, η Σάρα Καρμπονέρο, δημοσιογράφος και ταίρι του Κασίγιας, πλησίασε τον αγαπημένο της στη μικτή ζώνη για να του πάρει μια δήλωση. Ο Ίκερ ξέχασε τα προσχήματα, την τράβηξε στην αγκαλιά του και της έκλεισε το στόμα με ένα φιλί που έκανε τον γύρο του κόσμου και ξεσήκωσε θύελλα ενθουσιασμού σε ολόκληρη την Ισπανία.

4. Βουβουζέλα: το αφρικανικό βουντού της κερκίδας

Από πέρυσι, στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών, είχαμε πονηρευτεί για το τι μας περίμενε στο Μουντιάλ. Οι χιλιάδες βουβουζέλες στις κερκίδες των γηπέδων της Νότιας Αφρικής με τον χαρακτηριστικό διαπεραστικό ήχο τους, επένδυσαν ηχητικά το Παγκόσμιο Κύπελλο, έσπασαν νεύρα και τύμπανα και έγιναν το πλέον περιζήτητο σουβενίρ για ντόπιους και επισκέπτες.

5. Τα γάντια Acer saccharum

Οι διοργανωτές των φετινών Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Βανκούβερ μοσχοπούλησαν τα περίφημα κόκκινα γάντια με το έμβλημα του Καναδά, το φύλλο του σφένδαμου ή αν προτιμάτε την επιστημονική ονομασία, acer saccharum. Περίπου 3 εκατομμύρια ζευγάρια έφυγαν τις πρώτες δυο ημέρες και όποιος πρόλαβε να τα αποκτήσει, έχει έναν μικρό θησαυρό στο σπίτι του, αφού η συλλεκτική τους αξία θα είναι τεράστια τα επόμενα χρόνια.

6. Το Tomahawk της Ιπτάμενης Ντομάτας

Πρόκειται για το απόλυτο highlight των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Βανκούβερ. Ο Αμερικανός Σον Γουάιτ, έχοντας ήδη εξασφαλίσει το δεύτερο χρυσό μετάλλιο στο halfpipe, επιχείρησε με απόλυτη επιτυχία το διπλό McTwist 1260, ή αλλιώς Tomahawk. Δεν έχει νόημα να προσπαθήσουμε να το περιγράψουμε, απλά βρείτε το και απολαύστε το ρεσιτάλ της Ιπτάμενης Ντομάτας (παρατσούκλι του Γουάιτ) με το snowboard.

7. USA δεκαέξι χρόνια μετά

Από το μακρινό 1994 και τον Καναδά, όταν είχαν πάρει για τελευταία φορά την πρωτιά σε ένα Μουντομπάσκετ, οι Αμερικανοί εμφανίστηκαν φέτος στα παρκέ της Τουρκίας αποφασισμένοι να δικαιώσουν τον τίτλο του απόλυτου φαβορί και το κατάφεραν νικώντας όλους τους αντιπάλους τους στο τουρνουά. Στον τελικό αντιμετώπισαν την διοργανώτρια Τουρκία και την κέρδισαν στο ρελαντί 81-64. Μεγάλος πρωταγωνιστής των ΗΠΑ και MVP του πρωταθλήματος αναδείχθηκε ο 22χρονος Κέβιν Ντουράντ.

8. Το triple crown του Μουρίνιο με την Ίντερ

Στην κορυφαία σεζόν της καριέρας του, ο Special One μάζεψε όλους τους τίτλους που διεκδίκησε η ομάδα του. Η Ίντερ κατέκτησε κατά σειρά το κύπελλο και το πρωτάθλημα Ιταλίας και στη συνέχεια έζησε τη στιγμή που περίμεναν όλοι οι φίλοι της επί 45 ολόκληρα χρόνια: Οι «νερατζούρι» πρόσθεσαν στη συλλογή τους το πολυπόθητο τρίτο Πρωταθλητριών, νικώντας στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ την Μπάγερν με 2-0. Ο Μουρίνιο, λίγο πριν αναχωρήσει για τη Μαδρίτη, έκανε τον Μάσιμο Μοράτι τον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο του κόσμου.

9. Το Career Golden Slam του Ράφα

Πριν ένα περίπου χρόνο, πολλοί είχαν ξεγράψει τον Ράφα Ναδάλ, θεωρώντας ότι οι τραυματισμοί θα τον εμπόδιζαν να ξαναπαίξει σε υψηλό επίπεδο. Ο Ισπανός απέτυχε στο πρώτο μεγάλο τεστ του 2010 στην Αυστραλία, από εκεί και μετά όμως κατέκτησε τα πάντα. Γαλλικό Όπεν, Γουίμπλεντον και – επιτέλους –το μόνο Grand Slam που έλειπε από τη συλλογή του, το US Open. Έτσι, όχι μόνο συμπλήρωσε και τα 4 μεγάλα τουρνουά ανεβαίνοντας ξανά στο Νούμερο 1 της παγκόσμιας κατάταξης, αλλά έγινε μόλις ο 3ος τενίστας στην ιστορία (μετά τους Αντρέ Αγκάσι και Στέφι Γκραφ) που ολοκλήρωσε το λεγόμενο Career Golden Slam, δηλαδή τα 4 Grand Slam και το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο.

10. Οι Λιμνάνθρωποι και ο πραγματικός MVP

Οι LA Lakers κέρδισαν το 16ο πρωτάθλημα της ιστορίας τους, νικώντας σε μια all time classic μονομαχία τους αιώνιους αντιπάλους τους, Boston Celtics. Ο Κόμπε και η παρέα του χρειάστηκε να σπάσουν το μειονέκτημα έδρας και να καλύψουν μια διαφορά 13 πόντων στο έβδομο και τελευταίο παιχνίδι της σειράς, όμως ο μεγάλος πρωταγωνιστής τους υπήρξε ο Πάου Γκασόλ, παρά το γεγονός ότι οι Αμερικάνοι έδωσαν άδικα τον τίτλο του MVP των τελικών στον Μπράιαντ. Ο Ισπανός πρόσθεσε το δεύτερο δαχτυλίδι στη συλλογή του και απέδειξε ότι είναι μακράν ο κορυφαίος Ευρωπαίος παίκτης στον κόσμο.

11. Η κλωτσοπατινάδα του «Ακρόπολις»

Οι αχαρακτήριστες σκηνές που εκτυλίχθηκαν στο «φιλικό» ματς προετοιμασίας ανάμεσα στους παίκτες της Ελλάδας και της Σερβίας, όχι μόνο έκαναν το γύρο του κόσμου, αλλά και κόστισαν πολύ ακριβά στην Εθνική μας. Τεόντοσιτς και Φώτσης έδωσαν την πρώτη σπίθα και στη συνέχεια ανέλαβαν οι υπόλοιποι, δημιουργώντας σκηνές που ποτέ του δεν είχε γνωρίσει το ελληνικό μπάσκετ. Οι τιμωρίες που επέβαλλε στη συνέχεια η FIBA, χάλασαν τη χημεία της Εθνικής στην Τουρκία, με αποτέλεσμα τις κακές εμφανίσεις και τον πρόωρο αποκλεισμό μιας ομάδας που ταξίδεψε στην Άγκυρα με την ετικέτα του μεγάλου φαβορί για κάποιο από τα 3 μετάλλια. Προς γνώση και συμμόρφωση...

12. Ο κόκκινος ταύρος και ο Γερμανός του

Η Red Bull Racing πρωταγωνίστησε φέτος στην Formula 1, κερδίζοντας και τους δυο τίτλους, των κατασκευαστών και των οδηγών. Ο Σεμπάστιαν Φέτελ πραγματοποίησε μεγάλες εμφανίσεις και παρά το γεγονός ότι έφτασε στο Άμπου Ντάμπι στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας, εκμεταλλεύτηκε άριστα το πλεονέκτημα που του έδινε το μονοθέσιό του αλλά και τις γκάφες των ανθρώπων της Ferrari, πήρε τη νίκη στο τελευταίο GP της χρονιάς και ξεπέρασε τον Αλόνσο στην τελική κατάταξη. Ο Φέτελ έγινε έτσι ο μικρότερος σε ηλικία οδηγός που κατακτά το πρωτάθλημα της F1.

13. Γκάφα στον κύβο!

Με αυτόν τον τίτλο κυκλοφόρησε στο πρωτοσέλιδό της η ισπανική Marca την επόμενη του τελευταίου GP της χρονιάς στο Άμπου Ντάμπι. Τα απανωτά λάθη των ανθρώπων της Ferrari εγκλώβισαν τον Αλόνσο, στερώντας του την ευκαιρία να κερδίσει το τρίτο πρωτάθλημα της καριέρας του στην πρώτη του χρονιά στην «σκουντερία». Ο Ισπανός, παρά το γεγονός ότι είχε στη διάθεσή του ένα μονοθέσιο σαφώς κατώτερο από αυτά της Red Bull, έδωσε μεγάλη μάχη στη διάρκεια της χρονιάς και απέδειξε, παρά την απώλεια του τίτλου, ότι είναι ο κορυφαίος οδηγός της F1.

14. Η μοναξιά του τίγρη

Το 2010 υπήρξε μακράν η πλέον αποτυχημένη χρονιά στην καριέρα του Tiger Woods. Ο κορυφαίος golfer των τελευταίων χρόνων ένιωσε στο πετσί του την εγκατάλειψη, πληρώνοντας ακριβά τις εξωσυζυγικές του περιπέτειες. Μετά την γυναίκα του και το διαζύγιο, ο Woods άρχισε να χάνει έναν έναν τους χορηγούς του και τους φίλους του. Η ψυχολογική κατάρρευση έφερε ως επακόλουθο και την αγωνιστική πτώση. Ο «τίγρης» δεν κέρδισε κανένα τουρνουά μέσα στη σεζόν, ενώ έπεσε και από το νούμερο 1 της παγκόσμιας κατάταξης ύστερα από πέντε χρόνια συνεχούς παρουσίας στην κορυφή.

15. Από τη Μαγιόρκα με σούζα!

Χρειάστηκε να περάσουν 11 ολόκληρα χρόνια από το 1999, όταν ο Alex Criville με Honda γινόταν ο πρώτος Ισπανός που κατακτούσε την κορυφή στη μεγάλη κατηγορία, για να έχουμε έναν ακόμα συμπατριώτη του, νικητή στο Moto GP. Ο 23χρονος Χόρχε Λορένθο (Yamaha) από την Πάλμα της Μαγιόρκα, πραγματοποίησε μια ονειρική σεζόν κερδίζοντας τους 9 από τους συνολικά 18 αγώνες και εξασφάλισε τον τίτλο δυο μήνες πριν την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος. Οι Ισπανοί έκαναν το 1-2, αφού πίσω από τον Λορένθο, στην τελική βαθμολογία, πλασαρίστηκε ο Ντάνι Πεδρόσα (Honda).

16. Ισπανική κυριαρχία στις μοτοσικλέτες

Για πρώτη φορά στην ιστορία του παγκόσμιου πρωταθλήματος μοτοσικλέτας, Ισπανοί αναβάτες νίκησαν και στις τρεις κατηγορίες, δηλαδή στο Moto GP, στο Moto 2 και στα 125 cc. Ο θρίαμβος των Ισπανών είναι ακόμα μεγαλύτερος αν συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι στα τρία τελικά βάθρα βρέθηκαν 7 Ίβηρες σε σύνολο εννέα θέσεων. Στο Moto 2 νικητής στην τελική βαθμολογία με 7 πρώτες νίκες αναδείχθηκε ο Τόνι Ελίας (Moriwaki), ενώ στα 125 cc πρώτος με 10 συνολικά νίκες αναδείχθηκε ο Μαρκ Μάρκεθ (Derbi).

17. Η ανίκητη αρμάδα του Πασκουάλ

Η Μπαρτσελόνα υπήρξε χωρίς καμία αμφιβολία η κορυφαία ομάδα στην Ευρώπη για τη σεζόν 2009-10. Οι «μπλαουγκράνα» έφτασαν μέχρι το Final 4 έχοντας 18 νίκες και μόλις 2 ήττες και στο Παρίσι απέδειξαν την ανωτερότητά τους, αφού καθάρισαν στον ημιτελικό την ΤΣΣΚΑ Μόσχας (64-54) και στη συνέχεια εξαφάνισαν στον μεγάλο τελικό τον Ολυμπιακό (86-68), κατακτώντας τον δεύτερο τίτλο στην ιστορία τους. Κορυφαίος του τελικού αναδείχτηκε ο Ναβάρο, ενώ ο Τσάβι Πασκουάλ ψηφίστηκε ως ο καλύτερος προπονητής της χρονιάς.

18. WRC: παράσταση για ένα ρόλο

Ο Σεμπαστιάν Λεμπ απέδειξε για έναν ακόμα χρόνο ότι το WRC είναι αποκλειστικά προσωπική του υπόθεση. Ο Γάλλος οδηγός έκανε έναν υγιεινό περίπατο κερδίζοντας τους 8 από τους 13 συνολικά αγώνες και πρόσθεσε την 7η συνεχόμενη τελική νίκη στη συλλογή του, διευρύνοντας ακόμα περισσότερο το δικό του ρεκόρ. Με το Citroen C4 όργωσε όλους τους δρόμους της υφηλίου και σιγούρεψε την κατάκτηση του φετινού τίτλου στο ράλι της Γαλλίας που φέτος τερμάτισε στην Αλσατία, την περιοχή της καταγωγής του.

19. Ένας Γύρος Γαλλίας με γεύση από... παϊδάκια

Ο Ισπανός Αλμπέρτο Κονταδόρ κατέκτησε για 3η φορά στην καριέρα του τον ποδηλατικό Γύρο Γαλλίας, κερδίζοντας στο νήμα τον μεγάλο του αντίπαλο, Άντι Σλεκ. Οι μονομαχίες των δυο πρωταγωνιστών στις ανηφόρες των Πυρηναίων υπήρξαν εντυπωσιακές, όμως το σκάνδαλο παραμόνευε. Δυο μήνες αργότερα, η UCI (Παγκόσμια Ομοσπονδία Ποδηλασίας) ανακοίνωσε ότι ο Κονταδόρ βρέθηκε θετικός στην απαγορευμένη ουσία Clenbuterol. Η ποσότητα της ουσίας ήταν πολύ μικρή (μόλις 0,00000000005 γραμμάρια) και ο Ισπανός ισχυρίστηκε ότι επρόκειτο για τροφική δηλητηρίαση την οποία απέδωσε στα παϊδάκια που είχε καταναλώσει την ημέρα ξεκούρασης του Tour de France! Η υπόθεση ερευνάται ακόμα, η UCI έχει παραπέμψει τον φάκελο στην Ισπανική ομοσπονδία, η οποία είναι και η αρμόδια να βγάλει την απόφαση.

20. Αποχαιρετισμός στα όπλα

Μια μεγάλη προσωπικότητα του παγκόσμιου αθλητισμού, ο Αμερικανός Λανς Άρμστρονγκ (7 φορές νικητής του Γύρου της Γαλλίας), ανακοίνωσε την οριστική του αποχώρηση από την επαγγελματική ποδηλασία. Ο Τεξανός πρωταθλητής είχε επανέλθει στην αγωνιστική δράση πριν δυο χρόνια (μετά από τριετή απουσία), όμως τα 39 του χρόνια αποδείχτηκαν ανυπέρβλητο βάρος σε ένα άκρως απαιτητικό και δύσκολο αγώνισμα. Σε όλους όσους αγαπάμε την ποδηλασία, σίγουρα θα μας λείψει, όμως ο μεγάλος του αγώνας εναντίον του καρκίνου θα μας θυμίζει πάντοτε ότι η θέληση είναι ικανή να κάνει θαύματα.

21. Η Μπλάνκα των αιθέρων

Η Μπλάνκα Βλάσιτς, η πιο εντυπωσιακή και όμορφη παρουσία στον παγκόσμιο στίβο, ψηφίστηκε από την IAAF ως η κορυφαία αθλήτρια του 2010 στον κόσμο. Η 27χρονη άλτρια του ύψους από την Κροατία κέρδισε και φέτος τα πάντα, με κορυφαίες στιγμές της τα χρυσά μετάλλια στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κλειστού στίβου στην Ντόχα και στο Πανευρωπαϊκό ανοιχτού στίβου στη Βαρκελώνη.

22. Λεμπρόν Τζέιμς: η αποκαθήλωση ενός ειδώλου

Στις 8 Ιουλίου ο Λεμπρόν Τζέιμς, το είδωλο του Κλίβελαντ, ανακοίνωσε ζωντανά από το αμερικανικό τηλεοπτικό κανάλι ESPN, την απόφασή του να αφήσει μετά από 7 χρόνια τους Καβαλίερς και να συνεχίσει την καριέρα του στους Χιτ του Μαϊάμι. «Θέλω να κερδίσω τίτλους και όχι να παίρνω απλά νίκες στην κανονική περίοδο», ήταν το βασικό επιχείρημα του «King», όμως ολόκληρη η πόλη του Κλίβελαντ δεν φάνηκε να συμμερίζεται τις σκέψεις του Λεμπρόν και οι αντιδράσεις ξέσπασαν από παντού. Απλοί φίλαθλοι έκαψαν δημοσίως τη φανέλα με το «23», επώνυμοι κατακεραύνωσαν τον «προδότη» και λίγες μέρες αργότερα το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε την αποκαθήλωση του τεράστιου πανό με τη μορφή του παίκτη που ήταν αναρτημένο σε κτίριο της πόλης.

23. Ολονύκτιο γλέντι στον «Ποσειδώνα»

48 χρόνια μετά την κατάκτηση του πρώτου της ευρωπαϊκού τροπαίου (Κύπελλο Κυπελλούχων 1961-62), η Ατλέτικο Μαδρίτης επανέλαβε τον θρίαμβό της κερδίζοντας στον τελικό της πρώτης διοργάνωσης του Europa League την αγγλική Φούλαμ με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Ντιέγο Φορλάν. Ο Ουρουγουανός έδωσε προβάδισμα στην ομάδα του και σκόραρε το νικητήριο γκολ στην παράταση. Το τελικό 2-1 υπέρ των Ισπανών σκόρπισε θύελλα ενθουσιασμού στους φίλους της Ατλέτικο που συγκεντρώθηκαν στο σιντριβάνι του Ποσειδώνα στη Μαδρίτη για να γιορτάσουν τον ευρωπαϊκό τίτλο των «ροχιμπλάνκος».

24. Ο Πάκμαν των 10 παγκόσμιων τίτλων

Ο Μάνι Πακιάο από τις Φιλιππίνες, ένας από τους κορυφαίους πυγμάχους στον κόσμο, πέτυχε φέτος ένα μοναδικό ρεκόρ στα χρονικά του αθλήματος. Κερδίζοντας τον περασμένο Νοέμβριο τον Αντόνιο Μαργκαρίτο για τον παγκόσμιο τίτλο στην κατηγορία superwelters της WBC, έγινε ο πρώτος μποξέρ στην ιστορία με 10 παγκόσμιους τίτλους σε 8 διαφορετικές κατηγορίες. Ο «Πάκμαν», όπως είναι το παρατσούκλι του, είχε σπάσει πέρυσι ένα ακόμα ρεκόρ, αφού συμπλήρωσε 7 παγκόσμια πρωταθλήματα σε 7 διαφορετικές κατηγορίες βάρους.

25. Ο γερόλυκος του βολάν

Ένας από τους μεγαλύτερους οδηγούς στην ιστορία του WRC, ο Ισπανός Κάρλος Σάινθ (κάτοχος δυο παγκόσμιων τίτλων στο παρελθόν), κατάφερε να κερδίσει το Ράλι Ντακάρ στην κατηγορία των αυτοκινήτων με Volkswagen. Ο 48χρονος πιλότος ανέβηκε στην πρώτη θέση της γενικής την 5η μέρα του αγώνα και έμεινε στην πρωτοπορία μέχρι την 14η και τελευταία (16-1-2010), στον τερματισμό στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής. Μαζί με τον συνοδηγό του, Λούκας Κρουθ, κέρδισαν έτσι την 31η διοργάνωση (και δεύτερη στη Νότια Αμερική) του Ντακάρ, με την Volkswagen να καταλαμβάνει όλες τις θέσεις στο τελικό βάθρο.

26. Πορεία στο θάνατο με 143,3 χλμ/ώρα

Λίγες ώρες πριν την τελετή έναρξης των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων, ο Γεωργιανός αθλητής του λουτζ, Νοντάρ Κουμαριτασβίλι, έχασε τη ζωή του σε ένα τραγικό δυστύχημα στην ολυμπιακή πίστα. Ο 21χρονος που έκανε προπόνηση, έχασε τον έλεγχο του έλκηθρου και με ταχύτητα 143,3 χλμ/ώρα εκσφενδονίστηκε πάνω στις τσιμεντένιες κολώνες της πίστας, βυθίζοντας στο πένθος τη χώρα του. Η αποστολή της Γεωργίας, αν και αρχικά είχε αποφασίσει να εγκαταλείψει το Βανκούβερ, παρουσιάστηκε τελικά στην παρέλαση των αθλητών, γνωρίζοντας την αποθέωση από ολόκληρο το στάδιο. Τόσο η ΔΟΕ όσο και η διεθνής ομοσπονδία λουτζ έδειξαν το γνωστό τους σκληρό πρόσωπο, ρίχνοντας την ευθύνη του δυστυχήματος στην απειρία του αθλητή...

27. «The city who will have the honor...»

Ο Don Juan Antonio Samaranch i Torello, marques de Samaranch, εξέχον μέλος του Ολυμπιακού κινήματος, άφησε την τελευταία του πνοή στις 21 Απριλίου, ύστερα από βαρύ καρδιακό επεισόδιο, πλήρης ημερών (90 ετών) στην γενέτειρά του, Βαρκελώνη. Ο Σάμαρανκ διετέλεσε πρόεδρος της ΔΟΕ (Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή) επί 21 χρόνια, από το 1980 μέχρι το 2001 και υπήρξε ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη προσωπικότητα. Το φρανκικό του παρελθόν, μαζί με διάφορα σκάνδαλα στη διάρκεια της προεδρίας του, τα οποία ο ίδιος γνώριζε πολύ καλά πώς να συγκαλύπτει, συνέθεσαν ένα προφίλ ελάχιστα συμπαθές. Για την ιστορία, είναι αυτός που είπε το 1997 τη φράση «The city who will have the honor and responsibility to organize the Olympic Games of the year 2004, is Athens», ανακοινώνοντας επίσημα την ανάληψη των 28ων Ολυμπιακών Αγώνων από την πόλη της Αθήνας.

28. Orgas-Mou στη «βασίλισσα»

Η σημαντικότερη είδηση στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο στην μεταγραφική περίοδο του περασμένου καλοκαιριού ήταν χωρίς αμφιβολία η πρόσληψη του Ζοζέ Μουρίνιο στον πάγκο της Ρεάλ. Ο Πορτογάλος άφησε την Ίντερ μετά την κατάκτηση του «τρεμπλ» και πήγε στη Μαδρίτη για να φέρει τη «βασίλισσα» και πάλι στο θρόνο της, τόσο στην Ισπανία όσο και στην Ευρώπη. Ο Φλορεντίνο Πέρεθ ανακοίνωσε στις 28 Μαΐου τη συμφωνία με τον Special One για 4 χρόνια με ετήσιες αποδοχές περίπου 10 εκατομμύρια ευρώ.

29. Η πιο όμορφη ήττα της ζωής του

Ο Φλορεντίνο Πέρεθ, πρόεδρος της Ρεάλ, μπορεί να ανακοίνωσε την πρόσληψη του Μουρίνιο στις 28 Μαΐου, όμως η απόφαση είχε παρθεί έναν μήνα νωρίτερα, στις 28 Απριλίου, όταν ο Special One έχασε 1-0 από την Μπαρτσελόνα αλλά προκρίθηκε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ με συνολικό σκορ 3-2. Ο ίδιος αποκάλεσε εκείνο το 1-0 του Καμπ Νόου ως την πιο όμορφη ήττα της ζωής του, σε μια βραδιά που η Μπαρτσελόνα έχασε το μέτρο, προσπαθώντας να εμποδίσει τους «νερατζούρι» και τον Μόου να πανηγυρίσουν τη μεγάλη επιτυχία. Εκείνοι που σίγουρα πανηγύρισαν σαν τρελοί τον αποκλεισμό των «μπλαουγκράνα» ήταν οι φίλοι της Ρεάλ, που είδαν το φάντασμα ενός πιθανού θριάμβου των Καταλανών μέσα στο «Μπερναμπέου» να εξαφανίζεται δια παντός.

30. Mes que un club…?

Ο Σάντρο Ροσέλ που εκλέχτηκε πρόεδρος της Μπαρτσελόνα τον περασμένο Ιούνιο διαδεχόμενος τον Τζουάν Λαπόρτα, κατάφερε πολύ γρήγορα να διχάσει τους φίλους της ομάδας, υπογράφοντας με τον σαΐχη του Κατάρ, Αλ Τανί, μια πενταετή συμφωνία χορηγίας στη φανέλα, που θα αποφέρει στα ταμεία του συλλόγου 165 εκατομμύρια ευρώ. Οι αντιδράσεις υπήρξαν άμεσες από πολλά μέλη και φίλους των «μπλαουγκράνα» που υποστηρίζουν ότι το όνομα «Μπαρτσελόνα» είναι ανεκτίμητο και κακώς «πουλήθηκε» στα αραβικά πετροδόλαρα.

31. Ο Μίλος αποκαθηλώνει την ÑBA

Μπορεί οι γεμάτοι ταλέντο πιτσιρικάδες του Ίβκοβιτς να μην κατάφεραν τελικά να ανέβουν στο βάθρο των μεταλλίων, όμως ο Μίλος Τεόντοσιτς πρόσφερε το κορυφαίο ίσως highlight στο φετινό Μουντομπάσκετ. Οι Σέρβοι αντιμετώπισαν στην προημιτελική φάση τους παγκόσμιους πρωταθλητές Ισπανούς και με το σκορ στο 89-89 ξεκίνησαν την τελευταία τους επίθεση. Ο Μίλος δεν άφησε τη μπάλα από τα χέρια του παρά μόνο για να στείλει ένα τρίποντο από τη στρατόσφαιρα (όπως χαρακτηριστικά έγραψε η Marca) που βρήκε τον στόχο του 3 δευτερόλεπτα πριν την ολοκλήρωση του παιχνιδιού, πραγματοποιώντας την αποκαθήλωση των ÑBAers.

32. Special One, 2, 3, 4, 5

Η μεγαλύτερη ποδοσφαιρική παράσταση του 2010 στην επιστροφή του Μουρίνιο στο «Καμπ Νόου» μετά τον αποκλεισμό των «μπλαουγκράνα» από την Ίντερ στον ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Γου(αρδιόλα) γλέντησε τον Μου(ρίνιο), εγώ γλέντησα τον Γιάννη Φιλέρη στο (πρώτο μου) live του Sport24 και ο Ηλίας Ευταξίας εμπνεύστηκε τον τίτλο «Special One, 2, 3, 4, 5» που έκανε τον γύρο του κόσμου μέσα από το site της Marca, που τον επέλεξε ως τον κορυφαίο από όλα τα διεθνή μέσα. Οι παίκτες της Ρεάλ υποκλίθηκαν στο «Mambo Nr. 5» της Μπαρτσελόνα, ευχαριστώντας τον Θεό που το κοντέρ σταμάτησε στο 5.

33. Η χειραψία που δεν έγινε ποτέ

Ο Τζον Τέρι έβγαλε τα μάτια του με την Βανέσα Περονσέλ, σύζυγο του Γουέιν Μπριτζ, συμπαίκτη του στην Τσέλσι. Το πράγμα μαθεύτηκε, έγινε σούσουρο σε όλο τον κόσμο και όπως ήταν αναμενόμενο, ο Μπριτζ έφυγε από το Λονδίνο και πήγε στο Μάντσεστερ για να μην βλέπει μπροστά του τον Τζον. Στις 27 Φεβρουαρίου του 2010 η Τσέλσι αντιμετώπισε την Μάντσεστερ Σίτι και οι παίκτες των δυο ομάδων έδωσαν τις καθιερωμένες χειραψίες πριν την έναρξη του ματς. Όλοι εκτός από έναν. Ο Μπριτζ προσπέρασε τον Τζον, ο οποίος έμεινε με το χέρι προτεταμένο. Εσείς δηλαδή θα του το δίνατε;

34. Isner – Mahut: the endless match

Στο φετινό τουρνουά του Wimbledon έσπασε το ρεκόρ του μεγαλύτερου σε διάρκεια παιχνίδι στην ιστορία του επαγγελματικού τένις. Οι John Isner και Nicolas Mahut ξεκίνησαν τον αγώνα στις 22 Ιουνίου και κατάφεραν να τον τελειώσουν δυο μέρες αργότερα, στις 24! Το έπος γράφτηκε στο 5ο και τελευταίο σετ όπου χρειάστηκαν 138 games μέχρι να υπάρξει νικητής. Συνολικά παίχτηκαν 183 games (!), ενώ το ματς διήρκεσε 11 ώρες και 5 λεπτά.

35. Το νταμπλ του πολυμετοχικού

Μια εξαετία μετά το νταμπλ του 2004, ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στην κορυφή, κατακτώντας πρωτάθλημα και κύπελλο στην Ελλάδα και εξασφαλίζοντας παράλληλα τη συμμετοχή του στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Οι δύο τίτλοι γιορτάστηκαν σε μια λαμπρή τελετή στο ΟΑΚΑ που εκτός όλων των άλλων, περιλάμβανε και ένα φιλικό μεταξύ τωρινών και παλαιών άσσων των «πράσινων». Στο πρωτάθλημα ο ΠΑΟ συγκέντρωσε 70 βαθμούς (54-17 τα γκολ), αναδεικνύοντας τον Σισέ πρώτο σκόρερ με 24 τέρματα, ενώ στο Κύπελλο κέρδισε στον τελικό τον Άρη 1-0 με το γκολ του Λέτο.

36. Επιτέλους γκολ! Επιτέλους νίκη!

Η 17η Ιουνίου 2010 αποτελεί πλέον ορόσημο στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η Εθνική που βρέθηκε μετά από 16 χρόνια και πάλι σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, έψαχνε το πρώτο της γκολ στη διοργάνωση. Μετά το απογοητευτικό 0-2 από τους Κορεάτες στην πρώτη αγωνιστική, σειρά είχε η Νιγηρία, που προηγήθηκε στο σκορ με τον Ούτσε. Μετά την αποβολή του Καϊτά, οι Έλληνες πίεσαν και ένα λεπτό πριν τη λήξη του ημιχρόνου, ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα ξορκίζοντας την κατάρα. Στην επανάληψη ήταν η σειρά του Τοροσίδη να διπλασιάσει τα τέρματα της Εθνικής, που πέτυχε έτσι την πρώτη της νίκη σε Μουντιάλ.

37. Η αποχώρηση του Βασιλιά Otto

Μετά από 9 χρόνια, 106 επίσημα παιχνίδια (53-23-30), συμμετοχές σε 2 EURO (2004 & 2008) και ένα Μουντιάλ (2010), πάνω από όλα όμως με το τρόπαιο του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος της Πορτογαλίας το 2004, ο Ότο Ρεχάγκελ άφησε τον πάγκο της Ελλάδας και αποχαιρέτησε όλους εμάς που τον αγαπήσαμε σαν να ήταν δικός μας. Ο Ρεχακλής αναμόρφωσε εκ βάθρων τη νοοτροπία και την αγωνιστικότητα της Εθνικής και την οδήγησε στην κορυφή της Ευρώπης, χαρίζοντάς της την διεθνή αναγνώριση. Τον Γερμανό τεχνικό διαδέχτηκε ο Πορτογάλος Φερνάντο Σάντος.

38. Κόκκαλης – Μαρινάκης: αλλαγή σκυτάλης

Το καλοκαίρι που μας πέρασε είχαμε την μεγαλύτερη και σημαντικότερη αλλαγή σκυτάλης στον ελληνικό αθλητισμό. Ο Σωκράτης Κόκκαλης μεταβίβασε το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών του της ΠΑΕ Ολυμπιακός στον Βαγγέλη Μαρινάκη, κλείνοντας έτσι τον πιο ένδοξο κύκλο στην ιστορία του συλλόγου. Με 12 πρωταθλήματα και 4 Κύπελλα στο ποδόσφαιρο, αλλά και 5 πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα και ένα Πρωταθλητριών στο μπάσκετ, ο πρώην πλέον πρόεδρος του Ολυμπιακού είναι ο πιο επιτυχημένος παράγοντας στην 85χρονη ιστορία των Πειραιωτών. Ο διάδοχός του έδειξε ότι βαδίζει στα χνάρια του προκατόχου του, αφού μετά την μεταβίβαση, ξόδεψε πολλά εκατομμύρια ώστε να διατηρήσει την ομάδα στον δρόμο των επιτυχιών.

39. Το τέλος των πολυμετοχικών

Ο Παναθηναϊκός έκανε μέσα στο 2010 όλες τις κινήσεις που απαιτούνται ώστε να μην επαναλάβει τις πρόσφατες επιτυχίες του μέσα στο 2011. Η αποθέωση όμως συνέβη στους κόλπους της διοίκησης με ένα απίστευτο, απερίγραπτο και ιστορικό γαϊτανάκι ανακολουθιών, υποχωρήσεων, αναχωρήσεων, επιστροφών, διαφωνιών, δηλώσεων, ανακοινώσεων, υποσχέσεων, αναιρέσεων και ότι άλλο χωράει ακόμα ανθρώπου νους. Το σίγουρο είναι ότι το πολυμετοχικό πείραμα απέτυχε, αφού όσοι το αποτελούσαν φρόντισαν για τα πάντα, εκτός από το συμφέρον του Παναθηναϊκού. Και μη χειρότερα...

40. Ο τελικός της ντροπής

Ο Παναθηναϊκός κέρδισε τον 8ο συνεχόμενο (και 31ο συνολικά) τίτλο του στο πρωτάθλημα της Α1 του μπάσκετ. Οι «πράσινοι» αντιμετώπισαν στον τελικό των πλέι οφ με πλεονέκτημα έδρας τον Ολυμπιακό και ολοκλήρωσαν την κατάκτηση του τροπαίου με 3-1 νίκες. Για μια ακόμα φορά όμως πρωταγωνίστησαν και από τις δυο πλευρές οι κάφροι της κερκίδας, με αποκορύφωμα τα εκτεταμένα επεισόδια στο ΣΕΦ, όπου μετά την εισβολή οπαδών στον αγωνιστικό χώρο, το ματς διακόπηκε και δεν τελείωσε ποτέ. Και τα 4 παιχνίδια στιγματίστηκαν από εικόνες ντροπής και παντελούς έλλειψης προστασίας του αθλήματος.

41. Η πρώτη κούπα των Αγγελόπουλων

Στην τελευταία χρονιά του Παναγιώτη Γιαννάκη στον πάγκο του Ολυμπιακού, οι «ερυθρόλευκοι» κατέκτησαν τον πρώτο τους τίτλο επί εποχής αδερφών Αγγελόπουλων, αφού νίκησαν τον Παναθηναϊκό 68-64 στον τελικό του Κυπέλλου. Η συνέχεια μπορεί να μην ήταν ανάλογη στη συγκομιδή των τίτλων, όμως αυτή υπήρξε μακράν η πιο επιτυχημένη χρονιά του Ολυμπιακού στο μπάσκετ τα τελευταία χρόνια, αφού έφτασε μέχρι τον τελικό της Ευρωλίγκας και διεκδίκησε το πρωτάθλημα από τους «πράσινους» στον τελικό των πλέι οφ. Για ακόμα μια χρονιά είδαμε την τριτοκοσμική εικόνα ενός γηπέδου με οπαδούς μόνο στα δυο πέταλα. Την γελοιότητα δεν την κερδίζει κανείς στην Ελλάδα.

42. Το παιδί λάστιχο

Ο Λευτέρης Κοσμίδης ανακηρύχθηκε ως ο κορυφαίος Έλληνας αθλητής για το 2010. Ο 19χρονος πρωταθλητής της ενόργανης γυμναστικής ήρθε πρώτος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Ρότερνταμ στις ασκήσεις εδάφους, ενώ πήρε δυο ακόμα ασημένια μετάλλια: στις ασκήσεις εδάφους στο Παγκόσμιο Κύπελλο στο Παρίσι και στο ίδιο αγώνισμα στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Μπέρμιχαμ. Τον περασμένο Νοέμβριο ανέβηκε στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης.

43. Γίνε Άρης, να γουστάρεις!

Μετά από μεγαλειώδη εμφάνιση μέσα στο «Βιθέντε Καλντερόν» της Μαδρίτης, ο Άρης κέρδισε 3-2 την Ατλέτικο, πήρε χρυσή πρόκριση στους «32» του Europa League, απέκλεισε την κάτοχο του τίτλου και έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που φεύγει με νίκη από ισπανικό έδαφος. Σε μια βραδιά γεμάτη ανατροπές και πολλά γκολ, ο Άρης έγραψε την πιο χρυσή σελίδα στην ευρωπαϊκή του ιστορία και έκανε όλους τους Έλληνες φιλάθλους να τον χειροκροτήσουν. Αλλά και ο ισπανικός αθλητικός Τύπος αφιέρωσε διθυράμβους στην ομάδα του Κούπερ για την μεγάλη εμφάνιση που προκάλεσε αίσθηση σε όλο τον κόσμο.

44. Το έπος της Πόλης

Στα πλέι οφ του Europa League ο ΠΑΟΚ έζησε την πιο μεγάλη στιγμή του μέσα στο 2010. Σε ένα ταξίδι που τους έφερε στις ρίζες τους, οι Θεσσαλονικείς κλήθηκαν να υπερασπιστούν το 1-0 της Τούμπας (Βιεϊρίνια) μέσα στην κολασμένη έδρα της Φενέρμπαχτσε. Ο Εμρέ ισοφάρισε το σκορ του πρώτου αγώνα στο 51’ και το ματς πήγε στην παράταση. Στο 102’ ο Μουσλίμοβιτς πέτυχε το χρυσό γκολ για τον «δικέφαλο του Βορρά» και ο ΠΑΟΚ κατέκτησε την ίσως πιο φορτισμένη συναισθηματικά πρόκριση της ιστορίας του μέσα στην Κωνσταντινούπολη.

45. Βόλεϊ: το ματς της χρονιάς

Σε έναν ονειρικό τελικό που διεξήχθη στις 27 Μαρτίου στο Φάληρο, ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το 6ο Κύπελλο της ιστορίας του, νικώντας τον Ολυμπιακό 3-2 σετ. Οι «ερυθρόλευκοι» προηγήθηκαν 0-1 και 1-2 σετ, όμως οι «πράσινοι» ισοφάρισαν σε 2-2 και επιβλήθηκαν 18-16 στο τάι μπρέικ. Πραγματικό ρεσιτάλ από τα αστέρια των δυο ομάδων, Μίλκοβιτς και Αγκάμες με τον δεύτερο να παίρνει τον τίτλο του MVP. Δυστυχώς αμφότεροι αναζήτησαν την τύχη τους μακριά από την Ελλάδα και πλέον δεν έχουμε την τύχη να τους απολαμβάνουμε στα ελληνικά γήπεδα.

46. Ερνέστο & Μανόλο: δυο κύριοι στην ίδια πόλη

Η Super League έχει την τιμή να φιλοξενεί στην Ελλάδα δυο μεγάλους προπονητές. Ο Ερνέστο Βαλβέρδε ήρθε με την επιμονή του Μαρινάκη, ο Μανόλο Χιμένεθ με την υπέρβαση της διοίκησης της ΑΕΚ. Οι δυο τους, φίλοι από την Ισπανία και άψογοι επαγγελματίες, κοσμούν με την παρουσία τους το ελληνικό ποδόσφαιρο. Στην πρώτη μεταξύ τους «κόντρα», ο Μανόλο κέρδισε τον Ερνέστο και διατήρησε υπέρ του την απόλυτη υπεροχή που μεταφράζεται σε 3/3 νίκες σε Ισπανία και Ελλάδα.

47. Πέντε φορές πρωταθλητής Ευρώπης

Ο Βλάσης Μάρας συνέχισε και το 2010 τις μεγάλες του εμφανίσεις στην ενόργανη γυμναστική. Ο 27χρονος πλέον πρωταθλητής κατέκτησε για πέμπτη φορά την πρώτη θέση στο μονόζυγο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Μπέρμιχαμ και έγινε έτσι ο πρώτος αθλητής της ηπείρου με πέντε χρυσά μετάλλια στο αγώνισμα. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο ενόργανης στη Γάνδη, ο Μάρας κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο στο μονόζυγο.

48. AEL FC Arena

Στις 5 Δεκεμβρίου έγιναν τα ποδοσφαιρικά εγκαίνια του νέου γηπέδου της Λάρισας, AEL FC Arena, το οποίο κατασκευάστηκε σύμφωνα με τις προδιαγραφές της UEFA και ανήκει στην κατηγορία 3 αστέρων. Ολοκληρώθηκε μέσα σε 14 μήνες, έχει χωρητικότητα 16.118 θέσεων και διαθέτει πάρκινγκ 1.100 θέσεων. Την 13η αγωνιστική η ΑΕΛ αντιμετώπισε τον ΠΑΟΚ και ο Χιλιανός Πάμπλο Κοντρέρας πέτυχε το παρθενικό γκολ στο νέο γήπεδο. Καλορίζικο!

49. Το παιχνίδι κατά της φτώχειας

Μια από τις πιο όμορφες πρωτοβουλίες της χρονιάς ήταν αυτή της διοίκησης του Ολυμπιακού να φιλοξενήσει στο «Γ. Καραϊσκάκης» τον ετήσιο αγώνα κατά της φτώχειας που διοργανώνεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ με τη συμμετοχή των φίλων του Ζιντάν και του Ρονάλντο. Το φαληρικό στάδιο γέμισε από κόσμο που χειροκρότησε τους ξένους άσσους και αποθέωσε τους All Stars του Ολυμπιακού. Όλοι οι βετεράνοι των «ερυθρόλευκων» μπόρεσαν να ζήσουν μεγάλες στιγμές, επιστρέφοντας έστω και για λίγο στο χώρο που μεγαλούργησαν. Μοναδική εξαίρεση στην λαμπερή γιορτή, ο οχετός της Θύρας 7 που σε καμία στιγμή δε σεβάστηκε τον φιλανθρωπικό χαρακτήρα της εκδήλωσης.

50. Η τύχη του ελληνικού ποδοσφαίρου...

Κλείνοντας τα 50 φωτογραφικά κλικ του 2010, σας παρουσιάζουμε τους δυο «κολλητούς» που βρέθηκαν τους τελευταίους μήνες στη ζωή μας και στην ποδοσφαιρική πραγματικότητα της Ελλάδας. Καρδιακοί φίλοι, όπως τουλάχιστον ισχυρίζονται οι ίδιοι, πρωταγωνίστησαν μέσα στη χρονιά που φεύγει. Ο πρώτος, ο Νικόλας, κέρδισε το νταμπλ και μια θέση στις καρδιές των φίλων του Παναθηναϊκού, τον οποίο όμως εγκατέλειψε στην πρώτη στραβή. Ο δεύτερος, ο Βαγγέλης, έδωσε φτερά στις ελπίδες των φίλων του Ολυμπιακού, αγοράζοντας τις μετοχές του κουρασμένου Κόκκαλη και βάζοντας το καράβι σε καινούργια ρότα.

Θα μπορούσαν να είναι στο νούμερο 1 και όχι στο 50, αλλά κλώτσησαν τη μεγάλη τους ευκαιρία. Τι πιο όμορφη εικόνα από δυο ανθρώπους (εκ των οποίων ο ένας ισχυρίστηκε ότι η παρουσία τους είναι τύχη για το ελληνικό ποδόσφαιρο) φίλους και κοινωνούς μιας νέας εποχής, να καθίσουν χαμογελαστοί δίπλα δίπλα στο ΟΑΚΑ και να δώσουν το σωστό παράδειγμα σε όλους τους υπόλοιπους? Προτίμησαν το κρυφτούλι, τις χειρονομίες και τον τσαμπουκά. Κρίμα...

Bonus (50+2) Κορίτσια, ο Σπανούλης!

Κανείς δεν είναι τέλειος. Πενήντα φωτογραφίες ψάχναμε, 52 μας βγήκαν. Τα κορίτσια του πόλο (Βουλιαγμένη και Εθνικός) βρέθηκαν στην κορυφή της Ευρώπης, φέτος, καθώς πήραν αντίστοιχα το Champions Cup και το LEN Trophy, σε ένα σπορ που μόνο επιτυχίες προσφέρει. Στην εποχή της μεγάλης κρίσης, όπου ο αθλητισμός κινδυνεύει να γίνει χόμπι και το ταμείον είναι μείον, η γυναικεία υδατοσφαίριση κράτησε ψηλά τη σημαία.

Κρίση είπαμε; Γράψτε λάθος. Ο Ολυμπιακός (του Ντούσαν Ίβκοβιτς πλέον) στο μπάσκετ έκανε τη πιο ακριβή μεταγραφή των τελευταίων ετών. Πήρε από τον αιώνιο αντίπαλο Παναθηναϊκό, ένα εξέχον μέλος της "πράσινης" αυτοκρατορίας. Από το καλοκαίρι του 2010, και μετά από ένα πολύκροτο σίριαλο Kill Bill με ετήσιες αποδοχές 2.5 εκατομμυρίων ευρώ φοράει τα "ερυθρόλευκα". Και σε λίγες μέρες (12/1) θα βρεθεί αντιμέτωπος στο ΟΑΚΑ με την πρώην ομάδα του!

Καλή χρονιά σε όλους. Πάνω απ' όλα υγιείς και όσο μπορείτε χαμογελαστοί...