Τη Δευτέρα (29/12) συμπληρώνεται ένας χρόνος από την Κυριακή που άλλαξε τα πάντα στη ζωή του Μίχαελ Σουμάχερ και της οικογένειας του. Ένας χρόνος από το σοβαρό ατύχημα του, την ώρα που έκανε σκι με το γιο του στις γαλλικές Άλπεις.

Ακόμα και σήμερα δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτα για την εξέλιξη της υγείας του επτά φορές παγκόσμιου πρωταθλητή. Η οικογένεια δεν επιτρέπει να βγει τίποτα προς τα έξω, δεν ανακοινώνει τίποτα πέρα από την ευγνωμοσύνη της για τη συμπαράσταση των θαυμαστών του οδηγού από το Κέρπεν.

Ο πρώην οδηγός της Φόρμουλα 1, ο Φιλίπ Στράιφ είχε δηλώσει πως ο Σουμάχερ " θα γίνει καλύτερα, αλλά όλα είναι σχετικά. Είναι δύσκολο γιατί δεν μπορεί να μιλήσει. Είναι σαν και εμένα (σ.σ. ο Στράιφ είναι τετραπληγικός) καθηλωμένος σε μια αναπηρική καρέκλα, παράλυτος με απώλεια μνήμης και ομιλίας. Το ότι βρίσκεται κοντά στην οικογένεια του ίσως να τον βοηθήσει σε μια ταχεία ανάρρωση, αλλά θα είναι πολύ δύσκολο". Βέβαια η οικογένεια αρνείται πως ο ο Στράιφ διατηρεί τόσο στενή σχέση με τους Σουμάχερ.

Τώρα έρχεται το ρεπορτάζ, άρθρο καλύτερα, του δημοσιογράφου Τζόρτζιο Τερούτσι στην εφημερίδα "Corriere della Sera" για την καθημερινότητα του Σουμάχερ στο Γκλαντ.

Ο Σουμάχερ κλαίει, συγκινείται όταν ακούει τις φωνές των παιδιών του, της Τζίνα-Μαρία και του Μικ, της γυναίκας της ζωής του, της Κορίνα, ακόμα και τα σκυλιά που τόσο υπεραγαπάει.

Η Κορίνα ήθελε να φύγει από το νοσοκομείο πρώτα της Γκρενόμπλ και στη συνέχεια στη Λωζάννη και έχτισε μια ιατρική μονάδα για να φιλοξενήσει τον 45χρονο πολυνίκη οδηγό της Φόρμουλα 1. Ήθελε να βρίσκεται κοντά στην οικογένεια του, να τον βοηθήσουν οι δικοί του άνθρωποι. Ο Σουμάχερ ανταποκρίνεται.

Καμιά πρόγνωση δεν μπορεί να γίνει για την κατάσταση του, δεν χρειάζεται να είναι γιατρός κανείς για να το καταλάβει. Ίσως χρειαστεί να περάσουν χρόνια για να παρουσιάσει βελτίωση ο Σουμάχερ, μπορεί να μην τα καταφέρει. Το βέβαιο είναι πως προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις.