Μέσα σε λίγες ημέρες η Άννα Κορακάκη έγινε απλά η... Άννα. Το αγαπημένο κορίτσι όλη της Ελλάδας κι αυτή που "έγραψε" ιστορία, από τη στιγμή που επανέλαβε το κατόρθωμα του Κωνσταντίνου Τσικλητήρα από το μακρινό 1912 !

Η χρυσή ολυμπιονίκης του Ρίο έχει κάθε λόγο να χαμογελά από τη στιγμή που έφτασε στην κορυφή του κόσμου. Μόλις μάλιστα βγήκε από το γήπεδο όπου διεξαγόταν ο τελικός στα 25μ. πιστόλι, κι ενώ είχε στο στήθος της τόσο το χρυσό όσο και το χάλκινο μετάλλιο που κατέκτησε πριν από μερικές ημέρες, παραδέχθηκε -χαμογελώντας- πως " είναι βαριά".

Βέβαια δεν μπορούσε να αρθρώσει λέξεις με ευκολία: " Τι να πω; Σήμερα (σ.σ.: χθες) δεν περίμενα να πάρω μετάλλιο. Τις περισσότερες επιτυχίες μέχρι τώρα τις είχα κάνει στο αεροβόλο πιστόλι. Οι προπονήσεις μου ωστόσο ήταν πολύ ενθαρρυντικές, περίμενα ότι θα μπω στον τελικό, αλλά για μετάλλιο δεν μπορούσε να μιλήσει κανείς γιατί είναι... ρώσικη ρουλέτα".

Όταν τη ρωτήσαμε για τη στιγμή που ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου επεσήμανε πως " αυτή η στιγμή δεν συγκρίνεται με κάτι άλλο. Έχω ακούσει ξανά τον εθνικό ύμνο, αλλά αυτή εδώ είναι η μεγαλύτερη διοργάνωση. Είναι αλλιώς", για να εξηγήσει βέβαια πως ακόμη και τώρα " δεν έχω συνειδητοποιήσει ακόμη τι έγινε".

Παρά το γεγονός ότι ξεκίνησε εντυπωσιακά τον τελικό, αποκτώντας προβάδισμα έξι πόντων από την αντίπαλό της, η Άννα Κορακάκη, τις προσπάθειες της οποίας στηρίζει η Stoiximan.gr , χρειάστηκε να μείνει ψύχραιμη στο πιο κρίσιμο σημείο. Όταν είδε το προβάδισμά της να εξανεμίζεται: " Πήρα γρήγορα τη διαφορά, οπότε χαλάρωσα. Μόλις με ισοφάρισε, ζορίστηκα. Προσπάθησα να το διαχειριστώ, είπα πως δεν είχα άλλα περιθώρια λάθους. Έπρεπε να κάνω το ιδανικό τελείωμα", είπε.

Όσο για το τι της είπαν η μητέρα κι ο αδερφός της που βρίσκονται στην Ελλάδα; " Όταν σήκωσα το τηλέφωνο άκουγα απλά φωνές, τσιρίδες, γέλια, κλάματα", σχολίασε για να τονίσει πως " γενικά δεν έχω ιδέα τι γίνεται στην Ελλάδα. Τον τελευταίο μήνα έχω απομακρυνθεί, έχω σταματήσει να μπαίνω στο ίντερνετ και τα social media, άλλαξα αριθμό".