Στη διάρκεια της ίδιας βδομάδας, οι δύο ομάδες της Νέας Υόρκης περνάνε κι οι δύο σε θέση στα πλέι-οφ 3 αγωνιστικές πριν το τέλος, με την πρόκρισή τους να κρέμεται από μια κλωστή. Κάνοντας έτσι να μοιάζει όλο και πιο σημαντική την μεταξύ τους (σπάνια) αναμέτρηση στην προτελευταία αγωνιστική, την οποία μάλιστα το Sport24 θα παρακολουθήσει από το γήπεδο MetLife της Νέας Υόρκης.

Στις άλλες αξιοσημείωτες εξελίξεις της αγωνιστικής, οι Texans κέρδισαν το division για πρώτη φορά στη μικρή ιστορία τους, και προκρίθηκαν έτσι μαθηματικά στα πλέι-οφ. Ένας τίτλος division που ήρθε μέσω Τενεσί, όπου οι Saints κέρδισαν του Titans, κερδίζοντας έτσι με τη σειρά τους την πρόκριση στα πλέι-οφ για 3η συνεχή χρονιάς. Κυνηγώντας παράλληλα το #2 seed πίσω από τους Packers μετά την ήττα-έκπληξη των 49ers.

Πριν περάσουμε να μιλήσουμε για μια αγωνιστική-κόλαση, θυμίζουμε πως μπορείς να διαβάσεις τους κανονισμούς του NFL εδώ, να δεις την παρουσίαση όλων των ομάδων του πρωταθλήματος εδώ, και να ψηφίσεις ποιους παίκτες θες να δεις στο Pro Bowl εδώ.

Το παιχνίδι της αγωνιστικής

Dallas Cowboys - New York Giants 34-37

(Passer: Eli Manning, NYG, 400 yds / Rusher: Felix Jones, DAL, 106 yds / Receiver: Hackeem Nicks, NYG, 154 yds)
Quarters: 7-5, 10-10, 3-7, 14-15

Λέγαμε την προηγούμενη βδομάδα πως είναι σαν κακό αστείο να αφιερώνουμε συνέχεια το άνοιγμα της στήλης σε ήττες των Giants, αλλά αυτό απλά επιβεβαιώνει α) το πόσο συναρπαστική ομάδα είναι και β) το πόσο δύσκολο πρόγραμμα έχουν στο β’ μισό της χρονιάς, όπως λέγαμε. Και λίγο πριν το τέλος του ‘πρώτου τελικού’ του division τους με τους Cowboys, είχαμε αρχίσει πάλι να νιώθουμε άσχημα. Πάλι για ήττα των Giants θα μιλάγαμε.

Όμως τότε, στα 5’40’’ πριν το τέλος, συνέβησαν μια σειρά από διαφορετικά πράγματα. Ο Eli Manning έπαιξε με τον (συνήθη, ειδικά σε τελείωμα παιχνιδιού) καλό εαυτό του. Ο Dan Bailey σκάλωσε (ξανά) στην δεύτερη προσπάθεια. Οι Giants βρήκαν άμυνα. Ο Jason Garrett τα έκανε (ξανά) θάλασσα με τη διαχείριση του χρόνου.

Η αλήθεια είναι πως μέχρι την 3η περίοδο το παιχνίδι ήταν κάπως νωχελικό. Είναι δύσκολο να στοιχειοθετηθεί αυτή η περιγραφή, το ξέρω, δηλαδή ήταν ένα τίμιο 20-24 το σκορ, σωστά; Όμως, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, οι ομάδες έπαιζαν τρομερά συντηρητικά, σα να φοβούνταν η μία την άλλη - και λογικό, μιας και είναι από τα παιχνίδια που αν παίζαμε ποδόσφαιρο, ‘θα συμβιβάζονταν με την ισοπαλία’ ώστε να ζούσαν να δουν άλλη μια μέρα. Στην τελική, το παιχνίδι που θα τα κρίνει όλα είναι η ρεβάνς, στην τελευταία αγωνιστική.

Έπαιζαν λοιπόν κι οι δύο κάπως αναγνωριστικά. Οι Giants, με τον Bradshaw να χάνει το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού λόγω κάποιας εσωτερικής τιμωρίες (οι Ελληνικές ομάδες να τα βλέπουν αυτά), έπαιζαν κυρίως με τρέξιμο, με τον Brandon Jacobs να παίζει σαν παλιά. Οι Cowboys από την άλλη, χάνοντας τον DeMarco Murray (η στήλη θρηνεί) με τραυματισμό που θα στον αφήσει έξω για την υπόλοιπη σεζόν (η στήλη θρηνεί εντόνως), είδαν τον Felix Jones, τον οποίο ο Murray είχε εξαρχής αντικαταστήσει όταν εκείνος τραυματίστηκε, να παίζει κι εκείνος σαν από παλιά. Κοινώς, η μπάλα κάτω κι ό,τι βγει.

Με αυτό σαν δεδομένο δεν πήγε κι άσχημα το παιχνίδι, αλλά ωραίο football δεν είδαμε. Και ακόμα κι όταν η μπάλα πέρασε στον αέρα, ήταν ως συνέπεια στιγμών ευφυίας παιχτών σαν τον Hackeem Nicks (που έκανε σπουδαίο παιχνίδι) ή ανεπάρκειας του αντιπάλου: Ο Manning και ο Romo (πολύ καλοί και οι δύο) έβρισκαν receivers με τρία στρέμματα γηπέδου ακάλυπτα, λες κι έπαιζαν στην αλάνα. Το παιχνίδι εξελισσόταν σε μονομαχία ανάμεσα σε ανύπαρκτα secondary units των αμυνών.

Ένα τέτοιο ήταν και το touchdown του Bryant που έδωσε προβάδισμα 12 πόντων στους Cowboys, λίγο μετά τα μέσα της 4ης περιόδου. Αυτό που ακολούθησε, μπροστά στα μάτια της ανήμπορης άμυνας του Rob Ryan, ήταν όχι ένα, αλλά δύο scoring drives του Eli Manning. Το πρώτο, που κατέληξε σε κοντινή πάσα του Manning στον Ballard, είχε διάρκεια 2μιση λεπτών. Το δεύτερο, που έκανε με κοντινό τρέξιμο ο Jacobs, ακόμα λιγότερο: 1μιση. Με το 2-point conversion, η διαφορά πήγε στους 3 υπέρ των Giants, 46’’ πριν το τέλος.

Στο μεταξύ, ο Garrett έκανε πάλι μεγάλο λάθος στη διαχείριση του χρόνου, όπως και την προηγούμενη βδομάδα. Βλέποντας πως η ομάδα του θα έπρεπε να προλάβει να επιτεθεί ξανά, αργούσε να πάρει τα time out πριν το touchdown των Giants, σπαταλώντας έτσι πολύτιμα δευτερόλεπτα τα οποία σαφώς κι έλειψαν από τον Tony Romo στην τελευταία επίθεση.

Έστω κι έτσι, ο quarterback έφερε τους Cowboys σε απόσταση σκοραρίσματος. Με δυο πάσες κάλυψε 45 γυάρδες. Τώρα ο kicker Dan Bailey έπρεπε να ισοφαρίσει και να στείλει το παιχνίδι στην παράταση, με σουτ από τις 47 γυάρδες. Ευστόχησε. Μόνο που, όπως και την προηγούμενη βδομάδα στην Αριζόνα, το σουτ δεν μέτρησε γιατί κάποιος είχε πάρει time out (αυτή τη φορά ήταν ο αντίπαλος). Στην επανάληψη, το field goal μπλοκαρίστηκε, ο Bailey (ξανά) δεν τα κατάφερε την κρίσιμη στιγμή, και οι Cowboys με δύο συνεχείς ήττες παραχωρούν την κορυφή του division στους Giants.

Οι Giants έτσι διασώζουν τη σεζόν τους (είναι στο χέρι τους να νικήσουν τα 2 παιχνίδια που έχουν στη Νέα Υόρκη και να προκριθούν στα πλέι-οφ) ενώ οι Cowboys εκτός από την αυτοσυγκέντρωσή τους, χάνουν και τον DeMarco Murray, που όπως έχουμε ξαναγράψει, ήταν ο πιο σημαντικός λόγο για την έξαφνη σταθερότητά τους. Κάθε φορά που νομίζεις πως τα έχεις δει όλα, αυτό το division συνεχίζει να προσφέρει ανατροπές.

Ο πρωταγωνιστής

Jason Pierre-Paul, defensive end των New York Giants

“ Μα είναι δυνατόν να σε λένε Πιερ-Πολ και να θες να σε φοβηθούν οι αντίπαλοι επιθετικοί;” Αυτή η ατάκα ακούστηκε αμέσως μετά το πρώτο sack που έκανε απέναντι στους Cowboys ο γιγαντόσωμος αμυντικός των Giants. Μέχρι το τέλος της βραδιάς, δε θα είχε πια νόημα η ερώτηση.

Το να πούμε ότι τα χαρίσματα του Pierre-Paul φάνηκαν από νωρίς μπορεί να μοιάζει με κλισέ, αλλά εδώ είναι προφανές αν κοιτάξεις λίγο το παλμαρέ του. Όχι, δεν είναι γεμάτο διακρίσεις. Ακριβώς γι’αυτό. Ο άνθρωπος ήταν τόσο καλός, χάρη σε έναν απίστευτο συνδυασμό ταχύτητας και όγκου, που δεν χρειάστηκε να κάτσει πολύ στο κολέγιο. Για την ακρίβεια, κολεγιακό football έπαιξε μόλις μία σεζόν. Πιο παλιά, στο σχολείο του, είχε παίξει επίσης μόνο μία σεζόν - νωρίτερα ασχολείτο με το μπάσκετ μέχρι που τραυματίστηκε και αναγκάστηκε να ψάξει άλλους τρόπους να εκμεταλλευτεί το ταλέντο του.

Παίζοντας τόσο λίγο, ήταν και πάλι αρκετά καλός ώστε να τον βρουν οι Giants, ομάδα με παράδοση στην ανάπτυξη καλών pass rushers, και να τον επιλέξει στον πρώτο γύρο του draft του 2010. Πέρσι είχε μια καλή rookie χρονιά - όμως φέτος ως δευτεροετής είναι απλά απίστευτος. Τρομακτικός, αν προτιμάς. Τρομακτικός σίγουρα για τους αντιπάλους του, δηλαδή.

Αντιπάλους όπως τους Cowboys, απέναντι στους οποίους κατέγραψε ένα safety (το πρώτο βίντεο πιο πάνω, στο κείμενο για τον αγώνα), ένα fumble στο οποίο υποχρέωσε τον αντίπαλο, δύο sacks, 8 τάκλιν και, κυριότερα, ένα μπλοκαρισμένο field goal (το τρίτο βίντεο στο πιο πάνω κείμενο - διαπιστώνεις ότι ήταν μάλλον καθοριστική η παρουσία του). Στο time out που πήρε ο Tom Coughlin, προπονητής των Giants, κατέστρωσε το πλάνο που θα επέτρεπε στα τεράστια χέρια του Pierre-Paul να απλωθούν ψηλά στον ουρανό και να μπλοκάρουν το σουτ (το οποίο ο Bailey είχε μόλις αποδείξει πως ήταν άνετα μέσα στις δυνατότητές του).

Όπερ και εγένετο. Το αριστερό χέρι του Pierre-Paul σταμάτησε την πορεία της μπάλας, δίνοντας μια μεγάλη νίκη στους Giants, και σώζοντας τη σεζόν της ομάδας.

“ Είμαι εξαιρετικά ανήσυχος για τη λειτουργία της άμυνάς μας”, δήλωνε μετά το τέλος του αγώνα ο Coughlin. “ Αλλά τώρα είμαι απλά χαρούμενος που κερδίσαμε”. Ευτυχώς βρήκε τον Pierre-Paul ακριβώς την πιο κρίσιμη στιγμή.

Η 14η αγωνιστική

Cincinnati Bengals - Houston Texans 19-20

(Passer: T.J. Yates, HOU, 300 yds / Rusher: Cedric Benson, CIN, 91 yds / Receiver: Owen Daniels, HOU, 100 yds)
Quarters: 6-3, 10-0, 3-7, 0-10

Οι Texans μας έχουν κερδίσει, ως ομάδα. Τα έχουμε ξαναπεί, παίζουν σαν σύλλογος με βαριά φανέλα (όταν υπάρχουν μόλις 10 χρόνια και δεν έχουν την παραμικρή διάκριση) και βρίσκουν το δρόμο τους μέσα από ένα πολύ δύσκολο πρόγραμμα παίζοντας με ένα σωρό σημαντικούς τραυματισμούς. Κέρδισαν τους Falcons την προηγούμενη βδομάδα, και πέτυχαν μεγάλη νίκη με comeback απέναντι στους Bengals τώρα. Δύο δύσκολες νίκες απέναντι σε δύο εν δυνάμει πλέι-οφ ομάδες, με τον τρίτο τους quarterback.

Στα τελευταία λεπτά του αγώνα οι Texans, που στο μεταξύ είχαν μειώσει σε απόσταση σκοραρίσματος με field goal νωρίτερα, κατέβηκαν απόσταση 80 γυαρδών με τον T.J. Yates να κάνει εξαιρετική διαχείριση του χρόνου. (Σε μια χρονιά εξαιρετικών rookie quarterbacks, η επιτυχία του Yates είναι η πιο αναπάντεχη.) Στο τελευταίο play του αγώνα, βρήκε οριακά ξεμαρκάριστο τον Kevin Walter μέσα στο end zone, και ψύχραιμα του πάσαρε τη μπάλα, φτάνοντας ο ίδιος τις 300 γυάρδες, και ολοκληρώνοντας για την ομάδα του μια 0-10 4ης περιόδου - που σε συνδυασμό με την ήττα των Titans από τους Saints, σήμαινε πως οι Texans ήταν για πρώτη φορά στην ιστορία τους νικητές του division.

Tennessee Titans - New Orleans Saints 17-22

(Passer: Drew Brees, NO, 337 yds / Rusher: Chris Ivory, NO, 53 yds / Receiver: Nate Washington, TEN, 130 yds)
Quarters: 0-3, 3-3, 7-3, 7-13

Έπρεπε να φτάσουμε μέχρι την 4η περίοδο για να βρει end zone o Drew Brees συνεχίζοντας έτσι το θαυμαστό σερί του (40 συνεχόμενα παιχνίδι με TD πάσα - το 2ο μεγαλύτερο σερί στην ιστορία του NFL) και μαζί οι Saints να υποτάξουν τους παραπάνω από αξιόμαχους Titans. Οι οποίοι μεταξύ άλλων είδαν τον βασικό τους quarterback, Matt Hasselbeck, να αποσύρεται από το παιχνίδι, αφήνοντας την ευθύνη του δύσκολου παιχνιδιού στον rookie Jack Locker. (Ένας ακόμα πολύ καλός rookie.)

Ένα από τα πράγματα που έκανε ο Locker απέναντι στους Saints:

Οι Titans πέρασαν μπροστά στο σκορ από τους φιλοξενούμενους (που ως τότε σκόραραν αποκλειστικά με field goals), όμως με 2 touchdowns πάσες στον Colston στην 4η περίοδο, o Brees γλίτωσε την ομάδα του από μια ήττα εκτός προγράμματος.

Οι Titans συνεχίζουν να παλεύουν για wild card εισιτήριο στα πλέι-οφ (και σε αυτή την αγωνιστική έδειξαν ξανά γιατί δεν πρέπει να τους ξεγράφει κανείς) ενώ οι Saints βασίστηκαν για άλλη μια αγωνιστική στην άμυνά τους, η οποία με μπροστάρη τον Tracey Porter δίνει το παρόν την κατάλληλη στιγμή.

Arizona Cardinals - San Francisco 49ers 21-19

(Passer: John Skelton, ARI, 282 yds / Rusher: Frank Gore, SF, 72 yds / Receiver:Larry Fitzgerald, ARI, 149 yds)
Quarters: 0-3, 7-9, 7-7, 7-0

Οι 49ers ξαφνικά μπήκαν σε μπελάδες, γιατί χάνοντας ένα παιχνίδι 12 πόντων από τους Cardinals, βλέπουν ξαφνικά τους Saints να τους φτάνουν στην κατάταξη της NFC - και την επόμενη βδομάδα παίζουν με τους Steelers.

Οι Cardinals έπαιξαν ένα ακόμα διαδοχικό αξιόμαχο παιχνίδι, κερδίζοντας και πάλι μετά από την απρόσμενη ήττα των Cowboys την περασμένη βδομάδα. Δεν έχουν πολύ ταλέντο, όμως παίζουν πολύ ψυχωμένα, και επιπλέον συμβαίνει το εξής παράδοξο. Όταν τραυματίζεται ο Kevin Kolb (πολύ συχνά) και quarterback παίζει ο μετριότατος John Skelton, είναι μάλλον η έλλειψη αυτοπεποίθησης του τελευταίου που τον οδηγεί πάντοτε στην αναζήτηση της πιο σίγουρης λύσης. Δηλαδή, τον Larry Fitzgerald.

O Skelton ψάχνει πάντα με τις πάσες του τον σπουδαίο receiver των Cards, μια τακτική που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα μια ανάπτυξη προβλέψιμη μεν, αλλά που ο Fitzgerald έχει την ικανότητα να την εκμεταλλεύεται, δε. Όταν οι 49ers βρέθηκαν πίσω στο σκορ αργά στο παιχνίδι, φάνηκε (για μια ακόμα φορά) πως η επίθεσή τους δεν δίνει τις λύσεις που θα έπρεπε, ώστε να είναι ανταγωνιστικοί σε επίπεδο πλέι-οφ.

Denver Broncos - Chicago Bears 13-10 (OT)

(Passer: Tim Tebow, DEN, 236 yds / Rusher: Marion Barber, CHI, 108 yds / Receiver: Demaryius Thomas, DEN,78 yds)
Quarters: 0-0, 0-0, 0-7, 10-3 / 3-0

Ναι, ο Tebow τα κατάφερε ξανά κλπ κλπ, μόνο που αυτό το παιχνίδι το έχασε ο Marion Barber. Η μόνη λύση των Bears στο έδαφος μετά την απώλεια και του Matt Forte, έκανε γυάρδες, έκανε και touchdown, αλλά όταν ήταν η ώρα να φάει χρόνο στην τελευταία επίθεση του Σικάγο (κι ενώ ήταν 3 πόντους μπροστά, 2 λεπτά πριν τη λήξη) βγήκε έξω από το γήπεδο, αντί να πέσει μέσα. Έτσι το ρολόι σταμάτησε, ενώ στην αντίθετη περίπτωση θα έφευγαν άλλα 40’’ από το χρόνο, αφήνοντας ελάχιστα περιθώρια στους Broncos. Για να πάρεις μια ιδέα: Όταν ξεκίνησαν το τελευταίο τους drive οι Broncos, είχαν στη διάθεσή τους 55’’. Θα είχαν μόλις 15’’. Ε, και μετά Tebow. Οι Broncos ισοφάρισαν με μακρινό field goal του Prater. (Το μακρύτερο της καριέρας του.)

Στην παράταση ο Barber έκανε όμως κι άλλο λάθος. Στο πρώτο drive των Bears, οι οποίοι με δυσκολία κατάφεραν παρόλ’αυτά να φτάσουν σε απόσταση για εφικτό-προς-εύκολο field goal, ο Barber κατάφερε να διασχίσει την αμυντική γραμμή των Broncos έτοιμος να τρέξει γυάρδες σε ανοιχτό γήπεδο, εξασφαλίζοντας τη νίκη των Bears. Αντ’αυτού, την τελευταία στιμή έχασε τη μπάλα και το fumble το κέρδισαν οι Broncos. Ε, και μετά Tebow. Πάλι.

Θαύμασε τις κυριότερες στιγμές του αγωνιώδους ματς:

Jacksonville Jaguars - Tampa Bay Buccaneers 41-14

(Passer: Blaine Gabbert, JAC, 217 yds / Rusher: Maurice Jones-Drew, JAC, 85 yds / Receiver: Marcedes Lewis, JAC, 77 yds)
Quarters: 0-7, 28-7, 0-0, 13-0

Δεν έχουμε κάτι να σχολιάσουμε για την εξέλιξη του παιχνιδιού, το σκορ τα λέει όλα. Για την ακρίβεια λέει περισσότερα από όσα περιμέναμε να ακούσουμε ποτέ: Οι Jaguars έβαλαν 41 πόντους. Σε ένα παιχνίδι. Οι Jaguars! Ο Maurice Jones-Drew έκανε τέσσερα (4) touchdowns σε ένα παιχνίδι, δύο με τρέξιμο και δύο με υποδοχή, σημειώνοντας την καλύτερη απόδοσή του σε μια σεζόν για τα βιβλία των ρεκόρ, ούτως ή άλλως. Ρίξε μια ματιά στα κατορθώματα του MJD.

Τα υπόλοιπα αποτελέσματα

Οι Saints πήραν άσχημη, δύσκολη νίκη με την άμυνά τους στο Τενεσί (με τον Brees να συνεχίζει σε ρυθμό συντριβής του ρεκόρ του Dan Marino) και οι Patriots πήραν όμορφη, δύσκολη νίκη με την επίθεσή τους στην Ουάσινγκτον (με τον Brady να συνεχίζει σε ρυθμό συντριβής του ρεκόρ του Dan Marino). Steelers και Ravens έκαναν επαγγελματικές νίκες, Jets και Lions νίκησαν σχετικά εύκολα μπαίνοντας για τα καλά σε τροχιά πλέι-οφ. Κι ενώ οι Falcons τα χρειάστηκαν στην Καρολίνα αλλά νίκησαν τελικά τους Panthers, στο Ουισκόνσιν είχαμε ένα ακόμα show των ασυγκράτητων Packers και άλλη μια συντριβή για τους Raiders.

Συνοπτικά τα αποτελέσματα:

Pittsburgh Steelers - Cleveland Browns 14-3

Baltimore Ravens - Indianapolis Colts 24-10

Washington Redskins - New England Patriots 27-34

Detroit Lions - Minnesota Vikings 34-28

Miami Dolphins - Philadelphia Eagles 10-26

New York Jets - Kansas City Chiefs 37-10

Green Bay Packers - Oakland Raiders 46-16

Carolina Panthers - Atlanta Falcons 23-31

San Diego Chargers - Buffalo Bills 37-10

Seattle Seahawks - St. Louis Rams 30-13

Οι φάσεις

Και τα δύο στιγμιότυπα είναι από τον αναπάντεχα απολαυστικό αγώνα μεταξύ Redskins και Patriots που εξελίχθηκε σε shootout από εκεί που δεν το περιμέναμε. Οι Redskins μάλιστα σε ένα σημείο του αγώνα είχαν περάσει και μπροστά στο σκορ, χάρη σε αυτό το περίεργο touchdown: O Rex Grossman εκτέλεση διπλή μπλόφα, δίνοντας τη μπάλα σα να επρόκειτο για τρέξιμο, και στη συνέχεια κάλυψε καθώς τη μπάλα πήρε ο wide receiver Brandon Banks, ο οποίος με τη σειρά του έκανε πάσα 49 γυαρδών (!) στον Santana Moss, ο οποίος απέφυγε δυο αμυντικούς και έφτασε στο end zone. Κάπως δίκαιο το γεγονός πως το καλύτερο pass play των Redskins όλη τη χρονιά δεν προήλθε από τον quarterback τους, αλλά ας μη γινόμαστε κακοί.

Λίγο νωρίτερα στο ίδιο παιχνίδι, ο Rob Gronkowski (ο οποίος σε μια ούτως ή άλλως σπουδαία χρονιά για tight ends κάνει απίστευτα πράγματα) απλά αρνήθηκε να κατέβει στο έδαφος. Όχι μόνο έκανε δύσκολη υποδοχή, αλλά σηκώθηκε, ξεπέταξε δυο tackles που κρέμονταν από πάνω του, απέφυγε άλλο ένα και παραπατώντας έκανε άλλες 10 γυάρδες που έφεραν τους Pats μπροστά στο end zone. Τέρας!

Να σημειώσουμε πως ο λόγος που το play δεν διεκόπη τη στιγμή που ο Gronkowski έκανε την υποδοχή πέφτοντας στο έδαφος, είναι πως δεν τον ακούμπησε κανένας αμυντικός, συνεπώς το παιχνίδι σύμφωνα με τον κανονισμό δεν σταματά μέχρι να ξαναπέσει από επαφή με αντίπαλο.

To Tebowing της εβδομάδας

Καινούριο section επειδή, γιατί όχι. (Πηγή http://tebowing.com)

Η κατάταξη

Τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος, τα divisions έχουν αρχίσει να ξεκαθαρίζουν. Με κεφαλαία οι ομάδες που έχουν κερδίσει τον τίτλο μαθηματικά, με αστερίσκο εκείνες που αυτή τη στιγμή θα κέρδιζαν τα wild card εισιτήρια. Θυμίζουμε πως στα πλέι-οφ προκρίνονται οι 8 νικητές των divisions, και 2 ακόμα ομάδες από κάθε περιφέρεια, βάσει ρεκόρ.

NFC North

1. GREEN BAY PACKERS (13-0)

2. Detroit Lions (8-5)*

3. Chicago Bears (7-6)

4. Minnesota Vikings (2-11)

Οι Lions ανακτούν τη θέση που είχαν προς στιγμήν απωλέσει όσο οι Packers συνεχίζουν την κούρσα προς την τελειότητα. Οι δυο τους θα αναμετρηθούν (ξανά) την τελευταία αγωνιστική.

NFC South

1. New Orleans Saints (10-3)

2. Atlanta Falcons (8-5)*

3. Carolina Panthers (4-9)

4. Tampa Bay Buccaneers (4-9)

Οι Saints προκρίθηκαν στα πλέι-οφ μέσω της ήττας των Bears, αλλά θα χρειαστούν ακόμα -για το τυπικό της υπόθεσης- μία νίκη στις τελευταίες 3 αγωνιστικές για να πάρουν και το division.

NFC East

1. New York Giants (7-6)

2. Dallas Cowboys (7-6)

3. Philadelphia Eagles (5-8)

4. Washington Redskins (4-9)

Το πιο ανοιχτό division του πρωταθλήματος. Όλα τώρα θα κριθούν στο παιχνίδι της τελευταία αγωνιστικής.

NFC West

1. SAN FRANCISCO 49ERS (10-3)

2. Seattle Seahawks (6-7)

3. Arizona Cardinals (6-7)

4. St. Louis Rams (2-11)

Οι 49ers παίζουν με Steelers την ερχόμενη αγωνιστική, κι αν και το division το έχουν καθαρίσει, κινδυνεύουν πλέον να χάσουν την προνομιούχο 2η θέση του seed από τους Saints.

AFC North

1. Baltimore Ravens (10-3)

2. Pittsburgh Steelers (10-3)*

3. Cincinnati Bengals (7-6)

4. Cleveland Browns (4-9)

Οι Bengals, όπως αναμενόταν από τη στιγμή που θα πέρναγαν στο β’ μισό του προγράμματός τους, έπεσαν εκτός πλέι-οφ για πρώτη φορά από την αρχή της σεζόν.

AFC South

1. HOUSTON TEXANS (10-3)

2. Tennessee Titans (7-6)

3. Jacksonville Jaguars (4-9)

4. Indianapolis Colts (0-13)

Οι Texans κερδίζουν το division για πρώτη φορά στην ιστορία τους και προκρίνονται στα πλέι-οφ. Αλλά δεν ηρεμούν γιατί τώρα κυνηγούν ένα από 2 πρώτα seeds.

AFC East

1. New England Patriots (10-3)

2. New York Jets (8-5)*

3. Buffalo Bills (5-8)

4. Miami Dolphins (4-9)

Και έτσι ξαφνικά, ο Rex Ryan και οι ασταθείς Jets του, απογειώνονται την κατάλληλη στιγμή. Ξανά.

AFC West

1. Denver Broncos (8-5)

2. Oakland Raiders (7-6)

3. San Diego Chargers (6-7)

4. Kansas City Chiefs (5-8)

Και οι Broncos προκρίνονται στα πλέι-οφ. Όπου βέβαια θα παίξουν με τους Steelers εκτός απροόπτου. Αυτό θέλουμε να το δούμε.

Η εικόνα των πλέι-οφ

Δε χρειάζεται να φλυαρήσουμε αυτή την εβδομάδα. Η αλήθεια είναι πως, με μόνη πιθανή εξαίρεση τους Cowboys αντί των Giants, έχουμε την αίσθηση πως η εικόνα των πλέι-οφ που ακολουθεί θα μοιάζει εξαιρετικά με την τελική.

Αναλυτικά:

NFC: PACKERS (13-0), 49ERS (10-3), SAINTS (10-3), Giants (7-5) & Falcons (8-5), Lions (8-5)
Στο κυνήγι: Bears (7-6), Cowboys (7-6)

AFC: TEXANS (10-3), Ravens (10-3), Patriots (10-3), Broncos (8-5) & Steelers (10-3), Jets (8-5)
Στο κυνήγι: Titans (7-6), Bengals (7-6), Raiders (7-5)

Επόμενη αγωνιστική

Θα γέλαγε το σύμπαν αν το λέγαμε αυτό πριν ένα μήνα, αλλά το παιχνίδι της επόμενης αγωνιστικής είναι η επίσκεψη των Patriots στο Ντένβερ. Πώς θα σταθεί η άμυνα των Broncos απέναντι στον Brady; Και χρειάζεται καν η ανύπαρκτη άμυνα των Patriots να κατέβει στην 4η περίοδο απέναντι στον Tebow; Άλλα παιχνίδι που ξεχωρίζουν είναι το μεγάλο ντέρμπι 49ers-Steelers που θα κοστίσει αβαντάζ έδρας σε κάποιον απ’τους δύο, το Eagles-Jets, και φυσικά η επίσκεψη των ανισόρροπων Cowboys στο Ώκλαντ όπου οι Raiders θα παίζουν τα ρέστα τους.