H εβδομάδα των εκπλήξεων
Μέσα σε διάστημα ενός λεπτού, οι Packers έκαναν την πρώτη τους ήττα και οι Colts την πρώτη τους νίκη. Οι Ravens και οι Steelers αφήνουν το #1 seed στους Patriots εν μέσω συσκοτισμού στο Σαν Φρανσίσκο, οι ομάδες της Νέας Υόρκης συναγωνίζονταν η μία την άλλη για το ποια θα αυτοκτονήσει πρώτη.
Λίγο αργότερα ο Chad Ochocinco θα έκανε το πρώτο του touchdown με τους Patriots και ο Sebastian Janikowski θα επιχειρούσε να σπάσει το ρεκόρ μεγαλύτερου field goal στην ιστορία του NFL. Ήταν μια ενδιαφέρουσα αγωνιστική.
Σκέψου το εξής: Από την AFC έχασαν αυτή την αγωνιστική οι 5 από τις 6 ομάδες που θα προκρίνονταν σήμερα στα πλέι-οφ. Οι εκπλήξεις ήταν πολλές, και κάπου στο βάθος του μυαλού μας υπάρχει η ιδέα πως όλα ήρθαν τούμπα απλά για να χάσει επιτέλους ο Tim Tebow.
Πριν δούμε αναλυτικά τις εκπλήξεις, θυμίζουμε πως μπορείς να διαβάσεις τους κανονισμούς του NFL
και να δεις την παρουσίαση όλων των ομάδων του πρωταθλήματος .
Το παιχνίδι της αγωνιστικής
Denver Broncos - New England Patriots 23-41
(Passer: Tom Brady, NE, 320 yds / Rusher: Tim Tebow, DEN, 93 yds / Receiver: Aaron Hernandez, NE, 129 yds)
Quarters: 13-7, 3-20, 0-7, 7-7
Λέει πολλά για το πόσο έχει απασχολήσει τα media και την κοινή γνώμη στην Αμερική το (περισσότερο θρησκευτικό παρά αθλητικό, τολμώ να πω) φαινόμενο Tebow, που αυτό εδώ είχε θεωρηθεί όχι της βδομάδας, αλλά και της χρονιάς ένα από τα ματς. Εκλεκτός εναντίον Εκλεκτού κλπ.
H αλήθεια όμως έλαμψε και άστραψε στο Ντένβερ την Κυριακή το απόγευμα. Η αλήθεια που λέει πως ένας μέτριος quarterback και μια σκληροτράχηλη άμυνα δε μπορούν με μια ομάδα-μπάλωμα να απειλήσουν μια αληθινά εξαιρετική ομάδα. Ο Tebow, κυρίως χάρη στη βοήθεια χαμηλού τόνου ηρώων σαν τον Von Miller, τον Matt Prater και τον Willis McGahee έχει “οδηγήσει” τους Broncos σε ένα σερί απίθανων, τραβηγμένων νικών απέναντι σε μια σειρά από μέτριες ως κακές ομάδες που δεν έχουν καν θετικό ρεκόρ. Οι Lions τους κατέστρεψαν. Και τώρα οι Patriots επίσης.
Είναι κάποιου είδους κατάθεση στην μεταφυσικού τύπου δυναμική της αρμάδας του Tebow το γεγονός πως ο Brady πήρε τόσο προσωπικά την αποστολή να τους εξολοθρεύσει. Γιατί την πήρε προσωπικά. Ο Brady έπαιξε όπως δεν τον έχουμε ξαναδεί να παίζει φέτος. Μέχρι και τον Chad Ochocinco έκανε να σκοράρει.
Οι Patriots ξεκίνησαν το παιχνίδι ξεχνώντας να κατεβάσουν άμυνα, με αποτέλεσμα ο Tebow και η αρμάδα των 11 running backs να τους τρέχουν σε σβούρες και να προηγούνται 16-7 πριν καλά-καλά ο Belichik προλάβει να κατεβάσει την κουκούλα του φούτερ του. Όμως τότε συνέβησαν δύο πράγματα. Ο McGahee βγήκε από το παιχνίδι, αφήνοντας τον Tebow να τρέχει μόνος του σε άσκοπους κύκλους, τρώγωντας sacks σαν αυτό το απίστευτο, με απώλεια 29 γυαρδών:
Και, ο Brady έσφιξε τα δόντια. Οι Patriots άμεσα έκαναν πιο πλουραλιστική την επίθεσή τους. Άρχισαν να τρέχουν τη μπάλα, ενώ απελευθέρωναν όχι τον Gronnkowski όπως ίσως έλεγε η λογική, αλλά τον ήρωα αυτής της βδομάδας, τον Hernandez. Ο Brady έσπρωχνε, έκανε βουτιές με τη μπάλα, την πήρε και ο ίδιος για σκοράρισμα (κάτι που δεν κάνει σχεδόν ποτέ), τη μοίραζε με τρόπους που δεν τον έχουμε δει να τη μοιράζει ξανά φέτος. Όταν τον κατεδάφισε ο Elvis Dumervil σηκώθηκε και ολοκλήρωσε scoring drive.
Ο Brady απέναντι στους Broncos δεν έπαιζε με ανωτερότητα όπως συνηθίζει. Έπαιζε με πείσμα. Κάθε ματιά στη σκληρή του έκφραση, κάθε λέξη που έβγαζε η γλώσσα του σώματός του, κάθε μήνυμα που έστελνε το άκρως επιθετικό του στυλ έλεγαν όλα τα ίδιο πράγμα: ”Όχι που θα μας συγκρίνετε κιόλας.”
Για σχεδόν όλη τη διάρκεια του β’ ημιχρόνου ο Tebow καθόταν αβοήθητος στον πάγκο του μη τολμώντας καν να διανοηθεί πως αυτή τη φορά θα μπορούσε να κάνει ένα ακόμα θαύμα. Οι Broncos πιθανότατα θα προκριθούν στα πλέι-οφ, αλλά βλέποντας τον οδοστρωτήρα Tom Brady να τους ισοπεδώνει καταλαβαίνει κανείς πως υπάρχουν οι ωραίες ιστορίες και μετά υπάρχουν οι μύθοι.
Ο πρωταγωνιστής
Romeo Crennel, προσωρινός (;) προπονητής των Kansas City Chiefs
Οι Patriots είναι σταθερά μια από τις καλύτερες ομάδες του NFL εδώ και μια δεκαετία, όμως υπάρχει μια διακριτή γραμμή που χωρίζει την 4ετία που κυριαρχούσαν απόλυτα κερδίζοντας 3 δαχτυλίδια σε 4 σεζόν, και στην έκτοτε 6ετία που απλώς ‘είναι πάρα πολύ καλοί’.
Δύο πράγματα λείπουν. Πρώτον, τα κλεμμένα σινιάλα των αντιπάλων. (Συγγνώμη, αλλά έπρεπε.) Δεύτερον, ο Romeo Crennel ως συντονιστής άμυνας. Ο 64χρονος σήμερα κόουτς είναι εδώ και δεκαετίες ένας από τους πιο διακεκριμένους στη συγκεκριμένη θέση, έχοντας αναλάβει τις αμυντικές γραμμές μερικών εκ των μεγαλύτερων ομάδων του NFL και του NCAA.
Είναι από αυτές τις περιπτώσεις προπονητών που απλά ήταν πάντα προπονητές. Όταν πέρασε στο πανεπιστήμιο του Western Kentucky έπαιξε για 4 χρόνια σαν defensive lineman αλλά ποτέ δεν επελέγη για να παίξει στο NFL. Οπότε τι έκανε; Πήρε πτυχίο βασικά. (Επειδή μέσα στο χαμό του κολεγιακού football ξεχνάμε καμιά φορά πως όλοι αυτοί οι παίχτες είναι, πράγματι, φοιτητές.) Για την ακρίβεια πήρε μπάτσελορ στη φυσική αγωγή και συνέχισε την ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία εφαρμόζοντας τα όσα διδάχθηκε στα έδρανα του Western Kentucky, προπονώντας το Western Kentucky.
Και γιατί όχι.
Έκτοτε προπονεί defensive lines ή συντονίζει άμυνες με μεγάλη επιτυχία. Έχοντας περάσει από Giants, Jets, Browns και Patriots ξανά, επέστρεψε στη Μασσαχουσέτη το 2000 μαζί με τον φίλο του, Bill Belichik. (Η στήλη θα θυμάται με τρόμο τη βδομάδα που αφιέρωσε ύμνους στον βασικό quarterback και σε έναν φίλο/συνεργάτη του Bill Belichik. Πρέπει να είμαστε δίκαιοι όμως).
Εκεί ο Crennel βοήθησε να χτιστεί η μεγαλύτερη σύγχρονη δυναστεία του NFL. Μια άμυνα σίγουρα όχι σπουδαία, αλλά όσο λειτουργική χρειαζόταν ώστε να υποστηρίζει την επίθεση-μηχανή. Οι Patriots εκείνης της περιόδου έκαναν το -τότε- ρεκόρ συνεχόμενων νικών στην ιστορία του NFL, με 18. (Αργότερα το ρεκόρ θα έσπαγε η ίδια ομάδα, το 2008, με 21.)
Μετά την επιτυχία του στους Patriots δοκίμασε τις δυνάμεις του ως head coach στους Browns. Είχε μια καλή σεζόν με 10 νίκες, παραλίγο φτάνοντας στα πλέι-οφ, όμως γενικά δεν άφησε κάποιο ιδιαίτερο στίγμα. Όταν απολύθηκε έμεινε για κάποιες σεζόν μετέωρος, μέχρι που φέτος ανέλαβε τους Kansas City Chiefs - την άμυνά τους για την ακρίβεια.
Η απόλυση του Todd Haley μετά από μια σειρά απογοητευτικών αποτελεσμάτων για τους Chiefs είχε ως αποτέλεσμα ο Crennel να πάρει το χρίσμα, έστω προσωρινά, του προπονητή της ομάδας. 3 παιχνίδι είχε ακόμα η σεζόν, τι θα μπορούσε να συμβεί;
Στο πρώτο του παιχνίδι ο Crennel, παρόλο που έκανε λάθη (κάθε μία από τις αποφάσεις του όταν οι Chiefs έφταναν στο red zone ήταν λάθος) δείχνοντας την απειρία του, έκανε και πολλά σωστά: Κυριότερα, τον τρόπο που έσβησε την απειλή του Aaron Rodgers σε δύο επίπεδα, χάρη στην άμυνα (του). Με πίεση ψηλά στον quarterback, και με πίεση βαθιά, στους υποψήφιους receivers του, υποχρεώνοντάς τους σε καθόλου χαρακτηριστικό αριθμό λαθών.
Οι Chiefs του Crennel, στο πρώτο του παιχνίδι ως (προσωρινός) κόουτς, νίκησαν τους αήττητους Packers, διαφυλάσσοντας έτσι το ρεκόρ συνεχόμεων νικών. Των Patriots.
Προσωρινός; Μάλλον όχι πια.
Η 15η αγωνιστική
Indianapolis Colts - Tennessee Titans 27-13
Quarters: 3-0, 0-6, 14-0, 10-7
Kansas City Chiefs - Green Bay Packers 19-14
Quarters: 6-0, 0-0, 3-7, 10-7
Και ναι, οι Dolphins του ‘72 και οι Lions του ‘08 είναι πλέον ήσυχοι πως τα άπιαστα, τέλεια ρεκόρ του θα παραμείνουν ανέγγιχτα. Φανταστικό το γεγονός πως μέσα σε διάστημα ενός λεπτού οι Packers έχασαν το πρώτο και οι Colts κέρδισαν το πρώτο. Δεν ήξερες τι να μην πρωτοπιστέψεις.
Οι Colts έκαναν ένα αναπάντεχο ξέσπασμα στο β’ ημίχρονο που άφησε σύξυλους τους Titans που προφανώς είχαν πιστέψει πως με σβηστές τις μηχανές θα μπορούσαν να το κερδίσουν κι αυτό. Έχασαν έτσι μοναδική ευκαιρία να χωθούν για τα καλά στο κυνήγι των πλέι-οφ. Όσο για τους Colts, λίγες στιγμές μετά το τέλος του αγώνα, ανακοίνωσαν επισήμως ότι ο Manning δε θα παίξει κανέναν αγώνα φέτος. Κάτι μας λέει πως αν έφταναν με 0-15 στην τελευταία αγωνιστική, θα τον έβαζαν έστω και ακίνητο να πετάει πάσες για να γλιτώσουν τη ντροπή.
Την ίδια ώρα οι Packers, χωρίς να έχουν εξασφαλίσει μαθηματικά το #1 seed, υπέκυψαν στους από το πουθενά Chiefs, οι οποίοι τους κέρδισαν πολύ πιο εμφατικά από όσο αφήνει να φανεί το τελικό σκορ. Σκέψου ότι στις 3 πρώτες περιόδους έφτασαν στο red zone 4 φορές και είχαν πετύχει μόλις 9 πόντους. (Κάτι που θα μπορούσε να έχει κοστίσει στους Chiefs. Ειδικά αν ο Mike McCarthy των Packers είχε κάνει το challenge που θα ακύρωνε το μόνο touchdown των γηπεδούχων
Αυτό που μένει να δούμε τώρα είναι αν η ξαφνική αδυναμία των Packers, που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην χτυπημένη από τους τραυματισμούς επιθετική γραμμή του Rodgers και στην πανέξυπνη κάλυψη των μεσαίων χώρων του ανοιχτού γηπέδου από την άμυνα των Chiefs, θα λειτουργήσει σαν οδηγία προς λοιπούς ναυτιλόμενους.
Oakland Raiders - Detroit Lions 27-28
(Passer: Matthew Stafford, DET, 391 yds / Rusher: Michael Bush, OAK, 77 yds / Receiver: Calvin Johnson, DET, 214 yds)
Quarters: 7-7, 10-7, 0-0, 10-14
Στο τσακ ήρθα εδώ από το να πετάξω αντικείμενα στην οθόνη μου. Όχι γιατί υποστήριζα τον έναν ή τον άλλον, αλλά λόγω της πραγματικά ακατανόητης απόφασης του Hue Jackson να μην πάνε οι Raiders για 2-point conversion στο 26-14 με 5 λεπτά αγώνα ακόμα. Έχεις 12 πόντους διαφορά. Τι σου προσφέρει ο έξτρα πόντος; Μόνο προφύλαξη από το ενδεχόμενο του ενός TD και 2 field goals από τον αντίπαλο. Αλλά σε ποιο σενάριο προλαβαίνουν οι Lions να κάνουν 3 επιθέσεις σε 5 λεπτά; Αν οι Raiders κάνουν εκεί το conversion έχουν διαφορά 2 touchdowns και σίγουρα δεν χάνουν ό,τι κι αν γίνει, ενώ ακόμα κι αν το χάσουν, είναι στην ίδια μοίρα που θα ήταν με τον έξτρα πόντο.
Το τελευταίο 5λεπτο το παρακολούθησα επαναλαμβάνοντας διαρκώς την ίδια απορία προς τον Hue Jackson, μέχρι που το ακραίο σενάριο επιβεβαιώθηκε. Οι Lions όντως έκαναν 2 touchdowns σε 4’30’’ περνώντας μπροστά με 1 πόντο, τον 1 πόντο που οι Raiders επέλεξαν να μην επιδιώξουν καν λίγα λεπτά νωρίτερα. Το 2ο από αυτά τα δύο κατεβάσματα ήταν μια γοητεία. Δύο πάσες του Stafford, δύο υποδοχές του Megatron (που έκανε παιχνίδι βγαλμένο από την αρχή της σεζόν), touchdown. Εκπληκτική ανάπτυξη από τους Lions, των οποίων η ομορφιά όταν επιτίθενται είναι όσο έντονη είναι και η ασχήμια όταν αμύνονται.
Όπως και νά’χει, ο Carson Palmer κατάφερε παρόλ’αυτά να φέρει τους Raiders στο μέσο του γηπέδου στα 30’’ που του απέμεναν (ολοκληρώνοντας ένα πολύ καλό παιχνίδι, από την πλευρά του, ύστερα από δύο καταστροφές) αφήνοντας τον Janikowski να βαρέσει αυτό που θα ήταν το μακρύτερο field goal στην ιστορία: 65 γυάρδες. (Το παρόν ρεκόρ, στις 63, το μοιράζεται επίσης ο τεράστιος kicker των Raiders.)
Στον ενθουσιασμό πάνω στον ενθουσιασμό του έτσι κι αλλιώς φανταστικού β’ ημιχρόνου, το ενδεχόμενο οι Raiders να ξαναγυρίσουν το παιχνίδι με ένα ιστορικό σουτ του μεγαλύτερου παίχτη τους έμοιαζε ονειρώδες. (Αθλητικά μιλώντας, και ιστορικά.) Όμως δεν έμελλε να γίνει, καθώς το σουτ μπλοκαρίστηκε . Από ποιον; Από τον Suh, που εξέτισε την ποινή του και επέστρεψε σε αυτό το παιχνίδι. Πάνω στην ώρα.
San Diego Chargers - Baltimore Ravens 34-14
(Passer: Philip Rivers, SD, 270 yds / Rusher: Ryan Matthews, SD, 90 yds / Receiver: Malcom Floyd, SD, 96 yds)
Quarters: 7-0, 10-7, 14-0, 3-7
Όπου η θρυλική άμυνα των Ravens, ο φόβος και ο τρόμος της λίγκας, ξεσκεπάζεται. Πολύ απλά δεν μπόρεσαν σε κανένα σημείο να ακολουθήσουν το ρυθμό του Rivers ο οποίος έπαιξε εδώ όπως όλοι περιμέναμε ότι θα έπαιζε όλο το χρόνο και γι’αυτό θεωρούσαμε τους Chargers στανταράκι για τα πλέι-οφ. (Ακόμα προλαβαίνουν, αν αναρωτιέσαι.)
Δεν είναι καμιά τρομερή είδηση ότι επιθετικά οι Ravens ήταν προβληματικοί, το πρόβλημα γι’αυτούς ήταν πως οι Chargers έδειξαν με ποιον τρόπο μπορούν ομάδες με βάση στο passing game να τους κερδίσουν. Ομάδες όπως, βασικά, τα άλλα 3 φαβορί για την κατάκτηση του Super Bowl, οι Packers, οι Saints και οι Patriots. Το άλλο πρόβλημα; Όταν οι Patriots και οι Saints μοιάζουν να ξεπερνούν το πρόβλημα που κατά καιρούς αντιμετώπιζαν όταν έπαιζαν εκτός έδρας, οι Ravens μοιάζουν πιο εύθραυστοι από ποτέ μακριά από τη Βαλτιμόρη.
Κάτι που θα ήταν καταστροφικό γι’αυτούς αν έχαναν το division πέφτοντας έτσι στο #5 seed. Όμως ευτυχώς γι’αυτούς...
San Francisco 49ers - Pittsburgh Steelers 20-3
(Passer: Ben Roethlisberger, PIT, 330 yds / Rusher: Frank Gore, SF, 65 yds / Receiver: Jerricho Cotchery, PIT, 93 yds)
Quarters: 3-0, 3-0, 7-3, 7-0
...οι Steelers δεν κατέβηκαν καν στο Σαν Φρανσίσκο. Ίσως έχασαν το δρόμο τους όταν έπεσε γενική συσκότιση (δύο φορές!) ύστερα από βλάβη στη γεννήτρια που τροφοδοτούσε το γήπεδο.
Ακούγεται ίσως κάπως σκληρό αυτό δεδομένου πως ο Roethlisberger έπαιξε χτυπημένος (πάλι) με εμφανείς συνέπειες στην απούσα ακαραιότητα του χτυπήματός του. Έκανε 2 interceptions, απέφυγε κατά τύχη άλλα τόσα, και γενικά οι Steelers εμφανέστατα δε μπορούσαν να απειλήσουν τους 49ers από τον αέρα. Από το έδαφος ούτως ή άλλως δεν πολυπαίζονται, οπότε όσο απίστευτο και να διαβάζεται το αποτέλεσμα... δεν είναι
Εξάλλου, μην ξεχνάμε πως όλες οι ήττες των Steelers φέτος έχουν έρθει αποκλειστικά από τις καλύτερες ομάδες. (2 από τους Ravens, μία από τους Texans.) Το οποίο είναι μεν καλό γιατί λέει πως είναι μια μεγάλη ομάδα που ακόμα και στις όχι πιο καλές τις στιγμές καθαρίζει τα θεωρητικά εύκολα ματς που άλλους τους παιδεύουν - αλλά από την άλλη είναι κακό γιατί λέει, πολύ απλά, οι φετινοί Steelers δεν μπορούν να έχουν Super Bowl βλέψεις.
Chicago Bears - Seattle Seahawks 14-38
Quarters: 7-7, 7-0, 0-17, 0-14
Arizona Cardinals - Cleveland Browns 20-17 (ΟΤ)
Quarters: 0-7, 7-3, 0-7, 10-0 / 3-0
Την ώρα που δύο φαβορί της AFC δείχνουν τις αδυναμίες τους σε όποιον ξέρει πού να κοιτάξει, δύο μεγάλα outsiders της NFC άργησαν αλλά ξύπνησαν για τα καλά. Οι Seahawks και οι Cardinals έχουν πιάσει ένα εξαιρετικό σερί νικών απέναντι όχι πάντοτε στους ευκολότερους των αντιπάλων. Οι ‘hawks ποντάροντας πολλά στο σκληροτράχηλο παιχνίδι τους και την εξωπραγματική φόρμα του Marshawn Lynch, οι Cards παίζοντας ένα περίεργο είδος football πανικού που αναπάντεχα λειτουργεί. Αν τον John Skelton τον έλεγαν Tim Tebow το ESPN θα είχε τρελαθεί.
Πλέον, το Σιάτλ μοιάζει ένα σκαλί πάνω από τους Bears παρότι μοιράζονται το ίδιο ρεκόρ (7-7), ενώ στα ίδια και οι Cardinals, κέρδισαν στην παράταση -σε μία ακόμα παράταση!- τους Browns. Στο όχι και τόσο απίθανο σενάριο όπου οι δυο τους νικήσουν την επόμενη βδομάδα και οι Lions ή οι Falcons ηττηθούν, σημαίνει πως πάμε σε τρομερή αναμέτρηση Cardinals-Seahawks την τελευταία αγωνιστική. Ας έλεγε κάποιος πριν ένα μήνα ότι αυτό το παιχνίδι θα έβγαζε ομάδα στα πλέι-οφ και να δεις τι δούλεμα θα είχε φάει.
New York Giants - Washington Redskins 10-23
Quarters: 0-3, 3-14, 0-3, 7-3
Philadelphia Eagles - New York Jets 45-19
Quarters: 14-0, 14-13, 10-0, 7-6
Και συνεχίζοντας με αυτά τα ενδιαφέροντα ζευγαρώματα, ας κλείσουμε με ένα ταξιδάκι στη Νέα Υόρκη. Οι δύο ομάδες του Μήλου επέδειξαν αυτοκτονικές τάσεις και ξεσπάσματα ανικανότητας αυτή τη βδομάδα. Το λέμε με αγάπη.
Στην πραγματικότητα ούτε οι Jets, ούτε οι Giants δεν μπήκαν ποτέ στη διεκδίκηση των παιχνιδιών τους. Μια ματιά στην πορεία του σκορ μέσα από τις 4 περιόδους το φανερώνει εξάλλου. Αυτό που θέλουμε να υπογραμμίσουμε είναι η παράλληλη πορεία τους. Η οποία πλέον τους φέρνει και τους δύο αντιμέτωπους την επόμενη, προτελευταία αγωνιστική, στο κοινό τους στάδιο, σε ένα παιχνίδι ο θάνατός σου η ζωή μου. Ένα παιχνίδι που ούτως ή άλλως θα είχε μια άλφα βαρύτητα δεδομένου πως οι δύο ομάδες της Νέας Υόρκης συναντιώνται μια φορά την 4ετία - αλλά το φετινό, με τους δυο τους να χαροπαλεύουν στα όρια του playoff picture των περιφερειών τους, είναι ίσως το πιο σημαντικό εδώ και δεκαετίες.
Για να το απλοποιήσουμε το θέμα: Όποιος ηττηθεί, πιθανότατα βλέπει τη σεζόν να τελειώνει. (Ιδίως οι Giants.) Όποιος όμως νικήσει; Δεν έχει εξασφαλίσει τίποτα. Όπως θα περίεμενες, ο Rex Ryan έχει ήδη βγάλει γλώσσα. Το τι θα γίνει στο γήπεδο, θα το δούμε σε λίγες μέρες.
Τα υπόλοιπα αποτελέσματα
Με εύκολες νίκες συνέχισαν Falcons, Cowboys και Saints (με τον Drew Brees να κάνει ένα ακόμα τεράστιο παιχνίδι και να πλησιάζει στις 300 γυάρδες το ρεκόρ του Dan Marino). Πιο δύσκολα από όσο έπρεπε οι Bengals έφτασαν τις 8 νίκες και ελπίζουν (ειδικά μετά την ήττα των Jets), οι Texans μπλόκαραν απέναντι στους τίμιους Panthers, ενώ το παιχνίδι Bills-Dolphins κερδίζει επάξια το βραβείο ‘Jacksonville Jaguars’ για πράγματα που καθόλου δε μας αφορούν τη βδομάδα που πέρασε. Συνοπτικά τα αποτελέσματα:
Atlanta Falcons - Jacksonville Jaguars 41-14
Tampa Bay Buccaneers - Dallas Cowboys 15-31
St. Louis Rams - Cincinnati Bengals 13-20
Houston Texans - Carolina Panthers 13-28
Minnesota Vikings - New Orleans Saints 20-42
Buffalo Bills - Miami Dolphins 23-30
Οι φάσεις
O Drew Brees συνεχίζεις τις διαστημικές εμφανίσεις που (ειδικά σε συνδυασμό με την ήττα των Packers με κακή εμφάνιση του Rodgers και τον τρομερό Brady του παιχνιδιού με τους Broncos) έχουν ανάψει λίγο τη συζήτηση περί MVP. Το κερασάκι στην τούρτα όμως δεν ήταν κ’αποια πάσα, αλλά ένα τάκλιν. Ο Brees είδε ένα κακό snap ναα στερεί στους Saints την κατοχή της μπάλας, όμως η γρήγορη (και καθαρόαιμου αμυντικού μάλιστα) αντίδρασή του, γλίτωσε την ομάδα του από σίγουρο touchdown που θα έφερνε τους Vikings μπροστά στο σκορ.
Επίσης πολύ μας διασκέδασε ο πανηγυρισμός του Vincent Jackson. Η αλήθεια είναι ότι κι εμείς αυτό σκεφτόμαστε κάθε φορά που βλέπουμε τους διαιτητές να υποδεικνύουν touchdown, σηκώνοντας δηλαδή τα χέρια ψηλά. Ο Jackson απλά το έκανε .
Δες και τα καλύτερα catches της βδομάδας, ειδικά το απίστευτο του Plaxico Burress που απλά ακύρωσε τη βαρύτητα. ( Είναι στο #1, αν είχες αμφιβολία ).
To Tebowing της εβδομάδας
Όχι Tebowing ακριβώς, αλλά στο ευρύτερο φάσμα της Tebow-σύνης. Είναι σκετσάκι από το “Saturday Night Live” αυτής της βδομάδας - μέχρι εκεί έφτασε η χάρη του.
Η κατάταξη
Δυο παιχνίδι απόμένουν ακόμα καθώς άλλο ένα division βρίσκει το νικητή του και σε ένα άλλο (το γνωστό φυσικά, ποιο άλλο) έχουμε μια ακόμα αλλαγή στην πρωτοπορία.
NFC North
1. GREEN BAY PACKERS (13-1)
2. Detroit Lions (9-5)*
3. Chicago Bears (7-7)
4. Minnesota Vikings (2-12)
NFC South
1. New Orleans Saints (11-3)
3. Atlanta Falcons (9-5)*
3. Carolina Panthers (5-9)
4. Tampa Bay Buccaneers (4-10)
Οι Saints με μία νίκη ακόμα καθαρίζουν το division, αν και στα πλέι-οφ έχουν ήδη προκριθεί.
NFC East
1. Dallas Cowboys (8-6)
2. New York Giants (7-7)
3. Philadelphia Eagles (6-8)
4. Washington Redskins (4-10)
Άλλη μια αγωνιστική, άλλη μια αλλαγή στην κορυφή του NFC East. Να σημειώσουμε πως με κάποιο αρρωστημένο τρόπο, οι Eagles είναι τυπικά ακόμα ζωντανοί.
NFC West
1. SAN FRANCISCO 49ERS (11-3)
2. Seattle Seahawks (7-7)
3. Arizona Cardinals (7-7)
4. St. Louis Rams (2-12)
AFC North
1. Baltimore Ravens (10-4)
2. Pittsburgh Steelers (10-4)*
3. Cincinnati Bengals (8-6)
4. Cleveland Browns (4-10)
Η κατάταξη εδώ μπορεί να μην άλλαξε, αλλά η εικόνα και των δύο ομάδων πληγώθηκε αρκετά.
AFC South
1. HOUSTON TEXANS (10-4)
2. Tennessee Titans (7-7)
3. Jacksonville Jaguars (4-10)
4. Indianapolis Colts (1-13)
AFC East
1. NEW ENGLAND PATRIOTS (11-3)
2. New York Jets (8-6)*
3. Buffalo Bills (5-9)
4. Miami Dolphins (5-9)
Οι Patriots κερδίζουν ξανά το division χάρη στην ήττα των απογοητευτικών Jets.
AFC West
1. Denver Broncos (8-6)
2. Oakland Raiders (7-7)
3. San Diego Chargers (7-7)
4. Kansas City Chiefs (6-8)
Να σημειώσουμε πως σε αυτό το division καμία ομάδα δεν έχει μείνει μαθηματικά έξω από τα πλέι-οφ. Δύο αγωνιστικές πριν από το τέλος. Ναι.
Η εικόνα των πλέι-οφ
Αυτή η αγωνιστική άφησε 7 διεκδικητές των πλέι-οφ στο 7-7, σκορ οριακό που επιτρέπει στις ομάδες ακόμα να ελπίζουν, έστω κι αν η εικόνα των δύο περιφερειών (ιδίως της NFC) μοιάζει κάπως να έχει οριστικοποιηθεί. Ας δούμε τι μπορεί να αλλάξει στις δύο περιφέρειες από την παρούσα κατάσταση.
Στην NFC οι Lions και οι Falcons έβαλαν 2 παιχνίδια ανάμεσα σε αυτούς και στους διώκτες τους για το wild card, με τη διαφορά πως ξαφνικά οι διώκτες τους είναι οι Seahawks και οι Cardinals κι όχι οι Bears και οι Giants. Οι Lions έχουν να παίξουν ακόμα με τους αναστημένους Chargers και τους Packers ενώ οι Falcons πάνε στη Νέα Ορλεάνη και υποδέχονται τους Buccaneers (εχθρούς από το ίδιο division, πάντα επικίνδυνα ματς αυτά.) Αν οι Lions ή οι Falcons κάνουν δύο ήττες (όχι απίθανο), τότε η τελευταία αγωνιστική με το ματς Cardinals-Seahawks μπορεί να στείλει το νικητή στα πλέι-οφ από το πουθενά.
Οι Giants που είναι κι αυτοί στο 7-7 μπορούν να περάσουν στα πλέι-οφ μόνο πετώντας έξω από αυτά τους Cowboys για το seed #4. Ας πούμε απλά πως αν οι Giants χάσουν από τους Jets, είναι μάλλον το τέλος της διαδρομής γι’αυτούς.
Θα υπολογίζαμε και τους Bears σε όλο αυτό το σενάριο (κι αυτοί 7-7 έχουν εξάλλου) αλλά αν τους έχεις δει να παίζουν τις τελευταίες βδομάδες ξέρεις πως δεν έχει κανένα νόημα.
Αναλυτικά:
PACKERS (13-1), 49ERS (11-3), SAINTS (11-3), Cowboys (8-6) & Falcons (9-5), Lions (9-5)
Στο κυνήγι: Seahawks, Cardinals, Giants, Bears (όλοι με 7-7)
Στην AFC γίνεται τόσος πανικός ξαφνικά χάρη στις ήττες τόσων πολλών από τις εμπλεκόμενες στα πλέι-οφ ομάδες, που δεν έχει νόημα να αναλύσουμε σενάρια. Η γνωστή 4άδα έχει προ πολλού καπαρώσει τα seed 1, 2, 3 και 5 (απλώς κάθε βδομάδα αλλάζει ο προπορευόμενος). Αν δεχτούμε πως οι Broncos θα κρατήσουν το AFC West (κι αυτό είναι ένα μεγάλο ‘αν’), τότε αυτό σημαίνει πως 5 ομάδες κυνηγούν το 6ο seed των Jets, ομάδες με ίδιο ρεκόρ, με μια νίκη λιγότερη, ακόμα και με δύο νίκες λιγότερες. Ας πούμε απλά πως αν οι Jets χάσουν από τους Giants, είναι τόσες οι ομάδες που τους περικυκλώνουν που αποκλείεται να μην προσπεραστούν από κάποια (κάποιες).
PATRIOTS (11-3), RAVENS (10-4), TEXANS (10-4), Broncos (8-6) & STEELERS (10-4), Jets (8-6)
Στο κυνήγι: Bengals (8-6), Titans (7-7), Raiders (7-7), Chargers (7-7), Chiefs (6-8)
Επόμενη αγωνιστική
Πρώτα και κύρια, έχουμε το ντέρμπι της Νέας Υόρκης μεταξύ Giants και Jets, το πρώτο από το 2007. Όπως αναλύσαμε παραπάνω, όποια ομάδα ηττηθεί, βλέπει τη χρονιά της να χάνεται - και όποια νικήσει, δεν εξασφαλίζει τίποτα. Οι 2 αναστημένοι μικροί του NFC West δοκιμάζονται απέναντι σε 2 ζόρικους αντιπάλους: Οι Cardinals στο Σινσινάτι και οι Seahawks υποδέχονται τους 49ers που θέλουν νίκη για να μη χάσουν το 2ο seed. Δύο παραδοσιακές έχθρες κλείνουν την αγωνιστική, με τους Saints να υποδέχονται τους Falcons για να καθαρίσουν το division και τους Packers να υποδέχονται τους Bears για να καθαρίσουν... εκείνους, βασικά. Ενώ δύο ακόμα παιχνίδι με μεγάλες συνέπειες για τα πλέι-οφ αναμένεται να είναι τα Cowboys-Eagles (στη ρεβάνς της ντροπιαστική ήττας του Ντάλας) και Chargers-Lions.