Το NFL έχει θέσει τον Οκτώβριο ως μήνα ευαισθητοποίησης απέναντι στον αγώνα κατά του καρκίνου του μαστού, με μια καμπάνια ονόματι “A Crucial Catch”, η οποία ντύνει με ροζ απόχρωση τα πάντα. (Περισσότερα μπορείς να μάθεις στο σχετικό mini-site του NFL. [http://www.nfl.com/pink])

Κατά τα άλλα, οι αναμενόμενες ομάδες-τρένα συνέχισαν τις ασταμάτητες πορείες τους, οι Cowboys συνέχισαν να διασκεδάζουν τους θεατές (και να στέλνουν στο ψυχιατρείο τους φανς τους), και οι Ravens με τους Jets έδειξαν πώς παίζεις έναν αγώνα football δίχως να κάνεις ούτε μια επίθεση σε όλο το ματς.

Όπως πάντα, μπορείς πάντα να διαβάσεις τους κανονισμούς του NFL εδώ, και να δείτε την παρουσίαση όλων των ομάδων του πρωταθλήματος εδώ.

Το παιχνίδι της αγωνιστικής

Dallas Cowboys - Detroit Lions 30-34

(Passer: Tony Romo, DAL, 331 yds / Rusher: Felix Jones, DAL, 57 yds / Receiver: Laurent Robinson, DAL, 116 yds)

Quarters: 7-0, 13-3, 10-14, 0-17

Οι Lions ξεκινούσαν το παιχνίδι ως μια από τις αήττητες ομάδες, αλλά οι Cowboys με φόρα από την περασμένη αγωνιστική (και την καλή, εκεί, απόδοση του Romo παρά της φοβερά προβληματική επίθεση της του) ξεκίνησαν με ένα επιβλητικό 27-3 που έμοιαζε να βάζει τέλος στα όνειρα των Lions για διατήρηση του αήττητου.

Όμως η ομάδα του Ντιτρόιτ που απλά αρνείται να παραιτηθεί, τα κατάφερε ξανά. Μια βδομάδα πριν, ανέτρεψαν μια διαφορά 20 πόντων - αλλά εκεί ήταν απέναντι στους 0-4 Vikings, όχι στους Cowboys. Αρχίζουμε όμως όλο και περισσότερο να πιστεύουμε πως τελικά ίσως να μην έχει διαφορά. Το Ντάλας αποδεικνύει βδομάδα μετά τη βδομάδα πως είναι η πιο ανισόρροπη (και διασκεδαστική να βλέπεις) ομάδα της λίγκας, χάνοντας, νικώντας, ανατρέποντας με φαινομενικά τυχαίο τρόπο.

Ο Tony Romo έκανε μια σειρά από καταστροφικά λάθη στο δεύτερο ημίχρονο, λάθη που λες και το έχει σαν ειδική ικανότητα, αποδεικνύονται άμεσα καταστροφικά. Δύο interceptions σε πάσες του (φαινομενικά ακίνδυνες) μετατράπηκαν άμεσα σε touchdowns από την άμυνα των Lions, το οποίο ξαναμπήκε στο παιχνίδι από το πουθενά. Ο Matthew Stafford δεν ήθελε πολύ για να πιάσει δουλειά, η επίθεση του νεαρού quarterback ήρθε ξαφνικά στη ζωή, και πάνω στον πανικό ο Romo έκανε άλλο ένα interception, αυτή τη φορά στην 4η περίοδο. Λάθη μέγιστα, που σε συνδυασμό με τη γενικότερη καθίζηση των Cowboys (που ξαφνικά αδυνατούσαν να φρενάρουν τους Lions πριν φτάσουν σε σκοράρισμα), οδήγησαν στην απώλεια ενός παιχνιδιού που, ναι μεν στο american football ποτέ δε λες ποτέ, αλλά ετούτο εδώ το έλεγες και σίγουρο κάπου μετά την αρχή του β’ ημιχρόνου.

Έτσι ο Stafford κέρδισε παιχνίδι στη γενέτειρά του, οι Dallas ντροπιάστηκαν μπροστά στο απαιτητικό κοινό τους, οι Lions συνέχισαν ως η μία από τις δύο μόλις 4-0 ομάδες του NFL, και ο Romo οδήγησε για 2η διαδοχική εβδομάδα μια ομάδα σε επική ανατροπή. Μόνο που, όπως έγραψε και κάποιος πολύ πετυχημένα, επρόκειτο για δύο διαφορετικές ομάδες, καθώς το comeback του Ντιτρόιτ έχει αυτόν ως κύριο υπεύθυνο.

Ο πρωταγωνιστής

Devin Hester, wide receiver των Chicago Bears

Κανείς δεν επιστρέφει την μπάλα σαν τον “Τυφώνα Hester”.

O wide receiver από το Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι είναι μόλις 28 χρονών αλλά όχι μόνο έχει εξασφαλισμένη θέση στο hall of fame, αλλά και έχει προλάβει ήδη να είναι 1ος (όλων των εποχών) σε μια από τις λίστες με τα πιο εντυπωσιακά plays του αθλήματος: Των touchdowns από επιστροφές της μπάλας μετά από punt ή από kick-off. Κοινώς, αν θέλεις να απομακρύνεις τη μπάλα και έχεις απέναντί σου τον Devin Hester; Το καλό που σου θέλω, σημάδεψε άουτ.

Αν θέλουμε τώρα να το γυρίσουμε στην ποιητική μεταφορά, θα μπορούσαμε να τραβήξουμε αναλογία με την ειδικότητα του Hester στο γήπεδο, και να πούμε πως έχει μάθει από μικρός να ξεγλιστράει ανάμεσα στα εμπόδια, όσα κι αν είναι ή όσο δύσκολα κι αν είναι. Έφηβος ακόμα, είδε τη μητέρα του να τραυματίζεται σε αυτοκινητιστικό που την άφησε με πολλά προβλήματα, και τον πατέρα του (που είχε φύγει από το σπίτι πριν χρόνια) λίγο αργότερα να πεθαίνει. Τον στήριξε ουσιαστικά ο πατριός του, που τον ενέπνευσε να ασχοληθεί με τον αθλητισμό σε συνδυασμό με τις ακαδημαϊκές διακρίσεις.

Διαμάντι από κάθε άποψη, ο Devin δε δυσκολεύτηκε να βρεθεί στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι, όπου έγινε ο πρώτος αθλητής από τότε που τέτοιου είδους στοιχεία καταγράφονται, που αγωνίστηκε σε όλες της θέσεις μιας ομάδας. Ως kick return έκανε επιστροφές 80 και 90 γυαρδών για touchdown, σπάζοντας 5 και 6 και 7 τάκλιν τη φορά. Έπαιξε receiver, κάνοντας και touchdowns. Έπαιξε και αμυντικός, κάνοντας μάλιστα και πέντε interceptions. Οι συμπαίκτες του στο κολέγιο τον λέγανε “Τυφώνα Hester”, τους αδικείς;

Φυσικά βρέθηκε με ευκολία στην ελίτ. Οι Bears τον επέλεξαν στον 2ο γύρο του draft του 2006 και οι αντίπαλοί τους το μετανιώνουν έκτοτε. Στην 6η του μόλις σεζόν φέτος, έχει ήδη πετύχει 26 touchdowns. Τα 11 από αυτά είναι ως wide receiver, ναι. Γιατί παίζει και σε αυτή τη θέση. Αλλά η ιστορία θα τον γράψει για τα υπόλοιπα 15, και όσα ακόμα κάνει στην καριέρα του. Και θα είναι πολλά. Γιατί μετά από 5 σεζόν και 4 παιχνίδια, κατάφερε να σκαρφαλώσει στην κορυφή της λίστας των περισσότερων touchdowns από επιστροφές punt, κι από επιστροφές punt και kick-off μαζί.

Είπαμε. Αν θες να απομακρύνεις την μπάλα κι έχεις απέναντί σου τον Devin Hester, καλύτερα σημάδεψε άουτ.

Η 4η αγωνιστική

Στην υπόλοιπη αγωνιστική δράση, οι Packers συνεχίζουν πλέον ως η μόνη άλλη αήττητη ομάδα μαζί με τους Lions:

Green Bay Packers - Denver Broncos 49-23

(Passer: Aaron Rodgers, GB, 408 yds / Rusher: Willis McGahee, DEN, 103 yds / Receiver: Brandon Lloyd, DEN, 136 yds)

Quarters: 14-3, 14-14, 14-0, 7-6

Οι Packers αυτή τη στιγμή μοιάζουν κάτι σαν την τέλεια ομάδα, τους βλέπεις να κάνουν ό,τι θέλουν μες στο γήπεδο, με τον Rodgers κάθε βδομάδα να ξεπερνά τον εαυτό του (εδώ έκανε 400+ γυάρδες, με 4 πάσες για touchdowns και 2 touchdowns ο ίδιος! - κάτι που δεν έχει ξαξναγίνει ποτέ) και αναρωτιέσαι ποιος (και πώς) μπορεί να τους σταματήσει. Φυσικά θα συμβεί αργά ή γρήγορα, αλλά για την ώρα τη νύφη την πληρώνουν ομάδες μετρίου αναστήματος τύπου Broncos, οι οποίοι στην πραγματικότητα δεν ήταν ποτέ μέσα σε αυτό το παιχνίδι, μιας και αναγκάστηκαν να κυνηγάνε συνεχώς από απόσταση ασφαλείας 2 και 3 touchdowns. Ούτως ή άλλως στο Ντένβερ έχουν τα δικά τους προβλήματα, που τα είχαμε εξηγήσει και παλιότερα, με το κοινό να συνεχίζει να ζητά μανιασμένα τον Tim Tebow ως βασικό QB, και τον προπονητή John Fox να επιμένει στον Kyle Orton. Τελευταίου κρούσμα, το billboard που αγόρασαν οι οπαδοί σαν μήνυμα προς τον κόουτς: “Welcome to Tebow-land” έλεγε, μαζί με την προτροπή/απαίτηση: “Play Tebow!!” Ούτε τον Peyton Manning να είχαν στον πάγκο.

Αυτό συνέβη επειδή υπέκυψαν στην πρώτη τους ήττα οι Bills:

Cincinnati Bengals - Buffalo Bills 23-20

(Passer: Andy Dalton, CIN, 298 yds / Rusher: Cedric Benson, CIN, 104 yds / Receiver: A.J. Green, CIN, 118 yds)

Quarters: 3-0, 0-17, 10-0, 10-3

Κλασικό NFL θρίλερ, με τους Bills να παίρνουν μια διαφορά στο πρώτο μέρος του παιχνιδιού όμως να αδυνατίζουν στη συνέχεια, όπως συχνά συμβαίνει σε αουτσάιντερ που ειδικεύονται στο να κυνηγάνε την ανατροπή αλλά δεν ξέρουν πώς να διατηρήσουν ένα μαξιλαράκι ασφαλείας. Οι Bengals με τον rookie QB τους, Andy Dalton, γύρισαν από το καναβάτσο επειδή οι Bills ποτέ δεν τους αποτελείωσαν, κάνοντας το χειρότερο φετινό τους β’ ημίχρονο. Το παιχνίδι τελικά κρίθηκε με ένα field goal από τις 43 γυάρδες σε νεκρό χρόνο, με το οποίο ο Mike Nugent έδωσε τη νίκη στην ομάδα του, φρενάροντας τους Bills για πρώτη φορά φέτος.

Ας δούμε τα υπόλοιπα σημαντικά παιχνίδια της αγωνιστικής, ξεκινώντας από εκείνο που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως το τέλος του football.

Baltimore Ravens - New York Jets 34-17

(Passer: Joe Flacco, BAL, 163 yds / Rusher: Ray Rice, BAL, 66 yds / Receiver: Ray Rice, BAL, 64 yds)

Quarters: 17-7, 10-10, 7-0, 0-0

Απλά επίπονο. Δύο quarterbacks που λες και έκαναν διαγωνισμό μεταξύ τους ποιος θα κάνει τις χειρότερες πάσες, και δύο άμυνες που ανέλαβαν εξ ανάγκης (ή μήπως σχεδίου;) ρόλο επίθεσης στο παιχνίδι. Ο Flacco τουλάχιστον έχει το δικαιολογητικό πως οι Ravens ήταν διαρκώς μπροστά και δεν κινδύνεψαν ποτέ πραγματικά, άρα άφηνε τη μπάλα στην, πιο έμπιστη, άμυνά του. Όμως οι Jets του τραγικού Mark Sanchez δεν έχουν καμία δικαιολογία. Ο Sanchez είχε ένα ποσοστό για κλάμματα (11 στις 35 πάσες...), ουσιαστικά αδυνατώντας να βάλει μπροστά έστω σε ένα drive άξιο λόγου για την ομάδα του. Το παιχνίδι κράτησε για πάντα, οι QBs πέταγαν διαρκών incomplete πάσες, και τα σκοραρίσματα προήλθαν σχεδόν αποκλειστικά από ενέργειες των αμυνών και των special teams (interceptions, kick returns, fumbles recoveries). Το λέμε εδώ και δυο χρόνια μεταξύ αστείου και σοβαρού, αλλά οι Jets κάποια στιγμή πραγματικά θα πρέπει να σκεφτούν σοβαρά αν αξίζει να χαραμίζουν με τον Sanchez μια ομάδα εξαιρετική σε όλες τις γραμμές.

Houston Texans - Pittsburgh Steelers 17-10

(Passer: Ben Roethlisberger, PIT, 206 yds / Rusher: Arian Foster, HOU, 155 yds / Receiver: Mike Wallace, PIT, 77 yds)

Quarters: 7-0, 3-0, 0-7, 7-3

Οι Texans μετά την ήττα από τους Saints κατάφεραν να ανασυνταχθούν και να κερδίσουν τους παραδοσιακά σκληροτράχηλους Steelers δίχως να κινδυνέψουν ποτέ πραγματικά να χάσουν το παιχνίδι. Οδηγώντας μας έτσι σε ένα διπλό συμπέρασμα: Ότι η μεν ομάδα από το Χιούστον όντως προορίζεται φέτος για τα πλέι-οφ (κανείς άλλος από το division τους δε μοιάζει ικανός, εξάλλου), κι ότι η δε Steel Curtain φέτος όντως μοιάζει αργή και γερασμένη, μπλοκάροντας απέναντι σε ικανές ομάδες. Επιπλέον, ο Ben Roethlisberger τραυματίστηκε στο πόδι και ίσως χάσει τον επόμενο αγώνα.

Kansas City Chiefs - Minnesota Vikings 22-17

(Passer: Matt Cassel, KC, 260 yds / Rusher: Adrian Peterson, MIN, 80 yds / Receiver: Dwayne Bowe, KC, 107 yds)

Quarters: 3-7, 6-0, 6-3, 7-7

Καμία δάφνη ποιότητας για έναν μέτριο αγώνα, απλά αξίζει να παρατηρήσουμε ότι σε αυτό τον αγώνα μεταξύ δύο 0-3 ομάδων, η Μινεσότα πάλι δεν κατάφερε να φτάσει σε νίκη - και αυτή τη φορά δεν είχε καν χτίσει διαφορά στην αρχή. (Δεν ξέρουμε πια αν αυτό θεωρείται καλό ή κακό!) Οι Chiefs έκαναν την πρώτη τους νίκη, σημαντική μιας και δε θα γίνουν πολλές ακόμα, ωστόσο οι Vikings συνεχίζουν να προβληματίζουν, χάνοντας από μια από τις πιο αδύναμες ομάδες σχεδόν με κατεβασμένα τα χέρια. Μπορεί όντως να πάμε για μια σεζόν τύπου 3-13; Η Μινεσότα δεν είναι τόσο κακή πάντως, αλλά αναζητείται τρόπος για να ξεπεραστεί το κόμπλεξ που μοιάζει να έχει αναπτυχθεί.

Philadelphia Eagles - San Francisco 49ers 23-24

(Passer: Michael Vick, PHI, 416 yds / Rusher: Frank Gore, SF, 127 yds / Receiver: DeSean Jackson, PHI, 171 yds)

Quarters: 7-0, 13-3, 3-14, 0-7

Πάντως οι Cowboys έχουν γερό ανταγωνισμό για τον τίτλο της Κατάρρευσης της Βδομάδας. Οι Eagles ήταν μπροστά εντός έδρας με 20-3, δίχως προβλήματα τραυματισμών αυτή τη φορά (παρότι ο Vick έπαιζε με νάρθηκα στο δεξί του χέρι - το κακό του), αλλά και πάλι κατάφεραν να εξαφανιστούν από το γήπεδο παραδίδοντας κανονικά τη νίκη σε μια συμπαθή-αλλά-όχι-όσο-καλή-λέει-το-ρεκόρ-της ομάδα των 49ers. Τεράστια ευθύνη για τον kicker Alex Henery που έχασε δύο εύκολα field goals (που θα είχαν καθαρίσει το παιχνίδι) αλλά και το ότι έφτασε εκεί που έφτασε το παιχνίδι για την Nightmare Team των Eagles, ασυγχώρητο είναι.

Tampa Bay Buccaneers - Indianapolis Colts 24-17

(Passer: Josh Freeman, TB, 287 yds / Rusher: LeGarrette Blount, TB, 127 yds / Receiver: Pierre Garcon, IND, 146 yds)

Quarters: 0-3, 7-7, 10-7, 7-0

Η Τάμπα συνεχίζει να αποδίδει όσο πρέπει για να περνά από νίκη σε νίκη (μετά την ήττα στην πρεμιέρα από το ασταμάτητο Ντιτρόιτ), εδώ καθαρίζοντας κάπως δύσκολα μεν, αρκετά σίγουρα δε, μια Ιντιανάπολις που παιχνίδι με το παιχνίδι μοιάζει ξανά και πιο ανταγωνιστική - αλλά όχι αρκετά. Υπό την ματιά ενός Peyton Manning ανήμπορου να βοηθήσει, το οποίο μετατράπηκε σε ατενές βλέμμα έκπληξης, τρόμου οργής, ό,τι θες πες, στη διάρκεια του β’ ημιχρόνου, οι Colts ανέπτυξαν το φοβερά προβλέψιμο παιχνίδι τους πετυχαίνοντας μια διαφορά στην αρχή του αγώνα, την οποία υπομονετικά και σίγουρα ανέτρεψαν οι Buccaneers στο β’. Με τον αναπληρωματικό-του-αναπληρωματικού QB Curtis Painter (η λύση ανάγκης Kerry Collins ήταν επίσης τραυματίας!) να είναι ανήμπορος να πετάξει μακρινή πάσα, η Τάμπα έπαιζε τους Colts πάνω στο line of scrimmage μην αφήνοντας και πολλά περιθώρια για ανάπτυξη. Από την άλλη, το rush του LeGarrette Blount αποδείχτηκε ασταμάτητο για τη γραμμή άμυνας των Colts, που αργά και βασανιστικά υπέκυψαν στην 4η σερί ήττα τους για φέτος.

Τα υπόλοιπα αποτελέσματα

Επαγγελματικές νίκες για τους υπόλοιπους διεκδικητές των φετινών πλέι-οφ, σε παιχνίδια με αδύναμους αντιπάλους. Το μόνο από τα θεωρητικά ντέρμπι (Raiders-Patriots) στην πράξη αποδείχτηκε ευχάριστη βόλτα για τον Tom Brady και την παρέα του που επέστρεψαν στις νίκες μετά τη σφαλιάρα από τους Bills, ενώ την ίδια στιγμή στο Μαϊάμι η καρέκλα του προπονητή Tony Sparano τρίζει μετά το εναρκτήριο 0-4.

Chicago Bears - Carolina Panthers 34-29

Jacksonville Jaguars - New Orleans Saints 10-23

Seattle Seahawks - Atlanta Falcons 28-30

Arizona Cardinals - New York Giants 27-31

St. Louis Rams - Washington Redskins 10-17

Oakland Raiders - New England Patriots 19-31

San Diego Chargers - Miami Dolphins 26-16

Cleveland Browns - Tennessee Titans 13-31

Η φάση

Φέτος είναι η επέτειος του ‘tuck rule’ δηλαδή της πιο πολυσυζητημένης διαιτητικής απόφασης στη σύγχρονη ιστορία του πρωταθλήματος, όταν δηλαδή μια τεχνικότητα των κανονισμών επέτρεψε πριν 10 χρόνια στους Patriots να διατηρήσουν την κατοχή της μπάλας σε ένα χρονικό σημείο καταδικαστικό για αυτούς. Ήταν ο ημιτελικός της περιφέρειας, με αντιπάλους τους Raiders σε ένα πνιγμένο στο χιόνι Όκλαντ. Οι γηπεδούχοι ήταν μπροστά στο σκορ 13-10 με δύο λεπτά ακόμα πριν τη λήξη, όταν ο Brady στη διάρκεια του τελευταίου drive των Patriots, δέχθηκε sack από τον Woodson, η μπάλα του έφυγε, και ο linebacker των Raiders Greg Biekart τη μάζεψε. Η αρχική απόφαση των διαιτητών ήταν fumble recovery από τους Raiders, η κατοχή περνούσε σε αυτούς, και το παιχνίδι έληγε εκεί.

Όμως μελετώντας την απόφαση, οι διαιτητές έκαναν χρήση ενός νέου κανονισμού του 1999, γνωστό στο εξής ως ‘tuck rule’, που έλεγε πως ακόμα κι αν ο quarterback δεν κάνει πάσα (αν γίνει πάσα και πέσει στο έδαφος, λογίζεται ως incomplete και η ομάδα τουλάχιστον διατηρεί την κατοχή), αρκεί να κινεί το χέρι του ΣΑΝ να έκανε πάσα, ώστε να χρεωθεί ως incomplete αντί για fumble. Είναι ένας κανονισμός που επί της ουσίας αντιβαίνει σε όλο το πνεύμα του αθλήματος, εξ ου και έκτοτε έχει κατά βάση αγνοηθεί. Όμως χάρη σε αυτό το σφύριγμα οι Patriots διατήρησαν την κατοχή, πέτυχαν νικητήριο touchdown στη λήξη, πέρασαν στο Super Bowl, και ξεκίνησαν το χτίσιμο της δυναστείας τους, κερδίζοντας το πρώτο από τρία δαχτυλίδια στα επόμενα τέσσερα χρόνια.

The power list

Πριν κλείσουμε, ας δούμε και μια πρώτη εκτίμηση για τις 10 πιο ισχυρές ομάδες του NFL αυτή τη στιγμή, έχοντας πλέον μια αρκετά καλή εικόνα όλων των ομάδων μετά τον πρώτο μήνα αγώνων.

1. Green Bay Packers: Χωρίς κουβέντα. Δεν υπάρχει τίποτα που να μην κάνουν σωστά μες στο γήπεδο. Ήρθε ξανά ο καιρός για να γίνει repeat στο NFL;

2. New Orleans Saints: Η καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος, με τον πιο σταθερό quarterback. Μπορούν να νικήσουν τον οποιονδήποτε.

3. Baltimore Ravens: Ας αγνοήσουμε για λίγο το βιασμό του αθλήματος στον αγώνα με τους Jets. Οι Ravens έχουν την πιο επικίνδυνη άμυνα αυτή τη στιγμή και έχουν καθαρίσει με χαρακτηριστική ευκολία δύο πολύ ισχυρούς contenders, Steelers και Jets.

4. New England Patriots: Εξαιρώντας την παρένθεση με το black-out τους στο β’ ημίχρονο του αγώνα με τους Bills, υπάρχουν στιγμές που πιστεύεις πως αυτή η ομάδα δεν σταματιέται με τίποτα. Κλασικά βέβαια, όλο και κάποιος θα το καταφέρει την κρίσιμη στιγμή.

5. San Diego Chargers: Πλήρης, ικανή all-around ομάδα που έχει και την ικανότητα να μην ξοδεύει ανούσια δυνάμεις.

6. Detroit Lions: Στο #6;! Με 8 (4 πέρσι, 4 φέτος) συνεχείς νίκες;! Με 4-0;! Ναι, σύμφωνοι, η κατ’επανάληψη δυνατότητά τους να επιστρέφουν και να αρπάζουν τη νίκη δείχνει ομάδα που έχει το μέταλλο του winner (πολύ σημαντικό στοιχείο). Όμως οι νίκες τους παραμένουν επιμέρους αγχωτικές και αβέβαιες, και φέτος δεν έχουν δοκιμαστεί με καμία από τις μεγάλες δυνάμεις ακόμα.

7. Houston Texans: Έχει έρθει η χρονιά τους. Δυνατή, στιβαρή ομάδα.

8. Tampa Bay Buccaneers: Το πουλέν μας. Μη τα λέμε συνέχεια. Κάθε χρόνο είναι καλύτεροι, φέτος άρχισαν να νικάνε και καλές ομάδες. Ραντεβού στα πλέι-οφ.

9. Tennessee Titans: Αυτό το λες και leap of faith, αλλά υποθέτω σε κάποιο σημείο θα πρέπει να αρχίσουμε να παίρνουμε σοβαρά αυτή την ομάδα. Θα μου πεις, γιατί όχι τους Raiders, γιατί όχι τους 49ers; Καλή ερώτηση.

10. Buffalo Bills: Τους πιστεύουμε ακόμα, μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Αν μη τι άλλο παίζουν ωραιότερο, πιο επιθετικό, πιο αποτελεσματικό football από άλλους καλούς-αλλά-στην-πραγματικότητα-όχι-και-τόσο διεκδικητές όπως τους Giants, τους Bears, τους Falcons ή τους Redskins.

Επόμενη αγωνιστική

Από την επόμενη βδομάδα αρχίζουν οι bye εβδομάδες για 6 ή 4 ομάδες της φορά, αλλά τα λιγότερα παιχνίδια δε σημαίνουν λιγότερο ενδιαφέρον. Την επόμενη αγωνιστική έχουμε το παραδοσιακό ντέρμπι Patriots-Jets που ίσως εκτροχιάσει για τα καλά την αρμάδα του Rex Ryan, τους Packers να δοκιμάζονται για πρώτη φορά φέτος σε δυνατή έδρα (στην Ατλάντα, με τους Falcons) και το Lions-Bears να υπόσχεται μια αγωνιώδη μονομαχία ανάμεσα σε σκληρές ομάδες της Δευτέρα το βράδυ. Ακόμα, στα παιχνίδια Texans-Raiders και Steelers-Titans θα αρχίσουμε να έχουμε μια πρώτη εικόνα για τα πλέι-οφ, ενώ με το Bills-Eagles οι δύο ομάδες αντιμετωπίζουν μια διαφορετική δοκιμασία: Οι μεν Bills καλούνται να επανέλθουν μετά την πρώτη ήττα για να αποδείξουν πως δεν ήταν πυροτέχνημα το 3-0, οι δε Eagles να συμμαζέψουν τους εαυτούς τους και να ενορχηστρώσουν ένα comeback πριν να είναι αργά.