"Κάποιος μου είπε κάποτε ότι στην Αγγλία θα με έκαναν Σερ. Δεν με νοιάζουν οι τίτλοι του απάντησα, μόνο να σέβονται εμένα και τους αθλητές μου". Αυτά τα λόγια ανήκουν σε έναν από τους σπουδαιότερους προπονητές του ελληνικού αθλητισμού, τον Τάκη Βεντίκο.

Σερ δεν έγινε, αλλά είναι ο πραγματικός Σερ Τάκης του Ολυμπιακού. Την Τρίτη (16/11) συμπληρώθηκαν 57 χρόνια από την ίδρυση του τμήματος στίβου του συλλόγου. Ο κ. Βεντίκος γιόρτασε τα γενέθλια όπως κάθε χρονιά, πηγαίνοντας στο στάδιο για προπόνηση.

Να διευκρινίσουμε ότι είναι ο ιδρυτής του τμήματος στίβου του Ολυμπιακού. Ας διαβάσουμε την ιστορία με τα δικά του λόγια:

" Τον Ολυμπιακό τον ξεκίνησα όταν ζήσαμε στον Πειραιά, μόλις είχαμε παντρευτεί με την γυναίκα. Η Λουκία Σκριβάνου, αθλήτρια του μπάσκετ με γνώρισε, με πήγε στον γενικό γραμματέα τον Κώστα Καρύδη και του ζήτησε να ιδρύσουμε τον στίβο. Τους είπα πως έπρεπε να μιλήσουν με την αθλητική ένωση Παγκρατίου. Μόλις είχα έρθει από την Καλαμάτα και ο Σταύρος Νταϊφάς, αδερφικός μου φίλος, με έγραψε σε εκείνο τον σύλλογο για να τρέχω. Ήμουν ήδη καλός αθλητής.

Αυτοί ήθελαν έναν ποδοσφαιριστή τον Χριστόπουλο. Μόλις ο Χέλμης ενέκρινε την μετακίνησή του, τότε κατέβηκα εγώ από το Παγκράτι με το δελτίο μου. Πήραμε την σχολή ναυτικών δοκίμων, άρχισα να τρέχω και ακολούθησαν οι άλλοι. Είχα χρυσά μετάλλια σε πανελλήνιους και μεσογειακούς αγώνες. Βλέποντάς με να τρέχω με την φανέλα του Ολυμπιακού, ήρθαν στο προπονητήριο πολλά παιδιά αυτή ήταν η αρχή". Τόσο απλά!

Οι πρώτοι αθλητές που εντάχθηκαν ήταν οι Ναπολέων Ντέμος, Κορομπόκης, Κώστας Τσαλαμανιός. Δύο χρόνια αργότερα ιδρύθηκε και το γυναικείο τμήμα με τις μπασκετμπολίστριες Σκριβάνου, Κατσίκη, αλλά και τις Θωματζίκου, Αθηνέλη, Πάρδου, Παπαγεωργάκη να στελεχώνουν το τμήμα.

Κανένας αγνός και τίμιος παράγοντας δεν έγινε πλούσιος στην Ελλάδα από τον αθλητισμό. Έτσι και ο Τάκης Βεντίκος ζει με τη σύνταξη του ΟΛΠ. Όμως αισθάνεται... Κάρλος Σλιμ (σ.σ. ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο), όταν έρχεται σε επαφή με τον κόσμο.

" Η μεγαλύτερη ικανοποίηση είναι η στιγμή που περνώντας στο Πασαλιμάνι, ο κόσμος με χαιρετάει. "Πού με ξέρετε", τους ρωτάω και μου απαντούν "είσαι ολυμπιακάρα κύριε Τάκη". Να σας πω μια ιστορία ακόμα: Μία ημέρα παίρνω το ταξί και με ρωτάει ο ταξιτζής: "μήπως ξέρετε αν ζει ο Βεντίκος. Με γύμναζε στο Θεμιστόκλειο". "Παρών", του απαντάω, "ενώπιόν σου και ολοζώντανος". Είναι τιμή μου που ορισμένες φορές οι ταξιτζήδες μου μιλάνε με το όνομά μου και μου λένε που να σας πάμε. Και όταν φτάνω στον προορισμό δεν δέχονται χρήματα".

Και στα επόμενα 57 χρόνια κ.Βεντίκο!