Το πρώτο από τα τέσσερα clasico αποτελεί παρελθόν με την Μπαρτσελόνα να τελειώνει την υπόθεση τίτλο, μετά το 1-1 στο "Μπερναμπέου" και τη Ρεάλ να αποφεύγει την ήττα που της είχε γίνει... συνήθεια. Η συνέχεια, με έναν τελικό Κυπέλλου και δύο ημιτελικούς Τσάμπιονς Λιγκ, θα είναι σίγουρα περισσότερο ενδιαφέρουσα αλλά από την... πρόβα του Σαββάτου φάνηκαν πολλά πράγματα όσον αφορά στην τακτική.

Ο Ζοζέ Μουρίνιο κατάλαβε πως δεν γίνεται να παίζει στα ίσια την Μπαρτσελόνα και κράτησε πίσω την ομάδα του, αποφεύγοντας τα λάθη του πρώτου αγώνα που έφεραν το 5-0 στο "Καμπ Νόου". Στην αντίπερα όχθη ο Πεπ Γκουαρδιόλα είδε τους "μπλαουγκράνα" να δυσκολεύονται σε αρκετά σημεία και σίγουρα θα προβληματίζεται περισσότερο απ ότι μετά τα πέντε προηγούμενα clasico που έπαιξε και κέρδισε.

Η έκπληξη όσον αφορά τις ενδεκάδες ήρθε από τον Ζοζέ Μουρίνιο που άφησε εκτός 11άδα τον Εζίλ για να χρησιμοποιήσει τον Πέπε στα χαφ. Ο Βραζιλιάνος ήταν ο καλύτερος παίκτης του αγώνα με πολλά χιλιόμετρα, ατελείωτα κοψίματα και αρκετά μαρκαρίσματα, ενίοτε και σκληρά.

Ο Πέπε δεν έπαιξε μαν-του-μαν τον Λιονέλ Μέσι όπως πολλοί θα περίμεναν αλλά πήρε θέση μπροστά από τους τέσσερις της άμυνας και πίσω από τους δύο της μεσαίας γραμμής. Σε εκείνο το σημείο του γηπέδου έλεγξε όσο καλύτερα μπορούσε το χώρο και δημιούργησε πολλά προβλήματα στην κυκλοφορία της μπάλας στους φιλοξενουμένους. Με τη βοήθεια των Τσάμπι Αλόνσο και Κεντίρα έκλεισαν τους διαδρόμους του Μέσι κάνοντας ορισμένα δυνατά τάκλιν. Φυσικά δεν είναι δυνατόν κάποιος να "εξαφανίσει" τον Αργεντινό αλλά τουλάχιστον ο... μικρός δεν έκανε πάρτι όπως στο 5-0.

Στον έτερο πάγκο ο... ειδικός των clasico (πέντε νίκες, μία ισοπαλία), Πεπ Γκουαρδιόλα, ευτύχησε να δει τον Πουγιόλ ετοιμοπόλεμο και μπόρεσε να βάλει τον αρχηγό στα μετόπισθεν προωθώντας τον Μπουσκέτς στην φυσική του θέση, στα χαφ. Από εκεί και πέρα η Μπαρτσελόνα ήταν η κλασική ομάδα με τις πολλές κοντινές πάσες και τις βοήθειες, αν και έριξε σε μεγάλο βαθμό την επιθετικότητά της. Ο Ντάνι Άλβες δεν ανέβαινε όσο συνήθιζε, ενώ ο Πέδρο αν και κάλυψε πολλά χιλιόμετρα συνέχισε τις μέτριες εμφανίσεις.

Η Μπαρτσελόνα δεν χρειαζόταν οπωσδήποτε τη νίκη και γι αυτό το λόγο επικεντρώθηκε περισσότερο στην κατοχή της μπάλας, που έφτασε στο 75% μέσα στο "Μπερναμπέου" και αρκέστηκε στο 0-0, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο της αναμέτρησης. Οι δολοφονικές κάθετες πάσες του Τσάβι και του Ινιέστα δεν ήταν τόσες όσες συνήθως με την πίεση της Ρεάλ στη μεσαία γραμμή να παίζει το ρόλο της καθώς πολλές από τις πάσες ήταν παράλληλες και προς τα πίσω. Γενικότερα η Μπαρτσελόνα ήταν λιγότερο... Μπαρτσελόνα απ ότι συνήθως με τους Βίγια και Πέδρο να παίζουν πιο πίσω στην επίθεση αφήνοντας τον Μέσι πολλές φορές αρκετά μέτρα μπροστά στην επίθεση.

Η Ρεάλ Μαδριτης αν και ήθελε τους τρεις βαθμούς από αυτό το παιχνίδι δεν φάνηκε να τους κυνηγάει πολύ. Λίγο η τοποθέτηση του Πέπε στην μεσαία γραμμή αντί του Εζίλ, λίγο και η προσήλωση στα αμυντικά καθήκοντα ανάγκασαν τους γηπεδούχους να ψάξουν το γκολ με αντεπιθέσεις και βαθιές μπαλιές στην πλάτη της Μπαρτσελόνα. Όπως και ο Ντάνι Άλβες, έτσι και ο Μαρσέλο δεν ανέβηκε τόσο πολύ στην επίθεση όπως συνηθίζει, ενώ ο Ρονάλντο χωρίς να κάνει τίποτα ιδιαίτερο ήταν πάντα μία απειλή. Ο Ντι Μαρία δεν έκανε πολύ καλό παιχνίδι στα αριστερά αλλά η Ρεάλ βρήκε λύσεις από τον άξονα και τον Κεντίρα που έκανε αρκετές κούρσες.

Σε γενικές γραμμές το πρώτο ημίχρονο δεν είχε πολλές φάσεις και αρκετές επιθετικές ενέργειες με τη μάχη του κέντρου να είναι αυτή που κέρδισε τις εντυπώσεις. Το δεύτερο ημίχρονο όμως έμελλε να είναι διαφορετικό.

Το δεύτερο ημίχρονο

Το κλειδί που άνοιξε το νέο πλάνο για τη συνέχεια του αγώνα ήρθε οκτώ λεπτά μετά την έναρξη τους β' μέρους με τον Αλμπιόλ να κάνει πέναλτι στον Βίγια αφήνοντας παράλληλα την ομάδα του με δέκα παίκτες. Η πάσα ήρθε από τον Μπουσκέτς κάτι που συμβαίνει αρκετές φορές στην Μπαρτσελόνα όταν ο Τσάβι με τον Ινιέστα είναι μπλοκαρισμένοι. Το εντυπωσιακό αλλά και φυσιολογικό από την άλλη πλευρά ήταν πως οι Καταλανοί δεν έψαξαν το δεύτερο γκολ αλλά συνέχισαν στον πλάνο τους που περιελάμβανε μεγάλη κατοχή της μπάλας και λίγες επιθέσεις.

Οι αλλαγές του Μουρίνιο

Το γεγονός πως η Ρεάλ έμεινε με δέκα παίκτες και ο Μέσι άνοιξε το σκορ εκτός από το γεγονός πως... ξεκλείδωσε το ματς από το 0-0 έδωσε την ευκαιρία στον Μουρίνιο να κάνει ορισμένα "μαγικά" από τον πάγκο με τις αλλαγές του και να μεταμορφώσει προς το καλύτερο τους γηπεδούχους.

Η πρώτη κίνηση του Πορτογάλου ήταν να αντικαταστήσει τον Μπενζεμά με τον Εζίλ ενώ στη συνέχεια άλλαξε όλο το σύστημα της ομάδας με ακόμα δύο αλλαγές δείχνοντας τις ικανότητές του να επηρεάζει το παιχνίδι κατά τη διάρκειά του. Η τακτική που είχε ετοιμάσει για 10 εναντίον 11 ήταν καταπληκτική με τον Ράμος να πηγαίνει σε θέση κεντρικού αμυντικού, τον Αρμπελόα να παίζει στα δεξιά και τον Εζίλ δεξιά.

Ταυτόχρονο ο Αντεμπαγιόρ έγινε το σημείο αναφοράς στην επίθεση, με την Ρεάλ να είναι μεν με δέκα αλλά να παίζει καλύτερα χάρη στους Πέπε, Κεντίρα και Εζίλ. Ο Γερμανός έδωσε περισσότερη ποιότητα στην "Βασίλισσα", ενώ πίεσε ψηλά τους Καταλανούς και με τις πάσες του δημιούργησε προβλήματα.

Οι εμπνεύσεις και το έξυπνο μοίρασμα του παιχνιδιού από τον Εζίλ έλειψε από την Ρεάλ στο πρώτο μέρος αλλά έπρεπε να... θυσιαστεί για να κρατήσει η Ρεάλ την Μπαρτσελόνα και να μην την αφήσει για ένα ακόμα 5-0. Βέβαια κανείς δεν ξέρει τι θα γινόταν αν η Μπαρτσελόνα "καιγόταν" για τη νίκη και πίεζε για ένα δεύτερο γκολ.

Συμπέρασμα...

Καμία από τις δύο ομάδες δεν έπαιξαν καλό ποδόσφαιρο. Το clasico είχε περισσότερο δύναμη, αρκετή τακτική και ιδιαίτερα σκληρά μαρκαρίσματα, κυρίως από τους γηπεδούχους. Ο Τσάβι με τον Ινιέστα δεν έκαναν καλό παιχνίδι, ο Πέδρο ήταν ιδιαίτερα... ήσυχος, ενώ ο Βίγια έδειξε για ακόμα μία φορά πως φέτος έχει ξεχάσει πως είναι το εύκολο γκολ.

Για την Ρεάλ, ο Πέπε ήταν εξαιρετικός και... ενόχλησε τους μέσους της Μπαρτσελόνα με το Physical game αλλά αυτό σήμαινε πως θα έλειπε ο ταλαντούχος Εζιλ από το δημιουργικό κομμάτι. Η Ρεάλ δεν δημιούργησε τις ευκαιρίες που θα ήθελε και χρειαζόταν ώστε να πάρει τους 3 βαθμούς και αυτό που κρατάει από το ντέρμπι είναι η εμφάνιση των Πέπε και Κεντίρα που έδωσαν μέχρι και την τελευταία τους σταγόνα για να δουλέψει η μηχανή.

Το αποτέλεσμα ήταν υπέροχο για την Μπαρτσελόνα που κράτησε το προβάδισμα των 8 βαθμών έξι αγωνιστικές πριν το τέλος και ουσιαστικά της έδωσε τον τίτλο. Η νίκη της Ρεάλ θα έδινε ενδιαφέρον στη συνέχεια αλλά αυτό δεν συνέβη...