Τα χρέη του ισπανικού ποδοσφαίρου έχουν ξεπεράσει κάθε όριο και κινούνται πλέον σε αστρονομικά επίπεδα!

Οι συνολικές οφειλές αγγίζουν τα 3.5 δις ευρώ, ενώ μόνο στην εφορία το χρέος ξεπερνάει τα 750 εκατομμύρια!

Η ερώτηση που απηύθυνε στην κυβέρνηση πριν λίγες μέρες η βουλευτής της Ενωμένης Αριστεράς (Izquierda Unida), Καριδάδ Γκαρθία, έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων σε ολόκληρη την Ισπανία. Όχι φυσικά η ερώτηση, αλλά η απάντηση που ήρθε από επίσημα κυβερνητικά χείλη και κατέδειξε σε όλο του το μεγαλείο το απέραντο χάος που επικρατεί στο ισπανικό ποδόσφαιρο σε ότι αφορά τα χρέη και τις οφειλές των συλλόγων – επαγγελματικών και μη – προς τρίτους.

Οι αριθμοί που ήρθαν στην επιφάνεια φαντάζουν απίστευτοι, είναι όμως πέρα για πέρα αληθινοί και περιγράφουν μια κατάσταση που έχει ξεπεράσει προ πολλού τα όρια της ανοχής του κράτους και πλέον – εν μέσω οικονομικής κρίσης – και των πολιτών. Το σύνθημα του Υπουργείου Οικονομικών «Si, Hacienda somos todos» (σε ελεύθερη μετάφραση: ναι, εφορία πληρώνουμε όλοι), δεν φαίνεται να έχει εφαρμογή στο ποδόσφαιρο. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά.

Η ΕΦΟΡΙΑ

Μόνο στην εφορία, το συνολικό χρέος των συλλόγων ανέρχεται στα 752.297.357 ευρώ! Αυτός ο αριθμός μοιράζεται ως εξής: Πριμέρα Ντιβισιόν 489.930.880 ευρώ, Σεγούντα Ντιβισιόν 184.180.499 ευρώ και οι υπόλοιπες κατηγορίες 78.185.978 ευρώ. Είναι προφανές ότι το ισπανικό ποδόσφαιρο όχι μόνο δεν βρίσκεται στο σωστό δρόμο προς το «financial fair play», αλλά αντίθετα έχει επηρεαστεί σε τεράστιο βαθμό από την οικονομική κρίση.

Το συνολικό ποσό που χρωστάνε οι ισπανικοί σύλλογοι στην εφορία ανέρχεται στα 752.297.357 ευρώ!

Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι το χρέος αυτό πριν 4 χρόνια βρισκόταν στα 600 εκατομμύρια ευρώ, πράγμα που σημαίνει ότι μέσα στην τελευταία τετραετία αυξήθηκε κατά 25%. Η LFP (η Ένωση των σωματείων της Πριμέρα και της Σεγούντα) διαβεβαιώνει από την πλευρά της ότι όλα τα χρέη είναι διακανονισμένα και αποπληρώνονται κανονικά από τις ομάδες. Παραλείπει όμως να πει ότι οι σύλλογοι αυξάνουν κάθε χρόνο τις οφειλές τους, με αποτέλεσμα τα χρέη να συσσωρεύονται ασταμάτητα.

Από τη μεριά της η κυβέρνηση βρίσκεται σε συζητήσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη, έτσι ώστε να βρει μια φόρμουλα που να ομαλοποιήσει την εκτός ελέγχου κατάσταση. Ο γενικός γραμματέας Αθλητισμού, Μιγκέλ Καρδενάλ, θεωρεί ότι μια λύση θα ήταν η αύξηση των χρημάτων που εισπράττουν οι ομάδες από την «Quiniela» (το ισπανικό ΠΡΟ-ΠΟ) ή ακόμα και η παραχώρηση ενός ποσοστού από τα τεράστια έσοδα του διαδικτυακού στοιχήματος.

ΠΟΙΟΙ ΧΡΩΣΤΑΝΕ

Χρωστάνε όλοι ανεξαιρέτως! Η κυβέρνηση δεν δίνει αναλυτικά στοιχεία, αφού αυτό είναι αντίθετο στον νόμο προστασίας των προσωπικών δεδομένων. Όμως τα ποσά είναι λίγο πολύ γνωστά. Η Ατλέτικο Μαδρίτης βρίσκεται στην κορυφή της λίστας με συνολικό χρέος 215 εκατομμυρίων ευρώ! Από αυτά, 73 εκατομμύρια πρέπει να αποπληρωθούν βραχυπρόθεσμα, ενώ τα υπόλοιπα 142 μακροπρόθεσμα. Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Σαραγόσα με συνολικές οφειλές 138 εκ. ευρώ, 33 εκ των οποίων τα χρωστάει στην εφορία.

Το χρέος της Μπέτις μόνο στην εφορία ανέρχεται στα 20 εκ. ευρώ, αυτό της Ντεπορτίβο στα 96 εκ. ευρώ, της Μαγιόρκα 25 εκ. ευρώ, της Ράγιο Βαγεκάνο επίσης 25 εκ. ευρώ, της Ράθινγκ 14 και της Σπόρτινγκ 10. Να επιστρέψουμε στις συνολικές οφειλές των ομάδων (εκτός από εφορία, επίσης σε ασφαλιστικά ταμεία, οικονομικές υπηρεσίες κλπ), τα νούμερα προκαλούν ίλιγγο. Η Ρεάλ Μαδρίτης χρωστάει 660 εκ. ευρώ, ενώ η Μπαρτσελόνα ακολουθεί στα 548!

Ρεάλ (660 εκ. ευρώ) και Μπαρτσελόνα (548 εκ. ευρώ) αντιπροσωπεύουν πάνω από το ένα τρίτο του συνολικού χρέους του ισπανικού ποδοσφαίρου, όμως είναι και οι μοναδικοί σύλλογοι που λόγω των τεράστιων εσόδων τους, μπορούν να αποπληρώνουν τις δόσεις των οφειλών τους χωρίς πρόβλημα.

Βέβαια αυτές οι ομάδες δεν έχουν πρόβλημα στο να πληρώνουν κανονικά τις δόσεις των χρεών τους, αφού τα έσοδά τους από τη διαφήμιση, τους χορηγούς και τα τηλεοπτικά δικαιώματα είναι τεράστια. Ακολουθούν η Βαλένθια (470 εκ. ευρώ) και η Ατλέτικο Μαδρίτης (452 εκ. ευρώ), ενώ 4 σύλλογοι βρίσκονται πλέον σε καθεστώς αφερεγγυότητας. Πρόκειται για τις Μαγιόρκα, Σαραγόσα, Σπόρτινγκ και Ράθινγκ. Πώς έχουν προκύψει όμως όλα αυτά τα υπέρογκα ποσά;

ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ

Είναι πραγματικά να απορεί κανείς πώς έχει εκτιναχθεί σε τέτοια δυσθεώρητα ύψη το χρέος, όμως η απάντηση βρίσκεται σε ένα απλό παράδοξο. Οι ομάδες υποχρεούνται να πληρώνουν στην εφορία – σύμφωνα με το νόμο – το 50% της αμοιβής κάθε ποδοσφαιριστή (το ποσοστό αυτό μπορεί να είναι είτε λίγο μικρότερο είτε λίγο μεγαλύτερο, ανάλογα με το διαμέρισμα, αφού οι τοπικές κυβερνήσεις έχουν μερίδιο σε αυτό το ποσοστό, άρα και «ψήφο» στον τελικό αριθμό).

Το 90% των παικτών της Πριμέρα Ντιβισιόν έχει συμβόλαια που ξεπερνούν τις 300.000 ευρώ ετησίως, ενώ το υπόλοιπο 10% κυμαίνεται ανάμεσα στις 175 και τις 300 χιλιάδες ευρώ ετησίως. Το συνολικό ποσό λοιπόν που (θα έπρεπε να) προορίζεται για την εφορία, όπως καταλαβαίνουμε, είναι υπέρογκο. Και εκεί ακριβώς έγκειται το παράδοξο.

Οι σύλλογοι που ξοδεύουν «καράβια» λεφτά για να πληρώσουν τους παίκτες, προτιμούν να «τραινάρουν» τα χρήματα της εφορίας, γνωρίζοντας ότι μπορούν να κάνουν όποιον διακανονισμό θέλουν και να διαιωνίζουν τις αποπληρωμές των χρεών προς το κράτος. Το μόνιμο επιχείρημα των ομάδων είναι ότι η φορολογία του 50% είναι δυσβάσταχτη – και συνεχώς αυξανόμενη – και άρα τα ταμεία τους δεν μπορούν να ανταποκριθούν. Και βέβαια, αν εξαιρέσουμε τις Ρεάλ και Μπαρτσελόνα, όλες οι υπόλοιπες προβάλλουν ένα ακόμα επιχείρημα.

Τα τηλεοπτικά δικαιώματα αποτελούν το μεγαλύτερο επιχείρημα των συλλόγων που χρωστάνε και δεν είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους προς το κράτος. «Μοιράστε τα χρήματα της τηλεόρασης δίκαια για να είμαστε κι εμείς εντάξει», είναι η μόνιμη επωδός των ομάδων πλην Ρεάλ και Μπαρτσελόνα.

Αυτό των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, τα οποία μοιράζονται τελείως άνισα στις ομάδες της Πριμέρα, δίνοντας από τη μία στους δυο «κολοσσούς» του ισπανικού ποδοσφαίρου τη δυνατότητα να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, στερώντας όμως παράλληλα από όλες τις υπόλοιπες ένα βασικότατο έσοδο που κάτω από διαφορετικές – νορμάλ – συνθήκες θα τις βοηθούσε να σταθούν καλύτερα οικονομικά, αλλά και να μπορούν να αποπληρώνουν και μεγαλύτερες δόσεις και με μεγαλύτερη συνέπεια.

ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ

Ένα ακόμα μεγάλο μέρος του χρέους έχει να κάνει με τις υποχρεωτικές εισφορές των ομάδων στους ασφαλιστικούς φορείς. Εδώ μιλάμε για πραγματικό μυστήριο, αφού σε αντίθεση με την εφορία, όπου υπάρχουν επίσημα στοιχεία και είναι γνωστά τα ποσά που χρωστάει κάθε σύλλογος, δεν γνωρίζει κανείς τί ακριβώς παίζεται! Η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να δώσει την οποιαδήποτε πληροφορία, παραπέμποντας τους ενδιαφερόμενους σε δικαστικές αποφάσεις, οπωσδήποτε απαραίτητες για να δοθούν ακριβή ποσά στη δημοσιότητα.

Και το λέμε αυτό διότι άλλες πηγές ανεβάζουν τη συνολική οφειλή των ομάδων σε ένα ποσό αντίστοιχο του χρέους στην εφορία, γύρω στα 700 εκατομμύρια ευρώ δηλαδή, ενώ άλλες πηγές υποστηρίζουν ότι δεν ξεπερνάει τα 10 εκατομμύρια. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι περισσότερες ομάδες όλων των κατηγοριών δεν πληρώνουν αυτά που έχουν συμφωνηθεί με τους ασφαλιστικούς φορείς είτε για τους παίκτες τους, είτε για τους υπαλλήλους τους.

ΤΑ ΜΕΤΡΑ

Πέρα από την εφορία και τους ασφαλιστικούς φορείς, οι ομάδες χρωστάνε ένα κάρο λεφτά σε τρίτους. Σε άλλες ομάδες – εσωτερικού ή εξωτερικού – για μεταγραφές που έχουν γίνει, καθυστερήσεις δόσεων σε άλλους συλλόγους για τον ίδιο λόγο, καθυστερήσεις αμοιβών προς παίκτες, καθυστερήσεις δόσεων ή και ολόκληρων ποσών προς παίκτες για πριμ μεταγραφών, καθυστερήσεις διαφόρων άλλων πριμ, οφειλές προς μεσάζοντες και μάνατζερ και εν τέλει, ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς για να φτάσει στο αστρονομικό συνολικό νούμερο των 3.5 δις ευρώ!

Η LFP (εδώ σε πρόσφατη συνεδρίαση) διαπραγματεύεται με το κράτος μια βιώσιμη φόρμουλα αποπληρωμής των χρεών των συλλόγων της Πριμέρα και της Σεγούντα.

Το κράτος φέρεται αποφασισμένο να βάλει τέλος σε αυτή την κατάσταση, το θέμα είναι με ποιους τρόπους. Η κυβέρνηση δηλώνει ότι δεν πρόκειται να ανεχτεί τη συνεχόμενη συσσώρευση των χρεών, την ίδια στιγμή που οι ομάδες αδιαφορούν για το νοικοκύρεμα των οικονομικών τους και την αποπληρωμή των οφειλών τους, πραγματοποιώντας πανάκριβες μεταγραφές. Οι κινήσεις πρέπει πάντως να είναι πολύ προσεκτικές, επειδή οι «ενδιαφερόμενοι» θέλουν να πληρωθούν, πράγμα το οποίο δεν θα μπορέσει να γίνει στην περίπτωση που οι ομάδες χρεοκοπήσουν.

Οι κυβερνητικοί υπεύθυνοι προσανατολίζονται προς έναν συνολικό διακανονισμό με την LFP, όπου όμως θα τεθούν ασφαλιστικές δικλείδες για όποιους δεν αποδειχτούν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους. Το κράτος είναι διατεθειμένο να βοηθήσει τους συλλόγους με περισσότερα χρήματα από το ΠΡΟ-ΠΟ και το στοίχημα, όμως απαιτεί αυτά τα ποσά να χρησιμοποιηθούν για αποπληρωμές των οφειλών. Για τα χρέη σε φυσικά πρόσωπα δεν υπάρχει μεγάλη ανησυχία, αφού το «financial fair play» της ΟΥΕΦΑ θα βάλει κάθε κατεργάρη στον πάγκο του.

Οι ομάδες από την πλευρά τους, δέχονται στην συντριπτική τους πλειοψηφία – όπως τουλάχιστον φαίνεται στις μέχρι τώρα διαπραγματεύσεις – να θέσουν ως εγγύηση τα κέρδη τους από πωλήσεις παικτών, τη διάθεση εισιτηρίων και μέρος των τηλεοπτικών δικαιωμάτων που εισπράττουν κάθε χρόνο. Το μεγαλύτερο πρόβλημα εστιάζεται στις ομάδες των μικρότερων κατηγοριών (Σεγούντα Β και κάτω) που δεν αντιπροσωπεύονται από την LFP και των οποίων οι οφειλές μόνο προς την εφορία πλησιάζουν τα 80 εκατομμύρια ευρώ.

Πηγές: Marca, Mundo Deportivo & Sport