Το 27ο Κύπελλο Ελλάδος προστέθηκε με επιβλητικό τρόπο στο παλμαρέ του Ολυμπιακού. Οι "ερυθρόλευκοι" νίκησαν με 3-1 την Ξάνθη στον 73ο τελικό της διοργάνωσης και πήραν το 17ο νταμπλ στην ιστορία τους...

Το σκορ δείχνει ότι ο Ολυμπιακός δεν είχε πολλά προβλήματα. Κι όμως. Αν στις καθυστερήσεις του πρώτου μέρους, ο Ολυμπιακός δεν έκανε το 1-0, από το λάθος του Μπέρτου, μπορεί να μη βλέπαμε ό,τι συνέβη. Οι "ερυθρόλευκοι" προηγήθηκαν κόντρα στη ροή του αγώνα, καθώς η Ξάνθη ήταν κυρίαρχη στα πρώτα 45 λεπτά και το σκορ την αδικούσε.

Δεν αδίκησε, όμως, τον Ολυμπιακό το τελικό σκορ, που στο δεύτερο ημίχρονο πάτησε πολύ καλά στα πόδια του, άνοιξε το παιχνίδι του και έβαλε μια γκολάρα, που θα μείνει σαν high light από τον 73ο τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος. Δράστης ο Τσόρι Ντομίνγκες σε μια φάση, αντίστοιχη του ταλέντου του.

Μαθημένος να μιλάει στην μπάλα ο Αργεντίνος, έκανε αυτό που ξέρει από μικρός και το κάνει στην εντέλεια στα 34 του χρόνια. Ήταν η στιγμή που το ΟΑΚΑ σηκώθηκε όρθιο για να χειροκροτήσει και να αποθεώσει τον ερυθρόλευκο άσο, στην στιγμή που η Ξάνθη δεχόταν το δεύτερο και καθοριστικό πλήγμα. Ο Λουτσέσκου που είχε διαβάσει καλά το ματς στο ξεκίνημα, άργησε να ρισκάρει. Όταν οι "ερυθρόλευκοι" έκαναν το 2-0, ήταν προφανές ότι ο τελικός είχε ολοκληρωθεί.

Ο Ολυμπιακός έφτανε, εν τέλει, με άνεση (και 10 παίκτες) στο 3-1 πήρε το 27ο Κύπελλο (τέταρτο συνεχόμενο) και το 17ο νταμπλ της ιστορίας του.

Η ταυτότητα του αγώνα

Γήπεδο: ΟΑΚΑ

Διαιτητής: Κουκουλάκης

Βοηθοί: Ακρίβος, Αλεξέας Βοηθοί περιοχής: Σπάθας, Παππάς 4ος: Δημητριάδης

Ολυμπιακός (Περέιρα): Ρομπέτο, Σαλίνο, Μποτία, Σιόβας (84 Κασάμι), Μαζουακού, Εντιγκά, Μιλιβόγεβιτς, Ντοσεβί, Φουστέρ (65΄Φορτούνης), Τσόρι (78 Μήτρογλου), Χάρα.

Ξάνθη (Λουτσέσκου) Κυριακίδης, Μπέρτος (77' Μπαξεβανίδης), Καρυπίδης, Γούτας, Γουάλας, Παπαστεργιανός (65' Καπετάνος), Ομποντό (77 Βάλτερ), Βασιλακάκης, Κλέιτον, Λουσέρο, Σολτάνι.

Γκολ: 45΄Χάρα, 62 Ντομίνγκεζ, 80' Φορτούνης-Καπετάνος 87'

Κίτρινες: Κλέιτον (32), Καπετάνος (69)-Μποτία (69), Χάρα (72)

Κόκκινες: Μποτία (90+)

Η Ξάνθη κυριαρχεί

Στο δίλημμα Μπενίτεζ-Μήτρογλου, ο Περέιρα απάντησε ... κανένας. Έβαλε τον Χάρα προωθημένο κι από πίσω του, τον Φουστέρ σε μια ενδεκάδα, που ο Ολυμπιακός δεν έχει δοκιμάσει ποτέ. Στον άξονα οι καθιερωμένοι Εντινγκά και Μιλοβόγεβιτς, ο Τσόρι πίσω από τους επιθετικούς, ο Ντοσεβί στο άλλο άκρο από τον Φουστέρ. Εκτός των επιλογών για την επίθεση, ο Ποτογάλος δεν είχε άλλες εκπλήξεις.

Στον αντίποδα, ο Λουτσέσκου κρατούσε τον Καπετάνο εκτός ενδεκάδας, παίζοντας με "ψεύτικο" εννιάρι τον Κλέιτον, ο οποίος επί της ουσίας "έκανε παιχνίδι" για τους Ξανθιώτες. Η εντολή του προπονητή ήταν να ανέβει η ομάδα του ψηλά. Να πιέσει όσο το δυνατόν περισσότερο, αποτρέποντας έτσι την κυκλοφορία της μπάλας εκ μέρους του Ολυμπιακού. Στόχος του να περάσουν τα πρώτα λεπτά αβρόχοις ποσί για την ομάδα του, αλλά και να' ναι οι παίκτες του εκείνοι που θα "κινούσαν" τα νήματα.

Ο Λουτσέσκου ήταν διαβασμένος. Ήξερε ότι αν απορυθμίσει τη μέθοδο του Ολυμπιακού, που για να φτιάξει επίθεση, πρέπει η μπάλα να αλλάξει πολλά πόδια ώστε να γίνει μια κάθετη πάσα, ή μπαλιά προς τα πλάγια. Γι αυτό, ό,τι έκαναν οι "ερυθρόλευκοι" στο ξεκίνημα (όχι κάτι σημαντικό πάντως) οφειλόταν στην κινητικότητα του Χάρα, με καλύτερη φάση αυτή του Φουστέρ στο στο 22' όταν έξω από την περιοχή σούταρε και ο Ομποντό έβαλε την κόντρα, διώχνοντας σε κόρνερ.

Ο Ρομπέρτο σώζει

Τι είχε κάνει η Ξάνθη στο ίδιο διάστημα; Τέσσερα κόρνερ και ένα καλό σουτ του Μπέρτου, προς την εστία, χωρίς όμως να βρει τον στόχο. Όχι σπουδαία πράγματα. Ή τουλάχιστον τόσο σημαντικά, σαν το θαυμάσιο σουτ του Κλέιτον έξω από την περιοχή στο 25' όταν βρήκε τον Ρομπέρτο σε ετοιμότητα, για να διώξει σε κόρνερ. Μεγάλη φάση και σαφής προειδοποίηση της Ξάνθης, για τις διαθέσεις με τις οποίες είχε μπει στο χορτάρι του ΟΑΚΑ

Ο Ολυμπιακός ανέβαινε μερικά μέτρα, αλλά και πάλι ήταν φανερή η αδυναμία του να "φτιάξει" παιχνίδι. Περισσότερο έψαχνε κάποια αντεπίθεση. Μια τέτοια (από το κλέψιμο του Σαλίνο) έφερε το φάουλ στον Φουστέρ, με τον Τσόρι να αναλαμβάνει την εκτέλεση και να στέλνει την μπάλα λίγο άουτ (στο 36')

Η Ξάνθη έδειξε ότι ελέγχει το ματς. Δεν δεχόταν φάσεις, έδειχνε να πατάει γερά, ειδικά στη μεσαία γραμμή. Δεν ήταν ιδιαίτερα απειλητική, αλλά είχε βάλει στον Ολυμπιακό πολλά πράγματα να σκεφτεί. Η αλήθεια είναι ότι τα 9 κόρνερ, το σουτ του Κλέιτον και η διπλή ευκαιρία για Σολτάνι (πρώτα το τσαφ από τα δυο μέτρα, ύστερα η καλή κεφαλιά στο κόρνερ που ακολούθησε) είναι οι αποδείξεις ποια ομάδα ήταν αυτή που αναζητούσε με συνέπεια και μέθοδο το γκολ. Έστω με τα όπλα της Ξάνθης...

Και ο Χάρα παίρνει το δώρο για το 1-0!

Κι εκεί που όλοι έβλεπαν την ανωτερότητα της Ξάνθης, ο Ολυμπιακός προηγήθηκε στο σκορ. Κανονικά από το πουθενά! Ο Ντοσεβί έβγαλε λάθος σέντρα, ο Μπέρτος μπερδεύτηκε και έστρωσε με το στήθος στον Χάρα. Ο Αργεντινός ήταν φάτσα με τον Κυριακίδη και την μπάλα στο δεξί του πόδι. Πιο εύκολα δε γινόταν: 1-0 με τους "ερυθρόλευκους" να πηγαίνουν στα αποδυτήρια, έχοντας κυριολεκτικά πάρει ένα γκολ δώρο στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου!

Κόντρα στη ροή του πρώτου ημιχρόνου το σκορ, έδινε στον Ολυμπιακό άλλον αέρα εν όψει της επανάληψης. Οι "ερυθρόλευκοι"είχαν το προβάδισμα και είχαν υποχρεώσει, πλέον, την Ξάνθη όχι μόνο να κάνει παιχνίδι, αλλά να βάλει οπωσδήποτε γκολ. Αυτό σήμαινε περισσότερους χώρους, ώστε να αναπτυχθούν οι "ερυθρόλευκοι" επιθετικοί. Ο Χάρα έβαλε και δεύτερο γκολ στο ξεκίνημα του β' μέρους, αλλά ήταν ένα βήμα μπροστά σε θέση οφ-σάιντ.

Από τη στιγμή που ο Λουτσέσκου δεν ήθελε να ρισκάρει, ήταν φανερό ότι οι Πειραιώτες ένιωθαν καλύτερα, πιο σίγουροι με τον Μιλιβόγεβιτς να κερδίζει, σχεδόν όλες, τις μονομαχίες προσπαθώντας κάθε φορά να κλέψει την μπάλα.

Ο Τσόρι σηκώνει το γήπεδο στο πόδι

Άλλο, βεβαια, να κλέβεις την μπάλα, βέβαια, κι άλλο να μιλάς σε αυτήν. Κι ο Τσόρι Ντομίνγκεζ, όχι μόνο της μιλάει, αλλά της κάνει νάζια και τη χαϊδεύει, όπως ελάχιστοι. Ο μεγάλος Αργεντίνος, έφυγε από τα αριστερά, αντέχοντας στο τζαρτζάρισμα του Μπέρτου και το διπλό μαρκάρισμα από τον Παπαστεριανό. Αδειάζοντας και τους δυο, βρέθηκε μέσα στη μεγάλα περιοχή κι εκεί ενώ έβγαιναν οι κεντρικοί αμυντικοί απέναντί του, έστειλε την μπάλα με ένα απίθανο πλασέ, εκεί που ο Κυριακίδης δεν μπορούσε να κάνει τίποτε. Όλο το γήπεδο είχε σηκωθεί με ανοιχτό το στόμα, για να πανηγυρίσει και βεβαίως να αποθεώσει τον πιο προικισμένο ποδοσφαιριστή μέσα στο γήπεδο. Ένα "δεκάρι" απ' αυτά που εκλείπουν σιγά-σιγά. Μπαλαδόρος από τους λίγους...

Ο Ρουμάνος κόουτς της Ξάνθης αποφάσιζε (μάλλον καθυστερημένα) να βάλει τον Καπετάνο (αντί του Παπαστεριανού) παίζοντας, πλέον, φουλ-επίθεση. Και ο Περέιρα, έριχνε στο γήπεδο τον Φορτούνη αντί του Φουστέρ, που γνώριζε την αποθέωση από το κοινό στο ΟΑΚΑ.

Έτσι όπως εξελισόταν το ματς, πιο εύκολα ο Ολυμπιακός θα έβαζε τρίτο γκολ (το πλησίασε ο Μαζουακού στο 75). Έτσι έγινε. Αφού πρώτα έγιναν οι αλλαγές (ο Μήτρογλου αντί του Τσόρι), το φάουλ που κέρδισε έξω από την περιοχή στο 80΄έδωσε την ευκαιρία στον Φορτούνη, να κάνει το 3-0 με αριστοτεχνικό χτύπημα στο δεξί "Γ" της εστίας της Ξάνθης...

Το ματς δεν είχε τελειώσει ολότελα. Οι ακρίτες έβαλαν το γκολ που άξιζαν στο πρώτο ημίχρονο, όταν ο Καπετάνος βρέθηκε στην καρδιά της περιοχής από το γύρισμα του Σολτάνι και στο 87' μείωνε σε 3-1. Στις καθυστερήσεις, μάλιστα, ο Ολυμπιακός έμενε με δέκα παίκτες, καθώς ο Μιλιβόγεβιτς τράβηξε από πίσω τον αντίπαλό του, δέχθηκε δεύτερη κίτρινη και σωστά αποβλήθηκε. Ο χρόνος όμως ήταν ελάχιστος. Και ο Ολυμπιακός απλά μετρούσε αντίστροφα για την απονομή...

Η φάση του αγώνα

Το δεύτερο γκολ είναι μια μαγική ενέργεια του Τσόρι Ντομίνγκεζ. Για τέτοιες φάσεις, πας στο γήπεδο. Για τέτοια γκολ αξίζει να πληρώσεις εισιτήριο. Παλιότερα χαζεύαμε τον Δεληκάρη. Αργότερα τον Καραπιάληκα και τον Ντέταρι. Ε, αυτή η ενέργεια του Τσόρι είχε κάτι από τα παλιά. Και το τελείωμα ιδανικό. Αργεντίνικο. Ποδοσφαιρικό...

Ο διαιτητής

Σε όλες τις φάσεις ο Κουκουλάκης ήταν κοντά. Και σε (σχεδόν) σε όλες ήταν σωστός, σε μια επιβεβαίωση ότι πρόκειται για έναν εκ των κορυφαίων ρέφερι στην Ελλάδα

Ο πολυτιμότερος παίκτης της αναμέτρησης

Δεν χωράει αμφιβολία. Ο Τσόρι. Και μόνο το γκολ, που έβαλε φτάνει. Αν ψάχναμε για άλλους που διακρίθηκαν θα δείχναμε τον Μιλιβόγεβιτς, τον Σιόβα που κέδισαν τις περισσότερες μάχες, τον μαχητικό Χάρα, ίσως και τον Κλέιτον του πρώτου σαρανταπενταλέπτου. Όμως ο Τσόρι ήταν ... "άλλο πράγμα".

Μας άρεσε

Οι σκηνές στο τέλος, με την ομάδα της Ξάνθης αγκαλιασμένη και τον Λουτσέσκου να βγάζει την τελευταία ομιλία για φέτος. Λίγο αργότερα οι παίκτες του Ολυμπιακού αγκαλιάζονταν για να τραγουδήσουν "campeones". ΜΙα φορά, που είδαμε να πανηγυρίζουν οι παίκτες και όχι ... οι οπαδοί. Στο τέλος, η εικόνα του Μανιάτη να σηκώνει το Κύπελλο μαζί με τον Κούλη Δουρέκα που δίνει μια μεγάλη μάχη τους τελευταίους μήνες, ήταν ακόμη καλύτερη

Δεν μας άρεσε

Η μικροένταση που δημιουργήθηκε με τον Καπετάνο και τον Σιόβα. Δεν υπήρχε κανένας λόγος, εκείνη τη στιγμή, να χαλάσει η ατμόσφαιρα ενός πολύ όμορφου τελικού. Και δεν χάλασε, γιατί γρήγορα όλοι ηρέμησαν...