Η ζωή δημιουργεί τις πιο περίεργες συμπτώσεις και σίγουρα ως τέτοια μπορεί να χαρακτηριστεί, ο θάνατος του παλαίμαχου Ουρουγουανού ποδοσφαιριστή, Αλσίδες Τζίτζια, ανήμερα της επετείου του πιο σημαντικού γκολ της καριέρας του.

Στις 16 Ιουλίου του 1950, ο Τζίτζια σκόραρε το νικητήριο γκολ στο 2-1 της Ουρουγουάης επί της Βραζιλίας, στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Μαρακανά του Ρίο Ντε Τζανέιρο. Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία του ποδοσφαίρου και έμεινε στην ιστορία ως "Μαρακανάζο", από τη σύντμηση του ονόματος του γηπέδου και της λέξης καταστροφή στα πορτογαλικά.

Στις 16 Ιουλίου του 2015, σε ηλικία 88 ετών και ανήμερα της συμπλήρωσης 65 ετών από τον τελικό του Μαρακανά, ο Αλσίδες Τζίτζια πέθανε. Σαν να ήθελε να αποχαιρετήσει τα εγκόσμια με την ανάμνηση της σπουδαιότερης προσωπικής επιτυχίας του!

Η ήττα εκείνη είχε χαρακτηριστεί ως εθνική αποτυχία στη Βραζιλία, βύθισε μία χώρα στη θλίψη, προκαλώντας μέχρι και αυτοκτονίες στους πιο απελπισμένους. Οι Βραζιλιάνοι ήταν τόσο σίγουροι για την επικράτηση τους, που είχαν τυπώσει μετάλλια, είχαν φτιάξει μπλούζες και είχαν συνθέσει τραγούδι για την... επιτυχία τους!

Τελικά, όλα έμειναν αχρησιμοποίητα και το παιχνίδι, ακόμα και σήμερα, προκαλεί πόνο και "καζούρα", αντίστοιχα...

Το οξύμωρο είναι ότι ενώ ο Τζίτζια σημάδεψε τη δεύτερη κατάκτηση Παγκοσμίου Κυπέλλου από την Ουρουγουάη και θα μνημονεύεται εσαεί, είχε μόλις 12 συμμετοχές στην Εθνική ομάδα της πατρίδας του και σκόραρε 4 φορές...

Όσο για τη δήλωση που συνόδευσε το γκολ του, ο Τζίτζια σχολίασε μετά το ματς ότι "μόνο τρεις άνθρωποι έχουν κάνει το Μαρακανάνα σωπάσει. Ο Πάπας, ο Φρανκ Σινάτρα και εγώ".