Σας σίφουνας εμφανίστηκε στη ζωή της ΑΕΚ, ως τέτοιος εξαφανίζεται τόσο απότομα. Άδικα επίσης και για τον ίδιο και για την ομάδα καθώς το γλυκό έδειχνε να δένει γρήγορα. Ο Σουκουλίνι εμφάνισε αμέσως στοιχεία ποδοσφαιριστή καλής πάστας, ενώ εξέφρασε γρήγορα την επιθυμία να παραμείνει για επιπλέον μία σεζόν στην Ένωση εφόσον η Μάντσεστερ Σίτι θα συναινούσε. Τώρα όμως τα πράγματα αλλάζουν άρδην για εκείνον και ακόμα περισσότερο για τον Πογέτ.

Ο Αργεντινός αποκτήθηκε για να ενισχύσει ο προπονητής το επιτυχημένο εγχείρημά του με τους τρεις χαφ στην εφαρμογή του 4-3-3 όπως εκείνος το αντιλαμβάνεται και εφαρμόζει. Οι ξεζουμισμένοι Σιμόες και Γιόχανσον ήθελαν ανάσες και ο Μάνταλος έχει φέτος σημαντικά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του.

Ωστόσο το πλάνο έκανε γρήγορα φτερά. Και πλέον ο Πογέτ καλείται να σκεφτεί πολλά πριν αποφασίσει το πως θα παρατάξει την ΑΕΚ τουλάχιστον στα επόμενα δύο ματς πρωταθλήματος κόντρα στον ΠΑΟ και στον Αστέρα Τρίπολης. Παιχνίδια στα οποία δεν θα υπολογίζει πέραν του Ζουκουλίνι και στον Μάνταλο.

ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΣΤΟ 4-3-3: Φαντάζει ως η πιο δύσκολα εφαρμόσιμη επιλογή διότι ο μοναδικός παίκτης που ο Πογέτ δείχνει (έστω και λίγο) να εμπιστεύεται για την τριάδα των χαφ δίπλα στους Σιμόες και Γιόχανσον, θα είναι ο ανέτοιμος και εύθραυστος Κορδέρο. Θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει στους χώρους αυτούς τον Τζανετόπουλο, ωστόσο από την ως σήμερα στάση του προπονητή, προκύπτει ότι δεν έχει εμπιστοσύνη (τουλάχιστον όχι ακόμα) στον νεαρό αμυντικό. Δεν υπάρχουν πλέον στο ρόστερ οι Ανάκογλου και ο Φαγέ.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ 4-2-3-1: Η φωνή της λογικής αυτό προστάζει. Την εφαρμογή της πεπατημένης επί των ημερών του Δέλλα στον πάγκο της ομάδας. Εδώ οι λύσεις που προσφέρονται είναι σαφώς περισσότερες. Οι Σιμόες και Γιόχανσον θα επιστρέψουν στην ίδια ευθεία, ο Βάργκας θα ενεργοποιηθεί σε ρόλο επιτελικού χαφ και ο Πέκχαρτ θα παραμείνει στην κορυφή της επίθεσης. Για τα άκρα αυτής υπάρχουν έναν σωρό παίκτες: Μπαρμπόζα, Αραβίδης, Μπουονανότε, Πλατέλλας.

ΤΟ ΑΛΛΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, 4-4-2: Μικρότερες οι πιθανότητες εφαρμογής του, ωστόσο είναι μια διάταξη στην οποία ο Πογέτ καταφεύγει κάποιες φορές, κυρίως βέβαια κατά τη διάρκεια των αγώνων. Θα συνιστά έκπληξη και σαφή διάθεση προσπάθειας αιφνιδιασμού του αντιπάλου μια τέτοια επιλογή, η οποία πάντως μπορεί να εξυπηρετηθεί από τη στιγμή που υπάρχουν τρία διαθέσιμα φορ (Πέκχαρτ, Αραβίδης, Τζιμπούρ) και αρκετοί μέσοι που μπορούν να ανταποκριθούν είτε σε ευθεία, είτε σε ρόμβο.

ΤΟ 3-5-2 ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ 5-3-2: «Five-three-two» φώναξε από τον πάγκο ο Πογέτ κατά τη διάρκεια του αγώνα με τον Ηρακλή προκειμένου η ΑΕΚ να κρατήσει πίσω και να ψάξει το γκολ νίκης από κάποια στημένη φάση. Το σχέδιο έμεινε ημιτελές… Το 3-5-2 ωστόσο είναι μια παραλλαγή που ίσως ο Ουρουγουανός δουλέψει τις επόμενες ημέρες και ως προς την επιθετική λειτουργία του. Δύσκολα εφαρμόσιμο και αυτό όμως από την αρχή ενός αγώνα, πόσω μάλλον στο ντέρμπι απέναντι στον Παναθηναϊκό.