Κετσπάγια: Ο δικός του δρόμος
Ξεκίνησε με τη διπλή ιδιότητα του παίκτη-προπονητή. Σε κάθε μεγάλη στιγμή, η μοίρα επιφύλασσε στον Τιμούρ Κετσπάγια μια μεγαλύτερη. Από την Τράμπζονσπορ, στους ομίλους του Champions League, από την Ανόρθωση στο ΑΠΟΕΛ. Και τώρα στην ΑΕΚ.
Ο Τιμούρ Κετσπάγια έφθασε το βράδυ της Κυριακής στην Αθήνα και από σήμερα (6/6) θα είναι ο νέος τεχνικός της ΑΕΚ. Το Sport24.gr σας παρουσιάζει τις κορυφαίες στιγμές της προπονητικής καριέρας του 48χρονου Γεωργιανού τεχνικού.
Η γεωργιανή "σφαίρα"
Ο Τιμούρ Κετσπάγια γεννήθηκε στις 18 Μαρτίου του 1968 στο Γκάλι της Γεωργίας, η καλύτερα της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Ξεκίνησε την καριέρα του από την ομάδα της Τιφλίδας, Ντινάμο και το 1991 έφυγε για πρώτη φορά από τη χώρα του. Πρώτος σταθμός η Κύπρος και η Ανόρθωση, μια ομάδα με την οποία ταυτίστηκε, την οποία δόξασε κι από την οποία δοξάστηκε. Εκεί έμεινε μέχρι το 1994, όταν ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό της ΑΕΚ.
Στην Ένωση, η ταχύτητα του Γεωργιανού, το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του, αλλά και μερικά σημαντικά γκολ που σημείωσε τον έκαναν ιδιαίτερα αγαπητό στον κόσμο της ομάδας. Ωστόσο, το 1997 ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για το εξωτερικό και το μεγάλο άλμα. Πηγαίνει στη Νιούκαστλ του Κένι Νταλγκλίς με συμπαίκτες τους Σίρερ, Τόμασον, Ασπρίγια, Νίκο Νταμπίζα, Γιώργο Γεωργιάδη. Στο Νησί, έμεινε μέχρι το 2002, καθώς αγωνίστηκε κατά σειρά σε Γουλβς και Νταντί. Μετά επέστρεψε πάλι στην Κύπρο και την αγαπημένη του Ανόρθωση, πρώτα ως παίκτης και μετά ως προπονητής. Ενδιάμεσα και με τις δύο ιδιότητες.
Παίκτης - προπονητής
Η πρώτη του προπονητική εμπειρία ήρθε δύο ημέρες πριν την Πρωτοχρονιά του 2004. Η Ανόρθωση παραπαίει αγωνιστικά και οικονομικά και ο Κυριάκος Θεοχάρους δίνει στον Κετσπάγια το χρίσμα του προπονητή, παράλληλα με αυτό του ποδοσφαιριστή της "Κυρίας". Ο Τιμούρ ανέλαβε αλλά όχι εν λευκώ. Ζήτησε μόνο να πληρώνονται οι ποδοσφαιριστές της ομάδας. Η οικονομική κατάσταση ομαλοποιήθηκε - στο μέτρο του δυνατού - και ο Γεωργιανός έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο μέσα στο γήπεδο (πέραν των προπονητικών του καθηκόντων) οδήγησε την ομάδα στο πρωτάθλημα, παίζοντας επιθετικό ποδόσφαιρο με αποκορύφωμα το 3-2 στην έδρα του ΑΠΟΕΛ.
Και το καλοκαίρι, ακολούθησε η μεγαλύτερη στιγμή του Τιμούρ μέχρι την επόμενη, βέβαια. Η κληρωτίδα των προκριματικών του Champions League έφερε την Ανόρθωση αντιμέτωπη με την τουρκική, Τράμπζονσπορ. Πρώτο ματς στο ΓΣΠ με την "Κυρία" να υποτάσσει με 3-1 την ομάδα από την Τραπεζούντα, εκεί να ηττάται (1-0) ωστόσο να προκρίνεται και τον Γεωργιανό να τυγχάνει εντυπωσιακής υποδοχής κατά την επιστροφή του στη νησί.
Τελικά δεν μπόρεσε να περάσει και το εμπόδιο της Ρέιντζερς και οδηγήθηκε στο - τότε - UEFA, με την ιταλική Παλέρμο να του(ς) κόβει τον δρόμο. Κακή χρονιά και στο πρωτάθλημα, τερματίζοντας στην τέταρτη θέση της συνολικής κατάταξης.
Η σεζόν 2006/2007 ξεκίνησε με ασταθή αποτελέσματα για την Ανόρθωση και τον Κετσπάγια, με την ομάδα να τελειώνει το πρωτάθλημα της Κύπρου στην τρίτη θέση, αλλά να κατακτά έναν ακόμη τίτλο. Αυτόν του Κυπέλλου της χώρας. Με τα γκολ των Φρούσου, Σοάρες και Νικολάου, η Ανόρθωση νίκησε με 3-2 την Ομόνοια κι "έκλεισε" τη σεζόν με τρόπαιο. Με τον Κετπάγια μονοθεσίτη - κι όχι διπλοθεσίτη - καθώς λίγες ημέρες πριν (στο ματς με την ΑΕΛ) κρεμούσε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια και σε ένα ολόκληρο γήπεδο ακουγόταν μόνο το "Τιμούρ, Τιμούρ, Τιμούρ".
Ο "αρχιτέκτονας" Τιμούρ
Την επόμενη χρονιά (2007/2008), ο Κετσπάγια "χτίζει" την ομάδα όπως θέλει. Κυρίως δίνει χώρο στον Κύπριο ποδοσφαιριστή και σημασία στο σύνολο έναντι της ομάδας. Αποτέλεσμα; Η Ανόρθωση κατακτά το πρωτάθλημα της Κύπρου, μάλιστα αήττητη (!!) σε 32 αγωνιστικές.
Αλλά η φόρα του Τιμούρ δεν σταμάτησε σε αυτό το κατόρθωμα. Κάθε στιγμή είναι μεγάλη, μέχρι την επόμενη που είναι μεγαλύτερη. Κι αυτή η μεγαλύτερη δεν άργησε πολύ. Παρά μόνον λίγες ημέρες. Η "Κυρία" του Κετσπάγια περνά τα εμπόδια των Πιούνικ Ερεβάν, Ραπίντ Βιέννης, αποκλείει και τον Ολυμπιακό του Ερνέστο Βαλβέρδε και γίνεται η πρώτη κυπριακή ομάδα που μπαίνει στους ομίλους του Champions League.
Έτσι, έγραψε ιστορία. Ο στόχος είχε επιτευχθεί, αλλά και στους ομίλους δεν τα πήγε άσχημα παίζοντας στα ίσα τους Παναθηναϊκό, Ίντερ και Βέρντερ Βρέμης. Στο δεύτερο όμιλο είχε τερματίσει στην τελευταία θέση, τέσσερις βαθμούς λίγότερους από τον πρώτο Παναθηναϊκό, δύο από την ιταλική κι έναν από τη γερμανική ομάδα.
Τον Νοέμβριο κι ενώ είχε την ομάδα πρωτοπόρο ξέσπασε διοικητική κρίση, με αποτέλεσμα ο Γεωργιανός να υποβάλλει την παραίτησή του όταν πλέον ο τίτλος λόγω των ανωμαλιών σε διοικητικό και παράλληλα αγωνιστικό επίπεδο είχε χαθεί.
Ο "ερυθρόλευκος" Κετσπάγια
Ελεύθερος, πλέον, δέχεται τηλεφωνική κλήση από Ελλάδα. Δεν είναι η ΑΕΚ, στην οποία έπαιξε ως ποδοσφαιριστής, αλλά ο Ολυμπιακός του Σωκράτη Κόκκαλη. Παρά τις αντιδράσεις λόγω "κιτρινόμαυρου" παρελθόντος, το τότε αφεντικό του Ολυμπιακού προχώρησε στην πρόσληψή του με την αλησμόνητη φράση: "Γιατί, χολέρα έχει ο Κετσπάγια;" Κι όμως, δεν άντεξε πολύ. Αν και παρέμεινε αήττητος. Αν και οδήγησε τον Ολυμπιακό στους ομίλους του Champions League.
Υπό τις οδηγίες του οι "ερυθρόλευκοι" καθάρισαν εντός-εκτός έδρας τη Σλόβαν Μπρατισλάβας με το ίδιο σκορ (2-0), ενώ στην επόμενη φάση συνέβη το ίδιο με τη Σέριφ από τη Μολδαβία με 0-2 εκτός κι 1-0 στο "Γ.Καραϊσκάκης". Η είσοδος στους ομίλους έγινε πανηγυρικά. Στο πρωτάθλημα, ωστόσο, πρόλαβε να καθίσει στον πάγκο μόλις σε δύο παιχνίδια. Στο 0-2 με τη Λάρισα και στο 0-0 με την Καβάλα. Στις 12 του Σεπτέμβρη απομακρύνθηκε για να πάει τη θέση του ο Ζίκο. Ο Σωκράτης Κόκκαλης υπέκυψε στις πιέσεις του κοινού και τις επιταγές της κριτικής, ότι παρά την αποτελεσματικότητά της, η ομάδα δεν απέδιδε καλό ποδόσφαιρο.
Η ώρα της εθνικής Γεωργίας
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που έχει βγάλει το ποδόσφαιρο της Γεωργίας. Ανέλαβε χρέη ομοσπονδιακού τεχνικού της ομάδας της πατρίδας του το 2010, με την κλήρωση να τον φέρνει πάλι αντιμέτωπο με Ελλάδα, αυτή τη φορά σε εθνικό επίπεδο. Στα προκριματικά για το Euro 2012, ήταν στον 6ο όμιλο μαζί με Ελλάδα, Κροατία, Ισραήλ, Λετονία και Μάλτα. Δεν μπόρεσε να κάνει την υπέρβαση - γιατί περί τέτοιας θα επρόκειτο - ολοκληρώνοντας την εν λόγω φάση στην προτελευταία (5η) θέση με 10 βαθμούς.
Στην αντίστοιχη φάση για το Μουντιάλ του 2014, είχε να ανεβεί κάτι παραπάνω από ένα βουνό καθώς η εθνική Γεωργίας τέθηκε αντιμέτωπη με τις αντίστοιχες των Ισπανίας, Γαλλίας, Φινλανδίας και Λευκορωσίας. Πάλι στην τέταρτη θέση, καθώς δεν υπήρχε περίπτωση συναγωνισμού με τις δύο πρώτες.
Επιστροφή στην Κύπρο
Στις 28 Αυγούστου του 2015, ο Τιμούρ Κετσπάγια επιστρέφει στην Κύπρο. Όχι για την Ανόρθωση, αλλά για το ΑΠΟΕΛ. Παρά τις αντιδράσεις των φιλάθλων τόσο της "Κυρίας", όσο και των "γαλαζοκίτρινων", ο Γεωργιανός παίρνει τα "κλειδιά" στο ΓΣΠ.
Παίρνει μια ομάδα που δεν είχε "χτίσει" αυτός, αλλά τα καταφέρνει περίφημα. Στην Ευρώπη δεν κατόρθωσε να περάσει τον όμιλο (Σάλκε, Σπάρτα και Αστέρας), αλλά στο πρωτάθλημα το ΑΠΟΕΛ είναι μια "μηχανή" γκολ με μπροστάρη τον Φερνάντο Καβενάγκι. Κι όμως - κι ενώ η ομάδα είναι το φαβορί για το πρωτάθλημα, το οποίο εν τέλει κατέκτησε - έρχεται το "διαζύγιο" ως "κεραυνός εν αιθρία" και με τον Γεωργιανό να έχει 13 νίκες στα τελευταία του 15 ματς.