Τα τελευταία χρόνια και ειδικά στην εποχή του Ρομάν Αμπράμοβιτς είναι πολλοί οι παίκτες παγκόσμιας κλάσης που έχουν φορέσει τη φανέλα της Τσέλσι και έχουν διαπρέψει.

Ωστόσο, αν υπάρχει ένας ποδοσφαιριστής στη σύγχρονη ιστορία του συλλόγου που τον ανέβασε επίπεδο χωρίς τα χρήματα του Ρώσου μεγιστάνα, αυτός δεν είναι άλλος από τον Τζιανφράνκο Τζόλα.

Σε μια εποχή που δεν ήταν σύνηθες φαινόμενο να πηγαίνουν στην Πρέμιερ Λιγκ οι βραχύσωμοι ξένοι, που οι παίκτες του στυλ των Νταβίδ Σίλβα και Χουάν Μάτα δεν επέλεγαν την Αγγλία ως προορισμό τους, ο Ιταλός δε δίστασε. Υπέγραψε στους "μπλε" στις 15 Νοεμβρίου του 1996, έγινε είδωλο για τους οπαδούς της Τσέλσι και τα νέα παιδιά που άρχιζαν το ποδόσφαιρο και χάρισε σε όλους τους ποδοσφαιρόφιλους πολύ μεγάλες στιγμές.

Με αφορμή την συμπλήρωση των 16 χρόνων από τη μέρα που ο Τζόλα έγινε παίκτης της Τσέλσι το Sport24.gr σας παραθέτει μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία, μέσω των οποίων εξηγείται γιατί ο νυν τεχνικός της Γουότφορντ ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες που έχουν περάσει στην ιστορία όχι μόνο της Τσέλσι, αλλά της Πρέμιερ Λιγκ.

Μέχρι την άφιξη του Τζόλα η Τσέλσι είχε χάσει τον δρόμο προς τις επιτυχίες, αφού για 26 χρόνια είχε μείνει χωρίς τίτλο. Ωστόσο, στις τέσσερις πρώτες του σεζόν ο σύλλογος πανηγύρισε ισάριθμα τρόπαια. Με τη δική του συμβολή οι Λονδρέζοι έγιναν μία από τις μεγάλες ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ.

Η αντιμετώπιση από τον Φέργκιουσον

Ο μοναδικός τεχνικός που βρίσκεται στους πάγκους από την πρώτη ημέρα που συστάθηκε η Πρέμιερ Λιγκ ως σήμερα και δεν έχει χάσει ούτε μία αγωνιστική είναι ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Επομένως, ο τρόπος με τον οποίο τον αντιμετώπιζε δείχνει και την ποιότητα του Τζόλα. Σύμφωνα με τον Ράιαν Γκιγκς ο τότε παίκτης της Τσέλσι είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που πάντα ήθελε να πιάνει man to man o προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Μετά από ένα παιχνίδι κόντρα στους "κόκκινους διαβόλους" τον Φεβρουάριο του 1997, ο Τζόλα ήταν τόσο καλός που ανάγκασε τον Φέργκιουσον να τον αποθεώσει και να του προσδώσει έναν χαρακτηρισμό που έχει μείνει ("a clever little so-and-so").

Μαθητής του Μαραντόνα

Ο Τζόλα είχε την τύχη να βρίσκεται στη Νάπολι όταν ακόμα ήταν παίκτης της ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Εκείνος του έμαθε τα μυστικά για τις εκτελέσεις των στημένων φάσεων και ο Ιταλός δεν απογοήτευσε τον δάσκαλο. Αντιθέτως, ήταν αρκετές οι φορές που κατάφερνε να βρει δίχτυα από στημένη φάση.

Συν τοις άλλοις, ήταν εκείνος που πήρε στη συνέχεια υπό την προστασία του τον Φρανκ Λάμπαρντ. Οι δυο τους περνούσαν αρκετές ώρες μετά τις προπονήσεις και εξασκούνταν στις στημένες φάσεις. Ο ρόλος του Τζόλα στην καριέρα του Λάμπαρντ ήταν πολύ σημαντικός, αφού ο βραχύσωμος μεσοεπιθετικός από τη Σαρδηνία έδειξε πολλά στον νεαρό τότε Άγγλο μέσο.

Η ιστορία της φανέλας του

Μπορεί να ήταν μεσοεπιθετικός, αλλά ο Τζόλα επέλεξε να πάρει στην Τσέλσι τη φανέλα με το Νο 25. Ο προκάτοχός της ήταν ο Τέρι Φίλαν, ένας μεγαλόσωμος κεντρικός αμυντικός. Ο συγκεκριμένος αριθμός ήταν συνήθως για τους αμυντικούς, οι οποίοι ως επί το πλείστον ήταν σωματώδεις. Έτσι η φανέλα με το Νο 25 δεν έβγαινε σε μικρά νούμερα. Φυσικά για τον Τζόλα όλα άλλαξαν. Οι χορηγοί έφτασαν στο σημείο να βγάζουν τις εμφανίσεις για τις προπονήσεις στο νούμερό του.

Δεν ήταν, όμως, μόνο αυτό. Η φανέλα της Τσέλσι με το Νο 25 έγινε σήμα κατατεθέν. Υπάρχουν μερικά νούμερα σε κάποιες ομάδες που είναι πολύ σημαντικά, όπως το 14 του Άγιαξ ελέω Γιόχαν Κρόιφ, το 6 της Μίλαν του Μάρκο Μπαρέζι ή το 10 της Νάπολι του Μαραντόνα. Έτσι ήταν και το Νο 25 της Τσέλσι του Τζιανφράνκο Τζόλα.

Η τελευταία του σεζόν

Η καριέρα του στην Τσέλσι τελείωσε το 2003, όταν ο ίδιος ήταν 36 ετών. Πολλοί σε αυτή την ηλικία δε θα μπορούσαν να προσφέρουν όσα στο παρελθόν, αλλά αυτό δεν ίσχυε για τον Τζόλα. Ο τελευταίος κατάφερε να πραγματοποιήσει την πιο παραγωγική του σεζόν και να οδηγήσει την ομάδα του στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Το τελευταίο του γκολ

Το κύκνειο άσμα του

Ήταν 23 Μαΐου του 2003. Τσέλσι και Λίβερπουλ μάχονταν για την τέταρτη θέση, η οποία θα οδηγούσε στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Οι "μπλε" κατάφεραν να πάρουν τη νίκη και ο Ιταλός μπήκε αλλαγή. Ήταν η τελευταία του παράσταση κι εκείνος δεν μπορούσε να μη δώσει στο κοινό του αυτό που ήθελε. Πήρε σε μία στιγμή την μπάλα προς το σημαιάκι του κόρνερ και έδειξε πως ακόμα και σε τόσο λίγο χώρο, ακόμα και σε ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι με τον ίδιο να έχει ξεπεράσει τα 36 το να περάσει όπως ήθελε τους αντιπάλους του δεν ήταν κάτι δύσκολο.

Άλλαξε την ιστορία της Τσέλσι

Ήταν από τους πλέον καθοριστικούς παίκτες εκείνης της σεζόν. Βοήθησε πάρα πολύ για να μπορέσει η ομάδα του να κατακτήσει την τέταρτη θέση, ακόμα κι αν αγωνίστηκε πολύ λίγο στο παιχνίδι του "Στάμφορντ Μπριτζ" επί της Λίβερπουλ. Ο συγκεκριμένος αγώνας ήταν γνωστό εκείνη την εποχή πως σήμαινε πάρα πολλά για τους Λονδρέζους, οι οποίοι δε θα είχαν φτάσει ως εκεί χωρίς τον Τζόλα.

Τα 20 εκατομμύρια ευρώ του Τσάμπιονς Λιγκ σε περίπτωση που δεν πήγαιναν στους "μπλε" των πάρα πολύ μεγάλων οικονομικών προβλημάτων, τότε κανείς δεν ξέρει που θα κατέληγε ο σύλλογος. Συν τοις άλλοις, ως εκείνη τη στιγμή ο Ρομάν Αμπράμοβιτς δεν είχε αποφασίσει ποια ομάδα θα αγόραζε, αν θα ήταν δηλαδή η Τσέλσι ή η Τότεναμ. Η συμμετοχή της Τσέλσι στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο για τον Ρώσο και ο Τζόλα είχε βάλει και σ' αυτό το λιθαράκι του.

Το "όχι" στον Αμπράμοβιτς

Ο Τζόλα πήρε την οριστική του απόφαση να αποχωρήσει από την Τσέλσι λίγο πριν ολοκληρωθεί η αγορά της από τον Αμπράμοβιτς. Συμφώνησε να πάει στην Κάλιαρι, την ομάδα της περιοχής του, στην οποία δεν είχε την τύχη να αγωνιστεί μικρός. Έτσι όταν ο Αμπράμοβιτς τον προσέγγισε για να του ζητήσει να παραμείνει στο Λονδίνο ο Τζόλα δε δέχτηκε. Μπορεί να μην είχε υπογράψει ως εκείνη τη στιγμή στην ιταλική ομάδα, αλλά είχε δώσει το λόγο του κι αυτό ήταν αρκετό.

Ίσως το κορυφαίο του τέρμα

Ο καλύτερος όλων

Ότι κι αν έκανε με τη φανέλα της Τσέλσι, όσους τίτλους κι αν πήρε, το μεγαλύτερο παράσημο ήταν η αναγνώριση του κόσμου. Τρανό παράδειγμα πως το 2003 ο Τζόλα ψηφίστηκε ως ο καλύτερος παίκτης στην ιστορία της Τσέλσι από τους οπαδούς του ίδιου του συλλόγου, ενώ δύο χρόνια μετά συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη 11αδα όλων των εποχών των "μπλε". Όσο για τη φανέλα με το Νο 25 δεν επιλέχθηκε ποτέ ξανά από παίκτη της Τσέλσι. Ο σύλλογος επίσημα ουδέποτε την απέσυρε, αλλά μάλλον δεν είναι τυχαίο που δεν την έχει φορέσει κανείς την τελευταία δεκαετία.