Όταν ο Σωκράτης Κόκκαλης αποφάσισε να δώσει τα "κλειδιά" του Ρέντη στον Ντούσαν Μπάγεβιτς το καλοκαίρι του 1996, άλλαζε για τα καλά ο χάρτης του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο Ολυμπιακός έβαλε τέλος στα εννέα "πέτρινα" χρόνια του και επανήλθε στον δρόμο των επιτυχιών με τον Σερβοέλληνα τεχνικό στον πάγκο του, ο οποίος έγινε "μαύρο πανί" για τους φίλους της ΑΕΚ, που μέχρι τότε τον λάτρευαν.

Ο Ντούσκο έμεινε κάτι παραπάνω από τρία χρόνια στην πρώτη του θητεία στο λιμάνι, πληρώνοντας την κακή πορεία στο Champions League της σεζόν 1998-99 και την κόντρα του με τον Ζλάτκο Ζάχοβιτς, ο οποίος είχε αποκτηθεί μαζί με τον Ζιοβάνι. Ο Κόκκαλης σταμάτησε τη συνεργασία τους μετά το 4-1 με τον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ για την 6η αγωνιστική του πρωταθλήματος και έφερε στη θέση του τον αμφιλεγόμενο, Αλμπέρτο Μπιγκόν. Ο Ολυμπιακός είχε μπει σε μια διαδικασία που θα την επαναλάμβανε πολλές φορές στο μέλλον, έστω και αν οι τίτλοι κατέφθαναν με συνέπεια στο λιμάνι.

Από το 1996 ως το 2018, αυτά τα 22 χρόνια που ο Ολυμπιακός έχει κατακτήσει 19 πρωταθλήματα και φέτος θα απολέσει μόλις για τρίτη φορά τα πρωτεία στο ελληνικό πρωτάθλημα, έχει πραγματοποιήσει 34 (!) αλλαγές προπονητών. Ναι, όσο και αν ακούγεται εξωπραγματικός αριθμός, είναι μια πραγματικότητα και κάνει πολλούς να αναρωτιούνται ποιος θα ήταν ο αριθμός αν χάνονταν περισσότεροι τίτλοι. Κάποια "διαζύγια" ήταν επιβεβλημένα, κάποιοι ήταν υπηρεσιακοί προπονητές, κάποιοι έφυγαν χωρίς να ήταν απόφαση της διοίκησης και ορισμένοι απομακρύνθηκαν χωρίς ιδιαίτερο λόγο.

Το Sport24.gr κάνει φλας μπακ, ξετυλίγει το κουβάρι και θυμίζει όλους τους προπονητές που βρέθηκαν λίγο ως πολύ στον πάγκο του Ολυμπιακού τα χρόνια που κυριαρχεί στην Ελλάδα και έχει εκτοξεύσει την διαφορά στους τίτλους από τους εγχώριους μεγάλους αντιπάλους του. Θα πει κάποιος "εκ του αποτελέσματος, δεν ήταν λάθος αποφάσεις", όμως πάντα το νόμισμα έχει δυο όψεις και ο καθένας βλέπει και αναλύει τα πράγματα από τη δική του σκοπιά και με τη δική του επιχειρηματολογία. Ορισμένοι μάλιστα είχαν διπλή θητεία και είναι από τους πλέον επιτυχημένους προπονητές στην ιστορία του συλλόγου.

ΟΙ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΤΟΥ ΜΠΑΓΕΒΙΤΣ, ΟΙ ΤΑΚΗΣ - ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ ΚΑΙ Η "ΨΥΧΩΣΗ" ΤΟΥ ΚΑΤΑΝΕΤΣ

Η αρχή της κυριαρχίας του Ολυμπιακού έγινε με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς. Στις 26 Ιουνίου 2016, οι "ερυθρόλευκοι" ανακοίνωσαν την έναρξη της συνεργασίας με τον Σερβοέλληνα τεχνικό. Ο Ντούσκο είχε μια απόλυτα επιτυχημένη παρουσία στο Λιμάνι, μετρώντας τρία σερί πρωταθλήματα και βγάζοντας την ομάδα του Πειραιά από τα "πέτρινα" χρόνια. Αποκορύφωμα το νταμπλ της σεζόν 1998-99 και η παρουσία στην 8άδα του Champions League. Η επόμενη σεζόν ξεκίνησε με όνειρα και φιλοδοξίες, οι Ζάχοβιτς και Ζιοβάνι είχαν έρθει στον Ολυμπιακό, αλλά μόλις στην 6η αγωνιστική του πρωταθλήματος και συγκεκριμένα στις 10 Νοεμβρίου 1999 αποτέλεσε παρελθόν, πληρώνοντας την κόντρα του με τον Σλοβένο αστέρα. Άδοξο φινάλε, αλλά απόλυτα επιτυχημένη πορεία.

Η έλευση του Αλμπέρτο Μπιγκόν στην θέση του "πάγωσε" τον κόσμο. Τελευταία επιτυχία του Ιταλού προπονητή ήταν το πρωτάθλημα με την Νάπολι του Μαραντόνα και πέραν τούτου ουδέν. Από τις 11 Νοεμβρίου 1999 μέχρι τις 10 Απριλίου 2000 άντεξε στον πάγκο, είχε και αυτός ένα χοντρό επεισόδιο με τον Ζάχοβιτς στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ (2-2) και έπειτα από ένα πεντάμηνο παραχώρησε την θέση του στον Γιάννη Μαντζουράκη. Ο "Ρουμάνος" πήγε στον Ολυμπιακό με στόχο το 8Χ8 που θα εξασφάλιζε το πρωτάθλημα, όπερ και εγένετο. Ξεκίνησε και την επόμενη σεζόν, αλλά η μη πρόκριση από τον όμιλο του Champions League παρά την "σφαγή" στο Λιόν και επεισόδια όπως αυτό με τον Λάμπρο Χούτο, στον οποίο... μύριζε η ανάσα του προπονητή του, έφερε το "διαζύγιο" έπειτα από θητεία 7,5 μηνών.

Ακολούθησε ο Τάκης Λεμονής, ο οποίος ανέλαβε στις 25 Νοεμβρίου 2000 και κάθισε στον "ερυθρόλευκο" πάγκο μέχρι τις 9 Οκτωβρίου 2002. Το 4-1 στη Λεωφόρο για το Κύπελλο στις 21/3/2001, το 6-1 με την ΑΕΚ για την ίδια διοργάνωση, αλλά και το 4-3 με την Ένωση την επόμενη σεζόν στο ματς-τίτλος στο ΟΑΚΑ αποτέλεσαν highlights της παρουσίας του. Το κακό ξεκίνημα στο Champions League με την ομάδα να έχει ήδη μετακομίσει στη Ριζούπολη, έφερε το τέλος του, αν και παρέμενε αγαπητός στον κόσμο ως ένα "παιδί" του συλλόγου. Προσωρινά ανέλαβε ο άλλοτε κόουτς της Εθνικής Ελπίδων, Γιάννης Κόλλιας, για ένα 20ήμερο, όπου σε έξι ματς δεν κατέγραψε θετικό αποτέλεσμα. Στις 7 Νοεμβρίου 2002, προπονητής ανέλαβε ο Σρέτσκο Κάτανετς, αλλά ούτε αυτός έμεινε πολύ, μόλις ένα τρίμηνο. Βλέπετε, η ατάκα του περί "ψύχωσης" όλων στον Ολυμπιακό για κατάκτηση του 7ου σερί πρωταθλήματος, ήταν αρκετή για να τον θέσει εκτός ομάδας.

Μετά τον Σλοβένο προπονητή, ανέλαβε ο Όλεγκ Προτάσοφ στις 9 Φεβρουαρίου 2003. Με τον Ουκρανό, ο Ολυμπιακός έφτασε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος (το περίφημο 3-0 στη Ριζούπολη), έμεινε και για την επόμενη σεζόν, αλλά άντεξε ως τις 17 Μαρτίου 2004. "Μαύρη" στιγμή για τον ίδιο και τον Ολυμπιακό, η ήττα με 7-0 από την Γιουβέντους στο "Ντέλε Άλπι". Ο Σίνισα Γκόγκιτς πήρε την σκυτάλη για ένα τριήμερο, για να ακολουθήσει ο Νίκος Αλέφαντος με στόχο ένα δυνατό φινάλε κόντρα στον ισχυρό Παναθηναϊκό. Το 2-2 στο ντέρμπι του "Απόστολος Νικολαΐδης" και το νικηφόρο φινάλε του "τριφυλλιού" έφερε τον τίτλο στη Λεωφόρο, ενώ χάθηκε και το Κύπελλο με 3-1 από την ομάδα του Γιτζάκ Σουμ που έκανε το νταμπλ. Η επιστροφή στο νεότευκτο Καραϊσκάκη την αγωνιστική περίοδο 2004-05, έφερε την δεύτερη θητεία του Ντούσαν Μπάγεβιτς στον πάγκο της ομάδας. Ο Ντούσκο έμεινε για έναν χρόνο στον Ολυμπιακό, φτάνοντας σε ένα ακόμη νταμπλ. Παρ' όλα αυτά, δεν συνέχισε και την επόμενη σεζόν...

Η ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΟΛΙΝΤ ΚΑΙ Η ΔΙΠΛΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΒΑΛΒΕΡΔΕ

Ο Σωκράτης Κόκκαλης είχε έφεση στις αλλαγές και αυτή την φορά δοκίμασε σκανδιναβική λύση, φέρνοντας στον Ολυμπιακό τον Τροντ Σόλιντ. Μπορεί στην Ευρώπη να μην τα πήγε ιδιαιτέρως καλά, αλλά στα συν του ήταν οι νίκες στα ντέρμπι και η καλή μπάλα της πρώτης σεζόν, έχοντας παίκτες όπως ο Ριβάλντο και ο Τουρέ. Πήρε πρωτάθλημα και Κύπελλο, ανανεώθηκε η εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του, έμεινε και δεύτερη σεζόν, αλλά στις 29/12/2006 και έπειτα από 1,5 χρόνο παρουσίας, αποτέλεσε παρελθόν. Στο Champions League, ο Ολυμπιακός τα πήγε άσχημα, ενώ στην Ελλάδα δεν απέδιδε το ίδιο καλά. Επιστροφή Τάκη Λεμονή στο Λιμάνι, χαρά στον κόσμο της ομάδας, κατάκτηση του πρωταθλήματος και ο "Sir Takis" ξεκίνησε και την επόμενη σεζόν. Τα πρώτα διπλά στο Champions League είναι γεγονός, πρόκριση στους "16" της διοργάνωσης, αλλά αποκλεισμός από την Τσέλσι. Στις 11 Μαρτίου 2008 απομακρύνθηκε με δικαιολογία τον... φόβο απώλειας του τίτλου και την θέση του πήρε ο Χοσέ Σεγκούρα. Ο Ισπανός πιστώθηκε το Κύπελλο στον τελικό με τον Άρη στο Καυτανζόγλειο (2-0), αλλά και την βαριά ήττα με 4-0 από την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, έστω και αν μέσω της γκάφας με τον Βάλνερ τα πρωτεία δεν χάθηκαν.

Η σεζόν 2008-09 έφερε το μεγάλο "μπαμ". Ο Ερνέστο Βαλβέρδε ανέλαβε την τεχνική ηγεσία, ένας από τους πολύ καλούς Ισπανούς προπονητές και τότε φιναλίστ του Κυπέλλου UEFA με την Εσπανιόλ. Η αρχή ήταν απογοητευτική με τον αποκλεισμό από την Ανόρθωση, οι Πειραιώτες δεν θα έπαιζαν στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, ήταν μεγάλο πλήγμα, αλλά γρήγορα τα σύννεφα απομακρύνθηκαν. Σπουδαία μπάλα το δίμηνο Νοέμβριος-Δεκέμβριο 2008, τεσσαροπεντάρες στην Ευρώπη (5-1 την Μπενφίκα, 4-0 την Χέρτα) και στο τέλος εύκολη κατάκτηση του πρωταθλήματος και ένα Κύπελλο στον συγκλονιστικότερο τελικό όλων των εποχών με την ΑΕΚ. Νταμπλ για τον "Τσινγκούρι", αλλά και τέλος στη συνεργασία μαζί του, πληρώνοντας το γεγονός πως δεν είχε συμφωνήσει αρκετά νωρίτερα για επέκταση της συνεργασίας του με τον Ολυμπιακό, όταν ο Σωκράτης Κόκκαλης τον πίεζε για απάντηση. Έφυγε πάντως ως φίλος.

Το καλοκαίρι του 2009, ο Κόκκαλης αποφάσισε να εμπιστευτεί τις τύχες της ομάδας στον άνθρωπο που έναν χρόνο πριν τον άφησε εκτός Champions League. Ο Τιμούρ Κετσπάγια ήταν ο διάδοχος του Βαλβέρδε, μια επιλογή που ποτέ δεν έγινε αρεστή στον κόσμο, με τον Κόκκαλη να διερωτάται αν ο Γεωργιανός έχει... χολέρα και δεν αρέσει. Ούτε και σε εκείνον άρεσε όμως, έστω και αν έστειλε μέσω δυο προκριματικών τον Ολυμπιακό στους ομίλους του Champions League. Το 0-0 με την Καβάλα στο Καραϊσκάκη για την 2η αγωνιστική, έφερε και το τέλος του.

Ο Μπόζινταρ Μπάντοβιτς ανέλαβε για λίγο και μάλιστα με τον ίδιο ο Ολυμπιακός νίκησε 1-0 την Άλκμααρ στο Φάληρο για την πρεμιέρα του Champions League και εν συνεχεία ήταν η σειρά του Ζίκο. Με τον Βραζιλιάνο κόουτς, οι Πειραιώτες πέρασαν στους "16", όπου αποκλείστηκαν από την Μπορντό, νίκησαν 2-0 τον Παναθηναϊκό με τον Μήτρογλου να σκοράρει εις διπλούν, αλλά αποκλείστηκε στο Κύπελλο από τον Πανσερραϊκό και στο πρωτάθλημα είχε μείνει πίσω η ομάδα. Άντεξε μερικούς μήνες, έφυγε κακήν κακώς, με το δίδυμο Μπάντοβιτς-Νινιάδης να αναλαμβάνει ως το τέλος μιας μαρτυρικής σεζόν, με καλύτερη στιγμή τη νίκη στο ΟΑΚΑ επί του Παναθηναϊκού με το γκολ του Ντάρμπισιρ.

Η σεζόν 2010-11 ξεκίνησε με τον Έβαλντ Λίνεν στον πάγκο. Ο Γερμανός ήρθε επί Κόκκαλη, αλλά απολύθηκε από τον Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος έγινε ο νέος ιδιοκτήτης του συλλόγου. Μετά τον αποκλεισμό από τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, απολύθηκε και έγιναν προσπάθειες για επιστροφή του Ερνέστο Βαλβέρδε. Όπερ και εγένετο, με τον Βαγγέλη Μαρινάκη να φέρνει πίσω τον Ισπανό προπονητή, σκορπίζοντας ντελίριο ενθουσιασμού στον κόσμο της ομάδας. Ο "Τσινγκούρι" έμεινε δυο χρόνια, κατέκτησε ισάριθμα πρωταθλήματα με τον Ολυμπιακό και ένα Κύπελλο, ενώ στην Ευρώπη σημειώθηκαν ορισμένες πολύ σπουδαίες νίκες. Εντούτοις, ο Βαλβέρδε ήθελε να επιστρέψει για οικογενειακούς λόγους στην πατρίδα του και ο Ολυμπιακός σεβάστηκε απόλυτα την επιθυμία του. Η σχέση του με τον σύλλογο δεν διαταράχθηκε και αποχώρησε ως ο πλέον αγαπητός στον κόσμο του Ολυμπιακού.

ΟΙ ΙΒΗΡΕΣ ΕΠΙΑΣΑΝ ΛΙΜΑΝΙ ΚΑΙ Ο ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΣ ΝΙΚΟΠΟΛΙΔΗΣ

Η σεζόν 2012-13 βρήκε τον Λεονάρντο Ζαρντίμ στον πάγκο. Για πρώτη φορά ένας Πορτογάλος προπονητής αναλάμβανε, αλλά παρά τα θετικά του αποτελέσματα και το γεγονός ότι σε 22 εγχώριους αγώνες παρέμενε αήττητος στην Ελλάδα, ενώ στην Ευρώπη η ομάδα πήρε εννέα βαθμούς στο Champions League, απομακρύνθηκε για λόγους αγωνιστικούς. Ο κόσμος δεν έμενε ικανοποιημένος με την εικόνα στο χορτάρι, το ίδιο και ο Βαγγέλης Μαρινάκης, γι' αυτό και πήρε την απόφαση να τον διώξει, αν και ήταν πρώτος στην Ελλάδα. Οξύμωρο μεν, αλλά στον Ολυμπιακό μετράνε και άλλα πράγματα. Ο Αντώνης Νικοπολίδης ανέλαβε προσωρινά και με τον ίδιο στον πάγκο χάθηκε το αήττητο στο πρωτάθλημα (3-2 από τον Ατρόμητο στο Φάληρο), για να έρθει στην συνέχεια ο Μίτσελ, έχοντας για βοηθό του το νυν προπονητή των Πειραιωτών.

Αποκλεισμός από τη Λεβάντε στο Europa League με δυο ήττες, αλλά το πρωτάθλημα κατέληξε στο Λιμάνι, με τον Ισπανό να μένει και την επόμενη σεζόν. Το εμφατικό 3-0 στις Βρυξέλλες έσωσε εν πολλοίς την θέση του στην ομάδα, έμεινε και στην συνέχεια, αλλά απολύθηκε μετά το 2-1 με τον Πλατανιά στο Φάληρο στις 6 Ιανουαρίου 2015. Κάτι οι σχέσεις με κάποιους παίκτες της ομάδας, κάτι η δυσφορία του κόσμου, έφερε και το διαζύγιο. Ο Ισπανός πιστώνεται την παρολίγον πρόκριση στα προημιτελικά του Champions League μετά το 2-0 επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο Φάληρο, αλλά στην ήττα στο "Ολντ Τράφορντ" με 3-0 πολλοί είχαν ερωτηματικά για το πώς παρουσιάστηκε αγωνιστικά ο Ολυμπιακός, αλλά και στον διασυρμό με 3-0 από τον Παναθηναϊκό στο Καραϊσκάκη σε ένα ματς που θα "κλείδωνε" το πρωτάθλημα. Γενικά, είναι ένας προπονητής με υπέρμαχους και αμφισβητίες.

Πάλι υπηρεσιακός ο Αντώνης Νικοπολίδης, ο οποίος αποτέλεσε την ενδιάμεση κατάσταση μέχρι να έρθει στις αρχές Ιανουαρίου 2015 ο Βίτορ Περέιρα, ο οποίος ξεκίνησε με νίκη στα Πηγάδια απέναντι στην Ξάνθη. Ο Ολυμπιακό κατέκτησε το νταμπλ με τον Πορτογάλο προπονητή, όμως υπήρξαν πολλά ζητήματα με την συμπεριφορά του, ενώ ουδέποτε δέθηκε με τον κόσμο. Ολοκλήρωσε την σεζόν στον Ολυμπιακό, αλλά δεν έμεινε, αναλαμβάνοντας την τεχνική ηγεσία της Φενέρμπαχτσε. Μπορεί να πέτυχε τους εν Ελλάδι στόχους του με την ομάδα του Πειραιά, αν και στην Ευρώπη αποκλείστηκε στους "32" από τη μετέπειτα φιναλίστ του Europa, Ντνίπρο, παρ' όλα αυτά δεν ενθουσίαζε και δεν δικαίωσε τις προσδοκίες του ερχομού του στην χώρα μας.

Πέρυσι, ο Ολυμπιακός έδωσε τα "κλειδιά" για τρίτη φορά σε Πορτογάλο, τον Μάρκο Σίλβα. Έναν προπονητή που πάλεψε πολύ για να τον φέρει, που ρίσκαρε μέχρι να λύσει το θέμα που είχε με τη Σπόρτινγκ Λισσαβώνας και ο οποίος παρουσίασε μια ομάδα που σίγουρα έπαιξε καλύτερο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, κατακτώντας το πιο εύκολο πρωτάθλημα στην ιστορία του συλλόγου (28 νίκες, 1 ισοπαλία, 1 ήττα), αλλά έχασε το Κύπελλο με την ΑΕΚ στο άδειο ΟΑΚΑ, ενώ στην Ευρώπη είχε ως επίτευγμά του τα διπλά σε Λονδίνο και Ζάγκρεμπ, αλλά σε όλους έμεινε χαραγμένη στο μυαλό η τεράστια ευκαιρία που χάθηκε απέναντι στην Άρσεναλ στο Φάληρο. Ήρθε και ο αποκλεισμός από την Άντερλεχτ στους "32" του Europa για να... δέσει το γλυκό. Παρ' όλα αυτά, έμεινε κανονικά, ουδείς περίμενε ότι θα αποχωρούσε, κάτι που εντέλει συνέβη ξαφνικά, με τον Ολυμπιακό να ανακοινώνει άμεσα την πρόσληψη του Βίκτορ Σάντσεθ.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΠΕΝΤΟ ΣΤΟΝ ΓΚΑΡΘΙΑ

Μετά τον Μάρκο Σίλβα κανένας προπονητής δεν άντεξε ολόκληρη της χρονιά και οι αλλαγές είναι διαδοχικές. Μετά τον Βίκτορ, ο οποίος ήρθε το καλοκαίρι του 2016 και άντεξε μόλις 44 ημέρες, τον διαδέχτηκε ο Πάουλο Μπέντο. Ούτε εκείνος όμως κατάφερε να βγάλει ολόκληρη τη σεζόν και βρέθηκε στον πάγκο του Ολυμπιακού για 208 ημέρες. Ο Βασίλης Βούζας ανέλαβε ως υπηρεσιακή λύση, έμεινε 17 ημέρες στον πάγκο του Ολυμπιακού και μετά τον αποκλεισμό από τη Μπεσίκτας για το Europa League, παραχώρησε τη θέση του για τρίτη φορά στον Τάκη Λεμονή. Εκείνος θα ολοκλήρωνε τη σεζόν και θα προετοίμαζε το έδαφος για τον διάδοχό του το επόμενο καλοκαίρι. Ο Λεμονής έμεινε για 38 ημέρες, μέχρι το φινάλε της αγωνιστικής περιόδου.

Το περασμένο καλοκαίρι η διοίκηση της ομάδας του Πειραιά έδωσε τα "κλειδιά" στον Αλβανό, Μπέσνικ Χάσι, με τον κόσμο του Ολυμπιακού να μην παίρνει πολύ ζεστά την πρόσληψή του. Εκείνος όμως έβαλε την ομάδα στους ομίλους του Champions League και άλλαξε το κλίμα. Για λίγο πάντως, διότι μετά την 5η αγωνιστική του πρωταθλήματος και την ήττα από την ΑΕΚ με 3-2, απομακρύνθηκε. Είχε μεσολαβήσει η ήττα από τη Σπόρτινγκ Λισσαβώνας στο Φάληρο με 2-3, συν δυο ισοπαλίες με Ξάνθη (1-1) και Αστέρα (1-1) στη Super League. Το κλίμα είχε βαρύνει πολύ και ο Βαγγέλης Μαρινάκης τον απομάκρυνε με συνοπτικές διαδικασίες. Ο Χάσι έμεινε 109 ημέρες στον πάγκο των Πειραιωτών.

Ο Τάκης Λεμονής επανήλθε για τέταρτη φορά και δεύτερη σε ένα εξάμηνο. Ο Έλληνας κόουτς έκατσε για κάτι παραπάνω από τρεις μήνες για να δώσει τη θέση του στον Όσκαρ Γκαρθία. Η ομάδα ήταν στην πρώτη θέση του πρωταθλήματος, αλλά κάποια κρούσματα στα αποδυτήρια, έφερε την αλλαγή στον πάγκο, με τον Ισπανό να αναλαμβάνει με σκοπό να κατακτήσει τα εγχώρια τρόπαια και να προετοιμάσει το έδαφος για τη νέα σεζόν. Ούτε αυτή η επιλογή δικαίωσε τις προσδοκίες όμως. Ο Γκαρθία τελικά έκατσε στον ερυθρόλευκο πάγκο για 88 ημέρες, μέχρι να αποτελέσει και εκείνος παρελθόν. Τον διαδέχεται ο Χρήστος Κόντης, ο οποίος ήταν "υπηρεσιακός" κόουτς για πέντε μέρες (4-8 Ιανουαρίου 2017) και είχε καθίσει στον πάγκο των ερυθρόλευκων στο ματς ΑΕΛ - Ολυμπιακός 0-3. Μαζί του θα είναι και ο Αριέλ Ιμπαγάσα. Εν αναμονή του διαδόχου...