Ο Ολυμπιακός είχε εν γένει καλή απόδοση παρά την ήττα του από τη Γιουβέντους με 2-0 και σαν κορυφαίους είχε τους Ένχελς, Πάρντο (του α' ημιχρόνου), Ρομαό (του α' ημιχρόνου), Ομάρ (του β' ημιχρόνου) και Προτό. Ο Ταχτσίδης ήταν ο παίκτης με τα περισσότερα χιλιόμετρα από κάθε άλλον ερυθρόλευκο (10,9χλμ).

ΠΡΟΤΟ: Πρώτα απ' όλα δεν φέρει καμία ευθύνη σε κανένα από τα δύο γκολ της Γιουβέντους. Ο Βέλγος έχει την ατυχία να βρίσκεται σε μία ομάδα που δέχεται γκολ από τον καθένα και πολλές φορές εκτίθεται από την άμυνά του. Εδώ “τρώει” γκολ σε κάθε ματς ελληνικού πρωταθλήματος... Ήταν δύσκολο να κρατήσει ανέπαφη την εστία του με τους πρωταθλητές Ιταλίας. Στο ενεργητικό του φυσικά έχει και δύο “όχι”. Το ένα στο 25' που πρόλαβε τον Κουαδράδο και το δεύτερο στο 88' στη “φωτοβολίδα” του Μπερναρντέσκι. Θετική η παρουσία του Βέλγου σε γενικές γραμμές.

ΕΛΑΜΠΝΤΕΛΑΟΥΙ: Δεύτερο συνεχόμενο καλό ματς από τον Νορβηγό. Μπορεί στα πρώτα 20-25 λεπτά να αντιμετώπισε προβλήματα έχοντας απέναντί του τον Ντούγκλας Κόστα, όμως, στο δεύτερο μέρος περιόρισε τον Βραζιλιάνο άσο της Γιουβέντους. Πήρε και κάποια μέτρα, δεν δίστασε να ανέβει από τη δεξιά πλευρά σε μία προσπάθεια να γίνει απειλητικός, ενώ στο ενεργητικό του έχει και ένα καλό σουτ στο 11' που μπλόκαρε με διπλή προσπάθεια ο πορτιέρε των “μπιανκονέρι”.

ΕΝΧΕΛΣ: Μοναδική κακή στιγμή για τον Βέλγο το γεγονός ότι κάλυπτε τον Ντούγκλας Κόστα στο ξεκίνημα του 0-1. Από εκεί και πέρα, ο Βέλγος απέδειξε για ακόμη μία φορά και μάλιστα απέναντι στον Ιγκουαϊν και τα άλλα “αστέρια” της Γιουβέντους, ότι μαζί με τον Σισέ είναι ό,τι καλύτερο διαθέτει ο Ολυμπιακός για το κέντρο της άμυνας. Καλό λοιπόν θα είναι να μπει σιγά-σιγά και σε ρυθμούς αγώνων πρωταθλήματος. Στο αποψινό ματς δεν ήταν λίγες οι φορές που έδειχνε να “καθαρίζει” τις φάσεις με μία εκνευριστική (για τους Ιταλούς) ευκολία.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ: Του χρεώνεται ένα τραγικό λάθος στο 28' που ουσιαστικά πάσαρε στον Ντούγκλας Κόστα έξω από την περιοχή και λίγο έλειψε να γίνει το 0-2. Από εκεί και πέρα, στάθηκε στο ύψος των απαιτήσεων του αγώνα όποτε χρειάστηκε και σίγουρα θα έχει να λέει στο τέλος της φετινής σεζόν, ότι έζησε το όνειρο της συμμετοχής στοChampions Leagueκαι της κόντρας του με τον Ιγκουαϊν, τον Μάντζουκιτς, τον Μέσι, τον Σουάρες και τους υπόλοιπους “γαλαξίες αστέρων” των Γιουβέντους και Μπαρτσελόνα.

ΚΟΥΤΡΗΣ: Δεν πρόλαβε τον Κουαδράδο που “τρύπωσε” στο 0-1, αλλά στο πρώτο ημίχρονο ήταν αρκετά θετικός ανασταλτικά. Στο 27' έκοψε τον Ντιμπάλα σε μία αντεπίθεση – φαρμάκι, ενώ το ίδιο συνέβη και στο 32' με τον Κουαδράδο. Στο δεύτερο μέρος ανέβηκε ακόμα περισσότερες φορές για να βοηθήσει και επιθετικά, όμως, σαν να “μουντζούρωσε” κάπως την εικόνα του στο 74' όταν σε ένα φάουλ του Ολυμπιακού φάνηκε ότι νευρίασε που δεν το εκτέλεσε εκείνος και το εκτέλεσε ο Μπεν. "Μέσα" και στο 0-2, όταν δεν μπόρεσε να ανακόψει τον Μπερναντέσκι προτού σουτάρει εύστοχα...

ΡΟΜΑΟ: Με μία λέξη... “μηχανάκι”. Ο μαραθωνοδρόμος του Ολυμπιακού κατάπιε χιλιόμετρα στο πρώτο ημίχρονο, ήταν αυτός που έδινε το σύνθημα για πίεση ψηλά, που πολλές φορές έφτανε και στην αντίπαλη περιοχή για να πρεσάρει τον γκολκίπερ της Γιουβέντους. Στο 34' θα μπορούσε να καταγράψει και μία ασίστ στο ενεργητικό του, αφού έκλεψε την μπάλα και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για το 1-1, αλλά ο Οφόε έκανε... ήπιε θάλασσα! Ήταν ο “εφιάλτης” του Ντιμπάλα, ακόμα και στο δεύτερο ημίχρονο που ήταν ολοφάνερο ότι άρχιζε να μένει από βενζίνη γύρω στο 60'. Ακόμα και με “αναμμένο λαμπάκι” πάντως, εξακολουθούσε να βγάζει τα... συκώτια του στο χορτάρι.

ΤΑΧΤΣΙΔΗΣ: Τα είχε όλα το “πρόγραμμα” με τον Παναγιώτη. Και πολλές καλές, και κάποιες επιπόλαιες στιγμές. Και σωτήρια τάκλιν, και δεν προλάβαινε να μαρκάρει. Και αλληλοκαλύψεις, και αργές επιστροφές. Η ταχύτητα φυσικά δεν είναι το προσόν του και δεν χρειαζόταν να το μάθουμε κόντρα στην Γιουβέντους. Η σούμα δεν είναι αρνητική. Ήταν και ο πρώτος σε χιλιόμετρα (10,9). Του πιστώνεται φυσικά και η φάση του 58' με τον Μάριν. Από δική του κάθετη πάσα λίγο έλειψε να χριστεί σκόρερ ο Γερμανός.

ΟΦΟΕ: Λίγες οι καλές στιγμές του Βέλγου που έπαιξε τον ρόλο του Φορτούνη. Στο 34' για παράδειγμα έφυγε στην κόντρα, αλλά άργησε απελπιστικά και δεν κατάφερε να γίνει απειλητικός. Στο 41' που έκλεψε την μπάλα, καθυστέρησε ξανά υπερβολικά και αντί να πασάρει αριστερά στον Τζούρτζεβιτς που έφευγε μόνος του, προτίμησε δεξιά τον Πάρντο και χάθηκε η αντεπίθεση. Ναι μεν είχε διάθεση, είχε κάποια τρεξίματα, αλλά σίγουρα δεν ήταν ο Οφόε που ξέραμε. Ίσως να ήταν επηρεασμένος και από την αγωνιστική απραξία των 15 ημερών...

ΠΑΡΝΤΟ: Έβαλε σε μεγάλο κομμάτι του αγώνα δύσκολα στον Άλεξ Σάντρο. Μπήκε φουριόζος στο ματς και όποτε έπαιρνε την μπάλα στα πόδια του έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να δημιουργήσει “πονοκέφαλο” στην άμυνα της Γιούβε. Όσο περνούσε η ώρα ήταν λογικό να... αδειάζει, αλλά ποτέ δεν έπαψε να μάχεται. Ήταν από τους “ερυθρόλευκους” που σίγουρα πρέπει να πάρει αρκετά καλό βαθμό...

ΣΕΜΠΑ:Τι καταγράψαμε από το παιχνίδι του Βραζιλιάνου; Όλη κι όλη μία“μπούκα” στο 26', όταν πήγε να βρεθεί απέναντι από τον Στσέζνι, αλλά τον πρόλαβε τελευταία στιγμή ο Ντε Σίλιο και έδιωξε σε κόρνερ. Τίποτα άλλο... Γενικότερα κυμάνθηκε στα επίπεδα που τον είχαμε αφήσει και στα προηγούμενα ματς. Κάτω του μετρίου και χωρίς την ενέργεια που είχε συνηθίσει τον κόσμο πριν από τον τραυματισμό του.

ΤΖΟΥΡΤΖΕΒΙΤΣ: Φιλότιμος, έτρεξε πολύ, πίεσε αρκετά ψηλά ειδικά στο πρώτο δεκάλεπτο που προσπάθησε ο Ολυμπιακός να αιφνιδιάσει την Γιουβέντους, αλλά όταν ήρθε η στιγμή να σκοράρει στη μεγαλύτερη ευκαιρία που του παρουσιάστηκε (σ.σ. την κοντινή κεφαλιά στο 42' από κεφαλιά-πάσα του Ταχτσίδη), την πέταξε στα... σκουπίδια. Δεν τροφοδοτήθηκε πάντως όσο θα έπρεπε, με αποτέλεσμα οι Μπαρτσάλι και Μπενατιά να μην συναντήσουν και ιδιαίτερα προβλήματα. Βαθμό κάτω από την βάση δεν παίρνει σίγουρα. Στα μείον του η ανόητη κάρτα για διαμαρτυρία στον 4ο διαιτητή...

ΜΑΡΙΝ:Μπήκε για να δώσει άλλη πνοή στο επιθετικό κομμάτι του Ολυμπιακού. Προφανώς και δεν έδωσε αυτά που περίμενε ο Λεμονής. Για την κλάση του ήταν απογοητευτική μία κάθετη πάσα στον Τζούρτεβιτς στο 56' που θα τον έβγαζε απέναντι από τον Στσέσνι, αλλά και το τελείωμά του στο 58' στην φοβερή κάθετη πάσα του Ταχτσίδη.

ΦΟΡΤΟΥΝΗΣ: Δεν βρήκε τον ρυθμό που θα ήθελε στο μισάωρο που αγωνίστηκε. Προσπάθησε με κάποιες ατομικές εμπνεύσεις και γρήγορες πάσες, αλλά γενικότερα δεν φάνηκε ιδιαίτερα στο παιχνίδι.

ΜΠΕΝ: Στο διάστημα που αγωνίστηκε ουσιαστικά ακούμπησε μία φορά την μπάλα και λίγο έλειψε να χριστεί σκόρερ στο 82'. Δεν του έγινε το χατίρι, αφού η μπάλα σταμάτησε στο δοκάρι. Το σημαντικό είναι ότι αποκτάει πλέον αγωνιστικό ρυθμό, ενώ έπαιξε για πρώτη φορά επιθετικός με τον Λεμονή.