Με τον Κώστα Μήτρογλου εσχάτως τραυματία, ο Βίτορ Περέιρα "μπέτωσε" τον Φράνκο Χάρα στην ενδεκάδα και σε θέση σέντερ φορ, παρά το γεγονός πως ο ίδιος ο Πορτογάλος τεχνικός έχει παραδεχθεί πως δεν είναι αυτή η κανονική θέση του Αργεντίνου.

Αυτή η επιμονή, έγινε... εμμονή και τελικά γύρισε εναντίον του παίκτη. Που ναι μεν πάλευε σε κάθε δευτερόλεπτο του αγώνα να βοηθήσει με τον οποιονδήποτε τρόπο την ομάδα του, ωστόσο το γεγονός ότι αγωνιζόταν σε θέση "φανταχτερή" που δεν του ταιριάζει δεν του επέτρεπε να πιάσει υψηλά στάνταρ προσφοράς και αποδοτικότητας.

Η μη αποτελεσματικότητα του Χάρα έφερε μουρμούρα, κυρίως στις τάξεις των οπαδών του Ολυμπιακού, και μαζί μια απορία: πόσο καλύτερος είναι ο Αργεντίνος από τον Χόρχε Μπενίτες;

Ο Παραγουανός ήρθε το καλοκαίρι στον Πειραιά από την Γκουαρανί έναντι περισσότερων από 3 εκ. ευρώ, υπογράφοντας συμβόλαιο συνεργασίας με τον Ολυμπιακό έως το 2018. Έχει φτάσει τις 21 συνολικά συμμετοχές την φετινή σεζόν, ελάχιστες από αυτές ωστόσο ως βασικός.

Μετράει 5 γκολ και 2 ασίστ σε 945 λεπτά και μάλλον ήταν δύσκολο σε μια χρονιά προσαρμογής (πρώτη φορά στην Ευρώπη από την Λατινική Αμερική) να έχει καλύτερα στατιστικά, συνυπολογίζοντας φυσικά το γεγονός πως μέσα από 25λεπτες συμμετοχές δεν μπορεί ένας επιθετικός να βρει ρυθμό.

Ο Περέιρα πολλές φορές εξήρε την πολύπλευρη προσφορά του Χάρα στον αγωνιστικό χώρο. Πράγματι ο Αργεντίνος είναι φιλότιμος και δεν περιορίζεται στις επιθετικές του αρμοδιότητες. Πρεσάρει, κινείται διαρκώς και είναι γεμάτος διάθεση να προσφέρει. Μόνο που το ίδιο ακριβώς κάνει και ο Μπενίτες, που συν τοις άλλοις έχει ένα επιπλέον στοιχείο στο παιχνίδι του που δεν διαθέτει άλλος κυνηγός στο ρόστερ: επιτίθεται κάθετα, πηγαίνοντας κατά μέτωπο πάνω στον αμυντικό. Άτσαλα ορισμένες φορές είναι η αλήθεια, αλλά το κάνει.

Στην Ριζούπολη ο Μπενίτες έκανε τα πάντα. Βγήκε στις πλευρές, κινήθηκε κατά πλάτος αλλά και κάθετα, έδωσε στηρίγματα στην μπάλα, πάτησε με αξιώσεις στην περιοχή. Από το "κουσούρι" του να κυνηγάει σκοτωμένες πάσες, προήλθε ουσιαστικά το τέρμα του Χάρα (25'), όπου ο Παραγουανός έχει την απόλυτη συμμετοχή από την αρχή έως το τέλος της φάσης.

Κυνήγησε ένα διώξιμο του Μποτία και ανάγκασε τον Βασιλαντωνόπουλο να παραχωρήσει πλάγιο άουτ. Στην εξέλιξη της φάσης ο Μαζουακού βρήκε δεξιά τον Ντοσεβί. Ο Μπενίτες κινήθηκε στο δεύτερο δοκάρι ζητώντας την μπάλα και στο γύρισμα του συμπαίκτη του απέδειξε πως δεν του λείπει το ποδοσφαιρικό θράσος.

Πατώντας την μικρή περιοχή, έχοντας κάνει ένα δύσκολο κοντρόλ, ο 22χρονος φορ αντιλήφθηκε πως δεν είχε πεδίο να εκτελέσει. Δεν προσπάθησε να τελειώσει όπως όπως τη φάση, αλλά με εκπληκτική προσποίηση άδειασε τον Βασιλαντωνόπουλο και τον Ταΐρη, ο Κύριας του στέρησε το γκολ και ήρθε ο Χάρα για να τελειώσει την φάση.

Ίσως είναι πράγματα που μοιάζουν με λεπτομέρειες αλλά δεν είναι. Ο Μπενίτες αφήνει την αίσθηση πως έχει όλη την πρώτη ύλη που χρειάζεται ένας επιθετικός στο σύγχρονο ποδόσφαιρο για να διαπρέψει. Σίγουρα έχει ακόμη αδυναμίες στο παιχνίδι του, αλλά από αυτές που με σκληρή δουλειά στην προπόνηση μπορεί και πρέπει να βελτιώσει.

Φορ γρήγορος, δυνατός, που χρησιμοποιεί και τα δύο του πόδια, κινείται διαρκώς μέσα στον αγωνιστικό χώρο, δεν κρύβεται, πρεσάρει. Οπωσδήποτε χρειάζεται δουλειά στα τελειώματα του, όπου παραδόξως (για όσους έχουν εικόνα του παίκτη από την Γκουαρανί - όσοι δεν έχουν ας μπουν στον κόπο μέσω βίντεο στο διαδίκτυο) εκτελεί πιο αποτελεσματικά σε πρώτο χρόνο ή πάνω σε κίνηση, παρά εν στάσει και μετά από κοντρόλ.

Ακόμη και τον τρόπο που επιλέγει να επιτεθεί, ατομικά ή σε συνδυασμό με κάποιον συμπαίκτη του, πρέπει να δουλέψει. Όπως και το γεγονός πως πατάει καλύτερα στην αριστερή πλευρά του γηπέδου. Ειδικά όταν είναι πλάτη, επιχειρεί πάντα σχεδόν να γυρίσει από αριστερά, κάτι που μπορεί να τον κάνει προβλέψιμο στην αντιμετώπιση του.

Έχει ατέλειες αλλά και πολύ "ψωμί" για να δουλέψεις. Είναι ο τύπος του φορ που σταδιακά προτιμούν οι περισσότερες ευρωπαϊκές ομάδες, ειδικά όσον αφορά την ικανότητα του στην ταχυδύναμη, την κατά μέτωπο επίθεση και το πρεσάρισμα.

Ο Ολυμπιακός επένδυσε χρήματα και ένα μεγάλο χρονικά (και διόλου ευκαταφρόνητο οικονομικά) συμβόλαιο στον Παραγουανό. Αποτελεί περιουσιακό του στοιχείο. Επομένως αν κάτι "οφείλει" στον ίδιο του τον εαυτό ο Ολυμπιακός, είναι να εκμεταλλευθεί έναν παίκτη που "άρπαξε" πριν καταλήξει στο γερμανικό πρωτάθλημα.

Δυστυχώς είναι αρκετές οι περιπτώσεις από την Λατινική Αμερική που ήρθαν και δεν ακούμπησαν στο Λιμάνι. Χωρίς ο σύλλογος να ευθύνεται για την φτωχή αγωνιστική τους παρουσία. Η περίπτωση του Μπενίτες όμως δεν είναι τέτοια. Το "φωνάζει" ο παίκτης ότι έχει πολλά να δώσει.

Και εδώ είναι ο Ολυμπιακός αυτός που πρέπει να στηρίξει την επένδυση του και να πάρει πίσω περισσότερα από όσα ξόδεψε, τουλάχιστον στο αγωνιστικό κομμάτι σε πρώτη φάση. Σε περίπτωση "αποτυχίας" του Παραγουανού, σημαντικό μερίδιο ευθύνης θα βαραίνει τον σύλλογο, που δεν έδωσε τις απαιτούμενες ευκαιρίες σε έναν πολλά υποσχόμενο 22χρονο διεθνή επιθετικό.