Η φράση: "καλύτερος παίκτης σε μια ομάδα είναι αυτός που δεν παίζει" (αγαπημένη του Στέφανου Τριαντάφυλλου ), είναι πέρα ως πέρα αληθινή και αποτυπώνει την πραγματικότητα στον αθλητισμό και ισχύει για οποιαδήποτε ομαδικό άθλημα.

Ουσιαστικά είναι μια παράφραση του: "ο μόνος άνθρωπος που δεν κάνει λάθη, είναι ο άνθρωπος που δεν κάνει τίποτε", που ισχύει για όλες τις φάσεις της ζωής μας.

Στην Ελλάδα ειδικότερα, έχουμε μια τάση να ασχολούμαστε όχι τόσο με τους ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται σε μια ομάδα, αλλά μ' αυτούς που δεν παίρνουν ευκαιρίες και μένουν συνήθως στον πάγκο. Αυτό το σκεπτικό μοιάζει παράλογο, όμως κατά βάση έχει αρκετή λογική, αφού υπάρχουν οι "αδικημένοι" και οι πραγματικά αδικημένοι.

Ας πάρουμε παράδειγμα τον Ολυμπιακό, στον οποίο υπάρχουν πολλά παράπονα για το γεγονός πως αρκετοί ποδοσφαιριστές νέοι και ταλαντούχοι δεν παίρνουν τις ευκαιρίες που θα έπρεπε και δεν τους έχουμε δει σε βάθος χρόνου για να δούμε αν αξίζουν.

Φετφατζίδης και Βλαχοδήμος είναι δύο κλασικές περιπτώσεις για τους οποίους ο Λεονάρντο Ζαρντίμ άκουσε πολλά για το γεγονός πως δεν του έδωσε πολύ χρόνο συμμετοχής. Ο πρώτος φαίνεται πως έχει μείνει στάσιμος και δεν βελτιώνεται όσο περνά ο καιρός, ενώ ο δεύτερος δεν έπεισε αυτό το λίγο που αγωνίστηκε. Βέβαια δεν είναι εύκολο για έναν ποδοσφαιριστή να προσπαθεί να αποδείξει ότι δεν είναι (ή εν πάση περιπτώσει ότι είναι) ελέφαντας μέσα σε λίγο χρόνο, νιώθοντας αφόρητη πίεση.

Εκτός όμως από τους δύο προαναφερθέντες για τους οποίους πράγματι έχουμε ακούσει πολλά και θα πρέπει να δουλέψουν περισσότερο για να πείσουν εν τέλει το νέο προπονητή της ομάδας, Μίτσελ, υπάρχουν και άλλοι παίκτες για τους οποίους (κακώς) έχουμε ασχοληθεί ελάχιστα και είναι πραγματικοί στρατιώτες.

Τρεις είναι οι ποδοσφαιριστές που βρίσκονται στην παραπάνω κατηγορία και σίγουρα είναι οι περισσότερο αδικημένοι και όχι μονάχα από τον Λεονάρντο Ζαρντίμ, αλλά και από τον Ερνέστο Βαλβέρδε. Ας δούμε αναλυτικά:

Ο δουλευταράς που αποθέωσε ο Βαλβέρδε

Ο Τάσος Παπάζογλου είναι ίσως ο πιο αδικημένος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού. Βρίσκεται στον Πειραιά από το καλοκαίρι του 2011 και πριν καλά καλά ξεκινήσει η προετοιμασία του καλοκαιριού, έκανε ατομικές προπονήσεις, προκειμένου να είναι όσο το δυνατόν πιο έτοιμος για την μεγάλη πρόκληση της καριέρας του. Κι όλα αυτά, ενώ όλοι οι συμπαίκτες του και τα παιδιά της ηλικίας του έκαναν διακοπές.

Παρά το γεγονός πως δούλευε πολύ, πάλευε στην προπόνηση και δεν σταματούσε να προσπαθεί, ο Ερνέστο Βαλβέρδε δεν του έδωσε ευκαιρίες. Χρειάστηκε να περάσουν τρεις μήνες για να κάνει ντεμπούτο με την ερυθρόλευκη φανέλα, ενώ συνολικά αγωνίστηκε μόλις σε 8 ματς την περσινή σεζόν. Το παράδοξο είναι μάλιστα πως έπαιξε εξαιρετικά στο εκτός έδρας ματς με την Ρουμπίν Καζάν και τα πήγε θαυμάσια, ενώ η συνολική του εικόνα είναι καλή όποτε αγωνίζεται.

Όταν ο Ερνέστο Βαλβέρδε ρωτήθηκε το περασμένο καλοκαίρι ποιον ποδοσφαιριστή θεωρεί πως αδίκησε, ο Ισπανός είπε το όνομα του Τάσου Παπάζογλου. Κι αυτό γιατί όπως δήλωσε ήταν ένας παίκτης που τα έδινε όλα στην προπόνηση, ξεχώριζε για την μαχητικότητα και την εργατικότητά του και δεν τα παρατούσε παρά το γεγονός πως δεν αγωνιζόταν.

Το "μυρμήγκι" παραδέχτηκε λοιπόν το λάθος του και αν γυρνούσε το χρόνο πίσω πιθανότατα να τον χρησιμοποιούσε περισσότερο, όμως και με τον Ζαρντίμ τα πράγματα δεν άλλαξαν. Φέτος ήταν η ευκαιρία του, καθώς στην ομάδα δεν υπήρχε ο Μέλμπεργκ και ο τραυματίας Α. Παπαδόπουλος, όμως προτιμήθηκε ο Κοντρέρας, ο Μανωλάς και ο Σιόβας. Οι συμμετοχές του αυξήθηκαν σε σχέση με πέρσι αφού έχει αγωνιστεί σε 10 ματς, όμως κόπηκε από την λίστα της UEFA για τα ματς στο Europa League.

Η έλευση του Μίτσελ μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα για τον 24χρονο σέντερ μπακ, αφού δεν αποκλείεται ο Βαλβέρδε να έχει μιλήσει γι' αυτόν στον Ισπανό προπονητή.

Ο πρίγκιπας με τα γυάλινα πόδια

Η περίπτωση του Φέισα μ' αυτή του Παπάζογλου έχει πολλές ομοιότητες, αλλά και πολλές διαφορές. Ξεκινώντας από τα κοινά που έχουν αυτοί οι δύο παίκτες (εκτός από την μεταξύ τους φιλία), να πούμε πως γεννήθηκαν την ίδια χρονιά, ήρθαν το καλοκαίρι του 2011 στον Ολυμπιακό, πέρσι είχαν τις ίδιες συμμετοχές (8) και φέτος πέτυχαν το πρώτο τους γκολ με την ερυθρόλευκη φανέλα στο ίδιο ματς (κόντρα στην Καβάλα για το Κύπελλο ).

Η μεγάλη διαφορά είναι ο λόγος που δεν αγωνίζεται ο ένας και ο άλλος. Το πρόβλημα του Λιούμπομιρ Φέισα δεν είχε να κάνει με τις ευκαιρίες που δεν του έδωσε ο Ερνέστο Βαλβέρδε πέρσι, αλλά με τις ευκαιρίες που του στερούσαν οι αλλεπάλληλοι τραυματισμοί και η ευπάθειά του. Έτσι λοιπόν, παρά το γεγονός πως το "μυρμήγκι" πίστευε στις ικανότητες του Σέρβου άσου και πως η χρονιά ξεκίνησε με το πλάνο να παίζει βασικός, οι συνεχόμενοι τραυματισμοί τον άφησαν στα pit και μια σεζόν που άρχισε με όνειρα κατέληξε με εφιάλτες.

Οι τραυματισμοί τον άφησαν πίσω από θέμα φυσικής κατάστασης και επί Λεονάρντο Ζαρντίμ αν και χρησιμοποιήθηκε σε όλα (σχεδόν) τα φιλικά προετοιμασίας, έχασε τη θέση του στα επίσημα παιχνίδια από τον Φρανσουά Μοδέστο. Έπειτα ήρθε νέος τραυματισμός στους προσαγωγούς, που δεν του επέτρεψε να αγωνιστεί.

Ο Πορτογάλος τεχνικός θεωρούσε σημαντικό παίκτη για την ομάδα τον Φέισα, όμως είτε δεν μπορούσε να τον χρησιμοποιήσει, είτε όταν μπορούσε τελικά έδειχνε προτίμηση στην εμπειρία του Μοδέστο. Ειδικότερα το τελευταίο διάστημα ο Ζαρντίμ έδειχνε να μην εμπιστεύεται ιδιαίτερα τον Σέρβο και αρκετές φορές ήταν εκτός αποστολής.

Ο Μίτσελ δεν είναι ούτε γιατρός, ούτε και Θεός για να κάνει θαύματα και να δυναμώσει τα πόδια του Φέισα, όμως είναι σίγουρο πως αν είναι υγιής θα παίζει περισσότερο.

Ο Λύκο(γιάννη)ς παραμένει στο κλουβί

Όπως και ο Λιούμπομιρ Φέισα έτσι και ο Μπάμπης Λυκογιάννης δεν αδικήθηκαν (τόσο) από τους προπονητές, αλλά από τους τραυματισμούς που αντιμετώπισαν. Η διαφορά τους είναι πως ο Φέισα όπως σας προαναφέραμε δεν υπολογιζόταν το τελευταίο διάστημα από τον Ζαρντίμ, ενώ ο Έλληνας αμυντικός δεν βρισκόταν στην αποστολή λόγω δίμηνου τραυματισμού.

Όλα ξεκίνησαν ιδανικά για τον ταλαντούχο άσο του Ολυμπιακού, αφού έπαιξε σε αρκετά παιχνίδια προετοιμασίας, ενώ η γενικότερη εικόνα που παρουσίαζε το καλοκαίρι ήταν εξαιρετική. Πρόλαβε να αγωνιστεί σε πέντε ματς με την ερυθρόλευκη φανέλα, όμως στα μέσα του Νοέμβρη ήρθε ένας σοβαρός τραυματισμός με την ομάδα Νέων που τον άφησε εκτός δράσης για δύο μήνες.

Το ζήτημα για τον Λυκογιάννη δεν έχει να κάνει με το παρελθόν και το παρόν, αλλά με το μέλλον. Αυτό που έχει μεγάλη σημασία τι θα γίνει από 'δω και πέρα που είναι υγιής και στον Ολυμπιακό υπάρχει πλέον ο Μίτσελ. Η ευνοϊκή συγκυρία για τον 20χρονο άσο είναι πως αγωνίζεται σε μια θέση που δεν υπάρχει άλλος εκτός του Χολέμπας.

Συγκεκριμένα, στο αριστερό άκρο της άμυνας υπήρχαν τρεις επιλογές για φέτος. Ο Χολέμπας (που στο τέλος θα "σκάσει" από τα συνεχόμενα παιχνίδια), ο Ζαραδούκας (που δεν έπεισε και γι' αυτό έφυγε για τον Άρη) και ο Λυκογιάννης (που είχε έναν δίμηνο τραυματισμό).

Ο Χολέμπας έχει παίξει σε 26 από τα συνολικά 30 ματς που έχουν δώσει φέτος οι Πειραιώτες και είναι δεδομένο πως χρειάζεται ανάσες. Η ξεκούραση που χρειάζεται ο διεθνής άσος, μπορεί να αποδειχθεί λαμπρή ευκαιρία για τον ταλαντούχο Λυκογιάννη στο υπόλοιπο της σεζόν, τη στιγμή μάλιστα που το πρωτάθλημα θεωρείται τελειωμένη υπόθεση.

Σ υμπέρασμα: Ο ερχομός του Μίτσελ στον Ολυμπιακό είναι μια μεγάλη ευκαιρία για αρκετούς ποδοσφαιριστές του "ερυθρόλευκου" ρόστερ να αποδείξουν πως αξίζουν να πάρουν περισσότερες ευκαιρίες απ' αυτές που πήραν μέχρι τώρα. Άλλοι δεν έπαιξαν λόγω τραυματισμών, άλλοι γιατί δεν υπολογίζονταν από τον Ζαρντίμ και από τον Βαλβέρδε παλιότερα, όμως τώρα είναι η μεγάλη τους στιγμή. Όλα ξεκινούν από την αρχή και ο Μίτσελ θα κρίνει έναν έναν ξεχωριστά. Θα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να δούμε αν ο Ισπανός καταφέρει να βγάλει τον καλό εαυτό κάποιου ποδοσφαιριστή που μέχρι τώρα ήταν παραγκωνισμένος.