Μια από τις μεγαλύτερες σχολές ποδοσφαίρου είναι δίχως αμφιβολία αυτή της Σερβίας (και πρώην Γιουγκοσλαβίας). Εκατοντάδες είναι οι παίκτες από αυτή την χώρα, που έχουν εντυπωσιάσει την ποδοσφαιρική Ευρώπη κατά καιρούς και εξακολουθούν να μαγεύουν. Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά...

Ο Ολυμπιακός λοιπόν, δεν θα μπορούσε να μην ασχοληθεί με την συγκεκριμένη αγορά και ειδικά από την στιγμή που μιλάμε για μια χώρα, η οποία έχει δυνατούς δεσμούς φιλίας με την Ελλάδα. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα πως οι περισσότεροι από τους Σέρβους που έχουν περάσει από τον Πειραιά, δέθηκαν με τον κόσμο και έγιναν μέλη της "ερυθρόλευκης" ιστορίας.

Είναι γεγονός άλλωστε, πως υπάρχουν πάρα πολλές ομοιότητες ανάμεσα στους Σέρβους και τους Έλληνες στην ιδιοσυγκρασία, στην κουλτούρα, στην θρησκεία και στο πάθος που βγάζουν. Μιλάμε για έναν λαό που έχει περάσει πάρα πολλά και όμως καταφέρνει να επιβιώνει και να δυναμώνει.

Όλα αυτά τα κοινά, σε συνδυασμό με την εξαιρετική ποιότητα των ποδοσφαιριστών αυτής της χώρας, έχουν ως αποτέλεσμα τις επιτυχημένες "ερυθρόλευκες" μεταγραφές από την σχολή των Σέρβων.. Τρανό παράδειγμα πως από τους 8 που έχουν έρθουν μέχρι τώρα στο Λιμάνι, μονάχα οι τρεις πέρασαν απαρατήρητοι. Δεν ήταν κακοί, απλά δεν πρόσφεραν τα αναμενόμενα. Αναφερόμαστε φυσικά στους Μπάντοβιτς και Μάριτς.

Οι υπόλοιποι έξι, όχι μόνο ήταν πρωταγωνιστές στην ομάδα του Ολυμπιακού, αλλά είχαν ένα παράξενο και πολύ γρήγορο δέσιμο με τους φιλάθλους και έμειναν για πάντα στο βιβλίο της ένδοξης ιστορίας του Πειραϊκού συλλόγου. Και μόνο η καταγραφή των ονομάτων είναι αρκετή: Σέστιτς, Τζόρτζεβιτς, Ίβιτς, Γκόγκιτς, Κοβάτσεβιτς, Πάντελιτς!

Όλα ξεκίνησαν κυρίως με την έλευση του Ντούσαν Μπάγεβιτς στο τιμόνι του Ολυμπιακού και συνεχίζεται μέχρι τώρα, με την περσινή μεταγραφή του Πάντελιτς και την φετινή των Φέισα και Κατάι. Άμα η συνταγή είναι επιτυχημένη, ποιος ο λόγος να την αλλάξεις; Ας δούμε όμως αναλυτικά τα κατορθώματα των Σέρβων, που φόρεσαν την ερυθρόλευκη ριγωτή φανέλα.

Μίλος Σέστιτς 1985-1987 (51 συμμετοχές - 11 γκολ)

Η πρώτη μεταγραφή Σέρβου στον Ολυμπιακό ήταν μια από τις καλύτερες και πιο ηχηρές, αν λάβουμε υπόψιν μας μονάχα την ιστορία και το βιογραφικό του παίκτη. Η διοίκηση του Νταΐφά λοιπόν, φέρνει τον Γενάρη του 1985, τον Μίλος Σέστιτς από τον Ερυθρό Αστέρα, σε μια μεταγραφή, που αυτή την εποχή θα αποκαλούσαμε βόμβα. Άλλωστε, το να έχει στο ρόστερ του ο Ολυμπιακός έναν εν ενεργεία ποδοσφαιριστή της μεγάλης και ενωμένης Γιουγκοσλαβίας έμοιαζε τρομερά δύσκολο.

Κι όμως, οι "ερυθρόλευκοι" είχαν για 2μιση χρόνια στην ομάδα τους έναν από τους καλύτερους Γιουγκοσλάβους, που μάγευε τους φιλάθλους του Ολυμπιακού και γενικότερα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Έπαιζε εξτρέμ και ήταν... υδραυλικός, αφού απέφευγε αντιπάλους με εξαιρετικές ντρίμπλες, ενώ πετύχαινε και εντυπωσιακά γκολ.

Την πρώτη μισή σεζόν, πρόλαβε να αγωνιστεί σε 17 αναμετρήσεις, ενώ πέτυχε και 2 γκολ, ενώ η πιο παραγωγική του χρονιά ήταν η επόμενη (1985-86) με 26 συμμετοχές και 8 γκολ. Την τρίτη και τελευταία του σεζόν στον Ολυμπιακό, μπορεί να μην αγωνίστηκε πολύ (8 συμμετοχές, 1 γκολ), όμως γεύτηκε την χαρά της κατάκτησης του πρωταθλήματος και έτσι αποχαιρέτησε από την κορυφή. Όπως αρμόζει σ' έναν μεγάλο ποδοσφαιριστή...

Τίτλοι: 1 Πρωτάθλημα Ελλάδας

Ίλια Ίβιτς 1994-1999 (137 συμμετοχές - 73 γκολ)

Πρόκειται για τον δεύτερο "μακροβιότερο" Σέρβο ποδοσφαιριστή στο Λιμάνι, μετά τον Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς. Ο Ίλια Ίβιτς ήρθε το 1994 στον Ολυμπιακό και έμεινε πέντε ολόκληρες σεζόν, όπου ήταν γεμάτες από συμμετοχές και αρκετούς τίτλους.

Η αρχή δεν ήταν εύκολη και αυτό γιατί ο Ολυμπιακός διένυε τα "πέτρινα χρόνια", αφού η ομάδα του Πειραιά είχε να κατακτήσει 7 σεζόν πρωτάθλημα και το σερί συνεχίστηκε για κάποια χρόνια ακόμη. Την πρώτη του σεζόν στο Λιμάνι, ο Ίβιτς είχε 27 συμμετοχές και 11 γκολ, όμως η ομάδα του τερμάτισε δεύτερη, πίσω από τον "αιώνιο" αντίπαλο Παναθηναϊκό.

Ακόμα πιο δύσκολα ήταν τα πράγματα την δεύτερη χρονιά του Ίλια Ίβιτς στον Πειραιά, αφού ναι μεν είχε 50% ευστοχία (16 γκολ σε 32 συμμετοχές), όμως οι "ερυθρόλευκοι" ήταν τρίτοι στην βαθμολογία, πίσω από Παναθηναϊκό και ΑΕΚ.

Η τρίτη χρονιά ήταν και η καλύτερη! Ο Σωκράτης Κόκκαλης έφερε τον Ντούσαν Μπάγεβιτς στον πάγκο της ομάδας, το έμψυχο δυναμικό ενισχύθηκε και ο Ολυμπιακός κατέκτησε το πρωτάθλημα μετά από 9 ολόκληρα χρόνια. Παρόλα αυτά, ο Ίβιτς αν και ξεκίνησε δυνατά στο πρώτο της σεζόν (16 συμμετοχές, 11 γκολ), ένας τραυματισμός τον άφησε εκτός πλάνων.

Από κει και πέρα, όλα ήταν καλύτερα για τον Σέρβο επιθετικό, αφού η "ερυθρόλευκη" αυτοκρατορία κατέκτησε άλλα δύο πρωταθλήματα σε ισάριθμα χρόνια, το τελευταίο μάλιστα ήταν νταμπλ, ενώ το 1998-1999 ήρθε και η εξαιρετική πορεία στην Ευρώπη, όπου τελείωσε στα προημιτελικά του Champions League κόντρα στην Γιουβέντους. Ο Ίλια Ίβιτς είχε αναδειχθεί πρώτος σκόρερ το 1997-1998, ενώ συνολικά τα δύο τελευταία του χρόνια στο Λιμάνι είχε 62 συμμετοχές και 35 γκολ.

Το καλοκαίρι του 1999, οι δρόμοι του Ίλια Ίβιτς με τον Ολυμπιακό χώρισαν, όμως ξανάσμιξαν όταν ο Σέρβος έγινε τεχνικός διευθυντής της ομάδας το 2007-2008, αλλά και αυτή η συνεργασία διεκόπη ξαφνικά, έπειτα από απόφαση του Σωκράτη Κόκκαλη.

Παρόλα αυτά, η σχέση του Ίλια Ίβιτς με τον κόσμο ήταν, είναι και θα παραμείνει εξαιρετική, αφού τόσο ο ίδιος, όσο και οι φίλαθλοι της ομάδας, είχαν μια αμοιβαία αγάπη.

Τίτλοι: 3 Πρωταθλήματα Ελλάδας, 1 Κύπελλο Ελλάδας

Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς 1996-2009 (493 συμμετοχές - 158 γκολ)

Δύο επιλογές υπάρχουν σ' αυτή την περίπτωση. Ή θα κάνουμε ένα τεράστιο αφιέρωμα που θέλει μέρες για να ολοκληρωθεί ή απλά θα γράψουμε τ' όνομά του. Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, ο μεγάλος θρύλος του Ολυμπιακού, ο καλύτερος ξένος παίκτης που έχει αγωνιστεί στην χώρα μας, ο μεγαλύτερος αρχηγός στην σύγχρονη ιστορία της ομάδας ή αλλιώς ο ποδοσφαιριστής με τα περισσότερα πρωταθλήματα στην χώρα μας. Διαλέξτε όποιον τίτλο θέλετε και βάλτε τον δίπλα στ' όνομα του Σέρβου. Επιβάλλεται όμως να κάνουμε και μια σύντομη αναδρομή, στην σπουδαία καριέρα αυτού του παίκτη.

Ήρθε στον Πειραιά το 1996 από τον Πανηλειακό και αμέσως ξεκίνησε η κατάκτηση των πρωταθλημάτων, μετά από 9 στείρα και πέτρινα χρόνια. Ο "Τζόλε" από τα πρώτα κιόλας παιχνίδια έδειξε την μεγάλη του αξία και προσαρμόστηκε αμέσως στα δεδομένα και στις μεγάλες απαιτήσεις της ομάδας. Για καλή του τύχη του Ολυμπιακού, ο Βαρδινογιάννης τον απέρριψε και σίγουρα το μετάνιωσε, καθώς τα πράγματα θα ήταν εντελώς διαφορετικά.

Έμεινε στους "ερυθρολεύκους" 13 ολόκληρα χρόνια, παρά τις προτάσεις από το εξωτερικό και η ιστορία τον δικαίωσε καθώς πανηγύριζε κάθε χρόνο τον τίτλο του πρωταθλητή, με μοναδική εξαίρεση το 2003-2004. Απολογισμός; Δώδεκα πρωταθλήματα, πέντε Κύπελλα και ένα Σούπερ Καπ. Κάπως έτσι, έγινε ο ποδοσφαιριστής που κατέκτησε τα περισσότερα τρόπαια στην Ελλάδα. Οι διακρίσεις του πάντως δεν σταματούν εκεί, αφού είναι ο τέταρτος σκόρερ στην ιστορία του Ολυμπιακού με 127 γκολ στο πρωτάθλημα, τρίτος σε συμμετοχές στο πρωτάθλημα (344), ενώ έχει πετύχει τα περισσότερα γκολ σε ντέρμπι με αντίπαλο την ΑΕΚ.

Το 2009 αποφάσισε να σταματήσει την ποδοσφαιρική του καριέρα, όμως κανένας φίλαθλος του Ολυμπιακού δεν πρόκειται να τον ξεχάσει, για όσα έχει προσφέρει στην ομάδα του Πειραιά τόσο εντός, όσο και εκτός αγωνιστικού χώρου.

Για όσους θέλουν να διαβάσουν ένα εκτενές αφιέρωμα στον Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, μπορούν να μπουν εδώ

Τίτλοι: 12 Πρωταθλήματος Ελλάδας, 5 Κύπελλα Ελλάδας, 1 Σούπερ Καπ

Σίνισα Γκόγκιτς 1997-2000 (119 συμμετοχές - 26 γκολ)

Τον Γενάρη του 1997, ο Ολυμπιακός θέλησε να ενισχύσει την επιθετική του γραμμή και ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, που ήταν τότε προπονητής, ζήτησε τον συμπατριώτη του Σίνισα Γκόγκιτς. Ο Σέρβος σέντερ φορ, αγωνιζόταν στην Ανόρθωση, με την οποία είχε πετύχει πολλά και σημαντικά γκολ και ήταν δίχως αμφιβολία το μεγάλο επιθετικό της όπλο και ένας από τους καλύτερους (αν όχι ο καλύτερος) επιθετικός στην Κύπρο.

Το ρίσκο έμοιαζε μεγάλο, αφού ήταν 34 ετών και είναι γεγονός πως στην Κύπρο το πρωτάθλημα δεν είναι και τόσο ανταγωνιστικό. Ο Ντούσκο όμως εμπιστεύτηκε τον... παππού και δικαιώθηκε. Παρά τα... χρονάκια του, ο Σίνισα Γκόγκιτς είχε 119 συμμετοχές και 26 γκολ σε 3μιση σεζόν, ενώ κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο.

Η πιο παραγωγική του χρονιά με την "ερυθρόλευκη" φανέλα ήταν το 1998-99, όπου αγωνίστηκε σε 45 ματς και είχε σκοράρει 14 φορές, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ήταν από τους κορυφαίους στην πορεία της ομάδας μέχρι τα προημιτελικά του Champions League. Σημείωσε μάλιστα 5 γκολ σε 9 ματς και τα περισσότερα ήταν καθοριστικά. Αν δεν έμπαινε και το γκολ του Κόντε στο ΟΑΚΑ, ο Γκόγκιτς θα είχε οδηγήσει τον Ολυμπιακό στους "4" του θεσμού.

Όλα τα παραπάνω, έκαναν τον κόσμο να τον λατρέψει και να του δείχνει την αγάπη του σε κάθε ευκαιρία. Ήρθε στον Ολυμπιακό στα 34 και όμως, με πολλή δουλειά και όποτε χρειάστηκε φώναξε "παρών" και έδωσε σπουδαίες και σημαντικές λύσεις στην ομάδα του Πειραιά.

Κανένας δεν ξέχασε και δεν θα ξεχάσει τον... στρατιώτη Γκόγκιτς και γι' αυτό τον λόγο μάλιστα βοήθησε τους "ερυθρολεύκους" από άλλα πόστα. Δύο φορές ήταν προπονητής στην ομάδα Νέων, ενώ άλλες τόσες ήταν βοηθός προπονητή στην πρώτη ομάδα.

Τίτλοι: 4 Πρωταθλήματα Ελλάδας, 1 Κύπελλο Ελλάδας

Μπόζινταρ Μπάντοβιτς 1997-1998 (24 συμμετοχές)

Οι περισσότεροι φίλαθλοι του Ολυμπιακού τον γνωρίζουν περισσότερο για το περσινό (αποτυχημένο) πέρασμά του από τον πάγκο της ομάδας. Άλλωστε, ως ποδοσφαιριστής, ο Μπόζινταρ Μπάντοβιτς αγωνίστηκε μόλις μια σεζόν στον Ολυμπιακό.

Το 1997-1998 λοιπόν, οι Πειραιώτες απέκτησαν το δεξί μπακ-χαφ του Πανηλειακού, με σκοπό να επενδύσουν, όμως η κίνησή τους δεν τους... βγήκε. Μπορεί βέβαια η χρονιά του στον Ολυμπιακό να ήταν γεμάτη (24 συμμετοχές), όμως δεν έμοιαζε ικανός να σηκώσει το βάρος της "ερυθρόλευκης" φανέλας και γι' αυτό αποχώρησε και συνέχισε στον ΠΑΟΚ.

Πάντως η διοίκηση του Σωκράτη Κόκκαλη του έδωσε την δυνατότητα να επιστρέψει στο Λιμάνι, αλλά όχι ως ποδοσφαιριστής. Το 2005 προσελήφθη στο τμήμα σκάουτινγκ, έπειτα έγινε βοηθός προπονητής για ορισμένες αγωνιστικές και την περασμένη σεζόν, έγινε πρώτος προπονητής της ομάδας. Φυσικά και δεν είναι ο μοναδικός και ο πρώτος υπεύθυνος για τον περσινό τραγικό Ολυμπιακό, όμως η ομάδα τερμάτισε 5η...

Τίτλοι: 1 Πρωτάθλημα Ελλάδας

Μίλος Μάριτς 2004-2007 (86 συμμετοχές - 3 γκολ)

Ήρθε στον Πειραιά έπειτα από προσωπική εισήγηση του Ντούσαν Μπάγεβιτς (στην δεύτερη θητεία του στον Ολυμπιακό) και συνοδευόταν από εξαιρετικές συστάσεις. Όλοι μιλούσαν για ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του Σέρβικου ποδοσφαίρου και για έναν σύγχρονο μέσο, ενώ ήταν ο τελευταίος παίκτης που αγόρασε ο Ολυμπιακός και αγωνιζόταν στο συγκεκριμένο πρωτάθλημα.

Ο λόγος για τον Μίλος Μάριτς, που μπήκε στο νεόχτιστο "Γεώργιος Καραϊσκάκης" και κατάφερε σε τρεις σεζόν να κατακτήσει ισάριθμα πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα (2004-2005, 2005-2006). Φυσικά, ο ίδιος δεν είχε ιδιαίτερη συμβολή και σε καμία περίπτωση δεν δικαίωσε τους ανθρώπους που τον έφεραν στον Ολυμπιακό. Χρειάστηκε μάλιστα να περάσει 1μισης χρόνος για να σκοράρει, ενώ παρά την φυγή του Μπάγεβιτς τον πρώτο χρόνο, έμεινε και στην διετία του Σόλιντ.

Ο Ντούσκο βέβαια τον εμπιστεύτηκε περισσότερο, καθώς η χρονιά που είχε τις περισσότερες συμμετοχές (24) ήταν η πρώτη (2004-2005), ενώ τις υπόλοιπες δύο, αγωνίστηκε σε 48 αναμετρήσεις και πέτυχε 3 γκολ. Το καλοκαίρι του 2007, όταν και τελείωσε το συμβόλαιό του, οι "ερυθρόλευκοι" δεν τον κράτησαν, αφού όπως σας προαναφέραμε δεν πήραν αυτά που περίμεναν από τον παίκτη.

Πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή, που μετά από λίγα χρόνια δεν θα θυμούνται πολλοί, αφού πέρασε απαρατήρητος τρία χρόνια στο Λιμάνι.

Τίτλοι: 3 Πρωταθλήματα Ελλάδας, 2 Κύπελλα Ελλάδας

Ντάρκο Κοβάτσεβιτς 2007-2009 (61 συμμετοχές - 31 γκολ)

Η έλευση του Ντάρκο Κοβάτσεβιτς στον Ολυμπιακό δεν συνοδεύτηκε με πολύ κολακευτικά σχόλια, παρά το... βαρύ όνομά του και την εμπειρία του. Αρκετοί ήταν αυτοί που τον αμφισβήτησαν λόγω της ηλικίας του, ενώ κάποιοι τον παρομοίωσαν με τον Ισπανό επιθετικό, Ντάνι! Παρόλα αυτά, ο Σέρβος επιθετικός έβγαλε τα λεφτά του και με το παραπάνω.

Αποκτήθηκε από τους Πειραιώτες το καλοκαίρι του 2007, έπειτα από εισήγηση του τότε τεχνικού διευθυντή της ομάδας Ίλια Ίβιτς και αμέσως έπιασε δουλειά, "ξεσπώντας" στις αντίπαλες εστίες.

Την πρώτη του σεζόν έπαιζε υπό τις οδηγίες του Τάκη Λεμονή και στην συνέχεια του Χοσέ Σεγούρα, ενώ έχοντας 40 συμμετοχές και 24 γκολ κατάφερε να κατακτήσει το νταμπλ. Την ίδια χρονιά μάλιστα, οι πρωταθλητές Ελλάδας είχαν εξαιρετική παρουσία στην Ευρώπη, αφού πέρασαν την φάση των ομίλων, αφήνοντας εκτός συνέχειας την Βέρντερ Βρέμης και την Λάτσιο. Η συνεισφορά του ήταν καθοριστική, αφού πέτυχε 3 γκολ και έδωσε μια ασίστ στα 6 παιχνίδια των ομίλων.

Η δεύτερη σεζόν δεν ξεκίνησε ούτε τελείωσε τόσο καλά. Ναι, ο Ολυμπιακός κατάφερε να κατακτήσει ακόμη ένα νταμπλ, αλλά είχε προηγηθεί ο απρόσμενος αποκλεισμός από τους ομίλους του Champions League κόντρα στην Ανόρθωση, ενώ στα μέσα της σεζόν, ο Ντάρκο Κοβάτσεβιτς αναγκάστηκε να "κρεμάσει" τα παπούτσια του.

Ένα πρόβλημα στην καρδιά, που ευτυχώς το ιατρικό τιμ του Ολυμπιακού διέγνωσε νωρίς, δεν του επέτρεψε να συνεχίσει το ποδόσφαιρο και έτσι ο Πειραιάς έμελλε να είναι ο τελευταίος προορισμός της καριέρας του. Τους προηγούμενες μήνες πρόλαβε να αγωνιστεί σε 21 ματς, ενώ πέτυχε και 7 τέρματα. Ένα απ' αυτά που έμειναν στην μνήμη των περισσότερων, είναι κόντρα στην ΑΕΚ στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης", όπου το πανηγύρισε κάπως άκομψα στέλνοντας μήνυμα στον Ερνέστο Βαλβέρδε. Το πρόβλημα που υπήρχε βέβαια δεν κράτησε πολύ και οι δύο άνδρες δεν άργησαν να τα βρουν και τώρα συνεργάζονται άψογα.

Όσο για την σχέση του με τον κόσμο, ήταν εξαιρετική όπως και των περισσότερων Σέρβων. Τα γκολ του τον έκαναν ιδιαίτερα αγαπητό στους φιλάθλους και το σύνθημα "Ντάρκο αλάνι, για πάντα στο Λιμάνι", έγινε πράξη. Ο Σέρβος μπορεί να σταμάτησε πρόωρα το ποδόσφαιρο, όμως παρέμεινε στον Ολυμπιακό. Το δέσιμο του με την ομάδα, παρά το γεγονός πως φόρεσε την "ερυθρόλευκη" φανέλα περίπου 1μιση σεζόν ήταν πρωτόγνωρο και πλέον την υπηρετεί ως υπεύθυνος του τμήματος σκάουτινγκ και αναμένεται να γίνει επίσημα γενικός αρχηγός.

Τίτλοι: 2 Πρωταθλήματα Ελλάδας, 2 Κύπελλα Ελλάδας

Μάρκο Πάντελιτς 2010- (24 συμμετοχές - 10 γκολ)

Ο προτελευταίος της παρέας (τελευταίος είναι ο Φέισα) ήρθε το περασμένο καλοκαίρι, όμως έχει προλάβει ήδη να μπει στις καρδιές των φιλάθλων του Ολυμπιακού. Ο λόγος για τον Μάρκο Πάντελιτς, που μπορεί να μην ήταν από τα βασικά στελέχη της ομάδας την περσινή σεζόν, όμως όποτε χρειάστηκε βοήθησε.

Ο 33χρονος επιθετικός, αγωνίστηκε σε 11 από τα συνολικά 24 αναμετρήσεις ως βασικός, όμως κατάφερε να πετύχει 10 γκολ, παρά τον λίγο χρόνο συμμετοχής. Το πρώτο του τέρμα με την "ερυθρόλευκη" φανέλα ήταν και σημαντικό, αφού χάρη σ' αυτό ο Ολυμπιακός πήρε την πρώτη του εκτός έδρας νίκη κόντρα στον Πανσερραϊκό. Φυσικά και τα υπόλοιπα γκολ του βοήθησαν τους Πειραιώτες να κατακτήσουν το πρωτάθλημα, έπειτα από ένα χρόνο αποχής.

Ο Μάρκο Πάντελιτς δεν διέπρεψε όμως μονάχα με την αγωνιστική του παρουσία, αλλά και για τον χαρακτήρα του. Παρά το γεγονός πως δεν αποτελούσε πρώτη επιλογή για τον Ερνέστο Βαλβέρδε, δεν δημιούργησε το παραμικρό πρόβλημα, έβαζε τον εαυτό του πάντα κάτω από την ομάδα και αποδεικνύεται καθημερινά πραγματικός επαγγελματίας.

Το δέσιμο του πάντως με τον κόσμο της ομάδας, ήταν άμεσο και σπάνιο. Λίγο η αγάπη του για τον αδελφοποιημένο σωματείο του Ερυθρού Αστέρα, λίγο η... τρέλα (με την καλή έννοια) που αρέσει στους φιλάθλους, λίγο οι πανηγυρισμοί του μετά από κάθε γκολ κοντά στην εξέδρα, τον έκαναν έναν από τους πλέον αγαπητούς παίκτες και τ' όνομά του έγινε σύνθημα ουκ ολίγες φορές.

Τίτλοι: 1 Πρωτάθλημα Ελλάδας