Ήταν ένας επιβλητικός αμυντικός, με εξαιρετικές τεχνικές δυνατότητες. Οι ειδικοί ενημέρωναν πως ήταν από τις περιπτώσεις που συνδυάζουν τη φυσική δύναμη, με τα γρήγορα πόδια. Αυτό θα άλλαζε, όταν πήγε στη Metalist. Έκτοτε, ο Rodrigo Modesto da Silva Moledo ψάχνει μια ευκαιρία για να αποδείξει πως δεν έχει "ξοφλήσει". Του την δίνει ο Παναθηναϊκός και μένει να δούμε κατ' αρχάς, αν θα περάσει τις ιατρικές εξετάσεις και μετά τι πραγματικά μπορεί να κάνει εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου.

Γεννήθηκε στο Rio de Janeiro, στις 27/10 του 1987 και... μάλλον είναι περιττό να αναφέρουμε πώς άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο. Τον ανακάλυψαν στην Camboriu (αυτή ήταν η πρώτη φανέλα που φόρεσε ποτέ, το 2008), όταν έπαιζε στη δεύτερη κατηγορία του Santa Catarina Championship και τον κάλεσαν (το 2009) στη União de Rondonópolis, στο Mato Grosso (που μεταφράζεται "Πυκνοί Θάμνοι").

Δεν τον κράτησαν εκεί. Τον έστειλαν ως δανεικό στην πολωνική Odra Wodzislaw (2009-10). Με το τέλος της σεζόν, πήρε των ομματιών του και επέστρεψε στη Βραζιλία, για να μετάσχει στις διαδικασίες της União de Rondonópolis και να φτάσουν όλοι μαζί στην κατάκτηση του πρωταθλήματος της περιφέρειας, το 2010. Οι διοικούντες την Internacional τον σημείωσαν στα πρακτικά τους, όταν είδαν τι έκανε εναντίον τους, σε παιχνίδι για το Copa do Brazil. Έτσι, το 2011 οπότε έμεινε ελεύθερος, τον "έκλεισαν".

Το 2012 είχε αντιμετωπίσει πολλούς. Ένας ήταν ο Νeymar -ως παίκτης της Santos τότε-, για τον οποίον είχε πει πως "είναι εκπληκτικός παίκτης, γρήγορος και απρόβλεπτος. Σε κλάσματα δευτερολέπτου μπορεί να κάνει τα πάντα. Προσπάθησα να τον περιορίσω, αλλά στάθηκε αδύνατο. Ήταν σκληρή εμπειρία και ακόμα πιο σκληρή ήττα. Αλλά είχαν έναν παίκτη που μπορεί να κάνει τη διαφορά και να διαμορφώσει αποτέλεσμα". Σημείωση: το αποτέλεσμα ήταν το 3-0 των μεν, επί των δε στο Libertadores, με τον Neymar να σκοράρει δυο φορές. Στο δεύτερο παιχνίδι, έριξαν τρεις παίκτες πάνω του. Η ομάδα του νίκησε 3-1. Ο Neymar έβαλε και τα τρία γκολ.

Όταν προέκυψε η πρόταση της Metalist (το 2013), είχε γίνει ήδη πατέρας, του πεντάχρονου σήμερα Juan Davi. Ειρήσθω εν παρόδω, από την ημέρα που έγραψε το όνομα του γιου του στο παπούτσι του έως τον Σεπτέμβριο του 2012 (σε εννέα μήνες) είχε μετρήσει 9 νίκες, 4 ισοπαλίες και μόλις μια ήττα. Μετά, έκανε το όνομα και tattoo στο δεξί πήχη. Αλλά ας γυρίσουμε στην πρόταση της Metalist.

Ο πρόεδρος της Internacional, Giovanni Luigi είχε πει πως "ήλθε η ώρα να τον πουλήσουμε, όχι μόνο γιατί θα πάρουμε πολλά χρήματα, αλλά και επειδή αυτό θα είναι το καλύτερο για τον παίκτη, ο οποίος είναι 26 χρόνων". Επίσης, είχε προσθέσει και ότι στο ματς που είχε προηγηθεί (με την Portuguese στο São Paulo) είχε αισθανθεί μια ενόχληση στο γόνατο. Αλλά αυτό πέρασε στα ψιλά. Τότε. Λίγο αργότερα, θα γινόταν θέμα.

Στη Μetalist η ιστορία δεν εξελίχθηκε όπως πιθανόν να ήθελε ο Βραζιλιάνος, όταν αποφάσισε να πάρει τα πράγματα του και να πάει στην Ουκρανία (τον Ιούλιο του 2013, με την Internacional να "βγάζει" από την πώληση 5.000.000 ευρώ -είχε το 70% του παίκτη και το άλλο 30% ανήκει στον εκπρόσωπο του, Sandro Zardo). Όταν υπέγραψε το συμβόλαιο, ονειρευόταν το ξεκίνημα μιας λαμπρής ευρωπαϊκής καριέρας. Είχε δει τη νέα του περιπέτεια, ως συνέχεια όσων είχε κάνει ως εκλεκτός του Luiz Felipe Scolari, τον Απρίλιο του 2013, σε φιλικό με τη Χιλή. Αυτό που είχε συμβεί ήταν να διαλέξει ο Scolari τον Henrique, αλλά μετά την άρνηση της Palmeiras να στείλει τον παίκτη της στην εθνική (είχε υποχρεώσεις με το σύλλογο του, το ματς με την Tijuana για την πρώτη φάση των προημιτελικών του Taça Libertadores), ο Scolari κάλεσε τον Moledo, να καλύψει το κενό που είχε προκύψει στην άμυνα.

Αυτό που έζησε ήταν κάπως διαφορετικό. Η Metalist Kharkiv απέκτησε οικονομικά προβλήματα, εκείνος απέκτησε πρόβλημα υγείας (έπαθε τενοντίτιδα επιγονατιδικού τένοντα -ευρύτερα γνωστή ως τενοντοπάθεια- στο αριστερό γόνατο και χρειάστηκε να μπει στο χειρουργείο), για να γίνει η κατάσταση εφιαλτική, κατά του ιδίου το ρηθέν. Οι Ουκρανοί αρνούνταν να του δώσουν τους μισθούς, επειδή ήταν νοκ ντάουν. Επιπροσθέτως, δεν δέχονταν τη διάγνωση του γιατρού που είχε επισκεφτεί ο παίκτης στη Βραζιλία και τον έστελνε για επέμβαση. Οι δικοί τους γιατροί έλεγαν πως με θεραπευτική αγωγή, στην οποία μπορούσε να υποβληθεί στην Ουκρανία, μπορούσε να τακτοποιήσει το πρόβλημα.

Μετά, τον έστειλαν στην Bayern Munich, όπου απέτυχε να περάσει τα τεστ (πράγμα εύλογο, λόγω του προβλήματος του). Τελικά, διεφάνη πως το χειρουργείο ήταν μονόδρομος και ότι με τους πειραματισμούς της Metalist είχε χάσει πολύτιμο χρόνο. Την ίδια ώρα, έχανε και χρήματα. Μοιραία αποτάθηκε στη FIFA για να αναζητήσει το δίκιο του (τα δεδουλευμένα και και την ελευθερία του). Το τελευταίο παιχνίδι, στο οποίο είχε πατήσει το πόδι του στον αγωνιστικό χώρο, ήταν στις αρχές του Μαρτίου, του 2014. Έως τότε, μετρούσε 17 συμμετοχές και δεν είχε υποστεί ήττα. Το ρεκόρ του ήταν 10 νίκες και 7 ισοπαλίες. Η παγκόσμια ομοσπονδία τον δικαίωσε στις 18/6 του 2015.

" Ήταν ένας πραγματικός εφιάλτης, αλλά δόξα τω Θεό όλα τακτοποιήθηκαν και τώρα μπορώ να υπογράψω σε όποια ομάδα θέλω. Απ' όταν άρχισα να νιώθω ενοχλήσεις έως την εγχείρηση, είχαμε διαδοχικές διαφωνίες με τη Metalist ως προς το τι είχα και ως προς το πώς έπρεπε να το διαχειριστώ. Εκείνοι έλεγαν ότι δεν χρειάζομαι απαραίτητα επέμβαση και πως η θεραπεία θα ήταν αρκετή για να λύσω το πρόβλημα. Μόνο που ακολούθησα την αγωγή τους και τίποτα δεν άλλαξε, ώσπου με εξέτασε γιατρός της εμπιστοσύνης μου από τη Βραζιλία και μου εξήγησε πως έπρεπε να υποβληθώ σε επέμβαση. Επέστρεψα στην Ουκρανία και ζήτησα την άδεια τους. Δεν μου την έδωσαν και με έστειλαν στη Γερμανία, όπου δεν κατάφερα κάτι. Έτσι, μπήκα στο χειρουργείο μήνες αργότερα από όταν θα έπρεπε να μπω: αυτό έγινε τον Οκτώβρη του 2014 και έμεινα στο Porto Alegre για την αποθεραπεία. Έμεινα ανενεργός για πάρα πολλούς μήνες, αλλά τώρα είμαι έτοιμος να παίξω".

Την αποθεραπεία του, αλλά και την επιστροφή στα γήπεδα την τακτοποίησε στην Internacional, την ομάδα όπου είχε αγωνιστεί από το 2010 έως το 2013 και είχε κερδίσει διεθνή αναγνώριση. Είχε αγωνιστεί σε 91 παιχνίδια και είχε σκοράρει πέντε φορές, ενώ πήρε το Recopa Sudamericana το 2011 και το Campeonato Gaúcho (η κορυφαία λίγκα, στο Rio Grande do Sul) τρεις φορές (2011, 2012, 2013). Δεν είχε απλά συμμετοχή. Ήταν ο τύπος που είχε καταφέρει να σταματήσει τους Nilmar και Taison.

Ο τότε προπονητής του, Joe Humberto είχε εξηγήσει ότι " είχα τρεις παίκτες στη διάθεση μου και έπρεπε να βρω ποιος μπορεί να σταματήσει τον Taison. Του έδωσα την ευκαιρία και την εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο. Μετά το ματς, του είπα πως έχει πολλές ικανότητες και ότι θα σύντομα θα γινόταν διεθνής. Κοκκίνισε. Ήταν πολύ ταπεινός και ντροπαλός. Έχει ποιότητες που μπορούν να τον βοηθήσουν να διαπρέψει στην Ευρώπη. Είναι γρήγορος, πειθαρχημένος υπό την έννοια της τακτικής, είναι καλός με την μπάλα στον αέρα και αφοσιωμένος στο να κάνει αυτό που περιμένει από εκείνον η ομάδα του". O Humberto του είπε και κάτι ακόμα: " Ό,τι είναι να γίνει, θα δίνει. Δουλειά σου είναι να διατηρήσεις τη νοοτροπία που έχεις τώρα".

Τον Γενάρη του 2015 το esporte.uol.com.br ενημέρωσε πως τον ήθελε η Clube Atletico Paranaense. Μια εβδομάδα αργότερα, μάθαμε πως "κόπηκε" στις ιατρικές εξετάσεις. Το Φεβρουάριο του 2015, το futebolinterior.com.br είχε αποκαλύψει το ενδιαφέρον των Corinthians για τον Moledo, με τη σημείωση πως " δεν συμφωνούν όλοι οι ιθύνοντες της ομάδας, επί του ονόματος του". Το ερωτηματικό που υπήρχε, σχετικό με την κατάσταση της υγείας του, ήταν το πρόβλημα " δεδομένου ότι η αμυντική γραμμή της ομάδας είναι μια από τις πιο δυνατές στη Βραζιλία". Το τελευταίο σχόλιο του ρεπορτάζ ήταν πως " αναμένεται να μπορεί να προπονηθεί με μπάλα, στα τέλη του Μάρτη".

Φυσικά, είχαν αναφέρει και ότι είναι στα δικαστήρια με τη Metalist. Τον Ιούνιο του 2015 είχε μπει πια στην τελική ευθεία της επιστροφής και του ήταν αδύνατο να κρύψει την ανυπομονησία του. Του ήταν αδύνατο να κρύψει και την αγωνία του για το ποια θα είναι η επόμενη ομάδα".

" Δεν είχα κάποιες επίσημες προτάσεις. Μόνο το ενδιαφέρον πολλών μεγάλων ομάδων από τη Βραζιλία, αλλά και εκτός συνόρων. Δεν σας κρύβω πως αισθάνθηκα πολύ χαρούμενος. Έχω βελτιωθεί, υπό την έννοια της φυσικής κατάστασης, με τη δουλειά που έκανα στην Internacional, η οποία είχε την καλοσύνη να μου ανοίξει τις πόρτες της και να με βοηθήσει. Ο εκπρόσωπος μου με έχει διαβεβαιώσει πως σύντομα θα έχουμε πολύ καλά νέα".

Παρ' ότι η εμπειρία του στην ανατολική Ευρώπη ήταν κάθε άλλο παρά ιδανική, εκείνος εξηγεί πως δεν μετανιώνει " γιατί έμαθα πολλά. Όσο ήμουν καλά, όλα ήταν υπέροχα. Είχα την ευκαιρία να γνωρίσω μια νέα κουλτούρα, μια νέα γλώσσα, νέα ήθη και έθιμα. Ωρίμασα ως άνθρωπος και ως επαγγελματίας. Ήταν πολύ χρήσιμη εμπειρία. Τα προβλήματα ξεκίνησαν, όταν τραυματίστηκα".

Πέρασε ό,τι πέρασε και στις 3 Ιουλίου του 2015 η Internacional ανακοίνωσε πως τελικά, θα κρατήσει τον παίκτη, με συμβόλαιο έως το τέλος της αγωνιστικής περιόδου " για χρήματα που είναι ασήμαντα" όπως εξήγησε ο Carlos Pellegrini, γενικός διευθυντής του συλλόγου. Όπως έδινε τη μάχη του για να βρει τον εαυτό του -ως ποδοσφαιριστής- και να συνεχίσει να διεκδικεί τα όνειρα του, γνώρισε και τη σύντροφο του, Kalinka Ketzer, μοντέλο στο πρακτορείο Ford Models.

Όπως έγραψε η ίδια στο λογαριασμό της στο Instagram (όπου μπορείτε να βρείτε και τον Moledo) " κάποιες φορές δεν μπορείς να εξηγήσεις τι έχεις δει σε έναν άνθρωπο. Είναι ο τρόπος που σε κάνει να νιώθεις, τρόπος που δεν έχει κανένας άλλος". Άρα ναι, μπορείτε να υπολογίζετε ότι θα τη δείτε και στην Αθήνα, εφ όσον γίνει παίκτης του Παναθηναϊκού ο σύντροφος της, με την οποία είναι μαζί από τον Δεκέμβριο του 2015. Οπότε εκείνος υπέγραψε επέκταση της συμφωνίας για άλλους έξι μήνες (ήταν μέλος της δεύτερης ομάδας και δούλευε με την πρώτη, μόνο σε επίπεδο προπονήσεων), για 10.000 ευρώ το μήνα -βρέξει, χιονίσει. Αν ήταν σε θέση να παίξει δέκα σερί ματς, ο μισθός του αυτομάτως θα αυξανόταν σε 25.000 ευρώ το μήνα. Όλοι είχαν εστιάσει στη θέληση που έδειχνε και την πειθαρχία του στο πρόγραμμα, συνέπεια της τεράστιας επιθυμίας του να παίξει ποδόσφαιρο....

Όταν ήταν στο γήπεδο, δεν φοβόταν να κουνηθεί μην τυχόν και πάθει υποτροπή. Φερόταν... κανονικά, όπως εξήγησε ο γυμναστής της Internacional, Elio Carravetta, πριν προσθέσει " οι τραυματισμοί στο γόνατο είναι περίπλοκη υπόθεση και η δουλειά που χρειάζονται στηρίζεται στη μεθοδολογία, αλλά και την ανταπόκριση του κάθε παίκτη. Έπρεπε να βρει την ισορροπία στο μηχανισμό των κινήσεων του, έκανε ασκήσεις ενδυνάμωσης και έφτασε στο σημείο να μην έχει την παραμικρή ενόχληση. Ομολογώ ότι ανταποκρίθηκε περίφημα στη... ρουτίνα που είχε, μέσα στη ρουτίνα των προπονήσεων και το 2016 αναμένεται να είναι η χρονιά του" κάτι που μένει να αποδειχθεί. Εάν ολοκληρωθεί η μετακίνηση στους "πράσινους", η συνεργασία θα ισχύει έως τις 30/6, ο μισθός του θα είναι 29.300 ευρώ το μήνα και η Internacional θα πάρει το 25% από το ποσό ενδεχόμενης πώλησης του, στο εγγύς μέλλον.