Ένα τεράστιο "γιατί" στριφογυρίζει στο μυαλό των Ελλήνων φιλάθλων (του ΠΑΟΚ και όχι μόνο) κάθε χρόνο τέτοια μέρα. 9 Φεβρουαρίου. Πριν ακριβώς 19 χρόνια, η "μαύρη" είδηση του τραγικού δυστυχήματος του Παναγιώτη Κατσούρη έκανε τον γύρο όλης της Ελλάδας. Παγωμάρα, θλίψη, δάκρυα που ακόμη δεν έχουν στεγνώσει. Ένα σφίξιμο στο στήθος.

Ένα παλικάρι μόλις 21 ετών έφευγε τόσο άδοξα από τη ζωή. Μετά από έναν αγώνα 5Χ5 με τους φίλους του, στον δρόμο της επιστροφής για το σπίτι του, ανέπτυξε υπερβολική ταχύτητα με το αυτοκίνητό του και έχασε τον έλεγχο, λόγω και της ολισθηρότητας του δρόμου. Το όχημα έπεσε πάνω στο προστατευτικό στηθαίο της γέφυρας στην περιοχή της Θέρμης και κόπηκε στα δύο.

Ο άτυχος Παναγιώτης μεταφέρθηκε στο ΑΧΕΠΑ, όπου έγινε και η διαπίστωση του θανάτου του. H σωρός του είχε εκτεθεί σε προσκύνημα στο Kοιμητήριο Aναστάσεως, όπου εκατοντάδες φίλαθλοι του ΠΑΟΚ, αλλά και απλός κόσμος, έσπευσαν να τον αποχαιρετήσουν για τελευταία φορά.

"Ήθελα να τον πάρω από πάνω μου έλεγε "όχι μπαμπά θα μείνω στον ΠΑΟΚ, για πάντα ΠΑΟΚτσής". Ο Θεός ήταν μεγάλος και πήγε σ' αυτόν που τον αγάπαγε" έχει πει δημόσια ο πατέρας του, Βαγγέλης Κατσούρης που εξακολουθεί να κουβαλά μέσα του τον πόνο ενός πατέρα που ακόμη ψάχνει τι θα μπορούσε να είχε κάνει για να αποφύγει ο γιος του το μοιραίο. Για όσους γνωρίζουν το ρεπορτάζ της εποχής, ο Παναγιώτης Κατσούρης δεν έπαιζε πολύ εκείνη την περίοδο στον ΠΑΟΚ. Τον είχε ζητήσει ο Πανηλειακός αλλά αρνήθηκε να πάει.

Ο ΠΑΟΚ δεν ξεχνά τη μνήμη του γελαστού παιδιού από την Αθήνα (με καταγωγή από την πλευρά της μητέρας του από την Μικροσπηλιά Άρτας) που είχε δείξει το ταλέντο του στη Νάουσα και είχε αποκτηθεί το 1996 από τον ΠΑΟΚ ως ένα από τα μεγάλα ταλέντα της εποχής.

Κάθε χρόνο η οικογένεια του Δικεφάλου τελεί επιμνημόσυνη δέηση (φέτος θα γίνει αύριο το μεσημέρι, λόγω του αγώνα Κυπέλλου απόψε στην Ξάνθη), ενώ από το 2009, με πρωτοβουλία της διοίκησης του άλλοτε συμπαίκτη του Θόδωρου Ζαγοράκη έχει καθιερωθεί η διεξαγωή τουρνουά Ακαδημιών από την ΠΑΕ ΠΑΟΚ που φέρει το όνομά του.

Εξάλλου, στην είσοδο των αποδυτηρίων της Τούμπας, μπροστά από τη θύρα 1 έχει στηθεί η προτομή του, ενώ τη φανέλα του με το νούμερο 17 δεν την έχει φορέσει κανείς ξανά. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ του έχει αφιερώσει το σύνθημα, διαχρονικό πλέον: "Κατσούρη, ζεις, για πάντα ΠΑΟΚτσής".

Το τελευταίο του αντίο...

Η σύντομη ποδοσφαιρική καριέρα του

Γεννημένος στις 28 Οκτωβρίου 1976 στην Αθήνα, πήγε από την ακαδημία Πλάτωνος στη Νάουσα και από εκεί στον ΠΑΟΚ το καλοκαίρι του 1996. Ήταν μέλος των μικρών εθνικών ομάδων και ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της γενιάς του. Το ντεμπούτο του με τον ΠΑΟΚ το έκανε στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος 1996-97, στο ΟΦΗ – ΠΑΟΚ 3-1 (8 Σεπτεμβρίου 1996), με προπονητή τον Σουηδό Γκίντερ Μπένγκτσον και συμπαίκτες τους Μιχόπουλο, Τασιόπουλο, Αλεξίου, Ζαφειρίου, Πις, Τουρσουνίδη, Γ. Αναστασιάδη, Ζουμπούλη, Χάβο, Καπετανόπουλο, Ντιμκόφσκι, Ζαγοράκη, Βρύζα.

Τελευταία φορά αγωνίστηκε με τον ΠΑΟΚ, ως αλλαγή για 12 λεπτά, στις 25 Ιανουαρίου 1998, κατά σύμπτωση και πάλι εναντίον του ΟΦΗ, αυτή τη φορά μέσα στο γήπεδο της Τούμπας. Συνολικά στον Δικέφαλο συμμετείχε σε 29 αγώνες Πρωταθλήματος, Κυπέλλου και Ευρώπης, σημειώνοντας 3 γκολ.