Δεν είναι εύκολο στις μέρες μας ένας φίλαθλος να βρίσκεται πάντα δίπλα στην ομάδα του, αφού οι αντικειμενικές δυσκολίες μόνο λίγες δεν είναι ειδικά στις μέρες μας. Ωστόσο, υπάρχουν και κάποιοι που κάνουν το παν για να βοηθήσουν με όποιον τρόπο μπορούν τον σύλλογο που αγαπούν από μικρά παιδιά.

Σε αυτή την κατηγορία ανήκει και ο Φώντας Βρόσγος, ο οποίος γράφει τη δική του ιστορία ως οπαδός, αφού από το 2003 δεν έχει λείψει ποτέ από αγώνα του ΠΑΣ είτε οι Γιαννιώτες παίζουν εντός είτε εκτός έδρας. Η αγάπη του για την ομάδα της πόλης του όπως μας αναφέρει στο Sport24.gr ξεκίνησε απ' όταν ήταν πολύ μικρός.

"Ξεκίνησα να πηγαίνω ως φίλαθλος στο γήπεδο το 1975. Πήγαινα συνέχεια με τον παππού μου σε κάθε αγώνα στα Γιάννενα, με την πάροδο του χρόνου αγάπησα πολύ την ομάδα και έκτοτε ήμουν πάντα κοντά της. Η μόνη διακοπή με τον ΠΑΣ Γιάννινα ήταν τη διετία 1988-90, όταν πήγα στρατό. Και πάλι υπήρχαν παιχνίδια που παρακολούθησα όταν έβγαινα με άδειες".

Η αγάπη του για την ομάδα είναι τέτοια που βρήκε τον τρόπο από το 2009 να στηρίζει τον ΠΑΣ Γιάννινα και προσφέροντας τις υπηρεσίες του, αφού εδώ και πέντε χρόνια είναι υπεύθυνος ασφαλείας. " Στην ΠΑΕ ως υπεύθυνος ασφαλείας μπήκα το 2009. Μέχρι το 2008 πήγαινα σαν φίλαθλος και μόνο. Από το 2009 έγινα υπεύθυνος ασφαλείας, ενώ τόσο το 2010 όσο και το 2011 ήμουν παράλληλα και μέλος της διοίκησης. Αυτό που κάνω το αγαπάω, μου αρέσει και γι' αυτό συνεχίζω. Εξάλλου δεν το κάνω επαγγελματικά, δεν αμείβομαι για τις υπηρεσίες μου. Προσφέρω μόνο και μόνο επειδή το θέλω και γιατί βλέπω ότι γίνεται μία αξιόλογη προσπάθεια".

Η απογοήτευση είναι πάντα μέσα στο παιχνίδι. Όλοι οι φίλαθλοι έχουν περάσει και δύσκολα με τις ομάδες τους και όταν μάλιστα υποστηρίζεις έναν σύλλογο που τα προηγούμενα χρόνια είχε ανεβεί και είχε πέσει αρκετές φορές, τότε γίνεται αντιληπτό πως οι δύσκολες στιγμές μόνο λίγες δεν είναι.

"Η απογοήτευση πάντα υπάρχει. Ειδικά για μας που πέσαμε κατηγορία. Ανεβήκαμε το 2008-09, παίξαμε στη Superleague, και αμέσως πέσαμε. Υπήρξε μεγάλη απογοήτευση, αλλά δεν το βάλαμε κάτω. Είπαμε συνεχίζουμε και κοιτάξαμε μπροστά" δηλώνει στο Sport24.gr ο Βρόσγος, ο οποίος από τη στιγμή που μπήκε μέσα στην ΠΑΕ ξεκαθαρίζει πως στόχος τόσο δικός του όσο και συνολικά της διοίκησης ήταν να σταθεροποιηθεί η ομάδα στη Superleague.

"Τα παλιότερα χρόνια η ομάδα πέρασε δύσκολες στιγμές, αλλά με τη διοίκηση του Χριστοβασίλη όσοι εμπλακήκαμε σε αυτή προσπαθήσαμε να λύσουμε κάποια προβλήματα. Το βασικότερο πρόβλημα που θεωρώ ότι λύθηκε αν εξαιρέσουμε τη χρονιά 2010-11 προσπαθήσαμε και κρατήσαμε την ομάδα στη Superleague. Τα προηγούμενα χρόνια η ομάδα ήταν ασανσέρ και αυτό επηρέαζε όλο τον κόσμο. Αυτό ήταν το μεγάλο παράπονο. Από τη μέρα που ανέλαβε ο Χριστοβασίλης, αν εξαιρέσουμε την άσχημη χρονιά 20010-11, νομίζω ότι τα καταφέραμε καλά. Σίγουρα κάναμε κι εμείς λάθη, όταν δουλεύεις κάνεις λάθη, αλλά η ομάδα για τέταρτη σερί χρονιά θα μείνει στη Superleague. Τα προηγούμενα χρόνια δεν το έβλεπες".

Οι χαρές για τους Γιαννιώτες τα τελευταία χρόνια είναι αρκετές. Η περσινή σεζόν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί εντυπωσιακή, η ομάδα όλα δείχνουν πως θα εξασφαλίσει την παραμονή της για τρίτη σερί χρονιά και πως σταδιακά αλλάζει επίπεδο. Για τον υπεύθυνο ασφαλείας του ΠΑΣ Γιάννινα οι πιο ευχάριστες αναμνήσεις των τελευταίων χρόνων ήταν οι ακόλουθες:

"Η μεγαλύτερη χαρά είναι η άνοδος στη Superleague και το 2009-10 και το 2011-12 που ξανανεβήκαμε, όπως και η πρόκριση στο "Καραϊσκάκης" στο κύπελλο το 2007. Επίσης, χρονιά που μας πέρασε, κατά τη διάρκεια της οποίας κάναμε και μεγάλες νίκες όπως διπλό στον ΠΑΟΚ. Γενικά πήραμε βαθμούς σε έδρες που τα προηγούμενα χρόνια χάναμε".

Από εκεί και πέρα, είναι αν μη τι άλλο εντυπωσιακό για τον οποιονδήποτε να είναι τόσα χρόνια σερί παρών σε κάθε αγώνα της ομάδας του. Η δυσκολία, μάλιστα, είναι μεγαλύτερη αν αναλογιστεί κανείς ότι ο ΠΑΣ Γιάννινα αυτά τα χρόνια έχει παίξει από την πρώτη μέχρι την τρίτη κατηγορία. Η πρώτη απορία που δημιουργείται στον καθένα όταν ακούει το εντυπωσιακό σερί του Φώντα Βρόσγου είναι πότε έφτασε πιο κοντά από κάθε άλλη φορά για να σπάσει αυτό το σερί.

"Πιο δύσκολο από κάθε άλλη φορά ήταν όταν μπήκα παραμονή Πρωτοχρονιάς για εγχείρηση στο χέρι. Ανήμερα ήμουν έξω με την οικογένειά μου και την επομένη έφυγα για να δω τον ΠΑΣ. Παίζαμε στην Κρήτη με τον Πλατανιά και ταξίδεψα με ράμματα στο χέρι".

Παρεμπιπτόντως, στα Χανιά εξακολουθεί να βρίσκεται ο ΠΑΣ Γιάννινα, ο οποίος την Παρασκευή θα πάει στο Ηράκλειο ενόψει του αγώνα του Σαββάτου με τον ΟΦΗ. Οι αναμετρήσεις μεταξύ των δύο συλλόγων τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαίτερες λόγω όσων συνέβησαν στο μπαράζ της Ρόδου το 2001. Ο Βρόσγος στέκεται στη μεγάλη ανάμεσα στις δύο ομάδες.

"Για τον ΟΦΗ δε θέλω να ακούω κουβέντα. Ήταν μία από τις πιο άσχημες στιγμές στην ιστορία του συλλόγου. Θεωρώ πως το μπαράζ της Λάρισας και το μπαράζ της Ρόδου ήταν οι χειρότερες στιγμές. Στη Ρόδο ειδικά τόσο για τον τρόπο που έγινε όσο και για το γεγονός πως είχαμε τραυματίες. Ένας φίλαθλος έχασε το μάτι του. Υπάρχει μία εντός εισαγωγικών έχθρα. Δε σημαίνει ότι θα γίνουμε κανίβαλοι, αλλά μένει μία πικρή γεύση για όλους μας και ειδικά για τον άνθρωπο που έχασε το μάτι του".

Ωστόσο, ξεκαθαρίζει πως ως οπαδός του ΠΑΣ Γιάννινα δεν έχει κανένα πρόβλημα με την πρόσληψη του Γιάννη Πετράκη: " Δε μου φαίνεται περίεργο, δε θα σταθούμε σε τέτοια πράγματα. Οι διαφορές που έχουμε ήταν με την ομάδα του ΟΦΗ και σήμερα από όλους αυτούς δεν υπάρχει σχεδόν κανένας. Το ότι είναι Κρητικός εμένα προσωπικά δεν με πειράζει καθόλου. Ίσα ίσα είναι ένας πολύ καλός προπονητής κι ένας πολύ καλός άνθρωπος. Σιγά σιγά πρέπει να ξεχάσουμε κάποια πράγματα. Δε γίνεται να ξεχαστεί ότι ένας δικός μας άνθρωπος έχασε το μάτι του, αλλά κάποια πράγματα πρέπει να μπαίνουν στο περιθώριο για το καλό όλων μας".

Τέλος, όλοι κάνουμε όνειρα και δεδομένα οι διοικούντες του ΠΑΣ Γιάννινα έχουν θέσει κάποιους στόχους για τα επόμενα χρόνια. Σταθεροποίηση στη Superleague ήταν ο πρώτος στόχος, ενώ πλέον ακολουθούν η διαρκής άνοδος της ομάδας και παράλληλα η δημιουργία προπονητικού κέντρου. Το τελευταίο, άλλωστε, είναι κάτι που απασχολεί εδώ και πολλά χρόνια τους ανθρώπους των Ιωαννιτών.

"Αυτό που σίγουρα θα θέλαμε είναι να βρούμε κάποιους χώρους για να κάνουμε ένα προπονητικό κέντρο δικό μας και να προσπαθούμε για τον καλύτερο προγραμματισμό της ομάδας. Κι αν έρθει κάτι καλύτερο κάποια στιγμή, να βγούμε δηλαδή στην Ευρώπη καλό θα είναι.

Ωστόσο, στο θέμα του προπονητικού Θα πρέπει να βοηθήσει και η πολιτεία. Εμείς είχαμε βρει σε κάποια στιγμή έναν χώρο, κοντά στο παλιό αεροδρόμιο. Ο πρόεδρος είχε εξασφαλίσει όλες τις χρηματοδοτήσεις και όλη η ιστορία κόλλησε στο Υπουργείο Οικονομικών. Θεωρώ ότι ήταν μία πολύ καλή κίνηση. Επενδύσεις δε γίνονται σήμερα στην Ελλάδα και αυτό θα ήταν πολύ θετικό. Τότε υπολόγιζαν ότι το κόστος του έργου θα ανέλθει στα 87 εκ. ευρώ. Πολύς κόσμος θα έβρισκε δουλειά και η ομάδα θα είχε το δικό της προπονητικό κέντρο για να δουλέψει όσο μπορεί. Θα είχαμε τα δικά μας γήπεδα με χόρτο και πλαστικό. Απ' ό,τι βλέπω ο πρόεδρος είναι διατεθειμένος μέσα στα επόμενα χρόνια να κάνει ένα προπονητικό κέντρο. Είναι το βασικότερο απ' όλα μία ομάδα να έχει δικό της προπονητικό κέντρο και δικό της γήπεδο".