Στο ποδόσφαιρο και στη ζωή υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα από μία νίκη ή μία ήττα. Υπάρχουν νίκες που έχουν σημαντικότερο αντίκρυσμα από τρεις απλούς βαθμούς.

Ο 21χρονος Κύπριος μεσοεπιθετικός, Ραφαήλ Θωμά, αγωνίζεται κάθε Σαββατοκύριακο με την εμφάνιση του Λειβαδιακού/Σαλαμίνας Λειβαδιών για τη νίκη. Αλλά, έχει ήδη πετύχει την πιο μεγάλη νίκη.

Έχει ένα χέρι και καταφέρνει και παίζει με αυτό. Έχει μάθει να ζει έτσι από την ηλικία των δύο ετών. Δεν το έβαλε κάτω, το πάλεψε και τα κατάφερε.

Ο Ραφαήλ μιλά στο Sport24.gr για το πρόβλημα που "κληρονόμησε" και την νέα καθημερινότητα που υποχρεώθηκε να ζήσει:

"Το πρόβλημα με το χέρι μου προέκυψε όταν ήμουν δύο ετών. Βασικά, δεν με επηρεάζει καθόλου στην καθημερινότητα μου. Απλά αγαπώ και υπερασπίζομαι τον εαυτό μου. Ποτέ - και το εννοώ - δεν ένιωσα να έχω λιγότερες ευκαιρίες".

Άλλος στη θέση του μπορεί να τα είχε παρατήσει. Ο ίδιος δεν το έκανε. Το αντίθετο, μάλιστα. Έμαθε να ζει και να κάνει αυτό που αγαπά.

"Είμαι τρελαμένος με το ποδόσφαιρο. Και να με αποθάρρυνε κάποιος, δεν θα του έδινα την ευκαιρία γιατί δουλεύω παρά πολύ σκληρά για μένα για να φτάσω εως εδώ που είμαι".

Μια καριέρα απαιτεί θυσίες. Στην περίπτωση του Ραφαήλ οι θυσίες είναι αναμφίβολα περισσότερες. Ο ίδιος τις καταθέτει μέσα από το Sport24.gr κι εξηγεί ότι τα κακόβουλα σχόλια από την κερκίδα όχι μόνο δεν τον επηρέασαν, αλλά τον έκαναν και πιο δυνατό.

"Άκουγα κάποια σχόλια κάποτε στην κερκίδα όταν παίζαμε ντέρμπι, αλλά αυτά τα αρνητικά σχόλια με κάνουν πιο δυνατό. Υπήρξαν μέρες που δεν πήγαινα σχολείο για να κάνω έξτρα προπόνηση, να διατηρούμαι και να είμαι πάντα ένα βήμα πιο μπροστά από τους συμπαίκτες μου. Ήθελα από μόνος μου να παίξω ποδόσφαιρο.. Έβλεπα από μικρός video του Ζινεντίν Ζιντάν και έτσι ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο".

Πρόσφατα τραυματίστηκε και θα μείνει για μεγάλο διάστημα εκτός δράσης (9 μήνες). Ήταν ανασφάλιστος. Αλλά, τι να του πουν αυτά μπροστά στα (σαφώς πιο τεράστια) εμπόδια που ξεπέρασε;

"Είχα ένα πολύ σοβαρό τραυματισμό, κάταγμα κνήμης. Αλλά δόξα στον Θεό είμαι καλά και με υγεία. Αρχικά, ήταν λάθος μου που δεν πλήρωσα έγκαιρα την συνδρομή μου, παρά το γεγονός ότι ήμουν εγγεγραμμένος ως μέλος από πριν. Αλλά και τους συμπαίκτες μου που ήταν γραμμένοι, δεν τους ασφάλισε η ομάδα. Αγωνίζομαι σαν ερασιτέχνης χωρίς έσοδα και περίμενα ότι σε αυτή την δύσκολη στιγμή, η ομάδα θα ήταν δίπλα μου. Εάν δεν χτυπήσεις δεν αντιλαμβάνεσαι την σοβαρότητα του να έχεις μια ασφαλιστική κάλυψη".

Ως ποδοσφαιριστής, παρακολουθεί φανατικά ποδόσφαιρο. Τόσο το ελληνικό, όσο και το κυπριακό. Του ζητήσαμε να μας πει τις ομάδες που υποστηρίζει και δεν είχε πρόβλημα:

"Μου αρέσει ο ΑΠΟΕΛ στην Κύπρο και στην Ελλάδα οι ΑΕΚ και ο Αστέρας Τρίπολης".

Καθώς κλείναμε την κουβέντα μας, ο Ραφαήλ ήθελε να στείλει ένα μήνυμα. Ένα μήνυμα που ίσως αγγίξει όλους εμάς που αναλωνόμαστε σε ελάσσονος (μπροστά) σε αυτό σημασίας προβλήματα.

"Θα ήθελα να δώσω ένα μήνυμα στον κόσμο σε Κύπρο και Ελλάδα. Είμαι ένα παιδί που ξεκίνησε η ζωή του με προβλήματα, αυτό όμως δεν με έκανε από μικρό να σκύψω το κεφάλι μου, πάλευα, παλεύω και θα ξανά παλεύω για τον εαυτό μου. Το μήνυμα στον κόσμο και περισσότερο στα μικρά παιδιά είναι πως ο,τι πρόβλημα και αν έχουν, να μην τους πάρει από κάτω.

Όποιος προσπαθήσει να σας κάνει με λίγα λόγια μπούλινγκ, απλά μη δώσετε σημασία να απαντήσετε στα κατώτερα άτομα. Δείξτε ποιοι είστε πραγματικά και ο Θεός θα σας ανταμείψει με το καλύτερο . Μην σκύψετε ποτέ το κεφάλι μην κάνετε το χατίρι σε αυτούς που προσπαθούν να σας μειώσουν. Πιστέψτε στον εαυτό σας".