Έχουν περάσει περίπου δύο χρόνια από την τελευταία φορά που τον είδαμε με τη φανέλα του Ολυμπιακού, αλλά για τον ίδιο δεν έχει περάσει ούτε μέρα. Ο Μπρεντ Πέτγουεϊ, από την Σμύρνη όπου βρίσκεται τους τελευταίους μήνες, μίλησε στο Sport24.gr για την "ερυθρόλευκη" εμπειρία του και όσα ακολούθησαν τη φυγή του από το ΣΕΦ. Με κυριότερο το γεγονός πως η επόμενη ομάδα του, η Σάσαρι, ήταν "η απόλυτη καταστροφή για μένα", σε σημείο που πέρασε κατάθλιψη στην Ιταλία.

Δεν έμεινε όμως εκεί, αφού αναφέρθηκε επίσης στο tweet που είχε κάνει νωρίτερα τη φετινή αγωνιστική περίοδο περί απόσυρσής του από την δράση, αλλά και την αγάπη του για τα μπουζούκια. Φυσικά, σχολίασε τις δύο ελληνοτουρκικές μονομαχίες στα playoffs της EuroLeague, ενώ -με αφορμή τον Ζακ Όγκαστ- ζήτησε να πάρει κι αυτός στα χέρια του το ελληνικό διαβατήριο.

Η συνέντευξη του Μπρεντ Πέτγουεϊ στο Sport24.gr

- Έχεις φύγει εδώ και μία διετία από την Ελλάδα, αλλά απ ότι καταλαβαίνουμε από τα tweets που κάνεις κατά καιρούς, σου λείπει η χώρα.

"Ναι, φίλε! Όταν μιλάμε για την Ελλάδα, μιλάμε για το... σπίτι μου. Εκεί έχτισα τη φήμη μου, στο ελληνικό πρωτάθλημα, με τους φιλάθλους του και πραγματικά αγαπώ αυτή τη χώρα. Ήμουν τυχερός που έπαιξα για το Ρέθυμνο γιατί μου συμπεριφέρθηκαν όλοι σαν να είμαι μέλος μιας οικογένειας. Από τον σύλλογο μέχρι τους κατοίκους του Ρεθύμνου, μόνο καλά πράγματα έχω να θυμάμαι. Αν δεν υπήρχαν το Ρέθυμνο κι οι συμπαίκτες μου, δεν θα μου δινόταν ποτέ η ευκαιρία να φορέσω τη φανέλα του Ολυμπιακού. Να είμαι μέλος μιας τόσο μεγάλης ομάδας και να έχω στο πλευρό μου σπουδαίους συμπαίκτες, να αγωνίζομαι στο κορυφαίο επίπεδο και να διεκδικώ τίτλους".

- Πρόσφατα έκανες κι ένα tweet για τον Γιώργο Τσαλίκη. Μήπως η νυχτερινή ζωή είναι αυτή που σου λείπει περισσότερο;

(γελάει) "Δεν θα έλεγα πως μου λείπει απαραίτητα η νυχτερινή ζωή στην Ελλάδα. Είμαι ένας τύπος που θέλει να κάνει τους ανθρώπους να γελάνε και να περνάνε καλά. Η μουσική είναι το πάθος μου και απλά συμβαίνει αυτό να συγχέεται με τη νυχτερινή ζωή. Πίστεψέ με όμως, αν έρθεις στο σπίτι μου το μεσημέρι την ίδια κατάσταση θα συναντήσεις, θα ακούς μουσική και θα βρεθείς να τραγουδάς. Έτσι είμαι εγώ και αυτό κάνω κάθε φορά που θέλω να ξεφύγω και να χαλαρώσω, μακριά από όλους και όλα".

- Και πως προέκυψε όλη αυτή η αγάπη για τα μπουζούκια και την ελληνική λαϊκή μουσική;

"Κάποια στιγμή, από το πουθενά, άρχισα να ακούω ελληνική μουσική και να την απολαμβάνω, περισσότερο γιατί είμαι ανοιχτός σε όλα. Είναι γνωστό ότι μου αρέσουν τα μπουζούκια και τέτοιες καταστάσεις, αλλά πηγαίνω μόνο όταν το επιτρέπουν οι περιστάσεις και είναι εφικτό. Αν δεν είχα πρόβλημα με την ομάδα, γιατί να μην πάω; Δεν είναι όμως ότι σύχναζα διαρκώς σε μπουζούκια εν μέσω των αγωνιστικών μας υποχρεώσεων. Είμαι άνθρωπος και έχω μια υπέροχη δουλειά, η οποία όμως κάποιες φορές φέρνει πολλή πίεση, οπότε χρειάζομαι χαλάρωση".

- Τι είναι αυτό που κρατάς από την παρουσία σου στην Ελλάδα;

"Καλά που το είπες, γιατί ποτέ δεν μου έχει δοθεί η ευκαιρία να πω ένα μεγάλο "ευχαριστώ" στον Γιώργο Μπαρτζώκα, για την ευκαιρία που μου έδωσε να φορέσω τη φανέλα του Ολυμπιακού. Πιστεύω πως ήταν άσχημος ο τρόπος που έφυγε από την ομάδα και να μην δει αυτό που "έχτισε" να φτάνει μέχρι το Final Four. Δεν ξέρω αν το γνωρίζει ο κόσμος, αλλά ο Στέργιος Κουφός μου έδωσε την ευκαιρία να παίξω μετά από ένα χρόνο απραξίας με τους Harlem Globetrotters. Όταν μου έκανε πρόταση να αγωνιστώ στο Ρέθυμνο, ήταν αυτός που με έβαλε στη διαδικασία να σουτάρω περισσότερο από την περιφέρεια. Γι αυτό τον αγαπώ και θέλω να τον ευχαριστήσω επίσης, όπως και το Ρέθυμνο για την αγκαλιά που μου έδωσε. Αυτό που κρατάω είναι οι σχέσεις που δημιούργησα εκεί, με τον Κωστή Ζομπανάκη, τα μέλη της ομάδας και τους φιλάθλους. Μου λείπουν τα χρόνια που έπαιζα στο Ρέθυμνο".

- Στην Σμύρνη, πως είναι τα πράγματα;

"Η ζωή στην Σμύρνη είναι ωραίο, δεν έχω κάποιο παράπονο. Η ομάδα φροντίζει για τα πάντα, για οτιδήποτε μπορεί να χρειαστώ χωρίς να υπάρχει καθυστέρηση. Οπότε θα έλεγα πως είναι ωραία εδώ. Ξαφνιάστηκα από το πόσο όμορφα αντιμετωπίζουν και συμπεριφέρονται στους αθλητές, οι οπαδοί και ο σύλλογος, όλοι είναι εξαιρετικοί. Πιστεύω ότι μπορώ να αλληλεπιδρώ με τους ανθρώπους και να διατηρώ καλές σχέσεις γιατί όλοι βλέπουν ότι προσπαθώ πολύ για την ομάδα, για να βοηθήσω. Δεν ξεφεύγω ποτέ, παλεύω για την ομάδα και τη φανέλα, κάτι το οποίο έμαθα να κάνω σε όλη τη διάρκεια της ζωής και της καριέρας μου".

- Συν του ότι οι οπαδοί της Καρσίγιακα είναι ιδιαίτερα φανατικοί.

"Σε κάποια παιχνίδια η ατμόσφαιρα είναι εντυπωσιακή, πάντα μου άρεσε να παίζω για οπαδούς που έχουν πάθος και θέλουν να στηρίξουν με ένταση την ομάδα τους. Θα ήθελα να προσφέρω στην ομάδα περισσότερα, κάτι το οποίο θα σου πουν όλοι οι παίκτες που έρχονται από τον πάγκο. Ο σκοπός όλων είναι η νίκη, γι αυτό θέλω να κάνω πολλά ακόμη. Συν ότι έτσι βγάζεις περισσότερα χρήματα (γελάει).

- Έχεις σκεφτεί καθόλου την επιστροφή στην Ελλάδα;

"Στο λέω ειλικρινά και σημείωσέ το αυτό: θέλω να κλείσω την καριέρα μου στην Ελλάδα. Όπως είπα νωρίτερα πιστεύω πως αυτός ο προορισμός είναι ό,τι καλύτερο για μένα, μου φαίνεται απόλυτα φυσιολογικό να γυρίσω στην Ελλάδα και να παίξω ξανά. Το ερώτημα είναι σε ποια ομάδα, ποιος θα μου δώσει αυτή τη δυνατότητα".

- Να κλείσεις την καριέρα σου στην Ελλάδα; Άρα να υποθέσουμε ότι το tweet που έκανες τον Νοέμβριο περί απόσυρσης από την δράση το καλοκαίρι, δεν υπάρχει πια στο μυαλό σου, ε;

"Αυτό το tweet έγινε σε μια περίοδο που δεν ένιωθα πολύ καλά. Είμαι τελειομανής και πέρσι, η Σάσαρι, ήταν η απόλυτη καταστροφή για μένα. Μετά από όσα έζησα στον Ολυμπιακό, πήγα εκεί και έχασα την αυτοπεποίθησή μου από την αρχή της χρονιάς και ποτέ δεν κατάφερα να την ανακτήσω. Πιστεύω πως έπεσα σε κατάθλιψη, κάποιες φορές ήμουν στο σπίτι, ήταν πολύ δύσκολα. Δεν θέλω να πω περισσότερα για το πως ήμουν, αυτό που μπορώ να σου πω όμως ήταν ότι πέρασα πραγματικά πολύ δύσκολα. Φέτος, όταν ξεκίνησε η σεζόν άρχισα να βαδίζω στον ίδιο δρόμο, οπότε είπα στον εαυτό μου πως άμα περάσω τα ίδια με πέρσι, τότε θα πρέπει να σκεφτώ αν έχω ακόμη την ικανότητα να παίζω σε υψηλό επίπεδο. Μετά από μερικές εβδομάδες, έκατσα και σκέφτηκα, μίλησα με τον εαυτό μου και είπα πως δεν γίνεται να έχω ξεχάσει ξαφνικά το άθλημα. Έπρεπε να μπω στο παρκέ και να συνεχίσω την σκληρή δουλειά, με σκοπό να αρπάξω όποια ευκαιρία μου παρουσιαστεί".

- Τέλος στις κακές σκέψεις δηλαδή.

"Τώρα πια, ναι. Πιστεύω ότι έχω πολλά χρόνια ακόμη μπροστά μου μέχρι να αποσυρθώ. Δεν περνάει αυτό το σενάριο πια από το μυαλό μου".

- Αλήθεια, μιας και το έφερε η συζήτηση, έχεις σκεφτεί τι θα κάνεις μετά το τέλος της καριέρας σου;

"Όταν τελειώσει η καριέρα μου, θα ήθελα να γίνω προπονητής. Έχω ήδη αρχίσει να διαβάζω, να εμπλουτίζω τις γνώσεις μου και να μιλάω με διάφορους προπονητές με τους οποίους συνεργάστηκα ή αντιμετώπισα στην καριέρα μου. Πιστεύω πως μπορώ να γίνω προπονητής κι αυτός είναι ο επόμενος στόχος μου".

- Έχεις καθόλου επαφή με τον Ολυμπιακό; Παρακολουθείς τα παιχνίδια του;

"Εννοείται πως βλέπω τους αγώνες του Ολυμπιακού. Περιμένω πως και πως τους αγώνες των playoffs με την Αναντολού Εφές".

- Τι βλέπεις στις δύο ελληνοτουρκικές μονομαχίες στην EuroLeague;

"Πιστεύω πως κι οι δύο σειρές θα κριθούν από το πλεονέκτημα έδρας, οπότε το γεγονός πως οι δύο ελληνικές ομάδες έχουν αυτό το δεδομένο υπέρ τους, θα παίξει σημαντικό ρόλο. Είναι δύσκολο για οποιαδήποτε ομάδα να ταξιδέψει στο ΟΑΚΑ ή το ΣΕΦ και να κερδίσει. Θα γίνουν σκληροί αγώνες τόσο στην Αθήνα όσο και στην Κωνσταντινούπολη. Ποντάρω πως κι οι δύο σειρές θα κριθούν στα πέντε παιχνίδια.

Σε ό,τι αφορά το ζευγάρι του Ολυμπιακού, πιστεύω πρέπει να ασκήσει πίεση στον Τομά Ερτέλ, ο οποίος είναι καταλυτικός για την επιθετική λειτουργία της Αναντολού Εφές. Από την άλλη, η τουρκική ομάδα πρέπει να εστιάσει φυσικά -σε ποιον άλλον;- στον Βασίλη Σπανούλη. Σε αυτό το ζευγάρι, το βάθος πάγκου θα παίξει μείζονα ρόλο. Όποια ομάδα πάρει περισσότερες λύσεις από τους "παγκίτες" της και βρει έξτρα λύσεις, θα έχει τον πρώτο λόγο για να προκριθεί στο Final Four.

Από εκεί και πέρα, κατά τη γνώμη μου ο Μάικ Τζέιμς και ο Κρις Σίνγκλετον είναι τα "κλειδιά" της σειράς του Παναθηναϊκού με τη Φενέρμπαχτσε. Η Φενέρμπαχτσε πρέπει να περιορίσει την δράση τους, τη δημιουργία και την επιθετικότητά του. Γι αυτό ο Μπόμπι Ντίξον και ο Κώστας Σλούκας θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για ένα πολύ ισχυρό match up, όπως φυσικά κι ο Έκπε Ούντο. Η ομάδα που θα υπερισχύσει σε αυτές τις δύο θέσεις ("1" και "5"), θα πάρει το εισιτήριο για το Final Four".

- Επειδή γίνεται πολύς θόρυβος τελευταία στην Ελλάδα για τον Ζακ Όγκαστ, εν όψει της απόκτησης ελληνικού διαβατηρίου από εκείνον, τι βλέπεις για τον ψηλό της Ουσάκ Σπορτίφ;

"Ο Ζακ Όγκαστ είναι ένας σπουδαίος παίκτης, πολύ αθλητικός και δυνατός στο παιχνίδι του. Πρέπει απλά να μάθει περισσότερα για το ευρωπαϊκό στυλ παιχνιδιού, για να φτάσει σε ακόμη υψηλότερο επίπεδο. Έχει όμως σίγουρα το ταλέντο για να τα καταφέρει. Θα είναι πολύ σημαντική προσθήκη για τις ελληνικές ομάδες. Να σου πω όμως και κάτι άλλο; Αυτός θα πάρει το διαβατήριο, εγώ πότε θα πάρω το ελληνικό διαβατήριο; Που πρέπει να αποταθώ για να αποκτήσω κι εγώ το ελληνικό διαβατήριο (γελάει)".