Το 2013 ήταν μια πολύ κακή χρονιά για τη Real Madrid, αλλά ο πρώτος μήνας του 2014 της πάει πολύ καλά. Έπιασε τις Barcelona και Atletico Madrid, βρίσκεται πολύ κοντά στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ισπανίας, δεν έχει δεχτεί γκολ και πάνω από όλα έχει βρει τι θέλει να κάνει.

Δύο φορές είχα αναφερθεί στα αγωνιστικά των Μαδριλένων στο πρώτο μισό της σεζόν (πέρα από τις όποιες παρατηρήσεις στις ματιές στο Champions League). Η μία αφορμή ήταν το ματς με την Atletico και η άλλη αυτό με την Barcelona. Η ουσία αμφότερων των κειμένων είναι πως η Real δεν ήταν ομάδα. «Η Real πρώτα από όλα πρέπει να ξεκαθαρίσει τι ακριβώς θέλει να κάνει και στη συνέχεια να προσπαθήσει να το εφαρμόσει χρησιμοποιώντας τους κατάλληλους παίκτες», έγραφα τον Οκτώβριο

Προβληματική και στις νίκες

Από τότε μέχρι σήμερα οι Merengues σε 19 ματς έχουν 16 νίκες και 3 ισοαπαλίες (1 σε κάθε διοργάνωση). Τον Νοέμβριο έχοντας και ευνοϊκό πρόγραμμα (Sociedad, Almeria, Galatasaray και Valladolid) πήραν 4 σερί νίκες με συνολικό σκορ 18-2. Ακόμα και τότε όμως στην εικόνα της ομάδας υπήρχαν αρκετά πράγματα που προβλημάτιζαν και ο Ancelotti ακόμα έψαχνε την καλή του 11άδα.

Πριν από εκείνη την 4άδα αγώνων είχαν προηγηθεί το ματς-φαρσοκωμωδία με τη Sevilla, το πέρασμα από το Vallecas, όπου η Real έκανε ίσως τη χειρότερή της φετινή εμφάνιση και δεν κατάλαβε πώς πήρε το διπλό, και τα λίγα λεπτά καλού ποδοσφαίρου στο 2-2 με τη Juventus. Τον Δεκέμβριο απέναντι σε Olimpic Xativa (2 αναμετρήσεις), Copenhagen, Osasuna και Valencia έκανε 2 ισοπαλίες, 3 νίκες και 5 μέτριες έως κακές εμφανίσεις.

Όπως καταλαβαίνετε, σε κανένα σημείο δε βρήκε αγωνιστική σταθερότητα και δεν έπεισε πως είναι σίγουρη για την κατεύθυνση που ακολουθεί. Παρέμενε προβληματική ακόμα και όταν έπαιρνε τις νίκες, ακόμα και όταν περιόρισε τις αλλαγές στην 11άδα. Σταδιακά όμως άλλαζαν μερικά δεδομένα. Ας τα πιάσουμε από την αρχή για να καταλήξουμε στο γιατί αυτή τη στιγμή βγάζει μεγαλύτερη σιγουριά από ποτέ.

Alonso και 4-3-3

Η επιστροφή του Xabi Alonso από την πρώτη στιγμή λειτούργησε ευεργετικά. Από το πρώτο λεπτό που πάτησε το πόδι του στον αγωνιστικό χώρο στην αναμέτρηση με τη Sevilla. Φανερά χωρίς ρυθμό μετά τη δίμηνη απουσία του. Ακόμα κι έτσι όμως συμμάζεψε την κατάσταση. Αγωνίστηκε λιγότερο από μισή ώρα, αλλά έδωσε ηρεμία, βελτίωσε την οργάνωση. Απέναντι στη Rayo Vallecano έπαιξε βασικός. Σε εκείνο το ματς είδαμε για πρώτη φορά το Alonso-Di Maria-Modric. Η Real όμως λειτούργησε τόσο άσχημα που η συγκεκριμένη 3άδα δεν ξαναεμφανίστηκε σε 4-3-3 τις επόμενες 70 μέρες.

Στις 16 Νοεμβρίου τραυματίστηκε ο Khedira και ο Ancelotti άφησε το 4-3-3 που εφάρμοζε μετά το ματς με την Atletico. Πάνω που ο Ιταλός κατέληγε σε κάποιες σταθερές, άλλαξε για άλλη μια φορά πορεία. Επιστροφή στο 4-2-3-1/4-4-2 χωρίς παίκτη στα αριστερά και με τους Isco, Cristiano (και Benzema) να τρακάρουν. Το θετικό βέβαια ήταν πως οι αλλαγές προσώπων περιορίστηκαν. Η αμυντική και η μεσαία γραμμή άρχισαν να βρίσκουν κοινούς κώδικες. Συνολικά όμως τα κενά εξακολουθούσαν να είναι αρκετά.

Μετά από 2-3 μέτριες εμφανίσεις του Isco και τα προβλήματα που δημιούργησε η Celta στο πρώτο ματς του 2014, με τον Bale και τον Cristiano να έχουν ξεπεράσει τα προβλήματα τραυματισμών και τον Di Maria να αποδεικνύει συνέχεια πως βοηθάει την ομάδα να λειτουργεί καλύτερα, ο Ancelotti ξεκίνησε με την Osasuna τον Jesé και μετά πήρε την απόφαση να επιστρέψει στο 4-3-3 με Alonso-Di Maria-Modric. Η Real ανακάλυψε επιτέλους μια 11άδα που της δίνει σταθερότητα και μια σχετική ασφάλεια.

Modric και Di Maria

Πλέον έχει υπομονή, κατεύθυνση, ξεκάθαρους ρόλους (με ερωτηματικά στην επίθεση όπως θα δούμε στη συνέχεια) και τουλάχιστον την ελάχιστη συνοχή που απαιτείται. Αυτά σε κάνουν ομάδα, αποτελούν την αρχή για να βρεις τα υπόλοιπα και να λύσεις προβλήματα. Στα τελευταία 5 ματς (με εξαίρεση ίσως το εκτός έδρας με την Osasuna, όπου ο Illarramendi έπαιξε στη θέση του Modric) η Real ξέρει τι ζητάει. Ως συνήθως το σημείο-κλειδί είναι το κέντρο.

Εκεί όπου ο Alonso ανεβάζοντας σε κάθε αγώνα ρυθμό, κατευθύνει, οργανώνει και δένει τα χαφ με την αμυντική γραμμή. Η απόσταση μεταξύ των στόπερ και των μέσων είναι πλέον αυτή που πρέπει, ενώ και οι Ramos, Pepe διανύουν περίοδο σοβαρότητας. Ο Modric συνεχίζει να πραγματοποιεί μεγάλες εμφανίσεις. Ο κορυφαίος της Real φέτος κάνει τα πάντα. Έχει καλές τοποθετήσεις, παίζει έξυπνα, πασάρει σωστά, οργανώνει, κουβαλάει την μπάλα, δημιουργεί, μοιράζει ασίστ, βρίσκεται παντού, κλείνει τρύπες, κάνει τάκλιν, κλέβει μπάλες.

«Είναι πολύ σημαντικός για εμάς. Τα πάει εξαιρετικά όχι μόνο επιθετικά, αλλά κι αμυντικά. Παίζει με ένταση κι αυτοπεποίθηση» λέει ο Ancelotti για τον Κροάτη. Δε θα πρέπει να ξεχνάμε πως φέτος έκανε προετοιμασία με την ομάδα, ενώ όπως δηλώνει ο ίδιος είναι σημαντικό ότι έχει την εμπιστοσύνη του προπονητή, ο οποίος «είναι εξαιρετικός. Με στηρίζει απόλυτα. Για αυτό παίζω καλύτερα. Επίσης και ο Zidane με βοηθάει πολύ. Μας μαθαίνει πολλά. Μένουμε μετά την προπόνηση και δουλεύουμε τα σουτ μας». Ίσως λοιπόν στη συνέχεια σκοράρει περισσότερο. Το μόνο που δεν κάνει ως τώρα.

Πιο συχνά σκοράρει ο Di Maria. Ο ρόλους του οποίου είναι παρόμοιος με αυτόν που έχει στην εθνική Αργεντινής. Ουσιαστικά λειτουργεί ως τρίτος μέσος όταν η Real δεν έχει την μπάλα και ως τέταρτος επιθετικός όταν η ομάδα του έχει κατοχή. Καλύπτει τα κενά που αφήνει ο Cristiano Ronaldo στα αριστερά και παράλληλα επιτρέπει στον Πορτογάλο να κινείται κεντρικά και μέσα στην περιοχή. «Η δουλειά του είναι πολύ σημαντική. Αμύνεται πολύ σωστά και διαθέτει επιθετική ποιότητα», λέει ο Ancelotti για τον Αργεντινό. Εγώ προσθέτω πως παίζει πιο πειθαρχημένα κι έξυπνα από τον Khedira και δημιουργικά είναι καλύτερος.

Καλύτερος έλεγχος χωρίς Khedira

Αν η επιστροφή του Alonso ήταν το πρώτο βήμα, ο τραυματισμός του Γερμανού ήταν το δεύτερο. Καλά να είναι ο άνθρωπος, αλλά αν δεν έμενε εκτός, ο Ancelotti ίσως να μην έπαιρνε την απόφαση να τον αφήσει στον πάγκο. Ο Khedira είναι παίκτης με ενέργεια και στηρίζεται στη δύναμη. Κινείται πάνω-κάτω, κάνει έξυπνες κινήσεις στην περιοχή και στους κενούς χώρους, δίνει στηρίγματα στον παίκτη που έχει την μπάλα, αλλά η αμυντική του συνεισφορά είναι μικρότερη από του Illarramendi, ενώ οι οργανωτικές και δημιουργικές του ικανότητες χειρότερες από του Modric και του Di Maria. Πάνω από όλα όμως έχει την τάση να αφήνει τη θέση του και συχνά παίζει λίγο χαζά. Αυτά ειδικά στη Real είναι πράγματα που δε χωράνε.

Ο έλεγχος, η ψυχραιμία, το σωστό διάβασμα του παιχνιδιού, οι σίγουρες πάσες είναι στοιχεία απαραίτητα και η ομάδα του Ancelotti προσπαθεί να τα αναπτύξει φέτος. Από την αρχή της σεζόν έχει ανεβασμένα ποσοστά κατοχής και επιτυχημένων πασών. Χωρίς τον Γερμανό τα πράγματα είναι ακόμα καλύτερα. Πλέον και στις 2 κατηγορίες είναι στο +5% σε σχέση με πέρυσι. Η ανάπτυξη είναι πιο ομαλή, η επικοινωνία στο κέντρο πιο αρμονική, τα κενά λιγότερα, οι αποστάσεις καλύτερες, o Modric και με τη στήριξη των Di Maria, Alonso πιο απελευθερωμένος. Το είπε και ο προπονητής του: «πλέον δείχνει πιο ισχυρή προσωπικότητα και είναι ικανός να αλλάξει το τέμπο του παιχνιδιού».

Στον κόσμο της η επίθεση

Είπαμε πως πλέον η Real αποκτάει σταθερές και μια σχετική συνοχή και σταθερότητα. Αυτά ισχύουν σε μικρότερο βαθμό για την 3άδα της επίθεσης. Cristiano, Benzema, Bale παραμένουν σε αρκετά διαστήματα στον δικό τους κόσμο. Σε ένα βαθμό είναι κι επιλογή του Ancelotti αυτό. «Ζητάω από τους επιθετικούς να μένουν ψηλά, να αναγκάζουν την αντίπαλη άμυνα να μένει χαμηλά και να κάνει μακρινές πάσες», λέει ο Ιταλός.

Η Real έχει σταθερά 3 παίκτες ψηλά. Κάποιες φορές και 4 και σίγουρα όχι λιγότερους από 2. Με αυτόν τον τρόπο φοβίζει τον αντίπαλο και τον κρατάει χαμηλά. Το πρόβλημα είναι πως οι επιθετικοί της σπάνια πιέζουν σωστά. Ή σκέτο πιέζουν. Ακόμα πιο σπάνια δίνουν βοήθεια στο αμυντικό κομμάτι πίσω από το κέντρο. Το αποτέλεσμα είναι όταν η αντίπαλη ομάδα καταφέρει να φτάσει κοντά στο κέντρο να βρίσκει χώρο να κινηθεί κι αν παίξει γρήγορα, φάσεις για να σκοράρει. Σε πιο δύσκολα ματς θα την πληρώσει τη νωχελικότητα των επιθετικών της και τα προβλήματα στο αμυντικό transition θα είναι περισσότερα.

Πέρα από το αμυντικό κομμάτι όμως η επιθετική γραμμή είναι αυτή που λειτουργεί χειρότερα και όταν η Real έχει την μπάλα. Πρώτα από όλα ούτε ο Bale, ούτε ο Cristiano είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Ο Πορτογάλος βέβαια συνεχίζει να σκοράρει, αλλά έχει χάσει και πολλές ευκαιρίες στα τελευταία ματς. Δεν είναι όμως εκεί το θέμα. Το πρόβλημα είναι πως σουτάρει πολύ συχνά από θέσεις που δύσκολα πάει η μπάλα μέσα. Πιο συχνά κι από το όσο μας έχει συνηθίσει. Και με μικρότερη ευστοχία. Κάνει 8 σουτ ανά ματς! Το 58% όσων έχει επιχειρήσει φέτος έχουν πάει προς το τέρμα. Αρκετά σουτάρουν και οι Benzema, Bale. Και οι τρεις δεν πασάρουν καλά και όσο θα έπρεπε και δε συνεργάζονται πολύ.

Συχνά έχουν αρκετά μεγάλη απόσταση μεταξύ τους. Το οποίο συμβαίνει με σκοπό να ανοίξει η αντίπαλη άμυνα, αλλά το θέμα είναι πως αρκετές φορές παραμένουν στάσιμοι. Ή κινούνται λάθος. Περισσότερο τρακάρουν ή είναι αποκομμένοι και λιγότερο βγάζουν καλές συνεργασίες. Το αποτέλεσμα είναι να πετάνε πολλές επιθέσεις στα σκουπίδια, αλλά και να περιορίζουν το παιχνίδι της ομάδας τους μέσα στην αντίπαλη περιοχή. Συχνά μάλιστα κάνουν «περιπτεράκι». Απλά βρίσκονται σε ένα σημείο και περιμένουν να τους πετάξουν την μπάλα. Μία λύση είναι να ανεβαίνουν περισσότερο τα χαφ, αλλά αν συμβεί αυτό θα μεγαλώσουν τα κενά και σε συνδυασμό με το παθητικό παιχνίδι των επιθετικών το πρόβλημα για την άμυνα θα είναι τεράστιο.

Η Real πλέον είναι ένα είδος ομάδας. Για να γίνει πραγματικά καλή θα πρέπει οι επιθετικοί της να κάνουν περισσότερα πράγματα. Να συμμετέχουν περισσότερο στην ανάπτυξη, να βοηθάνε πιο πολύ αμυντικά και να πηγαίνουν πιο συχνά σε συνεργασίες και λιγότερο σε σουτ από παντού. Αν η νοοτροπία τους παραμείνει η ίδια στη συνέχεια και ο Ancelotti τους ζητάει λίγα πράγματα αμυντικά και σε ομαδικό επίπεδο, τότε ίσως θα έπρεπε να δοκιμάσει το 4-4-2 σε ρόμβο και να αφήσει έξω έναν από τους τρεις. Έτσι θα έβρισκε και θέση ο Isco. Με τον Ισπανό στην 11άδα πιθανότατα θα υπήρχε καλύτερη δημιουργία και περισσότερες συνεργασίες. Αν ο Bale δεν ανεβάσει ρυθμό, θα μπορούσε να μπει στη θέση του και να κινείται κεντρικά (και στο πλάι) με τους Di Maria-Modric-Alonso πίσω του και τον Cristiano σταθερά στην κορυφή της επίθεσης δίπλα στον Benzema.

Περισσότερα στο San Mames

Βέβαια αυτό θα σήμαινε κατά κάποιο τρόπο επιστροφή στα πειράματα για τον Ancelotti. Ο Ιταλός αυτή τη στιγμή έχει βρει την καλή του 11άδα, βάζει τον Jesé αλλαγή στο πλάι, ο Isco αποτελεί επιλογή όταν θέλει να παίξει με ψευτοεννιάρι και ο Illarramendi συνεχίζει να βελτιώνεται ερχόμενος από τον πάγκο. Την επόμενη βδομάδα λογικά επιστρέφει και ο Varane, οπότε θα υπάρχει ακόμα μια λύση στην άμυνα. Μια άμυνα που έχει λύσει σε μεγάλο βαθμό τα θέματά της στον αέρα και στα στημένα. Κάπως έτσι ισοφάρισαν την καλύτερη επίδοση στην ιστορία της ομάδας, καθώς δεν έχουν δεχτεί γκολ στα τελευταία 7 ματς.

Ο Ancelotti ξεμπερδεύτηκε, η Real εκμεταλλεύτηκε το εύκολο πρόγραμμα, έχει αποκτήσει κατεύθυνση, βρήκε την καλή της 3άδα στα χαφ, έχει υπομονή, είναι αρκετά συμπαγής κι έχει βελτιώσει τις αποστάσεις της. Ακόμα έχει δρόμο, αλλά πλέον έχει μια σχετική ισορροπία. Το είπε και ο προπονητής της μετά το ματς με τη Granada: «το κλειδί είναι η ισορροπία. Πλέον η ομάδα αμύνεται πολύ καλά και επιτίθεται πολύ καλά».

Εγώ είμαι λίγο πιο επιφυλακτικός. Οι Μαδριλένοι παρουσιάζονται αρκετά δεμένοι αμυντικά, ελέγχουν τα παιχνίδια διατηρώντας την μπάλα στην κατοχή τους για μεγάλα χρονικά διαστήματα, προσπαθούν να κρατήσουν το μηδέν και παίρνουν γκολ από τους ποιοτικούς επιθετικούς τους ακόμα κι αν δε λειτουργούν σωστά κοντά στην αντίπαλη περιοχή.

Για μένα πλέον είναι φαβορί για να κατακτήσουν το πρωτάθλημα, αφού η πορεία τους είναι ανοδική, οι λύσεις τους περισσότερες και ο αντίπαλός τους στο Champions League πιο εύκολος. Το θέμα όμως είναι πάντα το δέκατο και φυσικά αν θα συνεχίσουν να λύνουν προβλήματα, να παρουσιάζονται καλύτεροι. Την επόμενη αγωνιστική πηγαίνουν στο San Mames. Η Bilbao και με ένταση παίζει και ταχύτητα διαθέτη και είναι καλύτερη ως σύνολο. Το τεστ είναι σημαντικό. Όχι μόνο βαθμολογικά. Πάνω από όλα θα είναι ευκαιρία να δούμε αν η Real είναι πλέον πραγματικά μια ομάδα που μπορείς να εμπιστεύεσαι.

Για σχόλια, παρατηρήσεις και περισσότερη κουβέντα μπορείτε να με βρείτε και στο twitter ως @sokinside