Πλησίαζε μεσημέρι, Ιούλιος του 1992, στο κλειστό γυμναστήριο Stade Louis II, στο κοσμοπολίτικο Μονακό. Ηταν ο τελευταίος σταθμός της Dream Team, πριν αναχωρήσει για τη Βαρκελώνη. Είχαν περάσει μερικές ώρες μετά το φιλικό της Dream Team με τη Γαλλία, όπου η πρώτη νίκησε εύκολα με 111-71.

Ο προπονητής της θρυλικής αυτής ομάδας, ο αείμνηστος Chuck Daly, την ώρα που έπαιρνε το πρωϊνό, στο ξενοδοχείο Loews στο Μονακό, θεώρησε πως έπρεπε ν’ ανάψουν λιγάκι τα αίματα στην προπόνηση. Η Dream Team στους Παναμερικάνικους Αγώνες και στη συνέχεια στα φιλικά, δεν συνάντησε την παραμικρή αντίσταση.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Βαρκελώνης πλησίαζαν και ο Daly, έκρινε πως έφτασε η ώρα να βάλει στην πρίζα τους κορυφαίους παίκτες του πλανήτη. Κι ας γνώριζε πως οι περισσότεροι ήταν μ’ ελάχιστες ώρες ύπνου, αφού έπαιζαν Black Jack, στο καζίνο μέχρι τα ξημερώματα.

Αυτή τη φορά, ο Daly αποφάσισε να μην αφήσει το οικογενειακό διπλό να λήξει ισόπαλο, όπως συνήθως έπραττε, επειδή κανείς δεν άντεχε την μουρμούρα του Michael Jordan όποτε έχανε η ομάδα του.

Μέχρι τότε στα οικογενειακά διπλά, ο Daly προσπαθούσε να χωρίσει τους παίκτες ανά περιφέρεια, βάσει των ομάδων τους στο ΝΒΑ. Όμως εκείνη την ημέρα, οι Clyde Drexler και John Stockton ήταν τραυματίες. Οπότε υπήρχαν δύο παίκτες λιγότεροι από τη Δύση και μόνο δύο κανονικοί γκαρντ, οι Jordan και Μagic Johnson. Έτσι ο Daly αποφάσισε στην μπλε ομάδα του Magic να είναι επίσης οι Charles Barkley, David Robinson, Chris Mullin και Christian Laettner. Στην λευκή του Jordan έπαιζαν και οι Scottie Pippen, Karl Malone, Patrick Ewing και Larry Bird.

Μέσα στο κλειστό γυμναστήριο, που θύμιζε σάουνα από την ζέστη, υπήρχαν μόνο οι απαραίτητοι. Παίκτες, προπονητές, φυσιοθεραπευτές και φροντιστές. Οι δέκα καλύτεροι παίκτες στον κόσμο, λίγο πριν ξεκινήσει το οικογενειακό διπλό, κι αφού είχαν ολοκληρωθεί οι ασκήσεις τακτικής της ομάδας, άκουσαν τον Daly να τους παροτρύνει φωνάζοντας: "Δώστε τώρα ό,τι έχετε. Ο, τι έχετε".

Αυτό το είπε γιατί μισή ώρα νωρίτερα, κατά τη διάρκεια μιας άσκησης, είδε τους παίκτες του χαλαρούς. Ο Magic εκνευρίστηκε με τη ραθυμία των συμπαικτών του. Πήρε την μπάλα και την πέταξε στις εξέδρες, φωνάζοντας ταυτόχρονα: "Είμαστε εδώ για να προπονηθούμε, όχι για να κάνουμε πλάκα".

Η απουσία του Drexler από την προπόνηση, σήμαινε πως οι Magic και Jordan θα ήταν συνεχώς αντίπαλοι.

Το οικογενειακό ξεκίνησε και η ομάδα του Magic βρέθηκε να προηγείται με 11-2 και ο Jordan είναι έξω φρενών. Δεν μιλά ακόμα, αλλά μπορεί εύκολα να καταλάβει κανείς από το βλέμμα του, πως μέσα του βράζει. Αρχίζει να το παίρνει προσωπικά και ψάχνει ευκαιρίες για να σκοράρει. Εκμεταλλεύεται ένα σκριν του Ewing και ξαφνικά βρίσκεται πίσω από τη γραμμή του τριπόντου με τον David Robinson να τον μαρκάρει. Δεν χάνει την ευκαιρία. Σηκώνεται, σουτάρει και η μπάλα βρίσκει στόχο με τη βοήθεια του ταμπλό. 13-7 για την ομάδα του Magic, ο οποίος εκτελεί χρέη πλέι μέικερ. Τον φυλάει ο Jordan. Φοβάται πως o Magic θα πάει για τη διείσδυση. Όμως ο Magic σταματά και σουτάρει τρίποντο. “Πίσω στα μούτρα σου”, φωνάζει πριν καν η μπάλα βρει στόχο.. Ευστοχεί. Η μπλε ομάδα προηγείται με 16-7.

Ο Jordan ζεσταίνεται σιγά σιγά. Θέλει συνέχεια την μπάλα, είτε για να δημιουργήσει για συμπαίκτη του ή –κατά προτίμηση- για να σκοράρει ο ίδιος. Ξεκινά ένα σύστημα από την κορυφή. Πασάρει την μπάλα στον Bird και ο ίδιος κατευθύνεται προς την τελική γραμμή και στη συνέχεια φτάνει στην αριστερή γωνία. H μπάλα βρίσκεται στα χέρια του Ewing, που τη δίνει στον Jordan. Είναι μόνος του, αφού ο Magic δεν τον πρόλαβε. Ευστοχεί. Η λευκή ομάδα ροκανίζει τη διαφορά. Το παιχνίδι αρχίζει ν’ ανάβει.

O Magic φεύγει στον αιφνιδιασμό και πασάρει στον προπορευόμενο Robinson, που πάει μέχρι το καλάθι, για να κοπεί με φάουλ από τον Ewing. "Ολη μέρα. Ολη μέρα. Τα…. Τζορντανάκια είναι πίσω στο σκορ", λέει γελώντας ο Magic. Ο Jordan στο μεταξύ, έχει γίνει … Τούρκος.

Ένα λεπτό αργότερα ο Barkley, παίζει με πλάτη τον Malone, που του κάνει φάουλ. Ο "ταχυδρόμος" δεν συμφωνεί με το σφύριγμα: "Τις ίδιες μ….ες σφύριζες και χθες το βράδυ (σ.σ στο φιλικό με τη Γαλλία)", λέει προς τον διαιτητή. Την ίδια στιγμή ο Daly υποδεικνύει, πως η Λευκή ομάδα συμπλήρωσε το όριο των φάουλ και πλέον θα εκτελούνται βολές.

Ο Magic εκστασιασμένος, με την Μπλε ομάδα μπροστά με 20-13, συνεχίζει να πετά σπόντες προς τον Jordan: "Ναιιι!!! Το λατρεύω! Το λατρεύω! Δεν είμαστε πια στο Chicago Stadium (σ.σ έδρα των Bulls)”.

Η απάντηση του Air, έρχεται με άλλο ένα καλάθι. Μετά ακολουθεί κι άλλο. Ξαφνικά το ματς έχει πάει στον πόντο (20-19). Ο Jordan κλέβει την μπάλα και φεύγει στον αιφνιδιασμό, ευρισκόμενος ανάμεσα σε Ewing και Pippen. Η μπάλα καταλήγει στον τελευταίο, που καρφώνει εντυπωσιακά, με το αριστερό χέρι. Η Λευκή ομάδα παίρνει το προβάδισμα με 21-20. Η Μπλε δείχνει να κουράζεται.

Ο Jordan χαμογελάει και λέει: "Είναι κουρασμένος ο Charles (Barkley). Κι όταν κάποιος είναι κουρασμένος αστοχεί στις βολές". Οπως καταλαβαίνετε ο Barkley είναι στη γραμμή για να εκτελέσει δύο βολές. Ευστοχεί στην πρώτη, όμως η δεύτερη πάει στο σίδερο. Στην επόμενη επίθεση ο Bird αστοχεί, αλλά πεισμώνει. Την ώρα που ο Magic ντριμπλάρει την μπάλα, βγαίνει από το πουθενά, την κλέβει και τρέχει. Προσποιείται πως θα πασάρει πίσω από την πλάτη στον Jordan. O Barkley “τρώει” την προσποίηση, ο Bird σκοράρει μ’ ένα εύκολο λέι απ και ο Jordan χειροκροτά λέγοντας στον συμπαίκτη του: "Μπράβο Larry! Τον πήγες μέχρι μέσα. Ηξερα πως είχες λίγη ζωή μέσα σου ακόμα".

Με την Λευκή ομάδα να διατηρεί σταθερά το προβάδισμα, το μόνο πλέον που άκουγε κανείς ήταν τη φωνή του Jordan. Ευστοχεί σε άλλο ένα τρίποντο για να κάνει το σκορ 31-26 και λέει στον Mullin, που τον μάρκαρε: “Aργησες”.

Ο Magic γκρινιάζει στους διαιτητές και είναι φανερό πως ο Jordan έχει μπει μέσα στο μυαλό του. "Βλέπω ότι αυτό που έκαναν (οι διαιτητές) ήταν να φέρουν εδώ το γήπεδο των Bulls. Αυτό έκαναν. Αυτό έκαναν", φώναζε ο Magic κοιτώντας προς το μέρος του Jordan, που απάντησε: "Ε, βρισκόμαστε στη δεκαετία του ’90 πια".

Στο μεταξύ ο Robinson με δύο βολές μείωσε για τους Μπλε σε 38-36. Απομένουν ελάχιστα δευτερόλεπτα και η μπάλα είναι για την Λευκή ομάδα του Jordan. Ο Air απλά ντριμπλάρει την μπάλα, εκνευρίζοντας τον Magic. Eν τέλει αποφασίζει να πάει αριστερά και να κάνει τη διείσδυση. Του κάνει φάουλ ο Laettner. Ο Jordan ευστοχεί και στις δύο, παρά το ότι ο Magic συνεχώς κάτι του μουρμουράει. Το ματς τελειώνει με την ομάδα του Jordan να επικρατεί εκείνης του Magic με 40-36.

Έτσι για την ιστορία, τους πόντους για την Λευκή ομάδα σημείωσαν οι: Bird 2, Malone 9, Ewing 4, Pippen 8, Jordan 17 (2/3 τρ., 8 ασ.) και για την Μπλε ομάδα οι Laettner 10, Barkley 11, Robinson 7, Mullin 3, Johnson 5.

O άσος των Lakers, που λίγους μήνες νωρίτερα, το Νοέμβριο του 1991, αποχώρησε από την ενεργό δράση επειδή βρέθηκε θετικός στον ιό HIV, είναι εκνευρισμένος. Ακούει δίπλα του τον Jordan να τραγουδά περιπαικτικά το "Be Like Mike", το τραγούδι που παίζει στις διαφημίσεις της Gatorade. O Barkley περνά από μπροστά του και ο Jordan του λέει: "Σου άρεσε όπως σας κλωτσήσαμε τους κω…ς σήμερα;". Ο Barkley κούνησε το κεφάλι και του είπε: "Α μην το ξεκινάς πάλι".

Ο νυν προπονητής της Εθνικής ομάδας των ΗΠΑ , Mike Krzyzewski, που τότε εκτελούσε χρέη βοηθού στην Dream Team, απεχθάνεται το trash talking. 'Ομως παραδέχεται πως σ’ εκείνο το οικογενειακό διπλό τα πράγματα ήταν διαφορετικά: “Κάθε μία στο τόσο θα κάνω κάτι και μου έρχεται στο μυαλό κάποια ατάκα από εκείνη την προπόνηση. “Μόλις μετακόμισαν το Σικάγο στο Μόντε Κάρλο”, που έλεγε ο Magic. Με κάνει να χαμογελάω. Πολλοί παίκτες λατρεύουν το trash talking, επειδή είναι ανοιχτές οι κάμερες της τηλεόρασης. Αλλά εκείνη την μέρα οι πόρτες ήταν κλειστές. Ηταν απλά εσύ κι εγώ. Αυτό έχω εγώ, τι έχεις εσύ; Μου έμαθε πολλά για τις προκλήσεις σε προσωπικό επίπεδο".

Μετά από πολλά χρόνια ο Michael Jordan παραδέχθηκε πως αυτό ήταν ίσως το καλύτερο παιχνίδι που έπαιξε ποτέ: “Όλοι με ρωτάνε για εκείνο το παιχνίδι. Για πολλούς λόγους, ήταν το καλύτερο παιχνίδι που έπαιξα ποτέ. Διασκέδασα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, παίζοντας μπάσκετ με όλους αυτούς. Γιατί το γήπεδο ήταν κλειδωμένο και το μόνο που υπήρχε ήταν το μπάσκετ. Τότε μπορούσες να διαπιστώσεις πολλά για το DNA των παικτών. Πόσο πολύ κάποιοι ήθελαν να νικούν. Παρά το ότι είχαμε να κάνουμε μ’ έναν αγώνα πέντε εναντίον πέντε, έβλεπες στο Μόντε Κάρλο, ότι το σκηνικό έκλινε προς την αναμέτρηση του Michael και του Magic. Ο Magic ήταν εκνευρισμένος για δύο ολόκληρες μέρες”.

Ο ίδιος ο Magic εξηγεί πως τα νεύρα του κράτησαν μόνο για λίγες ώρες: "Ακούστε να σας πω κάτι. Θα ήταν χειρότερα για όλους μας αν έχανε ο Michael. Εγώ μπορούσα να ξεχάσω κάτι, μετά από λίγο. Ο Michael; Δεν θα το ξεχνούσε ποτέ. Δεν άφηνε τίποτε έτσι να περάσει".

Κατά κάποιο τρόπο, μέσω αυτού του οικογενειακού διπλού, επιβεβαιώθηκε η αλλαγή φρουράς στο ΝΒΑ, όπως εξήγησε ο Magic: "Συζητούσα με τον Larry (Bird) και μπαίνει μέσα ο Michael και λέει: “Υπάρχει ένας νέος σερίφης στην πόλη”. Χτυπήσαμε ο ένας τον άλλο λέγοντας, “λοιπόν, δεν λέει ψέματα”".

Το στέμμα του βασιλιά του ΝΒΑ πέρασε ήδη από τα χέρια των Bird και Magic σε αυτά του Jordan και η παρουσία τους στην Dream Team σήμανε την πρώτη και τελευταία φορά, που οι “Τρεις Σωματοφύλακες” του ΝΒΑ βρέθηκαν στην ίδια ομάδα. Τα χρόνια πέρασαν, πάνε ήδη 20, αλλά όλοι μας έχουμε να λέμε μέχρι σήμερα για την μία και μοναδική Dream Team.

Δεκτές όλες οι απόψεις και οι ιδέες σας στο Twitter @ndpapaioannou