Το πρώτο ντέρμπι της σεζόν βρήκε νικητή τον Ολυμπιακό που ήταν καλύτερος από τον Παναθηναϊκό, αντέδρασε από τη βαριά ήττα από την Εφές και πήρε το προβάδισμα στην υπόθεση πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ του πρωταθλήματος.

Βρέθηκα στο ΟΑΚΑ, περίπου δυόμιση ώρες πριν το τζάμπολ του αγώνα, έτοιμη να διαπιστώσω ιδίοις όμασι τις διαφορές που όλοι είχαμε εντοπίσει σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.

Δείτε και το video live chat με Γιάννη Φιλέρη, Μάνο Μίχαλο και Στέφανο Τριαντάφυλλο μετά το πρώτο ντέρμπι

Από τα πρώτα κιόλας λεπτά, κατάλαβα πως πολλά πράγματα ήταν διαφορετικά. Είδα τους παίκτες του Ολυμπιακού να μπαίνουν στο παρκέ με αυτοπεποίθηση, παρά τις έντονες αποδοκιμασίες που δέχτηκαν. Να πατούν γερά στα πόδια τους και να πετυχαίνουν μερικά πολύ μεγάλα σουτ.

Επίσης είδα τον κόσμο του Παναθηναϊκού να δημιουργεί καυτή ατμόσφαιρα και να "σπρώχνει" με τις φωνές του την ομάδα του για να γυρίσει το παιχνίδι, να είναι όρθιος και να ζει το κάθε δευτερόλεπτο από το ξεκίνημα του αγώνα.

Είδα πολλούς παίκτες του Παναθηναϊκού να ντεμπουτάρουν σε μεγάλο ντέρμπι και κάποιους από αυτούς να είναι διστακτικοί. Το Θανάση Γιαννακόπουλο να είναι πιο ήρεμος πλέον στα επίσημα κι το Διαμαντίδη να μοιάζει κάποιες φορές απελπιστικά μόνος...

Τον Παπανικολάου να μοιάζει με μπαρουτοκαπνισμένο 30άρη που έχει φάει τα ντέρμπι με το κουτάλι, τον Περπέρογλου να φοράει "κόκκινα", το Σχορτσανίτη "πράσινα" και πολλά ακόμα που είμαι σίγουρη ότι τα διαπιστώσατε κι εσείς είτε βρεθήκατε στο γήπεδο, είτε παρακολουθήσατε το παιχνίδι από την τηλεόραση...

Τι μας άρεσε...

Αυτό που συνειδητοποίησα μετά το τέλος του αγώνα, ήταν ότι μου άρεσαν πολύ κάποια πράγματα και κάποια άλλα καθόλου. Γι' αυτό, λοιπόν, πάμε να δούμε τι μας άρεσε και τι όχι από το πρώτο ντέρμπι της σεζόν...

- ότι το γήπεδο γέμισε στο πρώτο ντέρμπι της σεζόν και ότι τουλάχιστον σε σχέση με προηγούμενες χρονιές, όλα κύλησαν ομαλά πλην μικροαντικειμένων που και πάλι έπεσαν στο παρκέ. Καλά, το θέμα του ατομικού ελέγχου πριν μπει κάποιος στο γήπεδο χωράει μεγάλης συζήτησης.

- ότι ούτε ο Γιώργος Μπαρτζώκας, ούτε ο Αργύρης Πεδουλάκης ασχολήθηκαν με τη διαιτησία στην πρώτη τους εμφάνιση σε ντέρμπι αιωνίων. Ακόμα και το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός δε σούταρε καμία βολή στο β΄ημίχρονο, σχολιάστηκε από τον προπονητή του ως κάτι παράδοξο και δε δόθηκε μεγαλύτερη συνέχεια.

- το εντυπωσιακό κάρφωμα του Λάσμε. Ήταν σίγουρα το highlight της βραδιάς. Η μπάλα έφτασε πολύ ψηλά κι όμως την έφτασε και την κάρφωσε δυνατά. Τόσο που από τα δημοσιογραφικά φοβηθήκαμε μήπως είχαμε θέμα με το ταμπλό. Τέλος καλό, όλα καλά όμως...

- ότι οι καλές εμφανίσεις του Κώστα Τσαρτσαρή συνεχίζονται υπό τις οδηγίες του Αργύρη Πεδουλάκη. Ο Έλληνας πάουερ φόργουορντ δείχνει να έχει "αναγεννηθεί" φέτος με τον προπονητή που τον είχε αναδείξει.

- η αντίδραση του Ολυμπιακού μετά το -26 από την Εφές στο Αμπντί Ιπεκτσί. Ήταν "χαστούκι" για τον πρωταθλητή Ευρώπης κι Ελλάδας, αλλά το γεγονός ότι μπήκε αποφασισμένος για το "διπλό" στο ΟΑΚΑ του δίνει μπόνους. Δεν έμεινε σε εκείνο το αποτέλεσμα κι έδειξε χαρακτήρα, όπως κάνουν οι μεγάλες ομάδες.

- που ο Χάρης Γιαννόπουλος έστω κι αν έμεινε άποντος, πήρε προσπάθειες. Ήταν το πρώτο του ντέρμπι και προφανώς μία μεγάλη εμπειρία για τη συνέχεια της καριέρας του.

- ομοίως μας άρεσε πολύ που οι Παπανικολάου και Μάντζαρης δείχνουν κρύο αίμα στα ντέρμπι. Μεγάλα σουτ από πολλά υποσχόμενους Έλληνες παίκτες.

...και τι δεν μας άρεσε

- τα υβριστικά συνθήματα κατά του Στράτου Περπέρογλου. Παιδιά, πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι οι παίκτες είναι επαγγελματίες και παίρνουν αποφάσεις για το μέλλον τους που θεωρούν πιο σωστές και πιο συμφέρουσες. Δηλαδή αν ζητήσει κάποιον από εσάς μία ανταγωνιστική εταιρεία, δεν θα πάει; Μάλλον θα το κάνετε, είτε ζητάτε μία εργασιακή αλλαγή, είτε σας προσφέρουν περισσότερα χρήματα.

- ότι το ντέρμπι ήταν τόσο νωρίς που πάλι καλά να λέμε για το τελικό 60-64... Θυμάστε πιο παλιά κάτι σκορ τύπου 40-41 ή δεν ξέρω κι εγώ τι. Αν το παιχνίδι γινόταν σε έναν μήνα σίγουρα θα ήταν πιο ποιοτικό.

- το ότι ο Λάσμε έχασε πάρα πολλές βολές... Αν τον παρατηρούσε κανείς, ήταν σαν να... ψαχνόταν για το πως θα ευστοχήσει. Μία με μεγάλο γκελ στην μπάλα, μία με μικρότερο, μία με δύναμη, μία χωρίς. Άντε κι ο Θεός βοηθός. Ο κόσμος αγχωνόταν κάθε φορά που πήγαινε στη γραμμή.

- το ότι οι "ερυθρόλευκοι" μετά το τέλος του αγώνα έφυγαν τρέχοντας για τα αποδυτήρια για να αποφύγουν τη βροχή των αντικειμένων. Τα ίδια γίνονται και στο ΣΕΦ, αλλά δε νομίζετε ότι κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσουν όλα αυτά; Ουτοπικό, ε; Τέλος πάντων...

- ότι μετά από πολλά χρόνια δεν ακούσαμε το γνωστό σύνθημα με το όνομα του Ομπράντοβιτς. Ο κορυφαίος κατά πολλούς Ευρωπαίους κόουτς δε μένει πια εδώ.

- οι ατάκες του Ίβκοβιτς στη Συνέντευξη Τύπου, με τα σπαστά ελληνικά του, μας έλειψαν. Οι Μπαρτζώκας και Πεδουλάκης ήταν κάπως μαγκωμένοι και προσεκτικοί στα λεγόμενά τους, αλλά οι δημοσιογράφοι πάντα θέλουμε έναν δυνατό τίτλο...

- οι γκρίνιες από Παναθηναϊκούς αλλά και Ολυμπιακούς για την εικόνα που παρουσίασαν οι ομάδες τους στο πρώτο μεγάλο "αιώνιο" ντέρμπι. Νωρίς είναι ακόμα, δώστε χρόνο και στο τέλος θα κάνετε ταμείο.