Αν το καλοσκεφτείς, η ζωή σου όλη είναι ένα χαρτί. Όταν γεννιέσαι, αποκτάς πιστοποητικό γέννησης. Όταν γίνεσαι 12 έχεις δικαίωμα έκδοσης δελτίου ταυτότητας, το οποίο χρησιμοποιείς κάθε φορά που χρειάζεται να ταυτοποιήσεις τα στοιχεία σου. Για απλά πράγματα, έως τα πλέον σύνθετα. Τι σου λέω τώρα; Μάλλον τα προφανή. Για εσένα. Γιατί για κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες παιδιών κάθε άλλο παρά ευνόητο ήταν να εκλειφθούν ως πολίτες της χώρας που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του ρατσισμού, συναντήσαμε τρεις ανθρώπους, οι οποίοι στα 18 διαπίστωσαν πως ό,τι ήξεραν ως ζωή έως τότε δεν υπήρχε. Οι Έτι Ερεμπενάζιε, Θεοφάνης Σαμανόρ και Νίκος Οντουμπιτάν εξηγούν πώς είναι να μεγαλώνεις στην Ελλάδα, ως μετανάστης δεύτερης γενιάς, τον αγώνα τους για να καταφέρουν να αποκτήσουν αυτό που δικαιούνταν (την ελληνική ιθαγένεια) και να καταφέρουν να διεκδικήσουν τα όνειρα τους. Την ίδια τους τη ζωή.

Επισημαίνουν το ρόλο που έπαιξε ο αθλητισμός, ως προς το να μη "χαθούν", μιλούν για τους φίλους που δεν ήταν το ίδιο τυχεροί και όταν οι ελπίδες τους εξαφανίστηκαν, εξαιτίας ενός χαρτιού, έπαθαν κατάθλιψη και αυτοκτόνησαν και διευκρινίζουν πώς η περίπτωση των Γιάννη και Θανάση Αντετοκούνμπο είχε δυο όψεις.

Δημοσιογραφική επιμέλεια: Νίκη Μπάκουλη

Filmed by: Αλέξανδρος Ιωαννίδης, Αναστάσης Παπαγγελής