Στον τρίτο όροφο του κτιρίου που βρίσκεται στην Οδό Πατρέων 13-15 στην Πάτρα γράφεται ήδη ιστορία. Εκεί στεγάζονται τα γραφεία της Παναχαϊκής Συμμαχίας, της συλλογικότητας που ανέλαβε τη δύσκολη δουλειά να βγάλει την ιστορική Παναχαϊκή από το τέλμα. Εκεί όμως βάζει και τις πρώτες πινελιές της νέας καριέρας του και ο Κώστας Κατσουράνης.

Κάνει πολύ περισσότερα από όσα αναλογούν σ' ένα κανονικό τεχνικό διευθυντή. Ξέρει όμως καλά ότι σε μεγάλο ποσοστό η επιτυχία του εγχειρήματος θα εξαρτηθεί από τη δική του δράση. Αυτόν ξέρει ο κόσμος, η δική του φιγούρα δεσπόζει στην καμπάνια που κάνει ομάδα, ο "Κατσούρ" είναι παντού. Φυσιολογικό.

Ο ίδιος έχει πέσει με τα μούτρα στη δουλειά. Τον συναντήσαμε σ' έναν οργασμό εργασίας μαζί με τον Τάκη Κυριακόπουλο, το γενικό αρχηγό της ομάδας. Συμπτωματικά, ο Κυριακόπουλος είναι και ο άνθρωπος που έφερε στην Παναχαϊκή τον Κώστα Κατσουράνη 20 χρόνια πριν το 1996. Κάπως έτσι το παρελθόν συνδέεται με το παρόν. Είναι δε τέτοιος ο όγκος της δουλειάς και των δύο που η συζήτησή μας διακόπηκε τουλάχιστον 10 φορές από τηλέφωνα που χτυπούσαν διαρκώς. Νέα κατάσταση, νέα καθήκοντα.

Η Παναχαϊκή στους έξι μεγαλύτερους της χώρας

“Κώστα, γιατί ασχολήθηκες” η πρώτη ερώτηση:

“Είναι η πόλη μου φίλε. Πάνω από όλα είναι η Πάτρα και η ομάδα από την οποία ξεκίνησα την καριέρα μου, η Παναχαϊκή. Δεν έπαιξε βέβαια ρόλο μόνο συναισθηματικό κομμάτι. Για να ξεκινήσεις κάτι οργανωμένο πρέπει να ξεκινήσεις από χαμηλά και η ομάδα αυτή τη στιγμή βρίσκεται χαμηλά, στη Γ' Εθνική. Ακόμα καλύτερα βέβαια έτσι, θα γίνει δουλειά σε βάθος”.

Ο Τάκης Κυριακόπουλος συμπληρώνει: “Πράγματι, έχει δίκιο σ' αυτό ο Κώστας. Ξεκινώντας από χαμηλά με την εμπειρία του μπορεί να φτιάξει πολλά πράγματα χωρίς την τεράστια πίεση χρόνου”.

Ο Κατσούρ αρχίζει να μάς αναλύει σιγά-σιγά το μοντέλο που έχει στο μυαλό του για την Παναχαϊκή του μέλλοντος: “Η οργάνωση για μένα μίας ομάδας πρέπει να έχει να κάνει με τα εξής: Να μην λείπει τίποτα από τον ποδοσφαιριστή πρώτα από όλα. Από έναν αναπτήρα για να κάψει τα κορδόνια του για να τα δέσει μέχρι να βρίσκεται στα καλύτερα ξενοδοχεία. Να έχει πλήρη εξοπλισμό προπόνησης, αλλά και καλό σπίτι να μένει, ποιοτική διατροφή κτλ.

Κοντολογίς θα πρέπει η ομάδα να αποκτήσει το κύρος κανονικού συλλόγου, ως προς τη λειτουργία εννοώ. Και ας βρισκόμαστε στη Γ' Εθνική. Ξέρουμε ότι δεν είναι η κανονική θέση της ομάδας μας αυτή. Η Παναχαϊκή για μένα είναι μέσα στις έξι μεγαλύτερες ομάδες της Ελλάδας. Εκπροσωπεί την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας και είναι η πρώτη επαρχιακή ομάδα που έπαιξε στην Ευρώπη”.

Ο Κυριακόπουλος επαυξάνει: “Αναδείξαμε και παίκτες. Εκτός από τον Κώστα, τον Γεωργάτο, τον Σάμαρη, τον Βασιλόπουλο. Κάναμε πωλήσεις όπως του Χάτζι στον Ηρακλή και του Καλά στην Εστρεμαδούρα”.

Μπαίνουμε και στον καθαρά αγωνιστικό τομέα. Ο Κώστας Κατσουράνης συνεχίζει να αναλύει: “Στο αγωνιστικό κομμάτι προσπαθούμε σιγά-σιγά να χτίσουμε. Με νορμάλ μπάτζετ για τα δεδομένα της Γ' Εθνικής επιχειρούμε να δημιουργήσουμε μία ομάδα που θα έχει βάσεις και για την επόμενη σεζόν. Έχουμε όμως και κάποια μειονεκτήματα. Η Παναχαϊκή τα τελευταία 20 χρόνια ήταν απαξιωμένη σ' όλους τους τομείς. Προσπαθούσαμε να βρούμε σπίτια για τους παίκτες μας, δεν μας πίστευε κανείς, υπήρχαν τρομερά χρέη. Η ομάδα δεν είχε καν μπάλες και ποδοσφαιρικό υλικό, ανυποληψία πλήρης.

Δεν ξεκινάμε άρα από το μηδέν αλλά κάτω από το μηδέν, από το μείον. Ευτυχώς, η πόλη και οι φορείς της μας αγκάλιασαν. Ο Δήμος Πατρέων μας βοήθησε στο γηπεδικό. Το Πανεπιστήμιο της πόλης μας παραχώρησε γήπεδο για προπόνηση, για μας το Πανεπιστήμιο είναι σύμβολο της Πάτρας”.

Η επέμβαση του Τάκη Κυριακόπουλου και τώρα καίρια: “Τα πρόσωπα άλλαξαν όλη την ιστορία. Και το πρόσωπο του Κατσουράνη, αλλά και των άλλων που συμμετέχουν στη νέα αυτή προσπάθεια. Χτυπάς μία πόρτα και η πόρτα ανοίγει. Πολύ σημαντικό αυτό”.

Ο Κατσούρ παίρνει την πάσα: “Τα πρόσωπα όμως δεν μένουν, μένουν οι ομάδες. Θέλουμε να βάλουμε την Παναχαϊκή σε μία σειρά για να μην χρειάζεται στο μέλλον τα πρόσωπα. Να αυτοχρηματοδοτείται”.

Η ΜΠΕΝΦΙΚΑ, Ο ΣΑΝΤΟΣ, Ο ΣΑΜΑΡΗΣ ΚΑΙ ΤΑ 50.000 ΜΕΛΗ

Ζητήσαμε περισσότερες λεπτομέρειες επί του θέματος: “Στο σχέδιό μας βρίσκεται η κάρτα μέλους, όπως γίνεται στο εξωτερικό. Το είχα δει στην Μπενφίκα σαν εφαρμογή όπου κάνει μεγάλη επιτυχία. Η ομάδα είχε περισσότερα από 150.000 μέλη. Οι τιμές διαμορφώνονται ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες του καθένα. Άλλο ποσό θα πληρώσει ένας γιατρός άλλο ένας εργάτης. Θα ήθελα να εφαρμόσουμε αυτό το μοντέλο και εδώ. Η σκέψη βέβαια είναι ακόμη πρώιμη.

Δεν μίλησα με την Μπενφίκα, ήμουν εκεί και τα ξέρω, τα έχω ζήσει. Για τα δικά μας μέτρα, εδώ στην Πάτρα, ο αριθμός των 50.000 μελών είναι κατά την προσωπική μου άποψη, εφικτός. Σε πέντε χρόνια. Αν δείξεις πράγματα, αν φέρεις, ας πούμε εδώ, την Μπενφίκα να παίξει ένα φιλικό ή αν φέρεις τον Σάντος να μιλήσει σε προπονητές. Θα προσπαθήσουμε να φέρουμε πρώτα και σπουδαίους ανθρώπους από Ελλάδα, παίκτες και προπονητές και μεγάλες ελληνικές ομάδες για φιλικά. Έχουμε στον απώτερο προγραμματισμό μας τέτοιου είδους σκέψεις. Προς το παρόν θέλουμε να φέρουμε τον κόσμο στο γήπεδο. Να διασκεδάζει ένα δίωρο, ανεξάρτητα από το τι θα κάνει η ομάδα στον αγωνιστικό χώρο, το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο νίκες. Καμία σοβαρή ομάδα στον κόσμο δεν εξαρτάται μόνο από το αποτέλεσμα της Κυριακής”.

Στην Μπενφίκα, ειρήσθω εν παρόδω, παίζει και ο Ανδρέας Σάμαρης, Πατρινός που έχει ξεκινήσει από την Παναχαϊκή. Λες; “Όταν πάει 36, ναι θα ήθελα να τον δω στην Παναχαϊκή. Να έρθει, να γίνει και αρχηγός, να κλείσει εδώ την καριέρα του. Πιο νωρίς δεν χρειάζεται. Το παιδί ήδη κάνει καλή καριέρα”.

Το αγαπημένο κομμάτι του πρώην αρχηγού της Εθνικής ομάδας είναι οι παίκτες, οι πρώην συνάδελφοί του: “Για μένα οι ποδοσφαιριστές δεν μπαίνουν σε κατηγορίες. Δεν υπάρχουν δηλαδή παίκτες Α' Εθνικής, Γ' Εθνικής, κτλ. Ποδοσφαιριστές που έχουμε τώρα και είναι 20 ετών μπορεί αργότερα να σταθούν στη μεγάλη κατηγορία. Υπάρχει ένας βασικός κορμός 5-6 παικτών τώρα, πρέπει να σου θυμίσω ότι δεν κάναμε καν φιλικά, δεν είχαμε το χρόνο, όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Έχουμε ρόστερ 31-32 παικτών, πολύ μεγάλο, θέλαμε να έχουμε επιλογές. Από τους 32 οι μισοί θα μείνουν και στη Β', αν με το καλό ανέβουμε. Τον Ιανούαριο από τους 32 θα μείνουν οι 26, αυτό το ξέρουν ήδη οι ποδοσφαιριστές μας”.

Και ως προς την άνοδο κ. Κατσουράνη; “Είμαστε το μεγαλύτερο όνομα στην κατηγορία με την πιο βαριά φανέλα. Ακόμα και στη Β' να παίζαμε, αν δεν υπήρχε ο Αρης και ο ΟΦΗ, πάλι θα ήμασταν το πιο βαρύ όνομα. Είμαστε πάντως ένα από τα φαβορί για να ανέβουμε, πήραμε γι' αυτό το σκοπό και παίκτες έμπειρους για να δώσουν ταυτότητα στην ομάδα.

Προτιμήσαμε και πολλά παιδιά από την ευρύτερη περιοχή της Πάτρας που πίστεψαν ότι κάτι καλό πάει να χτιστεί. Βαδίζουμε, νομίζω, προς το σωστό δρόμο αλλά ακόμη έχουμε δουλειά. Μέχρι στιγμής έχουμε κάνει υπέρβαση, και στο αγωνιστικό κομμάτι, τρεις νίκες, μία ισοπαλία χωρίς γκολ παθητικό.

Το να μην δέχεσαι γκολ εύκολα είναι η βασική αρχή για όλες τις ομάδες που θέλουν να χαρακτηρίζονται μεγάλες. Προς το παρόν δεν μας ενδιαφέρει τόσο το ωραίο ποδόσφαιρο, αλλά η κατάκτηση των τριών βαθμών, θέλουμε αποτελέσματα. Δεν θα είναι εύκολο, αλλά θα το πολεμήσουμε”.

"Δεν με προβληματίζει η διαφθορά"

Ρωτήσαμε στη συνέχεια κατά πόσον ταλαιπωρήθηκε ή όχι να το αποφασίσει και να φέρει το...κοστούμι του παράγοντα: “Δεν ήταν δύσκολη απόφαση να μπω στο εγχείρημα. Το συζητούσαμε από νωρίς, από τον Απρίλιο. Με την προϋπόθεση βέβαια ότι η ομάδα θα έπεφτε στη Γ' για να απαλλαχθεί από τα περισσότερα χρέη της. Προχωράμε. Αν ανέβουμε, θα χρειαστούμε του χρόνου ένα μπάτζετ γύρω στο 1,5 εκ ευρώ, σ' αυτό θα συμπεριλαμβάνονται τα πάντα, και τα λειτουργικά έξοδα.

Μέχρι στιγμής τα πράγματα πάνε καλά. Έχουμε 3.000 κόσμο στο γήπεδο, καλή βάση αυτή. Πάμε σε σχολεία, μιλάμε στα παιδιά για την ομάδα της πόλης, το παλεύουμε το πράγμα”.

Στην Πάτρα λίγοι άνθρωποι δηλώνουν ως πρώτη ομάδα την Παναχαϊκή. Και αυτό ο Κώστας Κατσουράνης θέλει να το αλλάξει: “ Στις νέες γενιές δεν υπάρχουν ουσιαστικά οπαδοί της Παναχαϊκής. Στα Δημοτικά που πάμε στα 20 παιδιά, 2 δηλώνουν Παναχαϊκή. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Γι' αυτό θα στείλουμε και τους παίκτες μας στα σχολεία, να κάνουμε τα παιδιά Παναχαϊκή. Αυτό είναι το σωστό, στην Πάτρα γεννήθηκαν, είναι καλό να υποστηρίζουν την ομάδα της πόλης τους. Έχουμε χάσει πολλές γενιές φιλάθλων, οπότε και σ' αυτό το κομμάτι θέλουμε να χτίσουμε ουσιαστικά από την αρχή”.

Ναι, αλλά πως έπεισε τους Χαλκιά και Φωτάκη να παίξουν Γ' Εθνική; “Τα παιδιά τα έμπειρα που ήρθαν, ο Χαλκιάς, ο Φωτάκης, ο Σιαλμάς, είδαν ότι υπάρχει προοπτική στην ομάδα. Ο Χαλκιάς, αν και είχε σταματήσει, αισθανόταν πολύ καλά με το σώμα του. Υπάρχει σκέψη να μείνει στη συνέχεια και να μας βοηθήσει και από άλλο πόστο. Του το έχουμε προτείνει. Όχι κάτι συγκεκριμένο. Μπορεί να είναι για παράδειγμα τεχνικός διευθυντής στις ακαδημίες, θα το δούμε αυτό. Ο Φωτάκης είναι ακόμα εν ενεργεία και ήθελε να παίξει ποδόσφαιρο. Πολύ καλός παίκτης και καλό παιδί. Ιδανικός αρχηγός για μας”.

Στην ενασχόλησή του τόσα χρόνια με το ελληνικό ποδόσφαιρο, ο Κατσουράνης γνωρίζει καλά τα φαινόμενα διαφθοράς. Αυτό το στοιχείο δεν τον αποθάρρυνε; “Δεν τα σκέφτηκα όλα αυτά. Ειλικρινά πίστεψα και πιστεύω ακόμα ότι μπορούμε να γίνουμε φάρος και να μας ακολουθήσουν οι υπόλοιποι. Μπορεί να μην βγει, υπάρχει ένα ρίσκο, αλλά προσωπικά πιστεύω ότι το ρίσκο δεν είναι μεγάλο. Πετύχουμε-δεν πετύχουμε, θα έχουμε προσπαθήσει. Υπάρχουν πολλές δυσκολίες αλλά το πιστεύουμε.

Δεν με προβληματίζει η διαφθορά. Αλλά με προβληματίζουν που δεν είναι της ώρας. Δεν θα μας αγγίξουν φαινόμενα διαφθοράς ακόμα και στις μεγαλύτερες κατηγορίες. Πρέπει να φύγει όλο αυτό το πράγμα, να γίνει παρελθόν. Αν κρίνεις από τη διαιτησία του ντέρμπι, νομίζω ότι πάνε καλά τα πράγματα”.

Συνεχίζει: “Δεν έχω δει εφέτος άλλα παιχνίδια της Superleague. Στο ντέρμπι του "Καραϊσκάκης" που είδα, ο διαιτητής ήταν άριστος, τέλειος! Είδα ένα διαιτητή να παίζει 50-50. Έλειπε αυτό το στοιχείο, όπως και να το κάνουμε.

Εμείς εδώ δεν ασχολούμαστε με τη διαιτησία, μέχρι στιγμής πάντως τα πράγματα, σ' αυτό το κομμάτι, είναι μια χαρά. Νέοι διαιτητές, με κίνητρο, σφυρίζουν ότι βλέπουν, εγώ τους βγάζω το καπέλο”.

Επί προσωπικού: “Η ταλαιπωρία για μένα είναι πολύ μικρή, ούτε καν ταλαιπωρία δεν μπορώ να την χαρακτηρίσω. Μένω ακόμη στην Αθήνα όπως και η οικογένειά μου και μετακινούμαι διαρκώς. Αλλά είναι μια χαρά, δεν το σκέφτομαι καθόλου έτσι. Στο κάτω-κάτω, στην πόλη μου έρχομαι. Μένουν οι δικοί μου εδώ, έχω σπίτι, κτλ”.

ΕΤΣΙ ΗΡΘΕ Ο ΚΑΤΣΟΥΡ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΧΑΪΚΗ

Θα μας επιτρέψετε εδώ ένα διάλειμμα για να διηγηθούν οι Κατσουράνης και Κυριακόπουλος μία ωραία ιστορία. Του πως πήγε ο πρώτος στην Παναχαϊκή:

“Η πρώτη μου ομάδα, εξηγεί ο Κατσούρ, ήταν ο Παναχαϊκός Νέου Σουλίου, εκεί έβγαλα το πρώτο μου ποδοσφαιρικό δελτίο. Και γεννήθηκα στην Πάτρα, όχι στην Χαλανδρίτσα όπως γράφεται παντού. Στη Χαλανδρίτσα έπαιξα για άλλα δύο χρόνια ερασιτεχνικό πριν πάω στην Παναχαϊκή“.

Ο Κυριακόπουλος συμπληρώνει: “Δεν υπήρχε η ποιότητά του. Ήμουν τότε στο προπονητικό τιμ της Παναχαϊκής με τον Χρήστο τον Αρχοντίδη. Κύριε Χρήστο, του λέω μία μέρα, πάμε να δούμε ένα παιχνίδι της μεικτής,να τσεκάρεις δύο παιδιά. Μου λέει σου έχω απόλυτη εμπιστοσύνη, πήγαινε μόνος σου. Ήρθαν και τα δύο παιδιά στην ομάδα, ο Κώστας και ένας συμπαίκτης του στη μεικτή. Ο Κώστας έφτασε εκεί που έφτασε γιατί προσγειωμένος και δούλευε με επιμονή και υπομονή.

Είχα δει πολλά παιδιά αγωνιζόμενα σε μικρές ηλικίες, έτσι και αλλιώς είμαι χρόνια στα γήπεδα. Στον Κώστα παρατήρησα ένα φοβερό προσόν. Έβγαινε από πίσω στον κατάλληλο χρόνο και στον κατάλληλο χώρο. Δύσκολο να το βρεις αυτό σε παίκτη μικρής ηλικίας. Για μένα, στον καιρό που έπαιξε ήταν ο πιο ολοκληρωμένος Ελληνας ποδοσφαιριστής. Πολύ καλός και με τα πόδια και με το κεφάλι. Είχε και σωστές βάσεις από την οικογένειά του. Ο πατέρας του ερχόταν στο γήπεδο, τον παρακολουθούσε, αλλά δεν είχε ακουστεί ποτέ. Ερχόταν, έβλεπε, έφευγε και τέλος”.

Πανηγυρίζω τα γκολ σαν να πήραμε το Euro!

Κλείνει η παρένθεση, επιστρέφουμε στο παρόν της Παναχαϊκής. Ο Κατσουράνης βλέπει μακριά: “Έχουμε τρία-τέσσερα παιδιά που μπορούν να φτάσουν πολύ ψηλά αν προσέξουν και δουλέψουν. Είναι τα μεγαλύτερα μας περιουσιακά στοιχεία μας στην παρούσα φάση. Θα πουλάμε παίκτες, αυτό θέλουμε να γίνουμε. Αυτός είναι ο στόχος μας. Εδώ περιμένουν από έναν παίκτη να τα κάνει όλα, να είναι παντού. Έξω τις ξεχωρίζουν τις θέσεις. Το εξάρι είναι εξάρι. Δεν γίνεται να γράφεις την άλλη μέρα κριτική στην εφημερίδα και να λες ότι το εξάρι δεν έκανε τελική. Μα δεν είναι αυτή η δουλειά του μέσα στο γήπεδο”.

Δεν θα ήταν βέβαια δυνατόν να έχουμε τον Κατσουράνη απέναντί μας και να μην του ζητήσουμε τη γνώμη του για τα τρέχοντα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Πρώτα για την πρόταση που έκανε ο ίδιος να ηγηθεί ο Άγγελος Χαριστέας της ΕΠΟ: “Για μένα η πρόταση ήταν μία πρόταση νορμάλ. Θα ήταν βέβαια πίσω του και άλλα παιδιά του 2004 για να του δίνουν τις απαραίτητες βοήθειες, δεν μπορεί ένας άνθρωπος να τα κάνει όλα. Τον Άγγελο τον προτίμησα γιατί δεν έχει παίξει σε καμία από τις τέσσερις μεγάλες ομάδες. Για να μην παρεξηγηθώ, ο Αρης είναι πολύ μεγάλη ομάδα. Απλώς κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι προσπαθεί να ελέγξει την ΕΠΟ ή την ελέγχει. Ή ότι ήταν ποτέ στα κέντρα των αποφάσεων. Από αυτήν την άποψη. Θα μπορούσαν και άλλοι αλλά έχουν συνδέσει το όνομά τους με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό κτλ να προσφέρουν, αλλά στην Ελλάδα όλα παρεξηγούνται, το ξέρουμε αυτό".

Τον προβληματίζουν όμως και άλλα πράγματα: “Δεν είναι δυνατόν να φεύγουν οι προπονητές από την 2η και από την 4η αγωνιστική. Σε σοβαρό πρωτάθλημα δεν μπορεί να γίνει αυτό”.

Ο ίδιος όμως, ως στέλεχος πια, θα έχει την ίδια υπομονή με το δικό του προπονητή; “Εγώ θα την έχω, το θέμα είναι να την έχει και η διοίκηση. Νομίζω όμως ότι θα την έχει. Πήραμε έναν νέο προπονητή, τον Σωκράτη τον Οφρυδόπουλο, που θα του δώσουμε εφόδια να δουλέψει και να γίνει καλύτερος. Θέλουμε να δημιουργήσουμε και προπονητή. Ήδη βλέπουμε δείγματα της καλής δουλειάς που κάνει. Η Παναχαϊκή προσπαθεί να παίξει οργανωμένο ποδόσφαιρο, όχι ό,τι να 'ναι, να περάσουμε την μπάλα μπροστά και ό,τι γίνει. Κάθε προπόνηση είναι ματς για τους παίκτες μας”.

Σκότωσε εύκολα τον παίκτη μέσα του; Δεν νοσταλγεί να ξαναπαίξει; Στενοχωριέται που δεν παίζει; Ήταν ερωτήματα που γεννήθηκαν σχεδόν αυθόρμητα: “Δεν στενοχωριέμαι. Σταμάτησα και το είχα πάρει απόφαση, δεν ήθελα να παίξω άλλο. Η θέση έξω από το γήπεδο μ' αρέσει περισσότερο. Τα τρώω τα νύχια μου στην εξέδρα, δεν λέω, αλλά δεν το κάνω επειδή θέλω να παίξω. Έχω άγχος για να νικήσουμε. Ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό να πάρω πίσω την απόφασή μου και να παίξω ξανά. Έχω βέβαια περισσότερο άγχος από την εποχή που ήμουν παίκτης, αυτό δεν το συζητάμε. Η ομάδα είναι δική μας, νιώθω υπεύθυνος για τα παιδιά, για όλους. Στις ήττες θα στεναχωρηθώ περισσότερο. Έξω από το γήπεδο δεν μπορείς να εκτονωθείς και να βγάλεις τα συναισθήματά σου. Πανηγυρίζω όμως τα γκολ της Παναχαϊκής σαν να πήραμε το Euro!”

Θέλω την ΕΠΟ που θα φέρει τον κόσμο και των δύο ομάδων στο γήπεδο. Αλλιώς είμαστε Ουγκάντα, τέλος.

Τώρα που είπες Εuro, με τον Ντέμη μίλησες καθόλου γι' αυτό το εγχείρημα;

“Με τον Ντέμη δεν μίλησα αναλυτικά. Μου έχει πει όμως ότι είναι δίπλα μου. Και με βοηθάει δηλαδή, στο κομμάτι του συμβουλευτικό, αλλά και το χορηγικό. Άλλοι πρώην συμπαίκτες μου έχουν αγοράσει διαρκείας ο Λυμπερόπουλος, ο Μπασινάς, ο Λάκης. H Eθνική μας βοήθησε πολύ, μας έδωσε ένα σωρό μπάλες. Και με τον Πάρη τον Γεωργακόπουλο μίλησα. Δεν συμμετέχει στο τιμ των επιχειρηματιών, αλλά είναι δίπλα μας. Ο,τι θέλουμε, θα μας βοηθήσει. Πολύ σοβαρό παιδί, με κουλτούρα”.

Στις 26 Οκτωβρίου η ΕΠΟ εκλέγει νέα διοίκηση. Τον ενδιαφέρουν οι εκλογές; “Καθόλου δεν με ενδιαφέρουν. Το μόνο που με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή είναι η Παναχαϊκή. Και εννοείται ότι δεν έχω συγκεκριμένη προτίμηση για το ποιος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος. Θέλω, απλώς, αν αλλάξουν τα πράγματα, να μην υπάρξει χαλίφης στη θέση του χαλίφη. Θέλω ισονομία και δικαιοσύνη. Να ισχύουν οι νόμοι και οι κανονισμοί για όλους το ίδιο. Να φύγει η καχυποψία από το ποδόσφαιρό μας. Έτσι θα έρθουν οι οικογένειες στο γήπεδο, αυτό για μένα είναι πολύ βασικό κομμάτι.

Και εγώ το γιο μου δεν τον πάω στο γήπεδο για τους ίδιους λόγους. Θα τον πάω, ας πούμε, σε παιχνίδι με μικρή ομάδα, όχι σε ντέρμπι. Γιατί να μην μπορώ να τον πάω σ' ένα ντέρμπι δηλαδή; Να σου ποια ΕΠΟ θέλω; Την ΕΠΟ που θα φέρει τον κόσμο και των δύο αντίπαλων ομάδων στο γήπεδο. Αλλιώς είμαστε... Ουγκάντα, τέλος".

Και για το τέλος η άποψή του για την προσπάθεια της πολιτείας στα του ποδοσφαίρου: “Προς το παρόν, η προσπάθεια της Πολιτείας δεν έχει αποτέλεσμα. Του Κοντονή όμως δεν μπορώ να του ρίξω άδικο, προσπαθεί. Επρεπε να βάλει όμως στο παιχνίδι και ανθρώπους του 2004, του το έχω πει και κατ' ιδίαν στη Ζάκυνθο σ' ένα φιλικό του ΠΣΑΠ. Να μην έρθει αυτός σε σύγκρουση. Η επιτροπή του 2004 θα έπρεπε να πάει στην UEFA και στη FIFA. Εδώ στην Ελλάδα αν είχαμε σοβαρούς τεχνοκράτες στη διοίκηση, δεν θα μιλούσαμε για την ανάγκη να μπουν μπροστά οι πρώην παίκτες, δεν έχουμε όμως. Χρειάζονται αλλαγές και στα οικονομικά, να μοιραστεί η πίτα πιο δίκαια, να παίρνουν περισσότερα οι μικροί”.

Κάπου εδώ η κουβέντα μας τελείωσε. Ο Κώστας Κατσουράνης θα έκανε για μία ακόμη φορά το συνηθισμένο του δρομολόγιο. Πάτρα-Αθήνα. Συνηθισμένος πλέον. Τον έχει κάνει και με την ομάδα ένα σωρό φορές το τελευταίο δίμηνο. Ομως, για ανθρώπους που έχουν όνειρα και φιλοδοξίες, τα 250 χιλιόμετρα δεν αποτελούν εμπόδια. Και ο “Κατσούρ” έχει ένα μεγάλο όνειρο. Να δει τη δική του Παναχαϊκή να πρωταγωνιστεί στη Superleague.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Μάρκος Χουζούρης