Μεσημέρι Τετάρτης 25 Νοεμβρίου. Η δουλειά μας έχει φέρει στο Τορίνο για την αναμέτρηση της Γιουβέντους με τη Μάντσεστερ Σίτι. Το μεσημέρι του αγώνα μαθαίνουμε πως παίζουν και οι ομάδες Νέων των δύο κλαμπ. "Ας το χαζέψουμε", λέω και παράλληλα κοιτάζω στους πάγκους. Ο Φάμπιο Γκρόσο από τη μία, ο τεράστιος Πατρίκ Βιειρά από την άλλη. Προπονητές των πιτσιρικάδων σήμερα, με σπουδαία καριέρα ως ποδοσφαιριστές στο πρόσφατο παρελθόν.

Η γνώση μου για το ρόστερ των ομάδων τους ελάχιστη έως μηδαμινή. Ώσπου φτάνει η μπάλα σε ένα αδύνατο παιδί στη μεσαία γραμμή, με ασχημάτιστο ακόμη κορμί, αλλά εμφανώς καλή τεχνική κατάρτιση. Κάνει την προσπάθεια, την ολοκληρώνει τέλεια…1-0. "Μπράβο", λέω. "Κοίτα τι παίκτες βγάζουν οι Ιταλοί", συμπληρώνω στα δευτερόλεπτα μέχρι να πέσει το σούπερ με το όνομα του σκόρερ. Γρηγόρης Κάστανος, γράφει. Πως; Δηλαδή Έλληνας; Όχι ακριβώς. Κύπριος περήφανος και μπαλαδόφατσα. Για να μη σας κουράζω εγώ, λίγη ώρα μετά πάρτο και το δεύτερο γκολ από τον Γρηγόρη -το τέρμα της νίκης- και παραλίγο ο Γκρόσο να πανηγύριζε όπως όταν έβαλε το τελευταίο πέναλτι το 2006 και χάρισε το Μουντιάλ στην Ιταλία. Βλέπετε ήταν κρίσιμο βαθμολογικά το παιχνίδι για τους μικρούς της Γιουβέντους.

Και εδώ αρχίζει η ιστορία μας. Ομολογώ δεν είχα ακούσει τίποτα για τον Γρηγόρη, μέχρι εκείνη την ημέρα. Ξεκινάω αναζήτηση στο διαδίκτυο και διαβάζω κάποια άρθρα σε κυπριακά sites, για το παιδί φαινόμενο που σε παιδική ηλικία ανακαλύφθηκε από τα λαγωνικά της Ουντινέζε και της Γιουβέντους και τελικά έκανε το μεγάλο βήμα και φόρεσε τη φανέλα της θρυλικής ομάδας. Δεν είναι και λίγο να πας από την Ένωση Παραλιμνίου σε κοτζάμ Γιουβέντους. Σήμερα λίγο πριν κλείσει τα 18 του, αυτό το ματς ήταν το καλύτερο του ως τώρα και σίγουρα το πιο παραγωγικό.

Το ότι δεν τον ήξερα εγώ όμως (και φαντάζομαι αρκετοί στην πατρίδα μας) δε σημαίνει πως στην ποδοσφαιρική Κύπρο δεν είχαν πάρει χαμπάρι το ταλέντο του Γρηγόρη. Ήδη χρίστηκε διεθνής με την Εθνική Ανδρών σε ηλικία 17 ετών και 2 μηνών, τον περασμένο Μάρτιο σε ένα ματς στο Βέλγιο. Μπήκε αλλαγή στο φινάλε. Η περιέργεια που μας προκάλεσε η απόδοση του και το ψάξιμο, μας έφερε σε επαφή με τον μάνατζερ του, τον Γιώργο Τόφα (συνεργάτης του Γιάννη Ευαγγελόπουλου), ο οποίος βοήθησε πολύ στη μεγάλη αλλαγή της ζωής του Κάστανου. Και από εκεί απευθείας στον άσο της ομάδας Νέων της "Γιούβε" και ποιος ξέρει, αύριο μπορεί και μέλος της πρώτης ομάδας.

Κυρίες και κύριοι, το next best thing της Γιουβέντους, είναι από την Κύπρο και μίλησε στο Sport24.gr για τις εμπειρίες που άλλοι δεν αποκτούν σε μία ολόκληρη ζωή.

"Aπό τα 14 ήμουν... φευγάτος"

Ο Γρηγόρης εξιστορεί το πώς συνέβησαν όλα. Μάλιστα αναφέρει πως περίπου 18 μήνες πριν κάνει τελικά το μεγάλο βήμα, είχε ήδη αρχίσει να δουλεύει στο μυαλό του την προοπτική μετανάστευσης. "Το μεγάλο βήμα να μετακομίσω στην Ιταλία το έκανα σε ηλικία 15,5 ετών. Μα είχε αρχίσει ήδη από τα 14. Πρώτα πήγα για δοκιμαστικά στην Ουντινέζε, τα όποια κύλησαν εξαιρετικά. Ακόμη δεν ξέρει κανείς γιατί δεν μου ζήτησαν να μείνω. Τελικά όλα για καλό μας γίνονται, γιατί μετά από εκεί μου δόθηκε μία μεγάλη ευκαιρία σε μία από τις κορυφαίες ομάδες της Ιταλίας και του κόσμου. Και την άρπαξα. Μετά την πολύ καλή εμφάνιση μου στα δοκιμαστικά, κάποιοι άνθρωποι της Γιουβέντους μου έλεγαν πως πρέπει να δουλέψω σκληρά για να γίνω μεγάλος ποδοσφαιριστής. Όταν λοιπόν ήρθε η πρόταση από τη Γιουβέντους, όλοι στο σπίτι μείναμε άφωνοι. Οι γονείς μου ήταν πολύ υπερήφανοι γιατί έβλεπαν ότι οι κόποι μας άρχισαν να ανταμείβονται".

Οπότε η απόφαση του δεν ήταν δύσκολη. "Φυσικά και δεν ήταν δύσκολη η απόφαση, αφού ήθελα να πάω με τα χίλια που λένε. Έτσι και αλλιώς ήταν η ομάδα που μου άρεσε πιο πολύ από όλες στην Ιταλία. Ήταν κάτι σαν όνειρο. Ξέρω πως λίγα παιδιά έχουν αυτή την ευκαιρία" εξηγεί, έστω κι αν παραδέχεται ότι του λείπει η Κύπρος. "Οι φίλοι μου και η οικογένεια μου λείπουν πολύ, αλλά κάνω κουράγιο, υπομονή, γιατί ξέρω πως ήρθα εδώ με έναν στόχο και από παιδί έμαθα πως όταν βάζω έναν στόχο πρέπει να τον επιτυγχάνω".

Μιλάει λες και είναι ώριμος άντρας, ενώ ακόμη δεν έχει κλείσει τα 18. Ίσως και αυτό να κέντρισε το ενδιαφέρον των δύο ιταλικών κλαμπ. Το πρόγραμμα του σκληρό, γεμάτο, καθορισμένο με ακρίβεια από την ομάδα. "Κάθε μέρα ξυπνάω στις 7.20, παίρνω πρωινό και μετά πάμε στο σχολείο της ομάδας μου, που είναι μέσα στο αθλητικό κέντρο. Γύρω στη 1 τελειώνουμε και πηγαίνουμε για μεσημεριανό. Μετά στις 3 έχουμε προπόνηση, περίπου ως τις 5. Από εκεί και μετά έχουμε μερικές ώρες ελεύθεροι να κάνουμε ότι θέλουμε, ως τις 10 το βράδυ που πρέπει να είμαστε πάλι πίσω στο ξενοδοχείο".

Ο Γκρόσο και ο Ντι Μαρία

Ο σταρ της ομάδας κάθεται στην άκρη του πάγκου. Ο Φάμπιο Γκρόσο είναι ο προπονητής του Γρηγόρη και το στόμα του στάζει μέλι για εκείνον. "Ναι, προπονητής μου είναι ένας από τους πρωταγωνιστές του Μουντιάλ του 2006. Πρώτα από όλα είμαι περήφανος που έχω έναν προπονητή σαν και αυτόν. Έχω πολλά να μάθω. Ο Φάμπιο με συμβουλεύει συνέχεια και μου λέει ότι πρέπει να βελτιώσω κάποια πράγματα. Η αγαπημένη του φράση είναι το "dopo e tardi", που σημαίνει "μετά είναι αργά". Τώρα πρέπει να δουλέψουμε, να παίρνουμε αποφάσεις, να τα κάνουμε όλα. Αυτή η φράση με κάνει ακόμη πιο δυνατό πριν από κάθε παιχνίδι.

Αν και θα περίμενε κανείς να έχει ποδοσφαιρικό είδωλο από τη "Μεγάλη Κυρία", εκείνος αιφνιδιάζει. "Είδωλο μου είναι ο Ντι Μαρία. Τον θαυμάζω. Μου αρέσει γιατί είναι αριστεροπόδαρος σαν και εμένα. Είναι ένας πολύ ποιοτικός παίκτης. Εμένα μου αρέσει να παίζω πίσω από τον επιθετικό κυρίως, ωστόσο ο προπονητής με βάζει και αριστερά στη μεσαία γραμμή μερικές φορές. Το πιο σημαντικό είναι να βρίσκεσαι στους 11 πρώτους, όχι το που θα παίξεις".

Τα τυχερά του... επαγγέλματος αφορούν την προπόνηση με την πρώτη ομάδα. "Πάμε συχνά για προπόνηση και είναι απίστευτη εμπειρία. Και εφέτος υπάρχει πολύ ταλέντο. Εγώ ξεχωρίζω τους Πογκμπά και Ντιμπάλα" εξηγεί ο Κάστανος, που έχει κατασταλάξει στον μεγάλο του στόχο: "Στόχος; Μα να παίξω στη Γιουβέντους φυσικά". Όσο για τον επόμενο άμεσο και βασικό του στόχο; "Αυτή την αγωνιστική περίοδο είμαι σε καλή φόρμα και ελπίζω να πετύχω και άλλα γκολ. Σίγουρα στόχος μου είναι να αγωνιστώ στην πρώτη ομάδα της Γιουβέντους. Όλοι ξέρουμε το μέγεθος του συλλόγου. Κάνω όνειρα και εύχομαι να είμαι υγιής για να τα υλοποιήσω".

Ο επίλογος είναι γενικός και ειδικός. Γενικός γιατί τον ρωτήσαμε αν θεωρεί πως υπάρχει ταλέντο στην πατρίδα του και ειδικός γιατί του ζητήθηκε να αναφέρει σε ποιους ανθρώπους χρωστάει αρκετά από όσα έχει πετύχει μέχρι σήμερα. "Χρωστάω πολλά σε εκείνους που μου έδειξαν εμπιστοσύνη και με πίστεψαν. Στους παλιούς μου προπονητές Μηνά Τόφα, Λευτέρη Ελευθερίου και Τάσο Σωτηρίου. Και φυσικά στην οικογένεια μου που με στήριξε και είναι πάντα δίπλα μου σε κάθε μου απόφαση. Τίποτα δεν είναι αδύνατο. Στην Κύπρο και στην Ελλάδα υπάρχει πολύ ταλέντο, αλλά δεν υπάρχουν οι εγκαταστάσεις για να δουλέψουμε σωστά. Πάνω από όλα πρέπει να πιστεύεις στον εαυτό σου και όταν μπαίνεις στις 4 γραμμές να το απολαμβάνεις και να μην το βλέπεις σαν κλουβί".

"Χαμογελάει ακόμη κι όταν ντριμπλάρει"

Εκτός του ίδιου του Γρηγόρη ζητήσαμε τη γνώμη και ενός από τους ανθρώπους που ο ίδιος ο Κάστανος δήλωσε πως χρωστάει για όσα έχει καταφέρει. Πρόκειται για το Μηνά Τόφα, ο οποίος σήμερα είναι ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας Ένωση Νέων Παραλιμνίου. Έχει ενδιαφέρον η διήγηση του. "Τον Γρηγόρη τον γνώρισα όταν ήταν 9 χρόνων και ήταν στις Ακαδημίες του Ονήσιλου Σωτήρας ομάδα Β κατηγορίας. Ταυτόχρονα διατηρούσα ιδιωτική ακαδημία και παίζαμε σε τακτά χρονικά διαστήματα παιχνίδια και ο Γρηγόρης ήταν ένα παιδί το οποίο ξεχώριζε με διαφορά ακόμα και στις μεγαλύτερες ηλικίες γιατί παρόλο που ήταν 9 χρόνων αγωνιζόταν σε δύο και τρεις ηλικίες πιο πάνω. Τον χαρακτήριζε η άρτια τεχνική κατάρτιση, το ποδοσφαιρικό θράσος και η αυτοπεποίθηση που τον διακατείχε με αποτέλεσμα όποτε είχε την μπάλα στα πόδια του ήταν ένας εναντίον όλων με σχετική άνεση κερδίζοντας όλες τις ομάδες μόνος".

"Παρατήρησα ένα μοναδικό ταλέντο με ποδοσφαιρικό θράσος αλλά τακτικά απείθαρχο, με μηδέν αμυντική συμπεριφορά, όπου απλά περίμενε να του μεταφέρουν την μπάλα για να κάνει αυτό που ήξερε καλύτερα, δηλαδή το ένας εναντίον όλων". Δεν ήταν μόνο αυτό, όμως. "Πρόσεξα επίσης ότι οι προπονητές δεν μπορούσαν να του επιβληθούν και το χειρότερο είναι ότι έπαιζε με μυϊκή διάταση και δεν τον έκαναν αλλαγή". Είχε ήδη κυκλοφορήσει η φήμη ότι ο Μηνάς Τόφας θα αναλάμβανε τεχνικός διευθυντής στο Παραλίμνι, κάτι που δεν άφησε αδιάφορο τον Γρηγόρη. Μετά το τέλος του αγώνα ο Κάστανος πλησίασε δειλά τον έμπειρο προπονητή. "Μου μίλησε με τόλμη, αλλά και απελπισία ταυτόχρονα, κάτι που μου έκανε εντύπωση". Τι του είπε; "Κύριε, θα έρθεις Παραλίμνι άκουσα". Ο Τόφας του απάντησε ότι το σκέφτεται, αν και δεν ήταν τότε σίγουρος. "Σε παρακαλώ κύριε, μπορείς να με βοηθήσεις; Θέλω να παίξω μπάλα κι εδώ κανείς δεν μπορεί να μου μάθει κάτι".

"Θυμάμαι του απάντησα με ερώτηση: Αν έρθω εγώ είσαι διατεθειμένος να αλλάξεις τον εαυτό σου 180 μοίρες" θυμάται για να αποκριθεί ο μικρός: "Ότι μου ζητήσεις θα το κάνεις, φτάνει να μάθω". Τότε ο Μηνάς Τόφας του είπε κάτι, το οποίο του το υπενθύμισε δύο χρόνια μετά, όταν θα ετοίμαζε τις βαλίτσες του για το Τορίνο. "Αν σε δουλέψω δύο χρόνια, με ανεχτείς και με ακούς, θα φύγεις για εξωτερικό στο εγγυώμαι".

Έτσι ξεκίνησε μια συνεργασία που ποτίστηκε από πολύ ιδρώτα, προπόνηση και φωνές. "Πρώτη ημέρα στην ΕΝΠ ο Γρηγόρης χαμογελαστός και με αέρα αστεριού με πλησιάζει από συνήθεια να χαριτολογήσει και πριν πει κάτι παίρνει 50 κάμψεις. Δυσανασχέτησε και πήρε άλλες 50. Τότε κατάλαβε τι τον περίμενε" διηγείται ο πρώην προπονητής που ευθύς μαλακώνει: " Ο Γρηγόρης είναι παιδί μάλαμα. Με το χαμόγελο στα χείλη συνέχεια, το χαίρεται το παιχνίδι, χαμογελάει ακόμη και όταν κάνει ντρίμπλες. Ως παίκτης είναι εξαιρετικός επιθετικά, αλλά στην Ιταλία βελτιώνει και το αμυντικό κομμάτι του. Του δίνω ακόμη και σήμερα συμβουλές, αν και η πιο χρήσιμη που το έδωσα είναι να μην γυρίσει ξανά στην Κύπρο να παίξει ποδόσφαιρο. Να κάνει διεθνή καριέρα και όταν φτάσει η ώρα να κρεμάσει τα παπούτσια, τότε ας γυρίσει. Έχει όλα τα φόντα να το κάνει και δεν πρέπει να έχει άγχος. Δεν χρωστάει τίποτα σε κανέναν, παρά μόνο στον εαυτό του και στο ταλέντο του".

Η ερώτηση λογική. Πως και δεν τον ανακάλυψε κάποια ελληνική ομάδα; " Για τον ίδιο λόγο που δεν τον ανακάλυψε ούτε καμιά μεγάλη Κυπριακή ομάδα πιστεύω, δεν υπάρχει σωστό σκάουτινκ ούτε ενδιαφέρον για να επενδύσουν σε νεαρούς" ήταν η άμεση απάντηση του Τόφα, που κατέληξε δίνοντας μια συμβουλή για όλους τους νεαρούς φιλόδοξους ποδοσφαιριστές: "Να μη σταματήσουν να ονειρεύονται και να δουλεύουν πολύ". Όπως ο Γρηγόρης....