Το όνομά του δεν ακούγεται ευχάριστα σε πολλούς. Σε άλλους, πάλι, είναι κάτι σαν... θείο δώρο. Όπως και να το κάνεις, ο Μίσκο Ραζνάτοβιτς δεν είναι "ένας ακόμη ατζέντης". Δεν είναι συνηθισμένη περίπτωση εκπροσώπου παικτών, δεν είναι μια προσωπικότητα που σε αφήνει αδιάφορο. Το κάθε άλλο.

Μιλάμε για τον άνθρωπο που, πέραν των δεκάδων εκατομμυρίων που διαχειρίζεται κάθε καλοκαίρι, έχει βρεθεί πολλές φορές στο επίκεντρο. Άλλες φορές για καλό, άλλες (περισσότερες) για κακό. Όπως και να έχει όμως, είναι ένας ατζέντης το βεληνεκές του οποίου ξεπερνά -σε πολλές περιπτώσεις- αυτό των παικτών του. Κι όλα αυτά, επειδή πριν από δεκαπέντε χρόνια ενεπλάκη σε μια μεγάλη μεταγραφή: αυτή του Ντούσαν Ίβκοβιτς στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Πριν μπούμε σε περισσότερες λεπτομέρειες, σε αυτή τη UNIQUE συνέντευξη του κορυφαίου ατζέντη της Ευρώπης, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι: στο δίλημμα "Ζόρζε Μέντες ή Μίνο Ραϊόλα" για τις απαραίτητες συγκρίσεις, επιλέγει τον πρώτο. Όχι για κάποιον ιδιαίτερο λόγο, αλλά κατά βάση επειδή " στην Ισπανία λένε ότι είμαι ο Ζόρζε Μέντες του μπάσκετ". Τον δεύτερο παραδέχεται πως δεν τον έχει ακούσει ξανά, παρότι πρόκειται για τον άνθρωπο που διαχειρίζεται τις τύχες του Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς και του Πολ Πογκμπά.

Κλείνει η παρένθεση, για να επιστρέψουμε στο θέμα μας: τον Μίσκο Ραζνάτοβιτς. Τον άνθρωπο που εκπροσωπεί τον Βασίλη Σπανούλη από το 2003, αυτόν που συνέταξε τα συμβόλαια της μετακίνησής του από τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό το 2010. Καταλαβαίνετε λοιπόν, πως σε μία συζήτηση μαζί του δεν θα μπορούσε παρά να ερωτηθεί για το παρασκήνιο της υπόθεσης, την σχέση του με τον "Kill Bill" αλλά και όσα ακολούθησαν. Μεταξύ άλλων φυσικά, αφού είχε πολλά περισσότερα -ενδιαφέροντα- να πει στο Sport24.gr, στο περιθώριο του "Game Changer in Sports" που έγινε την Τρίτη 30 Μαΐου στη "Μεγάλη Βρετάνια".

Photo Credits: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου - Watkinson

Η πρώτη ερώτηση αφορούσε στο πως ξεκίνησε η ενασχόλησή του με τη δουλειά και την σταδιακή εξέλιξή του στον χώρο.

"Όταν τελείωσα το πανεπιστήμιο, άρχισα να εργάζομαι ως δικηγόρος. Θα έλεγα πως ήμουν καλός, οπότε σταδιακά αυξήθηκαν οι δουλειές μου. Εκείνη την εποχή (σ.σ.: πριν από δύο περίπου δεκαετίες), άρχισαν να αυξάνονται τα χρήματα που έφταναν στο σερβικό μπάσκετ, οπότε οι παίκτες χρειάζονταν μία είδους ασφάλεια πριν υπογράψουν ένα συμβόλαιο. Με ήξεραν λοιπόν από τον δικηγορικό χώρο, γι αυτό ζητούσαν να συντάσσω εγώ τα συμβόλαια και να τους λέω την άποψή μου για κάποιους όρους. Σταδιακά, αυξήθηκαν οι αρμοδιότητές μου. Δεν έμεινα στο να διαπραγματεύομαι κάποια συμβόλαια, αλλά προχώρησα στο να προσπαθώ να πείσω κάποιες ομάδες για τους παίκτες που αξίζει να εμπιστευτούν. Αυτό είχε μεγάλη επιτυχία, οπότε σκέφτηκα "οκ, ας δούμε τι μπορώ να κάνω σε άλλες χώρες επίσης". Άρχισα λοιπόν να ανοίγω το εύρος των χωρών με τις οποίες ασχολιόμουν, ήταν σαν να ζω αυτό που κάποιοι χαρακτηρίζουν ως "american dream". Ξεκίνησα από το τίποτα και σταδιακά άρχισα να "χτίζω" πράγματα".

- Πότε όμως έγινε η αλλαγή και εκτοξευθήκατε;

"Το 2002 έκανα τη μεταγραφή του Ντούσαν Ίβκοβιτς στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, ήταν μία κίνηση που έπεισε όλους για τις ικανότητές μου. Από την στιγμή που ο "Ντούντα" πήγε στην ΤΣΣΚΑ Μόσχα, κι είχα μεσολαβήσει εγώ γι αυτό, όλα έγιναν πιο εύκολα στη συνέχεια".

- Όσον αφορά τον πρώτο "μεγάλο παίκτη" με τον οποίο συνεργαστήκατε;

"Θα έλεγα τον Μιλένκο Τόπιτς (σ.σ.: το 2008 έκλεισε την καριέρα του στο Ρέθυμνο), έναν παίκτη που έπαιζε στην εθνική ομάδα της Σερβίας, κατέκτησε το χρυσό στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 1998 στην Αθήνα. Αργότερα, ο Βασίλης (Σπανούλης) έγινε πελάτης μου, το 2003, αλλά κανείς τότε δεν ήξερε ή μπορούσε να προβλέψει πόσο μεγάλος και σπουδαίος θα γίνει. Θα έλεγα πως ο "Game Changer", για να το πούμε κι έτσι επί τη ευκαιρία (γελάει), ήταν ο Ντούσαν Ίβκοβιτς το 2002. Θα το λέω συνέχεια, όλα άλλαξαν μετά από αυτή τη μεταγραφή".

- Τι εννοείτε;

"Όλοι οι προπονητές και οι παίκτες σκέφτηκαν "ουάου, ήταν σε θέση να διαπραγματευτεί ένα τόσο μεγάλο και καλό συμβόλαιο". Μιλάμε για ένα από τα μεγαλύτερα συμβόλαια προπονητών στην ιστορία. Δεν αφορά βέβαια μόνο τον "Ντούντα" όλο αυτό, αλλά γενικότερα. Υπήρχε μεγαλύτερος σεβασμός και εμπιστοσύνη μετά από αυτή τη μεταγραφή. Ήταν μία κίνηση που μεγάλωσε το κύρος μου, ήταν ο πρώτος πελάτης μου σε τόσο υψηλό επίπεδο και αυτό έπαιξε μεγάλο ρόλο στην καριέρα μου. Ήμουν μαζί του όλα αυτά τα χρόνια, εγώ διαπραγματεύτηκα το τελευταίο συμβόλαιο της καριέρας του με την Αναντολού Εφές. Δουλεύαμε μαζί για πάρα πολλά χρόνια, κι αυτό σημαίνει πολλά για μένα".

Όσο υπάρχει ο Βασίλης, δεν θα εκπροσωπήσω άλλον παίκτη από την Ελλάδα

- Πως ξεκίνησε η συνεργασία σας με τον Βασίλη Σπανούλη;

"Είχα έναν πελάτη μου το 2003 στο Μαρούσι, τον Όλιβερ Πόποβιτς, ο οποίος μου μίλησε για τον Βασίλη. Με παίρνει μία μέρα τηλέφωνο και μου λέει "Μίσκο, έχουμε έναν πολύ ταλαντούχο πιτσιρικά στην ομάδα, που δεν είναι ικανοποιημένος με τον ατζέντη του και με ρώτησε για σένα. Έχουμε πολύ καλή σχέση, οπότε του πρότεινα να μιλήσετε απευθείας". Κι έτσι, έγινε. Είχαμε μια επαφή, κάναμε ένα ραντεβού. Να σου πω την αλήθεια, με ξάφνιασε όλο αυτό. Όχι μόνο εμένα, αλλά κι ανθρώπους στο δικό μου και το δικό του περιβάλλον. Κανείς δεν περίμενε μια τέτοια εξέλιξη, ότι δηλαδή θα ασχοληθώ με έναν παίκτη από την Ελλάδα, ή ότι θα μπορούσε να εκπροσωπείται κάποιος Έλληνας από ξένο ατζέντη. Όπως έχω πει πολλές φορές, υπάρχουν περιπτώσεις που ξεκινάς μία συνεργασία με τις καλύτερες προϋποθέσεις, αλλά δεν δουλεύει. Κάποιες άλλες φορές όλες οι πόρτες είναι κλειστές. Στην περίπτωση του Βασίλη, όλα ήταν ιδανικά. Όλα πήγαν πολύ καλά, σαν να ήταν σχεδιασμένα. Μερικούς μήνες μετά την έναρξη της συνεργασίας μας, τον επέλεξαν στο Draft οι Houston Rockets, κάτι που ουδείς περίμενε. Αργότερα ήρθε η μεταγραφή στον Παναθηναϊκό, παρότι οι περισσότεροι πίστευαν πως θα καταλήξει στον Ολυμπιακό. Ήταν μια πολύ καλή κίνηση η μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό, εκείνη την εποχή. Σε γενικές γραμμές, θα έλεγα πως ο Βασίλης αποτελεί ορόσημο για την εταιρεία μου. Μπορεί να έχω δέκα παίκτες στο ΝΒΑ, κι ακόμη περισσότερους που θα μπουν στο ΝΒΑ στο μέλλον. Ό,τι κι αν γίνει όμως, ο Βασίλης Σπανούλης θα είναι το Νο1 για μένα, ως πελάτης, όσο βρίσκομαι σε αυτή τη δουλειά".

- Σε όλη αυτή τη διαδρομή, δεν σκεφτήκατε να προσεγγίσετε ή να συνεργαστείτε με άλλους παίκτες από την Ελλάδα; Τον Θοδωρή Παπαλουκά ή τον Δημήτρη Διαμαντίδη, για παράδειγμα;

"Δεν το σκέφτηκα ιδιαίτερα. Βοήθησα κάποιους παίκτες στο παρελθόν, που δεν ήταν βέβαια αντίστοιχου βεληνεκούς, όπως ο Ανδρέας Γλυνιαδάκης και κάποιους άλλους. Ποτέ όμως δεν προσέγγισα ιδιαίτερα άλλον παίκτη, δεν ήθελα για να σου είμαι ειλικρινής. Στο μυαλό μου, ήθελα να κρατήσω αυτή την αποκλειστικότητα από την Ελλάδα για τον Βασίλη, δεν ήθελα να εμπλακώ με άλλους παίκτες. Μπορεί να ακούγεται περίεργο ή έντονα συναισθηματικό, κάτι που στη δουλειά μας απαγορεύεται, αλλά δεν ήθελα να έχω άλλον παίκτη από την Ελλάδα. Όλα αυτά τα χρόνια αγάπησα πολύ κάποιους παίκτες, όπως για παράδειγμα τον Γιώργο Πρίντεζη, αλλά ποτέ δεν έφτασα στο σημείο να συζητήσω το ενδεχόμενο συνεργασίας. Είμαι ξεκάθαρος σε αυτό: όσο ο Βασίλης είναι εν ενεργεία, δεν θα "αγγίξω" άλλους παίκτες αυτού του βεληνεκούς".

- Κάπως έτσι, η σχέση σας με τον Βασίλη Σπανούλη έγινε πιο ισχυρή, αδελφική;

"Δεν θα έλεγα ότι είμαστε αδέρφια. Μετά από τόσα χρόνια όμως, μπορώ να πω ότι είμαστε πάνω απ όλα φίλοι. Θα έλεγα πως είμαι φίλος με τη γυναίκα του, επίσης. Είναι κάποια πράγματα που είναι πάνω από τον αθλητισμό, δεν αφορούν τη δουλειά μας και τα συμβόλαια. Όταν αποφασίσει να αποσυρθεί, κάτι που δεν πιστεύω πως θα γίνει σύντομα, κι ενημερώσει για το επόμενο βήμα στη ζωή του, όποιο κι αν είναι αυτό, θα είμαστε ακόμη φίλοι και θα συζητάμε πολλές φορές για το πως τα πάμε. Ανεξαρτήτως του αν θα είμαστε τότε ακόμη συνεργάτες ή όχι".

Ο Βασίλης Σπανούλης είναι ορόσημο για τον Ολυμπιακό

- Σκέφτεται να αποσυρθεί σύντομα;

"Έχει έναν ακόμη χρόνο συμβολαίου με τον Ολυμπιακό. Με τον τρόπο που παίζει, το πως διαχειρίζεται το σώμα του και το πως προσέχει τον οργανισμό του, μπορώ να πω ότι θα παίζει για αρκετά χρόνια ακόμη. Είναι σε εξαιρετική κατάσταση. Πιστεύω ότι θα παίξει μερικά ακόμη χρόνια, δίχως πρόβλημα. Πάρε για παράδειγμα τον Μανού Τζινόμπιλι, είναι το ίδιο πράγμα. Επαγγελματίας! Ο Βασίλης δεν αφήνει τίποτα στην τύχη, προσέχει τα πάντα, την παραμικρή λεπτομέρεια και φροντίζει για το σώμα του από το πρωί μέχρι το βράδυ. Κι η οικογένειά του τον βοηθάει πάρα πολύ σε όλα. Δεν είναι μόνος του σε όλα αυτά. Ελπίζω και εύχομαι πως θα τον απολαμβάνουμε για αρκετά χρόνια ακόμη".

- Κι είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις παικτών πάντως, που μιλούν κατ' ιδίαν με τη διοίκηση για θέματα συμβολαίου.

"Μπορώ να σου πω ότι είμαι κάθετα αντίθετος στο να μιλάνε οι παίκτες απευθείας με τη διοίκηση μιας ομάδας. Στο 99% των περιπτώσεων είμαι εντελώς αρνητικός σε όλο αυτό. Αν μάθαινα ότι κάποιος παίκτης μου έκανε κάτι τέτοιο, θα εκνευριζόμουν και θα αντιδρούσα πολύ έντονα και άσχημα. Ο Βασίλης όμως δεν είναι ένας τυπικός παίκτης, δεν είναι σαν τους άλλους για τον Ολυμπιακό. Είναι ορόσημο για τον σύλλογο. Αλήθεια, δεν ήταν ανάγκη να βρίσκομαι στις συζητήσεις για την ανανέωση του συμβολαίου του πέρσι. Μίλησε για ώρες με τη διοίκηση της ομάδας για οτιδήποτε αφορά τη δομή και τον τρόπο λειτουργίας, κι ακολούθως μερικά λεπτά για το κομμάτι του δικού του συμβολαίου. Από εκεί κι έπειτα, ήρθα εγώ για να συζητήσω με τον Παναγιώτη και τον Γιώργο Αγγελόπουλο, για τις λεπτομέρειες. Δεν είμαι εγωιστής σε τέτοιες περιπτώσεις. Είναι σημαντικό να γίνει η δουλειά, αυτό είναι σαφές. Το ίδιο δεν έκανε άλλωστε κι ο Δημήτρης Διαμαντίδης με τον Παναθηναϊκό ή ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο με την Μπαρτσελόνα; Είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα! Δεν υπάρχει κάτι κακό σε αυτό".

- Πως σας φαίνεται το γεγονός πως υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων: αυτοί που σας αγαπούν κι αυτοί που σας μισούν; Κι όλα αυτά με βάση το που υπογράφουν οι παίκτες σας.

"Είναι κομμάτι της δουλειάς, το ξέρω. Έχω έναν κανόνα στη δουλειά μου: να είμαι ειλικρινής, να λέω την αλήθεια και να μην κρύβω κάτι την ώρα των διαπραγματεύσεων. Αν πιστεύω ότι δεν είναι καλό για το μέλλον ενός παίκτη να υπογράψει σε μια ομάδα, θα το πω και θα το εξηγήσω. Έτσι είναι τα πράγματα. Πρέπει να ακολουθείς το ενδιαφέρον και την επιθυμία του παίκτη. Μπορεί κάποιες φορές να μην συμφωνείς με τον πελάτη, αλλά σημασία έχει να γίνει αυτό που θέλει εκείνος, αυτό με το οποίο θα νιώθει καλύτερα και πιο άνετα".

Η μεταγραφή του Βασίλη Σπανούλη στον Ολυμπιακό είναι το δυσκολότερο deal της καριέρας μου

- Στην κορυφή όλων αυτόν, ενδεχομένως να βρίσκεται η μεταγραφή του Βασίλη Σπανούλη.

"Αν πάμε πίσω στο 2010, η μεταγραφή του Βασίλη δεν ήταν κάτι πολύ καλή για εμένα. Προσωπικά σου μιλάω. Έκανα δουλειές με τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό, ήξερα όμως ότι άμα ο Βασίλης πάει στον Ολυμπιακό, θα χρειαστεί πολύς χρόνος μέχρι να ξανακάνω δουλειά με τον Παναθηναϊκό. Κάτι που επιβεβαιώθηκε. Ήταν ξεκάθαρο πως θα χρειαστεί χρόνος για να ξαναφτιάξω τις σχέσεις μου με την ομάδα, να ξανασυζητήσω μαζί της και να υπογράψω κάποιον παίκτη μου εκεί. Είναι λογικό όλο αυτό. Αυτό που είχε σημασία όμως ήταν ότι ο Βασίλης ένιωθε ότι θα είναι καλύτερα για εκείνον στον Ολυμπιακό, κι αυτό έπρεπε να υπερασπιστώ και να προστατεύσω. Τη δική του επιθυμία και συμφέρον. Το έκανα κι έχασα τις επαφές μου με τον Παναθηναϊκό, για μερικά χρόνια. Πρότεινα φυσικά παίκτες, αλλά κανείς δεν με έπαιρνε πίσω για να συζητήσουμε. Σταδιακά η κατάσταση έφτιαξε, έστειλα πάλι παίκτες μου στον Παναθηναϊκό και συνεχίζω να στέλνω μέχρι σήμερα. Τώρα, όλα είναι φυσιολογικά".

- Πιστεύετε ότι είναι το δυσκολότερο deal που κάνατε;

"Ναι, δεν υπάρχει αμφιβολία γι αυτό, ούτε δεύτερη σκέψη. Όλη αυτή η κατάσταση που δημιουργήθηκε, το άγχος, η πίεση, η ένταση. Όχι μόνο το ότι θα πάει από τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό, αλλά κι οι διαπραγματεύσεις με τον Ολυμπιακό αργότερα. Κράτησαν περισσότερο απ ότι περιμέναμε. Ακόμη δεν ξέρω τον λόγο, αλλά ήταν δύσκολο να βρούμε μια άκρη για κάθε λεπτομέρεια. Θυμάμαι ότι για τέσσερις ή πέντε εβδομάδες, ερχόμουν διαρκώς στην Αθήνα για να συζητήσουμε. Ερχόμουν το πρωί για ραντεβού κι έφευγα το ίδιο βράδυ. Μεγάλο καλοκαίρι εκείνο. Κοιτώντας πίσω όμως, αυτά που έχει κάνει από το 2010 κι έπειτα, άξιζαν όλα αυτά για τον Βασίλη".

Εγώ μίλησα με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς γιατί δεν ήθελα να το μάθει από τους δημοσιογράφους

- Ποιες ήταν οι σχέσεις σας με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο και τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, μετά από αυτή την εξέλιξη;

"Η σχέση μου με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο είναι καλή. Κάποιες φορές συζητάμε για πράγματα που δεν αφορούν το μπάσκετ, εκτός γραφείου. Όσον αφορά τον Ζέλικο, είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Όταν ο Βασίλης αποφάσισε να παίξει στον Ολυμπιακό, τον πήρα τηλέφωνο για να τον ενημερώσω γιατί δεν ήθελα να το μάθει από τους δημοσιογράφους. Δεν ήταν ευχάριστη αυτή η κουβέντα, ήταν έξαλλος. Μου εξήγησε ότι δεν ήθελε να μου ξαναμιλήσει. Κι όντως δεν έχουμε ανταλλάξει κουβέντα εδώ κι εφτά χρόνια. Αυτό είναι το ένα κομμάτι, το προσωπικό. Επαγγελματικά είναι άλλη η κατάσταση, αφού επιλέγει παίκτες μου. Οι προσωπικές μας σχέσεις δεν επηρέασαν τις επαγγελματικές σχέσεις. Είναι επαγγελματίας, όταν θέλει έναν παίκτη δεν κοιτάζει ότι τον εκπροσωπώ εγώ, για παράδειγμα. Φέτος είχε στη Φενέρμπαχτσε τον Μπόμπι Ντίξον, τον Πέρο Άντιτς και τον Άντονι Μπένετ".

- Φυσικά το ίδιο ισχύει για την σχέση του Βασίλη Σπανούλη με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς.

"Το ξέρω, δεν μιλάνε μεταξύ τους. Έχουν περάσει εφτά χρόνια. Πίστευα ότι ο χρόνος θα άλλαζε την κατάσταση, αλλά δεν έγινε κάτι τέτοιο. Δεν είναι κακό αυτό όμως".

- Δεν σκεφτήκατε το προσωπικό τίμημα από αυτή τη μεταγραφή;

"Θα σου πω κάτι, ειλικρινά. Αν το τίμημα για τη μεταγραφή του Βασίλη στον Ολυμπιακό ήταν να μην ξαναμιλήσω με τον Παναθηναϊκό, θα το έκανα. Ξανά. Δεν με ενδιαφέρει, όσο με ενδιαφέρει να γίνεται αυτό που θέλει ο παίκτης και αυτό που τον κάνει ευτυχισμένο. Οφείλω να ακολουθήσω τη δική του επιθυμία, στο 100%. Ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για μένα".

- Με τόσες υποθέσεις που έχετε διαχειριστεί, δεν έχετε φτάσει στο σημείο να τσακωθείτε με κάποιον παίκτη/πελάτη σας για ένα συμβόλαιο;

"Είναι η δική τους καριέρα, οπότε εμένα δεν μου πέφτει λόγος. Θέλει κάποιος παίκτης να πάει σε μία ομάδα; Κανένα πρόβλημα, θα γίνει αυτό που θέλει εννοείται. Προσπαθώ απλά να εξηγήσω σε κάθε παίκτη τι πιστεύω ότι είναι καλύτερο για εκείνον, κάποιες φορές με σκληρό τρόπο. Δεν εκνευρίζομαι εύκολα πάντως, αυτό μπορώ να στο πω με ειλικρίνεια. Κι αυτό γιατί δεν θέλω να κάνουν ένα λάθος που θα μετανιώσουν στο μέλλον. Στο τέλος της ημέρας όμως, σημασία έχει τι θέλει ο παίκτης. Τίποτε άλλο. Αν ένας παίκτης όμως, δεν ακούει τις συμβουλές μου συχνά και κάνει διαρκώς του κεφαλιού του, τότε τον απολύω. Είναι ξεκάθαρο αυτό. Αν δεν μου έχει εμπιστοσύνη και δεν με ακούει, δεν υπάρχει λόγος να συνεργαζόμαστε. Είναι ξεκάθαρο αυτό. Έχω πολλούς παίκτες αυτή την στιγμή στο πελατολόγιό μου, οπότε δεν έχω πρόβλημα να χάσω έναν ή δύο με τέτοιο τρόπο. Πάντα όμως, τους δίνω μια δεύτερη ευκαιρία, ειδικά στην αρχή της συνεργασίας μας, γιατί κάποιες φορές οι αποφάσεις είναι συναισθηματικές. Αυτό το σέβομαι. Δεν με ενδιαφέρει όμως, ούτε το ποσό που διακυβεύεται, ακόμη κι αν είναι για 10.000.000 ευρώ, αν ο άλλος δεν με ακούει και δεν σέβεται την άποψή μου".

Πέρσι, απλά μετέφερα το μήνυμα στον Σάσα Τζόρτζεβιτς

- Πάμε τώρα, σε μια υπόθεση που πέρσι απασχόλησε πολύ έντονα τη Σερβία: την απουσία του Μπόμπαν Μαριάνοβιτς από την εθνική ομάδα και τα σχόλια που έκανε σε βάρος σας ο Σάσα Τζόρτζεβιτς.

"Ο κόσμος καταλαβαίνει πως οι ατζέντηδες υπάρχουν για να διαπραγματεύονται με παίκτες και ομάδες. Είναι η φύση της δουλειάς αυτή. Όσον αφορά την εθνική ομάδα, είναι κάτι άλλο, εντελώς διαφορετικό. Μια πατριωτική υποχρέωση. Στην περίπτωση του Μπόμπαν Μαριάνοβιτς δεν είχα κάποια ανάμειξη, δεν είπα κάτι. Απλά μετέφερα το μήνυμα. Εξήγησα ότι δεν μπορεί να παίξει στην εθνική ομάδα, πριν υπογράψει το νέο του συμβόλαιο στο ΝΒΑ γιατί το ρίσκο είναι τεράστιο. Θα υπογράψει πρώτα το συμβόλαιό του, κι αμέσως μετά θα μπει στην εθνική ομάδα. Υπήρχε η επιλογή να μην πάει στο προ-ολυμπιακό τουρνουά και να μπει στην ομάδα αργότερα. Ο Σάσα Τζόρτζεβιτς δεν ήθελε κάτι τέτοιο. Κατά την άποψή μου, αυτή δεν ήταν μια σωστή απόφαση, αλλά στο τέλος της ημέρας πρόκειται για τη δική του ομάδα. Αυτός αποφασίζει. Δεν μπορείς να πεις κάτι γι αυτό λοιπόν. Τα αποτελέσματα ήταν εξαιρετικά, η Σερβία έφτασε μέχρι τον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων, οπότε όλα καλά".

- Φέτος, υπάρχουν αντίστοιχες συνθήκες και γκρίνια για τον Νίκολα Γιόκιτς. Μέχρι κι ανακοίνωση εξέδωσε η σερβική ομοσπονδία, για το γεγονός ότι υπάρχουν υπονοούμενα πως δεν θα παίξει το καλοκαίρι στην εθνική ομάδα, αλλά θα μείνει στις ΗΠΑ.

"Τώρα, έχουμε την περίπτωση του Νίκολα Γιόκιτς. Δεν έχει αποφασίσει ακόμη τι θα κάνει, κι αν θα παίξει στην εθνική ομάδα. Ο κόσμος με κατηγορεί, λέει ότι εγώ φταίω γι αυτό, αλλά ξεχνάει μάλλον ότι έχω δέκα ακόμη παίκτες σε παρόμοια κατάσταση, που βρίσκονται κανονικά στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Οι παίκτες λοιπόν, έχουν τη δική τους καριέρα κι επιλέγουν για τις στιγμές της. Φέτος μπορεί να μην παίξει κάποιος, αλλά την επόμενη χρονιά θα είναι εκεί. Ο Μπόμπαν πέρσι δεν έπαιξε, αλλά φέτος -στο λέω ειλικρινά- ανυπομονεί για την κλήση του, την οποία θα αποδεχθεί με ένα τεράστιο χαμόγελο. Πίστεψέ με όμως, δεν δίνω σημασία στο τι λένε για μένα. Αυτό που θέλω είναι το καλύτερο για τους πελάτες μου και φυσικά για την εθνική ομάδα. Δεν έχει σημασία ποιος είναι ο προπονητής, σημασία έχει να πάει καλά η ομάδα".

Από τη Σερβία θα έφευγα, μόνο για την Αθήνα

- Με δεδομένο ότι κάθε χρόνο αυξάνεται ο αριθμός των πελατών σας στο ΝΒΑ, υπάρχει περίπτωση σε πέντε ή δέκα χρόνια να σας δούμε να βρίσκεστε μόνιμα στις ΗΠΑ. Να διαπραγματεύεστε μόνο για συμβόλαια στο ΝΒΑ;

"Ποτέ, αυτό στο λέω σίγουρα. Αγαπώ το ευρωπαϊκό μπάσκετ πολύ περισσότερο από το ΝΒΑ. Για να δουλέψεις στο ΝΒΑ ως ατζέντης, πρέπει να ζεις εκεί. Πίστεψέ με, δεν θέλω με τίποτα να αφήσω τα Βαλκάνια, κι ειδικά την πόλη μου. Αν έπρεπε να φύγω από την πόλη και τη χώρα μου, πιστεύω πως θα το έκανα μόνο για την Αθήνα (γελάει). Όχι για το Σαν Φρανσίσκο, για παράδειγμα. Αυτή την στιγμή έχω δέκα παίκτες στο ΝΒΑ, τα επόμενα χρόνια μπορεί να έχω δεκαπέντε ή είκοσι. Είναι κάτι που δεν περίμενα να πάει τόσο καλά, αλήθεια στο λέω, αλλά είμαι πολύ χαρούμενος γι αυτό. Μακάρι τα πράγματα να πάνε ακόμη καλύτερα στο μέλλον. Η "αγορά" μου όμως είναι η Ευρώπη, κυρίως η EuroLeague. Αυτό μου αρέσει περισσότερο απ όλα".

- Ναι, αλλά η Μέγκα Λεκς είναι ένα πολύ καλό "διαβατήριο" για να αυξήσετε το πελατολόγιό σας στο ΝΒΑ.

"Κάποια παιδιά από τη Μέγκα Λεκς από τους 2002 ή τους 2003, μπορούν να φτάσουν μέχρι το Νο1 του Draft. Για τους παίκτες από την Ευρώπη δεν είναι εύκολο να φτάσουν τόσο ψηλά. Μου αρέσει πολύ που διαβάζω στις ΗΠΑ ότι η Μέγκα Λεκς συγκρίνεται με το Kentucky που στέλνει κάθε χρόνο πολλούς παίκτες στο Draft, είμαι περήφανος γι αυτό. Πιστεύω ότι στα επόμενα πέντε χρόνια, η ομάδα θα έχει στείλει άλλους δέκα παίκτες στο ΝΒΑ. Φέτος περιμένω πως ένας με δύο παίκτες από τη Μέγκα Λεκς θα είναι στο Draft. Ο Ράντε Ζάγκορατς πιστεύω ότι θα υπογράψει εγγυημένο συμβόλαιο με τους Memphis Grizzlies. Στο εγγύς μέλλον ένα μεγάλο όνομα είναι αυτό του Γκιόργκι Μπιντάντζε, που φέτος έκανε τρομερές εμφανίσεις στο Adidas Next Gen της EuroLeague. Έχει ό,τι χρειάζεται για να γίνει το Νο1 του Draft, το καλοκαίρι του 2019 ίσως. Μπορεί να κάνει καλύτερη καριέρα από τον Νίκολα Πέκοβιτς. Δεν μπορώ να πω το ίδιο για τη σύγκριση με τον Νίκολα Γιόκιτς γιατί αυτός ήδη "αγγίζει" τα αστέρια (γελάει). Έχει ταλέντο, έχει χαρακτήρα. Γι αυτό πιστεύω ότι θα κάνει κάτι μεγάλο".

Μέρα με τη νύχτα, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο με τον Νίκολα Γιόκιτς

- Με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο δεν είχατε κάποια επαφή, όταν ακόμη έπαιζε στον Φιλαθλητικό;

"Είχα ακούσει γι αυτόν και τα αδέρφια του, ποτέ όμως δεν κατάφερα να τον δω ή προσπάθησα να τον αποκτήσω. Μου έκανε εντύπωση που επελέγη στο Νο15 από τους Milwaukee Bucks γιατί δεν είχε το αντίστοιχο background. Ήταν μεγάλη έκπληξη γενικά, αλλά προφανώς το Milwaukee είχε απόλυτο δίκιο για την εμπιστοσύνη που του έδειξε, κι αυτό απολαμβάνουν τώρα. Έκαναν τη σωστή επιλογή και τώρα απολαμβάνουν τα προνόμιά της".

- Κι η τύχη τα έφερε έτσι, ώστε ο Γιάννης να είναι αντίπαλος του Νίκολα Γιόκιτς για τον τίτλο του "Most Improved Player" της χρονιάς στο ΝΒΑ.

"Είναι σαν τη μέρα με τη νύχτα, αγωνιστικά. Το μόνο κοινό στοιχείο είναι ότι πρόκειται για μπασκετμπολίστες. Είναι εντελώς διαφορετικοί στο παιχνίδι. Πιστεύω ότι άμα έκαναν δίδυμο, θα ήταν φανταστικοί".

- Κι ο Ντάριο Σάριτς να είναι υποψήφιος για "Rookie of the Year". Για να κλείσουμε, η δική του περίπτωση ήταν κάπως περίεργη, ειδικά στο ξεκίνημά της, λόγω του πατέρα του και όσων προσπαθούσε να κάνει για τον γιο του.

"Ήταν πολύ δύσκολο να καταφέρω να τον εκπροσωπήσω. Όταν έγινε 20 χρονών όμως, όλα ήταν πιο εύκολα γιατί είχε φύγει από την οικογένειά του και μιλούσα απευθείας μαζί του. Είναι πολύ ώριμος και εξαιρετικό παιδί. Όταν ξεκινήσαμε τη συνεργασία μας, υπήρχε ένα μεγάλο πρόβλημα με το buy out που προέβλεπε το συμβόλαιό του στην Τσιμπόνα. Καταφέραμε όμως με την Αναντολού Εφές να βγάλουμε άκρη. Τότε βοήθησε κι ο πατέρας του, ο οποίος επίσης είχε για προπονητή τον Ντούσαν Ίβκοβιτς. Μόλις όμως ο Ντάριο πήγε στην Τουρκία, ο πατέρας του άλλαξε κάπως στάση και μυαλό. Ήθελε να πάει απευθείας στο ΝΒΑ και να μην παίξει στην Αναντολού Εφές. Πιστεύω όμως ότι ο Ντάριο έκανε τη σωστή επιλογή, δεν ήταν έτοιμος τότε. Αν πήγαινε στο ΝΒΑ το 2015 δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει το Rookie of the Year".