Το νέο Pro είναι εδώ, το αγαπημένο football sim των Ελλήνων ποδοσφαιρόφιλων gamers. Λατρεμένο ή μη, όμως, το ζητούμενο εδώ είναι ένα, για να περάσουμε άμεσα στο προκείμενο και να μην καούμε στις διατατικές.

Πόσο καλό (καλύτερο από τα προηγούμενα) είναι το φρέσκο εγχείρημα της Konami; Ποιές αλλαγές περιλαμβάνει; Τα ερωτήματα είναι κρίσιμα, μια και πολύ σύντομα κυκλοφορεί το FIFA 17, το ντέρμπι θα φουντώσει και θα γίνουν οι απαραίτητες συγκρίσεις. Το πορτοφόλι μας ίσως ν’ αντέχει την αγορά μόνο ενός εκ των δύο, έτσι δεν είναι;

Στις 4 γραμμές

Απαντώντας στην ερώτηση του υπότιτλου, τα καλά νέα είναι πως εντός του αγωνιστικού χώρου, εκεί που κρίνονται όλα (ή σχεδόν όλα), το PES 2017 έχει βελτιωθεί, δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε «αισθητά». Τα τελευταία 2-3 χρόνια, το Pro πραγματοποιεί δειλές προσπάθειες να επιστρέψει στα μεγαλεία του ένδοξου PlayStation 2 παρελθόντος και να βάλει στην πλάτη του τα πέτρινα έτη της προηγούμενης γενιάς κονσολών (PS3, Xbox 360). Η φετινή κυκλοφορία μοιάζει να είναι αυτή που πλησιάζει πιο κοντά παρά ποτέ.

Καταρχάς, η κίνηση των ποδοσφαιριστών είναι φυσική, τέρμα το φαινόμενο που γλιστράνε σαν σε ice hockey ματς. Το ίδιο ισχύει και για την τροχιά της μπάλας η οποία είναι ρεαλιστική, ιδιαίτερα όταν το τόπι σηκώνεται από το έδαφος και αφορά σε λόμπες, ψηλές μπαλιές και σέντρες, χωρίς να σημαίνει ότι υπολείπονται οι συρτές και προωθημένες πάσες. Και, προφανώς, αφού όλα αυτά λειτουργούν ταμάμ, τα σουτ δεν εξαιρούνται, ίσα-ίσα που τα πλασέ έχουν βελτιωθεί σημαντικά.

ΟΚ, υπάρχει ένα μικρό παράπονο για τα σουτ μπομπίνες και τα πιο τεχνικά με το R2 (η δοκιμή έγινε σε PS4) εκτός περιοχής ότι ίσως βρίσκουν στόχο λίγο πιο εύκολα απ’ όσο θα έπρεπε αλλά, στην τελική, μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για παιχνίδι. Κι αυτό ακριβώς είναι το μυστικό της καλής απόδοσης του PES 2017 και ο λόγος που πλησιάζει στα μεγαθήρια Pro Evolution Soccer 3, 4, 5 και 6 του PS2.

Οι προαναφερθέντες κορυφαίοι τίτλοι δεν ήταν ποτέ φουλ ρεαλιστικοί, απλώς κατάφερναν να ισορροπούν αριστοτεχνικά πάνω στο σκοινί όπου στη μία άκρη έγραφε «αυθεντικότητα» και στην άλλη «videogame». Είναι ότι ακριβώς συμβαίνει και στο PES 2017. Το παιχνίδι σοβαρεύτηκε ένα κλικ, γιατί απλούστατα το χρειαζόταν και είχε χαϊδέψει αρκετά τ’ αυτιά του arcade από το 2008 κι έπειτα (κάνοντας μούτρα στην εξομοίωση), αλλά μπορείς ακόμα να κάνεις το κάτι παραπάνω. Μόνο που τώρα είναι πιο πειστικό, γίνεται πιο σπάνια και, ενδεχομένως, αποκτά μεγαλύτερη αξία.

Για παράδειγμα, οι τερματοφύλακες, αν και ενεργούν πολύ πιο αποτελεσματικά κι έξυπνα, κάνουν ακόμη λάθη...

Όμως τα σφάλματα αυτά δεν είναι τόσο συχνά και δύναται να ενταχθούν στην κατηγορία «ανθρώπινο λάθος». Ο,τιδήποτε συμβαίνει στο χορτάρι σε πείθει, έστω και σε επίπεδο αληθοφάνειας κάποιες φορές. Επιπλέον, οι μονομαχίες, τα τζαρτζαρίσματα και τα τάκλινγκ διαθέτουν στιβαρότητα και η ΑΙ κάνει τις δικές της προσπάθειες για ν’ αναβαθμίσει την εμπειρία. Οι συμπαίκτες σας, στην επίθεση, ανοίγονται ωραία στο χώρο ή σπεύδουν σε βοήθεια για μια κοντινή μεταβίβαση ανάλογα με τις οδηγίες που έχετε δώσει, ενώ στην άμυνα κλείνουν ορθολογικά τις τρύπες ή έρχονται να πρεσάρουν σαν άλλοι Christian Karembeu. Οι αντίπαλοι δε, σε συνάρτηση πάντα με τον επιλεγμένο βαθμό δυσκολίας, στέκονται όπως πρέπει.

Πράγματι, οι προηγμένες τακτικές όπως το tiki-taka στην επίθεση με την, όσο το δυνατόν, πιο ασφαλή κατοχή της μπάλας, ή το gegenpress στην αμυντική λειτουργία όπου ένα κοπάδι παικτών τρέχει να κλέψει την πολύτιμη σφαίρα όταν αυτή χαθεί, λειτουργούν ικανοποιητικά και το ίδιο ισχύει και για τις υπόλοιπες εντολές. Αρκεί, βέβαια, να ξέρεις σε ποια ομάδα τις εφαρμόζεις, αν ταιριάζουν δηλαδή, συν να γνωρίζεις τα μειονεκτήματά τους, π.χ. μετά από διαρκές gegenpress οι γλώσσες των παικτών θα τεστάρουν τη γεύση του γρασιδιού.

Κακή εξωγηπεδική ζωή

Είναι κρίμα λοιπόν σε μία χρονιά όπου το PES 2017 κεντάει στο γήπεδο, έξω από αυτό να γυρνάει από τα μπουζούκια στις 4 το πρωί. Οι επίσημες άδειες ομάδων, παικτών και πρωταθλημάτων είναι μια μόνιμη πληγή στο σώμα του παιχνιδιού, μόνο που φέτος άνοιξε για τα καλά. Καταρχάς, στο PES 2017 απουσιάζουν πλήρως οι ελληνικές ομάδες (η εθνική τουλάχιστον είναι στη θέση της) και είναι άγνωστο αν θα προστεθούν σε επόμενο update (Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ, γιατί η ΑΕΚ μετά από επίσημη τοποθέτηση είναι βέβαιο ότι δεν θα συμπεριληφθεί), καθώς δεν υπάρχει ξεκάθαρη ενημέρωση πάνω στο θέμα, ούτε γιατί λείπουν, ούτε τι θα συμβεί στο μέλλον.

Επίσης, Μπάγερν Μονάχου γιοκ, το ίδιο ισχύει και γι’ άλλους σημαντικούς γερμανικούς ή γενικά ευρωπαϊκούς συλλογούς, οι ισπανικές ομάδες εκτός των Ατλέτικο Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα δεν έχουν την επίσημη άδεια (κάτι που συμβαίνει καιρό με τις αγγλικές, στο PES 2017 βρίσκουμε μόνο τις Λίβερπουλ και Άρσεναλ να φορούν τα καλά τους), η Γιουβέντους δεν είναι η official.

Κάπως έτσι, πηγαίνουν σχεδόν στράφι επίσημες διοργανώσεις που έχει εξασφαλίσει την άδεια η Konami, όπως το Champions League και το Europa, απλούστατα διότι λείπουν αρκετά clubs (ή είναι «μπασταρδεμένα») που συμμετέχουν στους ομίλους τους. Ακόμα και κορυφαίοι σύλλογοι όπου άδεια υπάρχει, π.χ. Λίβερπουλ και Ντόρτμουντ, τα Anfield και Signal Iduna Park θα προστεθούν με patch κατά τα τέλη Νοεμβρίου σύμφωνα με το site του παιχνιδιού, το ίδιο και το αυτό ισχύει και το You ‘ll Never Walk Alone που μας είχαν υποσχέθει (βασικά στον Θέμη Καίσαρη και στους υπόλοιπους φίλους της).

Με αυτά τα δεδομένα, μοιάζει με επίσημο game της Μπαρτσελόνα, λόγω της εισαγωγής του παιχνιδιού που ξεκινά από το Camp Nou και τον ύμνο της ομάδας και καταλήγει με μενού «ντυμένα» με φωτογραφικά στιγμιότυπα των παικτών της. Κι αν μάλιστα είσαι οπαδός της Ρεάλ, η οποία στο PES 2017 είναι η MD White, δύσκολα χωνεύεις το χουνέρι.

Κάπου κερδίζεις, κάπου χάνεις

Εξαιρετικό single player, συναρπαστικά διπλά με φίλους-εχθρούς, σχετικά σταθερό online (μικρή αργοπορία στο matchmaking, ενώ lag εμφανίζεται που και που), το γνωστό και εθιστικό Master League με ανανεωμένο σύστημα μεταγραφών, αναβαθμισμένα γραφικά και animations, καλύτερος σχεδιασμός των παικτών (ακόμα και λιγότερο διάσημων), ελληνικά μενού και περιγραφή στη γλώσσα μας (η οποία πάντως θέλει αρκετή δουλειά), ναι μεν αλλά. Να σημειωθεί εδώ δε, ότι τα καλά του gameplay αφορούν στις εκδόσεις PS4 και Xbox One. Το PES 2017 κυκλοφορεί επίσης σε PS3 και Xbox 360, ενώ σε PC τα προβλήματα είναι αρκετά (διαφορετικός κώδικας σε σχέση με τις κονσόλες τρέχουσας γενιάς).

Άρα; Ό,τι λέει ο μεσότιτλος, κάπου κερδίζεις, κάπου χάνεις. Αν το θέμα των επίσημων αδειών (και απουσιών) είναι πολύ ξινό για το στομάχι σου, τότε υπάρχει και η άλλη πορτοκαλιά που είναι πιο γλυκιά (αλλά, παρεμπιπτόντως, χωρίς εθνική Ισλανδίας όπως διάβασα, γιατί δεν τα βρήκαν στα χρήματα). Από την άλλη, θα πρέπει να δούμε και πως τα καταφέρνει το FIFA 17 σε ζητήματα gameplay, ενώ να πούμε ότι τα option files στο PES 2017 και στην PS4 έκδοση θα περνούν φέτος με πιο εύκολο τρόπο για να γίνονται οι απαραίτητες αλλαγές σε ονόματα, εμβλήματα, εμφανίσεις και τα λοιπά, με λιγότερο κόπο.

Η επιλογή είναι στα χέρια μας, we have the knife, we have the watermelon (αγγλικά χειρίστου είδους, αλλά το νόημα βγήκε).