Το βράδυ της 29ης Νοεμβρίου 2019 θα μνημονεύεται για πολλά χρόνια. Έως ότου βρεθεί ο πρώτος παίκτης στην ιστορία της EuroLeague που θα πετύχει 50+ πόντους σε αγώνα της διοργάνωσης. Μέχρι τότε, η κορυφή θα ανήκει στον Σέιν Λάρκιν, ο οποίος απέναντι στην Μπάγερν Μονάχου κατάφερε να "σπάσει" την τετράδα των Μπόμπι Μπράουν (Σιένα), Κάσπαρς Καμπάλα (Εφές Πίλσεν), Κάρλτον Μάγερς (ΠΑΦ Μπολόνια), Αλφόνσο Φορντ (Περιστέρι), που μέχρι πριν από μερικές ημέρες μοιράζονταν την πρώτη θέση χάρη στους 41 πόντους είχαν πετύχει.

Η επίδοση του γκαρντ της Αναντολού Εφές (49 πόντοι) ήρθε για να επιβεβαιώσει πως πρόκειται για έναν εκ των πλέον χαρισματικών περιφερειακών που έχουν βρεθεί στα παρκέ της EuroLeague. Η τουρκικής ομάδας τού έδωσε -κάτι σαν- λευκή επιταγή το καλοκαίρι για να τον πείσει να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη και να τελειώσει αυτό που άφησε στη μέση πριν από μερικούς μήνες, στη Βιτόρια. Να την οδηγήσει στην κατάκτηση της EuroLeague.

Η αυτοπεποίθησή του ξεχειλίζει, η σιγουριά με την οποία εκτελεί είναι μνημειώδης, η άνεση να τελειώνει φάσεις μετά από ντρίμπλα ή στην... κίνηση της αντίπαλης ρακέτας (με διεισδύσεις) τον κάνουν να φαίνεται πολύ πιο επιβλητικός απ' ότι υποδηλώνουν τα 182 εκατοστά από τα οποία βλέπει το έδαφος.

Η εμφάνισή του απέναντι στην Μπάγερν Μονάχου ξύπνησε αναμνήσεις από το -όχι και τόσο πρόσφατο- παρελθόν, όταν οι κοντοί κυριαρχούσαν και έκαναν ό,τι ήθελαν στο παρκέ. Ενδεχομένως μάλιστα, αν ο Εργκίν Αταμάν τον κρατούσε ακόμη περισσότερο στο παρκέ (έπαιξε 31'00''), να σημείωνε περισσότερους από πενήντα πόντους και να προσέγγιζε την απίθανη εμφάνιση του Τζο Αρλάουκας, εκείνο το βράδυ της 26ης Φεβρουαρίου 1996.

Η ΒΡΑΔΙΑ ΠΟΥ ΙΣΟΠΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΚΗ ΑΜΥΝΑ

Ο ύψους 2μ06 φόργουορντ αγωνιζόταν στη Ρεάλ Μαδρίτης, όταν έκανε σμπαράλια την άμυνα της Κίντερ Μπολόνια, σε ένα παιχνίδι - αποθέωση του επιθετικού παιχνιδιού, στο οποίο βγήκε νικήτρια η ισπανική ομάδα με 115-96. Το... κοντέρ έγραψε λοιπόν 63 πόντους με 24/28 δίποντα και 15/18 βολές. Είναι σαφές πως ο βαθμός δυσκολίας του έργου του Σέιν Λάρκιν ήταν μεγαλύτερος, αν αναλογιστεί κανείς το (μικρό) μέγεθός του, όπως επίσης το γεγονός πως η πλειοψηφία των πόντων του ήρθε με σουτ τριών πόντων (τελείωσε με 10/12 από τα 6μ75).

Ο ΩΚΕΑΝΟΣ ΤΟΥ ΤΖΟ ΑΡΛΑΟΥΚΑΣ

Η βασική διαφορά στον τρόπο με τον οποίο οι δύο παίκτες έφτασαν σε τέτοιες επιδόσεις ήταν ο τρόπος με τον οποίο... ξεκίνησαν την προσπάθεια. Για παράδειγμα, ο Σέιν Λάρκιν έβαλε τα δύο - τρία πρώτα σουτ που πήρε, κάτι που κατά δήλωση του ιδίου έπαιξε σημαντικό ρόλο για το τελικό αποτέλεσμα. "Είναι από τις βραδιές, που βάζεις τα πρώτα σουτ και μετά το καλάθι σου φαίνεται σαν τον ωκεανό" δήλωσε ο βραχύσωμος γκαρντ μετά το φινάλε του αγώνα με την Μπάγερν Μονάχου.

Από την άλλη, ο Τζο Αρλάουκας έχασε τα δύο πρώτα δίποντα που επιχείρησε, πριν αρχίσει να σκοράρει κατά ριπάς και διαλύσει την ιταλική άμυνα.

Το Sport24.gr ζήτησε από τον άλλοτε φόργουορντ της Ρεάλ Μαδρίτης (κι εν συνεχεία της ΑΕΚ και του Άρη) να ανακαλέσει στην μνήμη του όσα έγιναν το βράδυ της 26ης Φεβρουαρίου 1996. " Ναι, το θυμάμαι ότι έχασα όντως τα πρώτα σουτ που πήρα, αλλά σταδιακά βρήκα ρυθμό" δήλωσε χαρακτηριστικά, πριν εξηγήσει πως " πιστεύω ότι είναι πάντα σημαντικό να νιώθεις καλά, κι αυτό έρχεται ευστοχώντας στις πρώτες προσπάθειες. Από εκεί και πέρα, κι η ομάδα σε ψάχνει όλο και περισσότερο, στο πού στοχεύει στην επίθεση, πώς μετακινεί την μπάλα. Όλα παίζουν τον ρόλο τους. Αντιλαμβάνεσαι ότι δεν είναι εύκολο να βάλεις 49 πόντους, όπως δεν είναι εύκολο να βάλεις 63 πόντους. Ειδικά, στη σύγχρονη εποχή, όπως έχουν διαμορφωθεί τα ροτέισον".

Πώς είδε το ρεκόρ του Σέιν Λάρκιν; " Είναι σημαντικό αυτό που έκανε, δεν χωρά αμφιβολία επ' αυτού. Ο Σέιν είναι ένας τρομερός σκόρερ, κι ένας σπουδαίος χαρακτήρας. Το δεύτερο είναι πιο σημαντικό θα σου έλεγα κιόλας. Είχα τη χαρά να του μιλήσω στο παρελθόν, για το podcast που κάνω στην EuroLeague, οπότε τον έχω γνωρίσει κι έχω διαπιστώσει πώς είναι ως άνθρωπος και πώς σκέφτεται. Είμαι πολύ χαρούμενος για αυτόν", απάντησε ο εκτελών χρέη... δημοσιογράφου και αναλυτή της EuroLeague, Τζο Αρλάουκας.

- Την ώρα του αγώνα, είχατε καθόλου το... άγχος ότι μπορεί να σπάσει το δικό σας ρεκόρ;

" Για να είμαι ειλικρινής, δεν έβλεπα αυτό το παιχνίδι εκείνο το βράδυ. Το άκουσα αμέσως όμως. Ίσως αν παρακολουθούσα τον αγώνα, να το σκεφτόμουν περισσότερο (γελάει). Τα ρεκόρ όμως είναι για να "σπάνε", έτσι λένε. Αν έρθει εκείνη η στιγμή, θα είμαι χαρούμενος που κάποιος παίκτης με ξεπέρασε. Στο λέω ειλικρινά αυτό. Μου αρέσει να βλέπω παίκτες να σκοράρουν τόσο, να βάζουν 30+ σε αγώνες. Έχω κουραστεί να βλέπω το σκοράρισμα να περιορίζεται σε ό,τι αφορά στους παίκτες. Όταν βλέπεις έναν παίκτη να κυριαρχεί με τέτοιο τρόπο στο παρκέ, όπως το έκανε ο Σέιν, είναι ωραίο σαν θέαμα. Το να υπάρχει κάποιος που μπορεί να βάλει τόσους πόντους σε έναν αγώνα, ανεξαρτήτως τι άμυνα παίζει ο αντίπαλος και του πώς προσαρμόζεται πάνω του, είναι κάτι που τραβάει τον κόσμο".

Ο Τζο Αρλάουκας πανηγυρίζει μαζί με τον Ζόραν Σάβιτς

- Εν συγκρίσει με τη δική σας εποχή, πόσο πιο εύκολο ή δύσκολο είναι πλέον να βλέπουμε έναν παίκτη να βάζει 40+ πόντους σε έναν αγώνα;

" Είναι πολύ δύσκολο πλέον. Είχα παίξει σαράντα λεπτά σε εκείνο το παιχνίδι, για να φτάσω σε αυτό το σημείο παραγωγικότητας. Με τον τρόπο που έχουν διαμορφωθεί τα ροτέισον πλέον, δεν είναι εύκολο να δεις κάποιον να σκοράρει τόσο. Συνήθως ο παίκτης βγαίνει στη διάρκεια του πρώτου ή του δεύτερου δεκαλέπτου κι επιστρέφει μετά το ημίχρονο. Είναι σχεδόν αδύνατο να κάνεις αυτό που πέτυχε ο Σέιν! Μπορώ να σου πω ότι είναι κάτι που θα περίμενε κανείς από εκείνον, γιατί είναι πολύ γρήγορος και διεισδυτικός, έχει καλό σουτ και επαφή με το αντίπαλο καλάθι".

Για το φινάλε έμεινε η ερωτήση του ενός εκατομμυρίου: ποιος είναι αυτός που μπορεί να σπάσει το φράγμα των 50 πόντων σε αγώνα της EuroLeague; Ο Τζο Αρλάουκας άφησε μερικά δευτερόλεπτα να περάσουν, προσπαθώντας να αναλογιστεί την καλύτερη δυνατή απάντηση, πριν πει γελώντας πως " αν μπορούσα να το κάνω αυτό, δεν θα ήμουν στην EuroLeague. Θα είχα άλλη δουλειά και θα έβγαζα πάρα πολλά λεφτά. Είναι δύσκολο να προβλέψεις τον επόμενο, δεδομένου ότι είδαμε πως ο Σέιν Λάρκιν μπορεί να πετύχει κάτι τέτοιο. Θα ξεχώριζα τον Αλεξέι Σβεντ, θα τον έβαζα ίσως στην κορυφή αυτής της λίστας. Θα ξαναπώ όμως ότι δεν είναι κάτι εύκολο κι απλό να γίνει. Έχει το scoring instict και το ταλέντο για να το πετύχει, σουτάρει πολύ από μακριά, είναι εύστοχος και έχει τις δυνατότητες. Ίσως κι ο Τζέισι Κάρολ μπορεί να φτάσει σε αυτό το επίπεδο. Δεν υπάρχουν όμως, γενικά, οι τόσο μεγάλοι σκόρερ πλέον στην EuroLeague, σε σχέση με το παρελθόν, για να βάζουν 30+ πόντους. Το παιχνίδι έχει αλλάξει πάρα πολύ".

ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΗΤΑΝ ΑΛΛΙΩΣ

Το ότι το παιχνίδι έχει αλλάξει είναι μια αντικειμενική αλήθεια, μια παραδοχή για το πώς έχουν διαμορφωθεί πλέον οι καταστάσεις. Η αθλητικότητα είναι ένας παράγοντας που μπορεί να περιορίσει την αποτελεσματικότητα κάποιων παικτών, οι σύνθετες άμυνες παρουσιάζονται πολύ πιο συχνά (θα λέγαμε πως σε κάποιες περιπτώσεις αποτελούν μάλιστα μόδα απέναντι σε παίκτες - σύμβολα της EuroLeague).

Γι αυτό κιόλας δεν συναντώνται πλέον επιδόσεις σαν κι αυτές που επαναλαμβάναν διαρκώς παίκτες σαν τον Νίκο Γκάλη και τον Ντράζεν Πέτροβιτς. Ο πρώτος έχει "γράψει" τρεις φορές στην καριέρα του στο Κύπελλο Πρωταθλητριών (τον προάγγελο της EuroLeague) παιχνίδια με 50+ πόντους, απέναντι σε Τρέισερ Μιλάνο (50 πόντοι στις 21.1.1998), Λεχ Πόζναν (52 πόντοι στις 7.12.1989) και Οστάνδη (52 πόντοι στις 2.10.1986). Ενώ, ο δεύτερος είχε σημειώσει μέσα σε μία εβδομάδα εκατό πόντους! Με τη φανέλα της Τσιμπόνα πέτυχε 49 πόντους κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης στις 16.1.1986 και έξι μέρες αργότερα σημείωσε 51 πόντους με αντίπαλο τη Λιμόζ.

Για την ιστορία πάντως, αυτό που λογικά δεν θα δούμε ποτέ είναι κάποιον να επαναλαμβάνει (ή να ξεπερνάει) την εμφάνιση του Ραντιβόι Κόρατς, ο οποίος στις 14 Ιανουαρίου 1965 σταμάτησε στους 99 (!) πόντους απέναντι στην Άλβικ Στοκχόλμης. Σε αγώνα για τους "16" του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, με τη φανέλα της ΟΚΚ Βελιγραδίου είχε σπάσει τα κοντέρ για να γράψει ιστορία και να μνημονεύεται ακόμη ως η καλύτερη επιθετική επίδοση αθλητή στην ιστορία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και των... απογόνων του, όπως είναι η EuroLeague.

Photo Credits: Eurokinissi