Ο κορονοϊός και η οριστική διακοπή της φετινής σεζόν στην EuroLeague έχει φέρει τη συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων της διοργάνωσης να μιλούν (επίσημα ή ανεπίσημα) για μειωμένους προϋπολογισμούς εν όψει της επόμενης αγωνιστικής περιόδου. Η απώλεια εσόδων, η αποχώρηση αρκετών χορηγών (χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτό της Aeroflot με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας) και το μεγάλο ερωτηματικό των εισιτηρίων (κατά πόσο δηλαδή θα μπορεί να βρίσκεται κόσμος στα γήπεδα την επόμενη σεζόν) είναι τρία βασικά θέματα που επηρεάζουν -προς τα κάτω- τον προϋπολογισμό όλων. Ή σχεδόν όλων.

Η Αρμάνι Μιλάνο δεν θα διαφοροποιήσει στο ελάχιστο τα χρήματα που επένδυσε τη φετινή αγωνιστική περίοδο. Κάτι το οποίο είχε δηλώσει επίσημα ο πρόεδρος του ιταλικού συλλόγου, Λίο Ντελ' Όρκο, στη "Gazzetta dello Sport" πριν από δύο μήνες περίπου. Πριν καν ανακοινωθεί το οριστικό φινάλε της EuroLeague, κι ενώ όλοι μετρούσαν τις... πληγές από την πανδημία, ο ιταλικός σύλλογος ήξερε ήδη τι θέλει να κάνει.

Κάτι που αποτυπώθηκε σε πρώτο χρόνο από την απόκτηση του Κάιλ Χάινς. Ο 34χρονος σέντερ άφησε την ΤΣΣΚΑ Μόσχας μετά από επτά χρόνια για να φορέσει τη φανέλα της Αρμάνι Μιλάνο και να αγωνιστεί για δεύτερη φορά στην καριέρα του, υπό τις οδηγίες του Έτορε Μεσίνα (το 2013/14 η πρώτη, στη ρωσική ομάδα). Κίνηση που υποδηλώνει τη μεγάλη δυναμική από την πλευρά του ιταλικού συλλόγου, που έστειλε μήνυμα σε όλη την Ευρώπη. Κι έπεται συνέχεια...

Πέραν του επικοινωνιακού όμως, το μείζον είναι το αγωνιστικό. Κι εκεί εντοπίζεται η πραγματική ουσία της απόκτησης του Κάιλ Χάινς από την Αρμάνι Μιλάνο.

ΑΛΛΑΖΕΙ ΟΛΗ Η ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Στο σύνολο της καριέρας του, ο Κάιλ Χάινς λογιζόταν ως ένας εκ των κορυφαίων αμυντικών της EuroLeague. Ήταν ο παίκτης πάνω στον οποίο δομήθηκε η αποτελεσματικότητα του Ολυμπιακού στο πίσω μέρος του παρκέ για μία διετία, αυτός που άλλαξε εν πολλοίς τα δεδομένα στη διοργάνωση στα 10s. Η δική του κυριαρχία και υπεροχή έφερε στη... μόδα παίκτες με αθλητικά προσόντα και ικανότητα να αμυνθούν με την ίδια αποτελεσματικότητα τόσο κοντά όσο και μακριά από το καλάθι. Δεν θα ήταν υπερβολή άλλωστε να πούμε πως χάρη σε εκείνον διαφημίστηκε τόσο και χρησιμοποιείται πλέον κατά κόρον η ταμπέλα του "undersized center".

Πρόκειται για παίκτη που μπορεί να ανταποκριθεί σε οποιοδήποτε είδος άμυνας επιλέξει ο προπονητής του. Είτε μιλάμε για hedge out, είτε για αλλαγές, είτε για πιο παθητικό τρόπο αντιμετώπισης του πικ εν ρολ (flat). Τα γρήγορα πόδια που διαθέτει του επιτρέπουν σε κάθε περίπτωση να μένει μπροστά από τον αντίπαλο περιφερειακό, σε οποιαδήποτε συνθήκη διαμορφωθεί, συν την έμφυτη ικανότητα στο μπλοκ. Όπως αντίστοιχα, παρά το ύψος του (1μ98) δεν αποτέλεσε ποτέ στόχο στο low post.

Ενδεικτικό όλων αυτών είναι το γεγονός πως σε πολλές περιπτώσεις, οι αντίπαλοι της ΤΣΣΚΑ Μόσχας αποφάσιζαν να διαφοροποιήσουν την επιθετική τους κατεύθυνση με στόχο να αποφευχθεί η άμεση εμπλοκή του Κάιλ Χάινς στην άμυνα πάνω στην μπάλα. Κατά βάση, οδηγώντας τα τεσσάρια τους σε πικ εν ρολ (ή σκριν πάνω στην μπάλα εν γένει).

Όλο αυτό, συνεπάγεται την ευελιξία που μπορεί να παρουσιάσει την επόμενη σεζόν η Αρμάνι Μιλάνο στο κομμάτι της άμυνας. Μετά από μια χρονιά με δύο βαριά κορμιά στο "5" (Κάλεμπ Ταρζέφσκι, Αρτούρας Γκουντάιτις) και έναν αργό παίκτη στο "4" (Λούις Σκόλα), ο Έτορε Μεσίνα θα έχει την ευχέρεια να προσαρμόζεται περισσότερο και να διασφαλίζει πως η ομάδα του δεν θα είναι (εξίσου) ευάλωτη στην άμυνα στο πικ εν ρολ. Όσο κι αν προσπάθησε φέτος ο Πολ Μπιλίγκα να υιοθετήσει έναν τέτοιο ρόλο (υποχρεώθηκε να του δώσει περισσότερα λεπτά απ' ότι ενδεχομένως υπολογίζει ο έμπειρος τεχνικός), ήταν αδύνατο να τον υιοθετήσει σε τέτοιο βαθμό αποτελεσματικότητας που θα καθιστούσε την Αρμάνι Μιλάνο απόλυτα ασφαλή. Ειδικά όταν η ιταλική περιφέρεια διέθετε παίκτες με εμφανείς αδυναμίες στην προσωπική άμυνα (Σέρχιο Ροντρίγκεθ, Κίφερ Σάικς, Σέλβιν Μακ).

ΠΙΚ ΕΝ ΡΟΛ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΜΑΤΑ

Σε ό,τι έχει να κάνει με την επίθεση είναι σαφές πως δεν μιλάμε για παίκτη που μπορεί να δημιουργήσει ο ίδιος τις συνθήκες για να σκοράρει. Δεν το έκανε ποτέ, ούτε του ζητήθηκε. Δεν χρειαζόταν κιόλας, από την στιγμή που βρισκόταν σε ομάδες με εξαιρετικούς χειριστές και δημιουργούς. Το αυτό θα συμβαίνει στην Αρμάνι Μιλάνο, η οποία θα διαθέτει τον Σέρχιο Ροντρίγκεθ (οι δυο τους συνεργάστηκαν επίσης στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας) και -όπως όλα δείχνουν- τον Μάλκολμ Ντιλέινι.

Το γεγονός όμως πως έχει εξαιρετικά τελειώματα μετά το πικ εν ρολ και πιέζει πολύ στο επιθετικό ριμπάουντ αρκούν για να τον καταστήσουν κάτι παραπάνω από χρήσιμο στο μπροστινό μέρος του παρκέ για την ιταλική ομάδα (ενδεικτικά αναφέρουμε πως τη φετινή σεζόν ήταν πέμπτος σε επιθετικά ριμπάουντ κατά μέσο όρο (με 2.39). Όπως και να έχει βέβαια, ουδείς θα περιμένει από εκείνον να ηγηθεί στην επίθεσή ή να "τραβήξει" ένα σημαντικό κομμάτι της εκτέλεσης. Θα κάνει τα απολύτως απαραίτητα.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ KNOW HOW

Πέραν των αγωνιστικών επιρροών που θα έχει η παρουσία του Κάιλ Χάινς στο Mediolanum Forum, υπάρχει κάτι ακόμη σημαντικό: τα αποδυτήρια. Ως αρχηγός της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και τέσσερις φορές κάτοχος της EuroLeague, ο 34χρονος σέντερ θα μπει στα ιταλικά αποδυτήρια, λειτουργώντας ως ισορροπιστής καταστάσεων και ένας άνθρωπος που μπορεί να επιλύσει προβλήματα και να κατευθύνει τους υπόλοιπους. Δεν είναι μυστικό άλλωστε πως στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας είχε κομβικό ρόλο σε ό,τι είχε να κάνει με τους ξένους παίκτες (και δη αυτούς από τις ΗΠΑ).

Όπως αντίστοιχα, το know how από την κατάκτηση τίτλων που θα εισάγει στα ενδότερα του ιταλικού οργανισμού, είναι εξίσου σημαντικό. Σε μια ομάδα που δεν έχει μάθει να κερδίζει στην EuroLeague και απέχει πολλά χρόνια από το σημείο να διεκδικεί μια θέση σε Final Four (σ.σ.: έφτασε κοντά το 2014, αλλά λύγισε από τη Μακάμπι Τελ Αβίβ), η παρουσία του Κάιλ Χάινς μόνο θετικά μπορεί να επιδράσει.

ΘΕΛΕΙ ΤΟ FINAL FOUR ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Είναι λοιπόν σαφές ότι -με την απόκτησή του- η Αρμάνι Μιλάνο ανεβαίνει αυτόματα ένα επίπεδο. Ειδικά στο κομμάτι της άμυνας. Ο Έτορε Μεσίνα δείχνει διάθεση να βελτιώσει σε σημαντικό βαθμό την ικανότητα της ομάδας του στο πίσω μέρος του παρκέ, εκεί όπου φέτος εντοπιζόταν το μεγαλύτερο πρόβλημα. Δεν αποτελεί άλλωστε μυστικό πως οι κόκκινοι είχαν πολλές δυσκολίες απέναντι σε ομάδες που παρουσίαζαν στο παρκέ μαχητικότητα και σκληράδα -οι κόκκινοι ήταν μία από τις χειρότερες ομάδες της διοργάνωσης στο κομμάτι των διεκδικούμενων κατοχών.

Γι αυτό άλλωστε, η Αρμάνι Μιλάνο απείχε αρκετά από το να χαρακτηριστεί παράδειγμα προς μίμηση στο κομμάτι του hustle, γεγονός που πλήρωσε απέναντι σε πιο σκληρές ομάδες (κι ας ήταν λιγότερο ταλαντούχες), όπως η Βιλερμπάν και ο Ερυθρός Αστέρας, οι οποίες την κέρδισαν "καθαρά" στη διάρκεια του α' γύρου της regular season (σ.σ.: δεν έπαιξαν δεύτερη φορά, λόγω της διακοπής).

Όπως και να έχει, η προσθήκη του Κάιλ Χάινς αποτυπώνει την απόφαση του Έτορε Μεσίνα για τη δημιουργία μιας ομάδας με στόχο την άμεση διεκδίκηση της πρόκρισης στο Final Four. Εδώ και τώρα. Κι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τα χρήματα που ρίχνει στην αγορά ο ιταλικός σύλλογος, αλλά πολύ περισσότερο λόγω της ηλικίας των βασικών γραναζιών της μηχανής. Ο Κάιλ Χάινς (34), ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ (34), ο Βλάντιμιρ Μίτσοφ (35), ο Μάικλ Ρολ (33) και ο -δυνητικά δικό της παίκτης- Μάλκολμ Ντιλέινι (31) δεν είναι... πιτσιρικάδες, ούτε θα έχουν πολλές ακόμη ευκαιρίες να διεκδικήσουν τον τίτλο.

Η Αρμάνι Μιλάνο θέλει την EuroLeague. Τώρα. Κι ο Κάιλ Χάινς είναι η πρώτη κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση.