Ο Ολυμπιακός κυριάρχησε απόλυτα του Παναθηναϊκού στο τρίτο φετινό ντέρμπι των “αιωνίων”, κερδίζοντας με 79-65 για την 16η αγωνιστική της EuroLeague . Η συγκεκριμένη νίκη είχε ως βασικό γνώμονα την ενέργεια, αλλά στηρίχθηκε και σε ένα συγκεκριμένο πλάνο.

Οι “ερυθρόλευκοι” είχαν φροντίσει να δείξουν από το ξεκίνημα της προθέσεις τους, όταν ξέφυγαν με 16-8 στην πρώτη περίοδο, πριν μειώσει ο Παναθηναϊκός σε 16-14 στο φινάλε της, έχοντας τον Νικ Καλάθη στον πάγκο. Αυτό όμως που εκείνη τη στιγμή έμοιαζε για σημάδι αισιοδοξίας για τους “πράσινους”, αποδείχθηκε απλώς ένα προπέτασμα καπνού για αυτό που θα ακολουθούσε.

Από την 2η περίοδο κι έπειτα ο Ολυμπιακός απλώς κυριάρχησε στο παρκέ και παρά τις προσπάθειες του Παναθηναϊκού να επιστρέψει στο παιχνίδι, αυτό δεν συνέβη ποτέ. Και δεν γινόταν να συμβεί με βάση την εικόνα των δύο ομάδων, με την διαφορά ενέργειας και διάθεσης να είναι εμφανής από την πρώτη στιγμή. Ποια ήταν όμως τα σημεία-κλειδιά του 3ου φετινού ντέρμπι;

Ο ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΟΣ ΜΙΛΟΥΤΙΝΟΒ ΗΤΑΝ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ

Η σπουδαία εμφάνιση του Νίκολα Μιλουτίνοβ (18 πόντοι, 18 ριμπάουντ και 41 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης) και το τριπλό ρεκόρ του τράβηξαν τα βλέμματα . Ο Σέρβος έστησε πράγματι πάρτι κόντρα στην γραμμή ψηλών του “τριφυλλιού”. Το ενδιαφέρον της υπόθεσης ωστόσο είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν πίεσε καταστάσεις για να τον τροφοδοτήσει με το... ζόρι. Οι “ερυθρόλευκοι” αποφάσισαν, εντελώς συνειδητά προφανώς, να χτυπήσουν τον Παναθηναϊκό στο “ζωγραφιστό” και την άμυνα στο post, που αποτελεί “πληγή” για τους “πράσινους” από το ξεκίνημα της σεζόν.

Στην πραγματικότητα, ο Ολυμπιακός πόσταρε... όποιον μπορούσε. Είναι χαρακτηριστικό ότι και το μοναδικό καλάθι του Σάσα Βεζένκοφ ήρθε με πλάτη στο καλάθι, ενώ ήταν ξεκάθαρο στην δεύτερη περίοδο ότι είχε δοθεί εντολή στους περιφερειακούς του Ολυμπιακού (Μάντζαρης, Γουίλιαμς-Γκος, Στρέλνιεκς) να ποστάρουν τον ύψους 1.81 μέτρων Λεκαβίτσιους. Σταδιακά αυτή η τακτική είχε ως αποτέλεσμα το κλείσιμο της άμυνας του Παναθηναϊκού και διαρκή double-team στο post, κάτι που οδήγησε σε ελεύθερα τρίποντα για τον Ολυμπιακό. Η ομάδα του Ντέιβιντ Μπλατ δημιούργησε από μέσα προς τα έξω, βρήκε καλά σουτ και έκλεισε το πρώτο ημίχρονο με 5/12 τρίποντα για να χτίσει μία διψήφια διαφορά. Σημαντική λεπτομέρεια στα 5 τρίποντα του Ολυμπιακού: Τα 4 από τα 5 ήρθαν με δημιουργία από μέσα προς τα έξω και μόλις ένα (από τον Στρέλνιεκς) σε κατάσταση αιφνιδιασμού στην δεύτερη περίοδο.

Είναι δεδομένο ότι η κυριαρχία του Μιλουτίνοβ αποτέλεσε άρμα μάχης για τον Ολυμπιακό. Ο Σέρβος δεν είχε αντίπαλο στα μέτρα του και στην πραγματικότητα δυσκολεύτηκε μόνο σε ένα διάστημα στην 2η περίοδο που χρειάστηκε να αντιμετωπίσει τον (λίγο ψηλότερό του) Γιώργο Παπαγιάννη. Η τρομερή εμφάνισή του όμως ήταν το... δέντρο της τακτικής του Ολυμπιακού σε σετ παιχνίδι, με την ομάδα του Ντέιβιντ Μπλατ να επιλέγει διαρκώς να “χτυπάει” τον αντίπαλό της από μέσα προς τα έξω, παίρνοντας λύσεις από πολλούς παίκτες .

ΤΡΕΞΙΜΟ, ΤΡΕΞΙΜΟ, ΤΡΕΞΙΜΟ

Το πλάνο αξιοποίησης των ψηλών του Ολυμπιακού ήταν ξεκάθαρο. Ακόμα πιο ξεκάθαρο όμως ήταν ότι οι Πειραιώτες ήθελαν να τρέξουν. Ακόμα και αν αυτό σήμαινε ότι θα πατούσαν γκάζι αμέσως μετά από κάποιο καλάθι που δέχθηκαν, σε ένα πλάνο που τήρησαν ευλαβικά για σχεδόν 35 λεπτά, μέχρι να κατεβάσουν ρυθμό στην 4η περίοδο.

άφησε στην άκρη το κατέβασμα της μπάλας με... πλάτη και κοιτούσε μπροστά, απειλούσε το καλάθι, δεν έδειξε δισταγμό . Ήταν επιθετικός, υποχρεώνοντας την αντίπαλη άμυνα να ασχοληθεί μαζί του, κάτι που αποτελεί ζητούμενο στην επιθετική φιλοσοφία του Ντέιβιντ Μπλατ.

Η επιθετικότητα ενός κατά βάση παθητικού στο κομμάτι της επίθεσης παίκτη όπως ο Μάντζαρης και η εκτελεστική δεινότητα του Γιάνις Στρέλνιεκς – ενός παίκτη που έχει ανάγκη να παίζει στα... κόκκινα για να βρει “ζεσταθεί”, αφού σκοράρει συχνά στο transition – βοήθησαν τον Ολυμπιακό να επιβάλλει νωρίς τους κανόνες του, αφού... ντρίμπλαρε λιγότερο και απειλούσε περισσότερο.

ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟΝ ΚΑΛΑΘΗ ΚΑΙ ΤΟ “ΔΟΛΩΜΑ” ΣΤΟΥΣ ΨΗΛΟΥΣ

Αυτό που είχε ενδιαφέρον από πλευράς Ολυμπιακού ήταν ο τρόπος που αντιμετώπισε τον Νικ Καλάθη. Σε αντίθεση με το παρελθόν, όπου σε καταστάσεις Πικ εν Ρολ ο Ολυμπιακός επέλεγε να δώσει το σουτ στον διεθνή γκαρντ (παίζοντας το λεγόμενο “under”), αυτή τη φορά οι “ερυθρόλευκοι” επέλεξαν σχεδόν αποκλειστικά την λογική των αλλαγών. Το μήνυμα ήταν σαφές προς τον Παναθηναϊκό: Αν ήθελαν οι “πράσινοι” να σκοράρουν, θα έπρεπε να χτυπήσουν τα μις-ματς μέσα στην ρακέτα.

Μιλώντας για “ζημιά”, έχει σίγουρα ενδιαφέρον ένα ακόμα γεγονός, το οποίο όμως δεν θα έπρεπε να προκαλεί εντύπωση: Ο Ολυμπιακός έχτισε την διαφορά του στο φινάλε της δεύτερης περιόδου, όταν ο Καλάθης βρέθηκε στον πάγκο για ανάσες. Δεδομένου ότι ο Παναθηναϊκός έχει από το ξεκίνημα της σεζόν πρόβλημα όταν ξεκουράζεται ο ηγέτης του αυτό δεν προκαλεί εντύπωση. Το γεγονός όμως ότι σε ένα παιχνίδι που ο Καλάθης ήταν άποντος στο πρώτο ημίχρονο η διαφορά έφτασε σε διψήφια νούμερα όταν χρειάστηκε να πάρει ανάσες, δείχνει πολύ περισσότερα πράγματα σχετικά με το έλλειμμα δημιουργίας στον Παναθηναϊκό από ότι δείχνει η στατιστική, παρά το ελαφρυντικό που υπάρχει λόγω της απουσίας του Λάνγκφορντ και της ανετοιμότητας (λόγω ίωσης) του Παππά.

ΨΑΧΤΗΚΕ Ο ΠΙΤΙΝΟ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΓΥΡΙΣΜΟΣ

Στο πρώτο του “αιώνιο” ντέρμπι ο Ρικ Πιτίνο αρχικά ακολούθησε την πεπατημένη του... VIDEO . Ήταν ξεκάθαρο ότι το αρχικό πλάνο ήταν αντίστοιχο με αυτό των δύο προηγούμενων αγώνων στο ΟΑΚΑ. Τα double-team στους ψηλούς του Ολυμπιακού από την δυνατή πλευρά, η πίεση στον Βασίλη Σπανούλη, η προσπάθεια να “χτυπήσει” τους Πειραιώτες στα μις-ματς που προέκυπταν στην περιφέρεια ήταν στο πλαίσιο αυτής της λογικής. Με τον Ολυμπιακό όμως να παίζει διαφορετικό μπάσκετ από ότι στο ΟΑΚΑ, ο Αμερικανός αναγκάστηκε να προσαρμοστεί.

Αναβάθμισε τον Θανάση Αντετοκούνμπο, δίνοντάς του ελευθερία στην επίθεση. Πόνταρε στο ύψος και τον ενθουσιασμό του Ντίνου Μήτογλου. Δεν δίστασε να περάσει τελικά την μπάλα κοντά στο καλάθι στο δεύτερο ημίχρονο. Ό,τι και να έκανε όμως σε αυτό το παιχνίδι, δεν υπήρχε γυρισμός. Όχι όταν από την δεύτερη περίοδο κι έπειτα κάθε πέρασμα του Καλάθη στον πάγκο για ανάσες δημιουργούσε φόβο ξεσπάσματος του Ολυμπιακού.

Ο τρόπος διαχείρισης του Καλάθη ήταν και εξακολουθεί να είναι ένα μείζον ζήτημα για τον Παναθηναϊκό στα παιχνίδια με μεγάλη ένταση κόντρα σε ομάδες υψηλού επιπέδου. Το αν αυτό θα λυθεί μέσω μίας προσθήκης στην περιφέρεια είναι μία καλή συζήτηση που έχει ανοίξει εδώ και καιρό και η απάντηση λογικά θα δοθεί σύντομα.

ΚΑΘΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ “ΑΙΩΝΙΩΝ” ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός συνεχίζουν την πορεία τους στην EuroLeague, με τους μεν “ερυθρόλευκους” να έχουν βλέψεις τετράδας, τους δε “πράσινους” να θέλουν, αρχικά, να μπουν στην 8αδα. Αμφότεροι έχουν τα θέματά τους, ψάχνοντας πρακτικά το... ίδιο πράγμα: Έναν έξτρα γκαρντ για να τους δώσει έξτρα ώθηση στο δεύτερο μισό της σεζόν.

Το κενό στο ρόστερ και των δύο είναι εμφανές όταν χρειάζεται να βγει περισσότερη ένταση στο παρκέ. Αυτή η έξτρα ένταση βγαίνει πιο εύκολα εντός έδρας, παρά στο παρκέ του αντιπάλου. Όσο προχωράει η σεζόν όμως και περνούν οι αγώνες, αυτό το κενό θα φαίνεται όλο και περισσότερο. Αυτό είναι που μοιάζει να κάνει επιτακτική την ανάγκη ενίσχυσης και για τους δύο. Και αυτό είναι που έχει ως αποτέλεσμα να πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι την επόμενη φορά που θα βρεθούν αντιμέτωποι οι δυο τους, οι συνθήκες θα είναι εντελώς διαφορετικές.