Πολλοί θα έχετε αναρωτηθεί πώς και η Λήμνος μπήκε στο χάρτη του ελληνικού μπάσκετ και μάλιστα με εμφατικό τρόπο. Άλλωστε μέχρι πρότινος αυτό το όμορφο νησί θύμιζε στο μυαλό των περισσότερων μία δύσκολη μετάθεση κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής θητείας. Τα πράγματα όμως, είναι πιο απλά απ’ ότι δείχνουν και όλα οφείλονται στην αγάπη και το μεράκι της οικογένειας Μπούμπουρα. Πρώτα για το νησί κι έπειτα για τον αθλητισμό! Αυτό είναι κάτι που το έχει αποδείξει εμπράκτως ο Παντελής Μπούμπουρας εδώ και πολλά χρόνια. Η αλήθεια είναι πώς μέχρι σήμερα δε μας είχαν λυθεί οι απορίες για το πώς ήρθε ο Ήφαιστος Λήμνου στη μπασκετική μας ζωή και τι στοχεύει να πετύχει σε μια περίοδο που δύσκολα βρίσκεις επενδυτές ν’ αναλάβουν το βάρος των ομάδων σε όλα τ’ αθλήματα.

Για όλα αυτά όμως, ο πλέον κατάλληλος ν’ απαντήσει είναι ο πρόεδρος της ομάδας, Σπύρος Μπούμπουρας ο οποίος σε μία συνέντευξη 2.592 λέξεων στο Sport24.gr ανοίγει τα χαρτιά του μιλώντας για τον Ήφαιστο που ξεκίνησε κυριολεκτικά από το μηδέν, τα σχέδια για το μέλλον και αποκαλύπτει το όνειρο της οικογένειας για ένα μεγάλο αθλητικό κέντρο στη Λήμνο. Επίσης, η απόφαση για τη δημιουργία της ομάδας, το άγχος μέχρι να παίξει ο Ήφαιστος το πρώτο ματς στο κλειστό "Νίκος Σαμαράς" και ο στόχος κάποια στιγμή η ομάδα ν’ αγωνιστεί στην Ευρώπη , μέσα από λόγια αληθινής αγάπης για τον τόπο του.

Συνέντευξη στον ΣΠΥΡΟ ΚΑΒΑΛΙΕΡΑΤΟ

Σε λίγες ώρες ο Ήφαιστος παίζει με τον Ολυμπιακό ενώ την πρώτη αγωνιστική αντιμετώπισε τον Παναθηναϊκό. Τι σκέφτεστε όταν βλέπετε το δημιούργημά σας ν’ αγωνίζεται απέναντι σε ομάδες πού πρωταγωνιστούν στην Ευρωλίγκα και πώς περιμένετε τη στιγμή που θα έρθουν στη Λήμνο;

"Αυτό για εμάς είναι ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα. Η αλήθεια είναι πώς κι εγώ ο ίδιος, πριν από δύο χρόνια αν μου έλεγες ότι μία ομάδα της Λήμνου θα παίζει επίσημα απέναντι στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό που έχουν φέρει ευρωπαϊκά τρόπαια στη χώρα μας, δε θα το πίστευα. Το ματς με τον Παναθηναϊκό ήταν και το πρώτο επίσημο της ομάδας στη Basket League, σίγουρα η χαρά ήταν μεγάλη. Υπήρχε μεγάλη ανυπομονησία. Το γεγονός πώς ο αγώνας ήταν κεκλεισμένων των θυρών, δε μας επέτρεψε να νιώσουμε ακριβώς το συναίσθημα όπως το θέλαμε. Τώρα με τον Ολυμπιακό νομίζω θα το καταλάβουμε περισσότερο. Θα έχει και κόσμο από τη Λήμνο που μένει στην Αθήνα και ανυπομονεί να δει την ομάδα από κοντά. Οπότε είμαστε ανυπόμονοι…"

Μπορείτε να μας περιγράψετε τα συναισθήματα σε τρεις διαφορετικές στιγμές: Λίγες ώρες πριν από το τζάμπολ στο ματς με τον Πανιώνιο που ήταν το πρώτο εντός. Δέκα λεπτά πριν από την έναρξη του αγώνα όταν έγινε η σύνδεση της ΕΡΤ κι έφτασε η εικόνα του γηπέδου σε όλη τη χώρα και όταν πια ο Ήφαιστος είχε "σφραγίσει"την πρώτη του νίκη στο πρωτάθλημα…

"Από τη μεριά μας λίγο πριν από τον αγώνα υπήρχε ένα τεράστιο άγχος. Όχι μόνο για το αποτέλεσμα της αναμέτρησης αλλά κυρίως αν θα κυλούσαν όλα σωστά διότι το γήπεδο αυτό δεν είχε φιλοξενήσει ποτέ επαγγελματικό αγώνα και δεν μπορούσε κιόλας. Έγινε ανακατασκευή όλου του γηπέδου και είχαμε άγχος αν θα πάνε όλα καλά, λειτουργικά. Όταν έγινε η πρώτη σύνδεση της ΕΡΤ λίγο πριν από την παρουσίαση των ομάδων, αυτό το άγχος είχε μειωθεί καθώς βλέπαμε πώς πηγαίνουν όλα καλά. Μόλις ξεκίνησε το ματς έφυγε τελείως η πίεση και μετά ήρθε το άγχος για τη νίκη. Αυτό που πραγματικά μ’ εντυπωσίασε ήταν η ατμόσφαιρα του γηπέδου γι’ αυτό θέλω ν’ ευχαριστήσω ακόμα μία φορά τον κόσμο της Λήμνου. Δεν περίμενα τόσο ζεστή ατμόσφαιρα, να προσαρμοστεί ο κόσμος αμέσως, να φανεί ότι αγαπάει την ομάδα και να της δώσει ώθηση. Πραγματικά συγκινήθηκα κι ενθουσιάστηκα. Περιμέναμε ότι το γήπεδο θα γεμίσει γιατί ήταν κάτι που γινόταν για πρώτη φορά, έστω και από περιέργεια θα ερχόταν κάποιος να το δει. Αυτό που είδα όμως, δεν το περίμενα με τίποτα. Αυτή η αγκαλιά του κόσμου και η προσαρμογή του σα να είναι το δέκατο ματς εντός έδρας, δεν το φανταζόμουν.

Σε αυτή τη προσπάθεια πάντως, δεν είμαστε μόνο εμείς που φαινόμαστε στη τηλεόραση. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε μερικούς ανθρώπους που αν δεν ήταν αυτοί, η ομάδα δεν θα έπαιζε στη Λήμνο. Ονομαστικά θέλω να ευχαριστήσω τον Σαράντη Σπανό ο οποίος στάθηκε σαν αδερφός, τον κόσμο που δούλεψε στο γήπεδο ακόμα και στις 15 Αυγούστου ήταν μέχρι τις τρεις τα ξημερώματα και συγκεκριμένα τον φίλο μου Γιάννη Μπεκρή και τον Στέλιο Ρόκκο ο οποίος έχει αγαπήσει την ομάδα, μας έκανε έναν πολύ ωραίο ύμνο . Τους στέλνω την αγάπη μου".

Ήταν η ηθική ικανοποίηση αυτή η ανταπόκριση του κόσμου με δεδομένο πώς υπήρχαν και αντιδράσεις για την ομάδα του μπάσκετ αλλά πολύ περισσότερο για το θέμα του γηπέδου; Υπάρχουν ακόμα αυτές οι αντιδράσεις;

"Οι αντιδράσεις που υπήρξαν ήταν από έναν πολύ μικρό αριθμό ατόμων στη Λήμνο. Γενικότερα ο κόσμος υποστήριξε αυτή τη προσπάθεια από την αρχή. Αρκετοί από αυτούς που αντιδρούσαν, μετά το τέλος του αγώνα μας έδωσαν συγχαρητήρια. Φυσικά υπάρχουν ένας-δύο που κι ευρωπαϊκό να πάρει η Λήμνος πάλι θ’ αντιδρούν. Δεν μπορούμε να τους ικανοποιήσουμε όλους. Ας υπάρχουν κι αυτί οι δύο να έχουμε μια κόντρα…"

Θέλουμε ένα μεγάλο αθλητικό κέντρο

Μέσα από το μπάσκετ η Λήμνος μπορεί ν’ αναπτύξει τον αθλητικό τουρισμό. Είναι μέσα στους στόχους σας να κάνετε το νησί ν’ ακουστεί με θετικό τρόπο διότι αφού είναι πολλοί που το συνδυάζουν με μία κακή μετάθεση στο στρατό…

"Ο στρατός έχει δώσει μια κακή φήμη στη Λήμνο. Παλιά υπήρχε κι ένα σήριαλ που έλεγε κάποιος για να τιμωρήσει έναν στρατιώτη «πρόσεξε γιατί θα σε στείλω στη Λήμνο». Φυσικά δεν ισχύει αυτό όμως κι έχει κάνει κακό στη Λήμνο. Υπάρχει πολύς κόσμος που λέει «είχα πάει να υπηρετήσω πριν από 30 χρόνια κι έβγαινα μια φορά το δίμηνο έξω», λογικό είναι να μη το αγαπήσει. Και στη Μύκονο να πας και βγαίνεις μια φορά τους δύο μήνες, τι θα πεις; Ότι είναι ωραίο; Όλα αυτά έχουν αλλάξει, πλέον περνούν μια χαρά όσοι έρχονται… Ο αθλητισμός είναι ένας ωραίος τρόπος για ν’ αναδείξεις έναν τόπο. Σε βοηθάει γιατί παίρνει δημοσιότητα κι ασχολείται πάρα πολύς κόσμος. Για εμάς πέρα από το μπάσκετ, είναι μεγάλο στοίχημα και οι ακαδημίες που έχουμε. Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ακαδημίες και σε άλλα αθλήματα, όπως στο ποδόσφαιρο και στο στίβο, προκειμένου να τα παιδιά να βρίσκουν διέξοδο στον αθλητισμό. Είναι αλήθεια πώς το χειμώνα η Λήμνος δεν έχει πολλά πράγματα να κάνεις. Δεν έχει τα μεγάλα εμπορικά κέντρα και γενικά δε μπορείς να κάνεις πολλές δραστηριότητες. Οπότε έτσι βοηθάς τα παιδιά ν’ ασχοληθούν με τον αθλητισμό. Αυτό βέβαια έχει κι άλλα οφέλη. Το νησί θα διαφημιστεί, με συνέπεια να έρθει κι άλλος κόσμος. Άνθρωποι που θα θέλουν να επενδύσουν κι εταιρείες μεγάλες. Μόνο να κερδίσεις έχεις από τον αθλητισμό και να προβάλλεις τον τόπο σου μέσω του αθλητισμού".

Υπάρχει προοπτική για μεγαλύτερο γήπεδο;

"Έχουμε παίξει ένα παιχνίδι. Δεν μπορούμε να πούμε από τώρα αν αντέχει γήπεδο που να χωράει περισσότερο κόσμο. Αυτό θα το δούμε τον Ιανουάριο. Υπάρχει προοπτική το γήπεδο ν’ αναβαθμιστεί κι άλλο. Μέσα στα σχέδια και όνειρα μας είναι η δημιουργία ενός μεγάλου αθλητικού κέντρου στη Λήμνο, το οποίο πέρα από μια ομάδα στη Basket League θα μπορεί να φιλοξενήσει διοργανώσεις Εθνικών ομάδων, κάτι που θα είναι πολύ σημαντικό. Είναι μεγάλο πράγμα ν’ ακούς τον Εθνικό Ύμνο της χώρας μας στη Λήμνο. Άλλο ένα μεγάλο όνειρο…"

Θα πάμε καλά και κάποια στιγμή θα δούμε ευρωπαϊκό παιχνίδι στη Λήμνο

Πότε μπήκε η ιδέα ν’ ασχοληθείτε με το μπάσκετ;

"Η έδρα της εταιρείας μας είναι στην Οδησσό. Εκεί υπάρχει μία ομάδα μπάσκετ που αγωνίζεται στην πρώτη κατηγορία, λέγεται Bipa και είναι ομάδα του δήμου. Δεν είναι όπως εδώ που αγοράζεις μετοχές. Ανήκει στο δήμο και ο αντιδήμαρχος για θέματα αθλητισμού ζήτησε από τον πατέρα μου (σ.σ. Παντελή Μπούμπουρα) μια χορηγία. Εμείς αγαπάμε πολύ την Οδησσό. Πατρίδα μας είναι η Λήμνος αλλά μετά είναι η Οδησσός, βοηθήσαμε την ομάδα και ο πατέρας μου έγινε επίτιμος πρόεδρος. Έτσι ξεκίνησε η ενασχόλησή μας με το μπάσκετ. Τότε διοργανώσαμε στην αρχή ένα φιλικό ανάμεσα στους βετεράνους του Ολυμπιακού κι εκείνους της Bipa. Εκεί γνωριστήκαμε με τον Παναγιώτη Φασούλα. Στη διάρκεια της συζήτησής μας, αναφερθήκαμε στη Λήμνο και συνειδητοποιούμε ότι στο νησί δεν υπάρχει πουθενά το μπάσκετ. Δεν υπήρχε κανένα σωματείο, καμία ακαδημία, τίποτα. Αν ήθελε κάποιος να παίξει μπάσκετ δε μπορούσε εκ των πραγμάτων. Αυτό συζητήσαμε με τον κ. Φασούλα και σε συνεργασία με το Ίδρυμα του και το Ίδρυμα μας, δημιουργήσαμε μία ακαδημία μπάσκετ. Αυτή η ακαδημία έφτασε να έχει 170 παιδιά. Μάλιστα, ένας καθηγητής που ήταν με μετάθεση στη Λήμνο, μας είπε «σας ευχαριστώ πάρα πολύ γιατί το παιδί μου είχε πάθει κατάθλιψη. Μια ζωή έπαιζε μπάσκετ κι εδώ δεν μπορούσε». Έτσι μπήκαμε στο μπάσκετ. Στη συνέχεια μας είπαν ότι η Λήμνος μπορεί να φιλοξενήσει ομάδα Α1, εφόσον μεταφερθεί η έδρα μιας ΚΑΕ στο νησί. Η μόνη ομάδα που μπορούσε να γίνει αυτό ήταν ο Φάρος Κερατσινίου που είχε μετακομίσει στη Λάρισα και είχε γίνει Γυμναστικός. Η αλήθεια είναι ότι δεν το σκεφτήκαμε πολύ, πήγαμε αγοράσαμε αυτή την ΚΑΕ με σκοπό να την πάμε στη Λήμνο".

Από εκείνη τη μέρα που αγοράσατε το Φάρο, μέχρι σήμερα τι συνέβη; Αναφέρθηκε και ο Σωτήρης Μανωλόπουλος σε δηλώσεις του αλλά για να μάθει και ο κόσμος…

"Τι να πρωτοπείς… Αρχικά δεν περίμενα ποτέ ότι θα συναντήσω ποτέ αυτό που βρήκα στη Λάρισα. Ξέρετε, όταν δεν έχεις ασχοληθεί ποτέ με τον επαγγελματικό αθλητισμό τουλάχιστον στην Ελλάδα, έχεις στο μυαλό σου, επαγγελματίες αθλητές, προπονητές, μια ωραία κατάσταση. Εκεί τα πράγματα ήταν επιεικώς τραγικά! Γι’ αυτό άλλη μία φορά θέλω να ευχαριστήσω τον Θανάση Σκουρτόπουλο γιατί ένας μεγάλος λόγος που έμεινε η ομάδα στην κατηγορία ήταν ο κόουτς. Ξεχρεώσαμε την ομάδα, έμεινε στην κατηγορία κι έτσι ξεκινήσαμε. Ήταν ένα βουνό που το περάσαμε. Πήγαμε μετά στο επόμενο που ήταν η μεταφορά της ομάδας στη Λήμνο. Αυτό σήμαινε ότι θέλαμε γήπεδο γιατί δεν υπήρχε. Ενώ εξαρχής δηλώσαμε ότι θ’ αναλάβουμε όλο το κόστος για την ανακατασκευή και μάλιστα έγινε Δημοτικό Συμβούλιο, υπήρξαν οι αντιδράσεις που είπαμε πιο πριν. Ήταν από πολύ λίγο κόσμο αλλά μπορούσε να κάνει ζημιά και να σε καθυστερήσει. Και μας έκανε ζημιά είναι η αλήθεια, διότι θα γινόταν ακόμα πιο ωραίο το γήπεδο. Τέλος καλό όλα καλά!

Η ομάδα φτιάχτηκε από το μηδέν και το γήπεδο έγινε. Πραγματικά και ο Σωτήρης (σ.σ. Μανωλόπουλος) εμπιστεύτηκε την προσπάθεια μας από την αρχή. Είναι μεγάλο πράγμα να πεις αναλαμβάνω μία ομάδα η οποία δεν έχει γήπεδο. Δεν έχει παίξει ποτέ στη Λήμνο, δεν γνωρίζεις τους ανθρώπους και δεν είναι παράγοντες δέκα χρόνια. Ήρθε σε αυτό το γραφείο και κάποια στιγμή θα το πεις και ο ίδιος. Ήρθε για να είναι ευγενικός και να μην αρνηθεί τη συνάντησή μας. Παρόλα αυτά έφυγε αποφασισμένος ν’ αναλάβει την ομάδα, όπως κι έγινε και κατάφερε να την κάνει ομάδα που μπαίνει στο γήπεδο χάνει και κερδίζει απ’ ότι φάνηκε".

Ο Ήφαιστος Λήμνου κατάφερε να βρεθεί στα μεγάλα σαλόνια. Ποιος είναι ο στόχος από δω και πέρα γιατί ο κόσμος θα θέλει και τις νίκες;

"Ο κόσμος θέλει νίκες. Δυσκολευτήκαμε, κάναμε κάποιες υπερβάσεις αλλά όλα αυτά ξεχνιούνται. Τώρα η ομάδα παίζει και πρέπει να κερδίζει. Δεν θέλουμε να λέμε μεγάλα λόγια, ο στόχος είναι η παραμονή στη Basket League και σχετικά εύκολα. Να μη χρειαστεί το τελευταίο λεπτό, της τελευταίας αγωνιστικής για να δούμε αν θα μείνουμε ή όχι. Δε θέλουμε να είμαστε μία ομάδα που κάθε χρόνο θα παλεύει για την παραμονή. Θέλουμε να γίνουμε μία ομάδα στα πρότυπα των άλλων, οι οποίες βρέθηκαν στην Α1, παρέμειναν και κοίταξαν ψηλότερα. Θέλω να πιστεύω ότι θα πάμε καλά και γιατί όχι σε λίγα χρόνια να παίξουμε στην Ευρώπη και να δούμε ευρωπαϊκό παιχνίδι στη Λήμνο".

Στη διάρκεια του καλοκαιριού σκεφτήκατε ν’ αποκτήσετε ένα "μεγάλο όνομα" για να τραβήξετε ακόμα περισσότερο το ενδιαφέρον του κόσμου;

"Σαφώς ήταν πολύ δύσκολο. Κάναμε κάποιες προσπάθειες αλλά σίγουρα για έναν παίκτη όταν η ομάδα δεν έχει υπάρξει ποτέ στη Λήμνο, δεν μπορείς να τον πείσεις εύκολα. Νομίζω του χρόνου θα το καταφέρουμε!".

Η οικογένεια Μπούμπουρα ήρθε για να μείνει στο μπάσκετ; Ποιο είναι το πλάνο σας;

"Ακόμα και τους περαστικούς που λέτε, όταν τους ρωτούσαν για πρώτη φορά σου έλεγαν «ήρθαμε για να μείνουμε». Κανείς δεν είπε ήρθα για έναν χρόνο. Αυτό θα το δείξει η πράξη. Παρόλα αυτά, εμάς ο στόχος μας είναι η εδραίωση της ομάδας στη Basket League και ότι καλύτερο μπορεί να προκύψει".

Για ποιο λόγο να μπει ένας επενδυτής στο μπάσκετ που όλοι γνωρίζουμε ότι τα έσοδα είναι περιορισμένα και περισσότερα είναι τα χρήματα που βάζει στην κάθε ομάδα; Τι σας οδήγησε σε αυτή την κίνηση;

"Όπως σας είπα, ο αθλητισμός είναι ένας πολύ ωραίος τρόπος να δείξεις ένα νησί. Αγαπάμε πολύ τη Λήμνο, από ‘κει είναι η καταγωγή μας. Ενδιαφερόμαστε να δραστηριοποιηθούμε κι επαγγελματικά στη Λήμνο, ήδη έχουμε ξεκινήσει. Οπότε σίγουρα μια ομάδα στη Basket League προωθεί κι εμπορικά το νησί. Ένας ακόμα λόγος είναι πώς ο καθένας έχει ένα χόμπι. Άλλο κάνει σκι, άλλος μαζεύει γραμματόσημα… Εμάς μας αρέσει το μπάσκετ, ειδικά όταν το βλέπουμε στο μέρος απ’ όπου είναι η καταγωγή μας".

Αγαπάμε τη Λήμνο και θέλουμε πρότυπα για τα παιδιά

Μπορείτε να μας εξηγήσετε γενικότερα το πλάνο σας για τον αθλητισμό στη Λήμνο και πού θέλετε να το φτάσετε;

"Εκτός από τον Ήφαιστο με τις ακαδημίες του υπάρχει και η Ηφαιστία που είναι η ομάδα στίβου και είμαι πρόεδρος. Είναι από το χωριό μου, το Κοντοπούλι κι έχει τμήματα στίβου και ποδοσφαίρου. Η αλήθεια είναι ότι στο σωματείο αυτό, όταν έγινα πρόεδρος δεν το είχα πάρει πολύ ζεστά αλλά όταν πήγα πρώτη φορά στο γήπεδο και είδα 150 παιδάκια από το χωριό, σε μία περιοχή με πληθυσμό 3000 κατοίκων, άλλαξε η στάση μου. Εμείς τη Λήμνο την αγαπάμε είναι η καταγωγή μας, μας αρέσει και θέλουμε να δραστηριοποιηθούμε επαγγελματικά. Ξέρετε, όσο κι αν αγαπάς ένα μέρος εάν δεν έχεις επαγγελματική ενασχόληση με αυτό δεν μπορείς να είσαι συνέχεια εκεί. Θέλουμε στη Λήμνο ο αθλητισμός να έχει διακρίσεις. Όταν ένα παιδί που ζει στο νησί βλέπει παίκτες της Α1, βλέπει αθλητές όπως ο Μιχάλης Μερτζανίδης ο οποίος έχει διακρίσεις σε Πανελλήνιους και Πανευρωπαϊκούς αγώνες στίβου. Όπως ο Κώστας Δουβαλίδης που ολοκληρώνεται η μεταγραφή του κι έχει πάει σε Ολυμπιακούς Αγώνες, είναι πάρα πολύ σημαντικό. Θέλω οι αθλητές να είναι τα πρότυπα των παιδιών. Μπορεί οι αθλητές αυτοί να προκριθούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες και ν’ ακουστεί το σωματείο της Λήμνου παντού, αυτό είναι πολύ σημαντικό".

Το μπάσκετ πάντα ήταν σε υψηλό επίπεδο στην Ελλάδα

Με δεδομένο ότι είστε νέος επενδυτής στο μπάσκετ, υπάρχει κάτι που σας προβληματίζει για το μέλλον;

"Είμαι ρομαντικός αλλά και ρεαλιστής. Γνωρίζω ότι η Λήμνος δεν θα διεκδικήσει ποτέ το τρόπαιο της EuroLeague. Έχουν περάσει πιο ρομαντικοί από μένα που έδωσαν πολλά χρήματα. Εγώ και ο πατέρας μου όσο μπορούμε και μακάρι να μπορούμε για πάντα να κρατάμε την ομάδα στη Basket League και να πηγαίνει ολοένα και καλύτερα. Είμαστε ακόμα στην αρχή κι έχουμε να κάνουμε πράγματα, να σκεφτούμε, να δημιουργήσουμε που μας φτάνουν για 15 χρόνια να μην βαριόμαστε".

Πώς κρίνετε τους παράγοντες του μπάσκετ που έχετε γνωρίσει τους τελευταίους μήνες;

"Κακά τα ψέματα, αν κοιτάξουμε τα νούμερα των ομάδων το 2006 και τα νούμερα των ομάδων τώρα, οικονομικά έχει μειωθεί απείρως το μπάτζετ. Το ελληνικό πρωτάθλημα όμως, κρατάει καλά. Έχουμε δύο ομάδες που πρωταγωνιστούν στη EuroLeague, έχουμε μία ομάδα την ΑΕΚ η οποία πέρσι κατέκτησε το Basketball Champions League, άλλες δύο ομάδες ΠΑΟΚ, Προμηθέα που συμμετέχουν σε αυτή τη διοργάνωση και τον Άρη στο Europe Cup. Όπως επίσης το Λαύριο που προσπάθησε να προκριθεί. Κόντρα στις δυσκολίες το ελληνικό μπάσκετ κρατιέται σε πολύ καλό επίπεδο και για να συμβαίνει αυτό, δεν είναι τυχαίο. Μη ξεχνάμε βέβαια και το γυναικείο μπάσκετ, όπου η Εθνική παραλίγο θα ήταν στις οκτώ καλύτερες ομάδες του κόσμου. Ο Ολυμπιακός πήρε μια μεγάλη πρόκληση και βρίσκεται στους ομίλους της Ευρώπης όπως και η Νίκη Λευκάδας. Οι επιτυχίες του μπάσκετ είναι μεγάλες. Από το 1987 μέχρι και σήμερα, το ελληνικό μπάσκετ κρατιέται σε πάρα πολύ καλό επίπεδο, κάτι που σημαίνει ότι τόσο η Ομοσπονδία όσο και ο ΕΣΑΚΕ από το 1992 αλλά και οι παράγοντες που έχουν περάσει, κάνουν κάτι καλά. Αν θα μπορούσε να γίνει κάτι καλύτερα δε μπορώ να το κρίνω εγώ, ειδικά από τώρα. Αλλά αυτό που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι πώς γίνεται κάτι καλά εφόσον το επίπεδο είναι υψηλό".

Θα επενδύατε στο μπάσκετ αν δεν ήταν μόνο η αγάπη για τον τόπο καταγωγή σας; Έχουμε δει ομάδες να ταλαιπωρούνται κατά διαστήματα όπως για παράδειγμα ο Άρης τα τελευταία χρόνια και παλιότερα ο ΠΑΟΚ…

"Αναφέρεστε σε δύο ομάδες με τεράστια ιστορία και χρειάζεται γερό στομάχι για να πεις ότι αναλαμβάνεις. Έχουν πάρα πολύ κόσμο και απαιτήσεις. Για να πεις ότι κάνεις αυτή την κίνηση πρέπει να είσαι σίγουρος που πατάς. Έχουν γίνει κάποιες κακές χρήσεις ανά περιόδους παλιότερα και δημιουργήθηκαν χρέη. Υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν να τα διορθώσουν και μακάρι να τα καταφέρουν. Είναι καλό για όλους μας, για τη Λήμνο, τη Ρόδο, τη Πάτρα, ομάδες σαν τον ΠΑΟΚ και τον Άρη να πηγαίνουν προς τα πάνω. Γενικότερα μου αρέσει η αποκέντρωση του μπάσκετ και νομίζω αρέσει σε όλο τον κόσμο".