Η ζωή έχει τα πάνω της και τα κάτω της. Έχει τον πάτο και το ταβάνι της. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ξέρει πολύ καλά πώς είναι να βρίσκεται κάποιος στον πάτο. Πλέον, αναζητεί ακόμα να μάθει ποιο είναι το ταβάνι του.

Ήταν Φεβρουάριος του 2013 όταν ο 19χρονος Γιάννης παραχώρησε συνέντευξη στο δίκτυο “Draft Express”. Στην ερώτηση του δημοσιογράφου/αναλυτή του δικτύου για το τι παίκτης είναι, η απάντησή του προξένησε εντύπωση: “ Είμαι ένας All Around παίκτης. Μπορώ να πηδήξω, να σουτάρω, να πασάρω τη μπάλα, μπορώ να κάνω τα πάντα στο παρκέ”. Λίγο αργότερα ήρθε η επόμενη ερώτηση: Ποιος είναι ο στόχος του; Η απάντηση ήταν ξεκάθαρη: “ Θέλω να γίνω παίκτης ΝΒΑ”. Δεν το σκέφτηκε καν. Αυτός ήταν ο στόχος του από τότε.

Η ιστορία της ζωής του Γιάννη Αντετοκούνμπο συγκίνησε αμέσως όλο τον κόσμο. Το πώς βρέθηκε από το να πουλάει CD και ρολόγια στο να κυνηγάει το όνειρό του στο ΝΒΑ τον έκανε δημοφιλή πριν ακόμα πατήσει στα παρκέ της κορυφαίας λίγκας του κόσμου. Όταν ωστόσο είχε παραχωρήσει εκείνη την συνέντευξη, η ιστορία του δεν ήταν γνωστή. Ο κόσμος δεν ήξερε αν είχε ταλέντο ή όχι. Ήταν απλώς ένα 19χρονο παιδί από την Ελλάδα, που είχε παίξει μπάσκετ μόνο στην Α2 και τον Φιλαθλητικό. Κανείς δε μπορούσε να φανταστεί ότι έξι χρόνια αργότερα αυτό το λιπόσαρκο παιδί θα αναδεικνυόταν MVP της κανονικής περιόδου του ΝΒΑ.

Θέλω να γίνω παίκτης ΝΒΑ”.

ΔΟΥΛΕΨΕ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι ο MVP της κανονικής περιόδου στο ΝΒΑ, καταφέρνοντας μάλιστα να κατακτήσει το βραβείο παίρνοντας το 77% των ψήφων. Παραμένει όμως το ίδιο παιδί που κάποτε ονειρευόταν να αγωνιστεί στο ΝΒΑ, κάτι που φάνηκε στον συγκινητικό λόγο που έβγαλε όταν παρέλαβε το βραβείο. Είναι ακόμα το ίδιο παιδί που έχει ως στόχο να ακούει την συμβουλή που του έδωσε ο πατέρας του: “ Να θέλεις περισσότερα, αλλά να μην είσαι άπληστος”.

Ο Γιάννης ήθελε πάντα περισσότερα. Δεν τα απαίτησε όμως. Κέρδισε με το σπαθί του και την δουλειά του κάθε δευτερόλεπτο συμμετοχής στο Μιλγουόκι όταν ήταν ακόμα ρούκι, μέχρι να φτάσει να μπει στην ελίτ του ΝΒΑ. Κάθε φορά έβαζε και έναν καινούριο στόχο. Ο πρώτος ήταν να πάει στο ΝΒΑ. Ο επόμενος να κερδίσει χρόνο συμμετοχής. Μετά να γίνει βασικός. Να γίνει All Star. Ακολούθησε ένας ακόμα μεγαλύτερος στόχος, έπειτα και από προτροπή του Κόμπι Μπράιαντ: Να γίνει ο MVP του ΝΒΑ. Ο επόμενος στόχος είναι ακόμα μεγαλύτερος, πάλι έπειτα από προτροπή του Κόμπι: Να γίνει πρωταθλητής του ΝΒΑ.

να προσθέσει στο κορμί του 23 κιλά σε μυϊκό βάρος σε σχέση με τον ρούκι σεζόν του. Έμαθε να κινείται καλύτερα στον χώρο, βελτίωσε το σουτ του από μέση απόσταση – κι ας παραμένει το μακρινό σουτ το ψεγάδι του. Έμαθε να ποστάρει κοντύτερους αντιπάλους. Όλα αυτά δεν γίνεται να έρθουν μόνα τους. Χρειάστηκε να περάσει εκατοντάδες ώρες στο γήπεδο και στο γυμναστήριο για να γίνει ο παίκτης που είναι τώρα.

Ο σταρ των Μπακς δεν πρέπει να αποτελεί πρότυπο μόνο και μόνο επειδή η ιστορία του συγκλονίζει. Πρέπει να αποτελεί πρότυπο επειδή πάλεψε για τα πάντα στην ζωή. Δεν επαναπαύτηκε ποτέ και ούτε σκοπεύει να το κάνει. Δεν ήταν και δεν είναι ποτέ ικανοποιημένος με τον εαυτό του, βάζοντας συνεχώς νέους στόχους, για τους οποίους δούλεψε και δουλεύει σκληρά για να τους πιάσει. Φάνηκε και στην δήλωση που έκανε πριν την έναρξη των NBA Awards 2019, όταν δήλωσε με σιγουριά: " Αν δεν κερδίσω το βραβείο του MVP θα επιστρέψω του χρόνου".

ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΟΥΤΕ Ο ΙΔΙΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΦΤΑΣΕΙ

Επιστροφή στο 2013. Η συνέντευξη του Γιάννη στο “Draft Express” πλησιάζει προς το τέλος της. Σε μία από τις κλασικές ερωτήσεις-κλισέ, ο δημοσιογράφος/αναλυτής του δικτύου ρωτάει τον Γιάννη: “ Τι παίκτης θα είσαι σε πέντε χρόνια από τώρα;. Ήταν η μοναδική στιγμή σε όλη την συνέντευξη που ο Γιάννης φάνηκε να κομπιάζει. Αφού πήρε μία-δύο ανάσες, απάντησε: “ Θα είμαι πιο δυνατός. Θα είμαι πολύ καλύτερος σε όλα όσα κάνω στο παρκέ”.

Στα 24 του χρόνια (θα γίνει 25 χρονών στις 6 Δεκεμβρίου), ο Γιάννης έχει τα καλύτερα χρόνια μπροστά του. Την υγεία του να έχει, μπορεί να φτάσει σε νέα ύψη στην προσπάθειά του να βρει το ταβάνι του, αν το βρει ποτέ. Πιο σημαντικό ωστόσο είναι πως μοιάζει διατεθειμένος να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να φτάσει ακόμα ψηλότερα. Αυτό είναι που τον κάνει και να ξεχωρίζει.

AP Photo/Michael Conroy, Morry Gash, Michael Dwyer