Δακρυσμένος από την πρώτη στιγμή που ανέβηκε στη σκηνή του Staples Center, ο Μάικλ Τζόρνταν δεν προσπάθησε ούτε μια στιγμή να πνίξει τα συναισθήματά του. Μίλησε για τον Κόμπι Μπράιαντ, τον αποκάλεσε ξανά και ξανά μικρό του αδελφό, συγκίνησε τους πάντες και γέμισε με τα δάκρυά του τις οθόνες και τις καρδιές όσων παρακολουθούσαν τον λόγο του για τον Μπλακ Μάμπα, λίγη ώρα μετά από εκείνον της Βανέσα Μπράιαντ .

Αναλυτικά όσα είπε ο Μάικλ Τζόρνταν:

" Ευχαριστώ τη Βανέσα για την ευκαιρία να μιλήσω σήμερα για όσα μας έδωσε ο Κόμπι. Τα άφησε όλα στο παρκέ. Όλοι ήθελαν να κάνουν συγκρίσεις ανάμεσα σε εκείνον. Μου έστελνε μηνύματα τα μεσάνυχτα, τα ξημερώματα. Μιλούσαμε για ποστ κινήσεις, για την τριγωνική επίθεση. Ήμουν ο μεγάλος αδελφός του. Ήταν ένα παιδί με τρομερό πάθος. Αν αγαπάς κάτι, πηγαίνεις στα άκρα για να καταλάβεις. Πρέπει να δουλέψεις για να τα καταφέρεις. Ο Κόμπι Μπράιαντ ήταν για εμένα μια έμπνευση, για τον τρόπο που έπαιξε το παιχνίδι. Ήθελε να γίνει ο καλύτερος που μπορούσε να γίνει. Ήθελα να γίνω ο καλύτερος μεγάλος αδελφός που μπορούσα να γίνω για εκείνον. Ήθελε να βελτιώνεται σαν μπασκετμπολίστας και σαν άνθρωπος. Μιλούσαμε για δουλειές, για τα πάντα.

Τώρα θα ξαναβλέπω τον εαυτό μου να κλαίει σε memes για τα επόμενα χρόνια... Του είχα πει ότι δεν θέλω να μου συμβεί αυτό, γιατί θα με βλέπω παντού για πολλά χρόνια. Είχα δει τον Φιλ Τζάκσον το 1999 ή το 2000 και τον Κόμπι Μπράιαντ να κάθεται. Με ρώτησε αν είχα φέρει μαζί μου παπούτσια. Ήθελε τόσο πολύ τον ανταγωνισμό. Αγαπούσα πραγματικά αυτό το παιδί. Τον εκτιμώ για το πάθος του, ήθελε να βελτιώνεται κάθε μέρα. Σαν παίκτης, σαν πατέρας, σαν σύζυγος. Με έχει εμπνεύσει με όσα έκανε για τα παιδιά του. Ανυπομονώ να γυρίσω στο σπίτι για να αγκαλιάσω τα παιδιά μου.

Στη Βανέσα και τα κορίτσια, θα πω ότι θα σας κρατήσω κοντά μου και θα είμαι πάντα εδώ για εσάς. Συλλυπητήρια σε όλες τις οικογένειες των θυμάτων αυτής της τραγωδίας. Ο Κόμπι έδινε τα πάντα για ό,τι έκανε. Όταν αποσύρθηκε έδειχνε τόσο χαρούμενος, βρήκε νέα πάθη και ήθελε να συνεχίσει να προσφέρει στην κοινωνία. Ήταν ένας φανταστικός πατέρας, αγαπούσε τις κόρες του με όλη του την καρδιά. Κανείς δεν ξέρει πόσος χρόνος μας απομένει, ας απολαύσουμε τη στιγμή, με τις οικογένειες, τους φίλους και όσους αγαπάμε. Ο Κόμπι Μπράιαντ πέθανε και μαζί πέθανε και ένα κομμάτι από εμένα, από εμάς. Σας υπόσχομαι ότι από εδώ και πέρα θα ζω με τις αναμνήσεις του μικρού μου αδελφού. Αναπαύσου εν ειρήνη".