Λίγες ώρες πριν από την έναρξη του αγώνα με τον ΠΑΣ στα Γιάννενα, η κατάσταση είχε ως εξής: στο εσωτερικό της ΑΕΚ είχε φουντώσει η ιδέα εντοπισμού εναλλακτικών λύσεων για την άκρη του πάγκου στην περίπτωση νέου στραβοπατήματος σε συνδυασμό με κακή εικόνα.

Προπονητές είχαν ούτως ή άλλως προταθεί εδώ και ημέρες, πλειάδα ατζέντηδων ήταν μπροστά στις τηλεοράσεις τους, περιμένοντας γκέλα της Ένωσης για να στείλουν την "πραμάτειά" τους και να υπερθεματίσουν για την ανάγκη αλλαγής προπονητή, πιάνοντας την ομάδα σε μια κατάσταση αδυναμίας και αυξημένης πίεσης.

Αυτό ήταν το σκηνικό και δεδομένα ήταν γνωστό σε όλους, εντός εκτός και αποδυτηρίων. Το ήξερε και ο ίδιος ο Ουζουνίδης ότι έπαιζε τη δουλειά του στο γήπεδο του ΠΑΣ. Και εκεί, στο τερέν των «Ζωσιμάδων» όπου συνήθως η Ένωση «βούλιαζε» στραβοπατώντας στις τρύπες του λασπότοπου, την περίμενε αυτή τη φορά ένα άρτιο ποδοσφαιρικό χαλί για μια παράσταση που στο μυαλό πολλών, θα ήταν η τελευταία. Ως δια μαγείας (;) ωστόσο, εμφανίστηκε η κανονική ΑΕΚ. Η πρωταθλήτρια...

Τις εξηγήσεις για αυτή τη θεαματική προς το καλύτερο αλλαγή στο παιχνίδι με τον ΠΑΣ, καλούνται πρωτίστως να τις δώσουν οι ίδιοι στους εαυτούς τους. Ο προπονητής για τους λόγους που επέμενε σε μια διάταξη με εξτρέμ δίχως να έχει τέτοιους, για την κακομεταχείριση του Γκάλο, για την ατολμία να χρησιμοποιήσει σε πιο κεντρικούς ρόλους τους Μάνταλο και Μπακασέτα, για την απόφαση να μην επιμείνει άλλο στον κακό Μπογέ, για την επιλογή να πλαισιώσει τον Αλεφ με δύο εσωτερικούς χαφ, ώστε ο Βραζιλιάνος να σταθεί αξιοπρεπώς ως 6άρι.

Ωστόσο εκείνοι που οφείλουν να το ψάξουν περισσότερο, μέσα από εσωτερική αναζήτηση ο καθένας ξεχωριστά και συζήτηση μεταξύ τους (που ενδεχομένως να έχει γίνει κιόλας, σε επιμέρους παρέες των αποδυτηρίων) είναι οι ποδοσφαιριστές. Διότι ήταν αγνώριστοι. Διότι πέραν του ότι βοηθήθηκαν από την αλλαγή στρατηγικής από τον προπονητή, ήταν η διάθεση, το πείσμα και η φλόγα τους, τα στοιχεία που έκαναν τη διαφορά. Η ΑΕΚ θύμισε τη «refuse to lose» παρέα της περασμένης σεζόν. Και δεδομένα ο Μελισσανίδης, είδε ξανά στα μάτια τους αυτή τη γυαλάδα που τους είχε ζητήσει να ξαναβρούν στην προ ημερών επίσκεψή του στα Σπάτα. Όλοι την είδαμε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ, ΣΥΝΕΠΕΙΑ, ΣΤΟΧΟΙ

Ασφαλώς, η παρουσία της ομάδας στα Γιάννενα, δημιούργησε μια νέα σπαζοκεφαλιά. Εκεί που η διοικητική κεφαλή της πρωταθλήτριας είχε μπει σε σκέψεις για το ενδεχόμενο άμεσης αλλαγής προπονητή, η ΑΕΚ παρουσίασε την πιο ελκυστική εικόνα που έχει να επιδείξει σε πρώτο ημίχρονο, κατά την τρέχουσα σεζόν. Είναι ωστόσο ασφαλές κριτήριο ως αντίπαλος, ο πολύ κακός φέτος ΠΑΣ; Μήπως επρόκειτο για μια αναλαμπή; Πως μπορείς να είσαι σίγουρος;

Θα φανεί στα αμέσως επόμενα ματς, αυτά με υψηλότερο δείκτη δυσκολίας. Την Κυριακή η ΑΕΚ υποδέχεται τον Αστέρα, που συνήθως της παραδίνεται στο ΟΑΚΑ, ωστόσο δεν παύει να είναι πολύ οργανωμένος και επικίνδυνος αντίπαλος. Εν συνεχεία θα κληθεί (μεσοβδόμαδα) να «κλειδώσει» την πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου Ελλάδας κόντρα στον Κισσαμικό και την ερχόμενη αγωνιστική για το πρωτάθλημα, θα δοκιμαστεί στη Νέα Σμύρνη.

Μόνο με συνέπεια και συνέχεια σε καλές εμφανίσεις και νικηφόρα αποτελέσματα θα «κλείσει» τουλάχιστον έως το καλοκαίρι, το θέμα του προπονητή. Από τη στιγμή δε που αποφασίστηκε η παροχή δεύτερης ευκαιρίας στον Ουζουνίδη και δεν συντελέστηκε αλλαγή στην τεχνική ηγεσία κατά την περίοδο των εορτών, επί της ουσίας το δεύτερο χρονόμετρο άρχισε να γράφει από χθες. Αν δεν συμβούν εντελώς ανατρεπτικές καταστάσεις, ο Ευρύτης κόουτς θα οδηγήσει την ΑΕΚ στα ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ και τον ΟΣΦΠ, όπου θα διαπιστώσουμε πολλά για το μέλλον του στην ομάδα.

Εν τω μεταξύ, με περισσότερη ηρεμία και χρόνο διαθέσιμο, η διοίκηση της Ένωσης θα εξακολουθεί να αναζητεί τον επόμενο. Η αντιφατική εικόνα της ΑΕΚ και το γεγονός ότι δεν υπάρχει άνθρωπος εντός της ΠΑΕ που να μην έχει προβληματιστεί για το αν ο Ουζουνίδης είναι ο κατάλληλος ή όχι, καθιστά αναγκαία και απαραίτητη την προεργασία στο συγκεκριμένο κομμάτι. Είτε για εντός της τρέχουσας σεζόν, είτε για το ερχόμενο καλοκαίρι. Ο Ουζουνίδης παραμένει το αουτσάιντερ, όμως κέρδισε το δικαίωμα να το παλέψει, προσδοκώντας σε ανατροπή.