Ήταν 14 Αυγούστου 2013, σαν χθες δηλαδή, ανήμερα της Παναγιάς. Κάναμε το σταυρό μας με αυτά που βλέπαμε και γράφαμε ότι η ΑΕΚ προβλημάτισε και ότι χρειάζεται στόπερ! Ναι, το γράφαμε μετά το φιλικό παιχνίδι με την ΑΕ Διμηνιού. Την ίδια μέρα, η επίσημη ιστοσελίδα της ομάδας, προσπαθούσε να καλύψει live ένα παιχνίδι το οποίο στο μυαλό πολλών από εμάς, θα είναι πάντα ιστορικό.

Δεν πρέπει να ξεχνάς πόσο χαμηλά έπρεπε να πέσεις για να σηκωθείς ξανά. Το παρελθόν είναι ο δρόμος. Από αυτόν ξεκινάς και αυτή θα είναι μόνιμα η αφετηρία σου. Αυτή είναι η οδός που θα σου θυμίζει ότι ο στόχος είναι να ανεβαίνεις κάθε χρόνο και λίγο παραπάνω. Η ΑΕΚ συμπλήρωσε χθες 5 έτη ανηφόρας και μαγκιά της γιατί δεν κόλλησε πουθενά. Εξακολουθεί να την ανεβαίνει, κατακτώντας συνεχώς πράγματα.

Πέρασαν 12 χρόνια από την τελευταία φορά που η ΑΕΚ κατάφερε να δώσει το παρών σε ομίλους του Champions League. Πάλεψε σκληρά για να μείνει όρθια μέσα από κυκεώνες και το κατάφερε, σε τέτοιο βαθμό που η τύχη αισθάνθηκε ότι θα έπρεπε να της το ανταποδώσει για την προσπάθειά της. Οπότε την έβαλε στη διαδικασία μιας πρόκλησης που κάθε άλλο παρά εύκολη έμοιαζε.

Το εμπόδιο της Σέλτικ αποδείχθηκε ότι δεν είναι ανυπέρβλητο για το σύνολο του Ουζουνίδη και η υπερπήδησή του ανοίγει νέους ορίζοντες. Για να το υπερκεράσει, η Ένωση κλήθηκε να βρει απαντήσεις σε μια σειρά από ανάποδα πράγματα που της συνέβησαν το τελευταίο διάστημα. Να καλύψει το κενό της τελευταίας στιγμής που προέκυψε με την απώλεια του Μάνταλου. Μετά του Μπογέ. Ακολούθως του Λόπες. Να εμφανίσει αμυντική συνοχή και ηρεμία στα δύο πρώτα ευρωπαϊκά ματς στην καριέρα του Μάριου Οικονόμου, στα οποία ενδεχομένως δεν θα έπαιζε αν ήταν υγιής ο Ντμίτρο Τσιγκρίνσκι.

Να εμφανιστεί έτοιμος, ψύχραιμος και διόλου αγχωμένος ο Μαρίνος Ουζουνίδης, ο πρώτος Έλληνας προπονητής στην ιστορία της ΑΕΚ που έδωσε μαζί της ευρωπαϊκά ματς στο πλαίσιο του Champions League. Όλα τα προαναφερθέντα, σε συνάρτηση με την απώλεια σημαινόντων παικτών (Βράνιες, Χριστοδουλόπουλος, Κονέ, Γιόχανσον, Αραούχο) και την ύπαρξη τριών νέων (Μπογέ, Αλεφ, Πόνσε) οι οποίοι τώρα προσπαθούν να μπουν στο κλίμα, ενίσχυσαν το δύσκολο της αποστολής απέναντι σε έναν αντίπαλο που εντός του γηπέδου του, παρουσιάζεται ιδιαίτερα σκληρός, συμπαγής και αποτελεσματικός.

Ωστόσο για το Champions League μιλάμε. Τη διοργάνωση για την οποία τον Αύγουστο οφείλεις πρωτίστως να είσαι έτοιμος πνευματικά και αποφασισμένος να πετύχεις υπερβάσεις. Διαφορετικά δεν γίνεται να αντεπεξέλθεις. Παρουσιάζεσαι δυνατός και συνεχίζεις! Η ΑΕΚ του Ουζουνίδη το έκανε. Και πλέον απομένουν μόλις δύο ματς με τη Βιντεότον, για να ολοκληρωθεί ο κύκλος της μεγάλης υπέρβασης. Αυτής που ουδείς, πέραν δύο τριών ανθρώπων μέσα στην ομάδα, προεξάρχοντος του Μελισσανίδη, πίστευε ότι θα εφικτή, πέντε χρόνια πριν.