Πάει πολύς καιρός από τότε που η ΑΕΚ έφυγε νικήτρια από ένα ντέρμπι. Συγκεκριμένα, ήταν πρωταπριλιά του 2018, όταν η μετέπειτα πρωταθλήτρια ΑΕΚ, επικράτησε του Παναθηναϊκού με 3-0 στο ΟΑΚΑ, με άνεση, πειθώ και ανωτερότητα. Κάτι αντίστοιχο όμως, δεν έχει ζήσει έκτοτε κι ενώ σε λίγες ημέρες θα συμπληρωθούν 22 μήνες από την τελευταία φορά!

Στα τελευταία 12 ντέρμπι (πρωταθλήματος και Κυπέλλου, συμπεριλαμβανομένων δύο τελικών) είτε έχασε, είτε δεν κατάφερε να νικήσει αρκούμενη σε ισοπαλίες, στα περυσινά (σεζόν 2018-19) έξι ντέρμπι πρωταθλήματος, απέναντι σε ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, ενώ σε δύο από αυτά βρήκε τον τρόπο να αποφύγει τις ήττες, σκοράροντας στα τελευταία λεπτά και κατακτώντας από έναν βαθμό. Πριν και μετά από τους συγκεκριμένους έξι αγώνες, η ΑΕΚ έχασε τους δύο τελικούς Κυπέλλου από τον ΠΑΟΚ, ενώ φέτος μετρά ήδη τρεις ήττες από τους τρεις μεγάλους στο πρωτάθλημα. Να είναι άραγε γούρικο για εκείνη το 13ο;

Στο διάστημα αυτό, συνήθισε να εμφανίζει μια ιδιαίτερα φοβική στάση όταν δεχόταν γκολ, να παίζει δίχως κέφι και με πολλά νεύρα, ενώ παρουσίαζε ευδιάκριτες ψυχολογικές διακυμάνσεις κατά των διάρκεια των αγώνων. Κοινώς, μια κατάσταση που πολύ δύσκολα θα μπορούσε να φέρει διαφορετικά αποτελέσματα όταν οι αντίπαλοι, περισσότερο ασφαλώς ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ, διέθεταν ποιότητα και (θεωρητικά) πιο στρωμένες ομάδες από εκείνη. Ωστόσο πιο τρανό παράδειγμα της ψυχολογικής "διαταρραχής" της εν μέσω αγώνων, δεν θα μπορούσε να υπάρξει από το φετινό ντέρμπι με τον ΠΑΟ (από 0-2 μπροστά, ηττήθηκε με 3-2).

ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ Ο ΚΑΡΕΡΑ, Η ΠΡΩΤΗ ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ

Για ακόμα μία φορά, η ΑΕΚ έπρεπε να πάθει για να μάθει. Και να την πάθει χοντρά! Να βάλει διαδοχικά αυτογκόλ για να συνέλθει. Αρχής γενομένης με το πως αντιμετώπισε την κατάσταση το καλοκαίρι του 2018, όταν ο οργανισμός σπατάλησε την ευκαιρία να ισχυροποιηθεί και αντιθέτως αποδυνάμωσε την ομάδα που κατέκτησε το πρωτάθλημα. Ακολούθως με το πόσο λάθος διάβασε την κατάσταση ένα χρόνο μετά, όταν δημιουργήθηκε το συνονθύλευμα που έμεινε Αύγουστο μήνα εκτός Ευρώπης και έφαγε διαδοχικές φάπες στην Ελλάδα μέχρι να ισιώσει.

Σήμερα η ομάδα δεν είναι και τόσο κακή. Αντιθέτως, προκαλεί χαμόγελα και κερδίζει εντυπώσεις. Θα ήταν μάλιστα αήττητη επί των ημερών του νέου προπονητή της, αν δεν είχε συντελεστεί η ξεκάθαρη αλλοίωση αποτελέσματος στην Τούμπα. Με ποδοσφαιρική λογική, εκπεφρασμένη στον αγωνιστικό χώρο από έναν προπονητή που γνωρίζει το πως πρέπει να κινηθεί τακτικά βάσει του υπάρχοντος ρόστερ και σωστό διάβασμα της κατάστασης από έναν τεχνικό διευθυντή που λειτουργεί ορθολογικά και μεθοδικά.

Η πρώτη πινελιά με τον Σιμάνσκι, προσδίδει άλλη φινέτσα στον κιτρινόμαυρο καμβά. Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν ξεκινούσε η σεζόν με 'Ιβιτς και Καρέρα στο τιμόνι; Σίγουρα δεν θα ακολουθούσε αυτό το χάλι που άπαντες διαπιστώσαμε τόσο γρήγορα μέσα στη σεζόν και το οποίο οδήγησε σε πολυεπίπεδες και δραστικές αλλαγές. Ο Καρέρα είναι ένας προπονητής που ξέρει να διαβάζει καλά το ρόστερ της ομάδας, ιδιαίτερα λειτουργικός αγωνιστικά και με συγκεκριμένες αρχές στον τρόπο με τον οποίο η ΑΕΚ θέλει να παίζει, επαναφέροντας στο αγωνιστικό προφίλ της ΑΕΚ την πειθαρχία και την πίεση στον αντίπαλο, στοιχεία τα οποία είχαν λείψει τόσο πολύ δίχως τον Μανόλο Χιμένεθ στο τιμόνι της ομάδας. Αν ήταν στην ομάδα το καλοκαίρι, σίγουρα σήμερα θα ήταν εντός στόχων, ακόμα και με το υπάρχον υλικό. Κάλλιο αργά, παρά ποτέ…

ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΤΟ ΝΤΕΡΜΠΙ

Η εικόνα της ΑΕΚ στα τελευταία δύο παιχνίδια, ήταν αρκετά κοντά σε αυτό που θέλει να βλέπει από τους 11 που αγωνίζονται κάθε στιγμή, ο Μάσιμο Καρέρα. Συμπαγής, με ολοένα και περισσότερα τρεξίματα, τακτικά πειθαρχημένη, τη βλέπει να κάνει ξανά τα αυτονόητα και απλά πράγματα, τα οποία κάποιες φορές, τείνουν να γίνουν πολύ δύσκολα. Ασφαλώς, το ρόλο προς αυτήν την κατεύθυνση, ίσως όχι τον πιο καθοριστικό από όλους, σίγουρα όμως σημαντικό, έπαιξε και η επιλογή της διάταξης.

Αν και ο Καρέρα δοκίμασε αρκετά, πήγε σε αλλαγές διατάξεων από αγώνα σε αγώνα, πολλές φορές μέσα και στα ίδια τα παιχνίδια, στα τελευταία δύο ματς είδε το σύνολο να καταγράφει τις πιο πειστικές εμφανίσεις του από τότε που ανέλαβε την ομάδα. Αυτό το 3-5-2, το οποίο ισχυροποιήθηκε ακόμα περισσότερο με τον Σιμάνσκι στην ενδεκάδα, τον έχει φέρει σε δίλημμα ενόψει του αποψινού ντέρμπι απέναντι στο 4-3-3 που σε τέτοια παιχνίδια, επιστρατεύει και ο Ολυμπιακός.

Ο Ιταλός κόουτς σκέφτεται να παρατάξει την ΑΕΚ με διάταξη "καθρέφτη", δηλαδή να αντιμετωπίσει τον πρωτοπόρο του πρωταθλήματος με τρεις κεντρικούς χαφ, βάζοντας και πάλι από την αρχή τον Σιμάνσκι, δίπλα στους Σιμόες και Κρστίτσιτς και μπροστά από αυτούς, την τριάδα των Μάνταλου - Λιβάγια - Ολιβέιρα. Χωρίς να μπορεί να αποκλειστεί κάποια έκπληξη τύπου Αλμπάνη ή Σαμπανάτζοβιτς στο αρχικό σχήμα. Ή ακόμα και η εκ νέου εφαρμογή του 3-5-2. Όλα είναι θολά στο μυαλό του στην παρούσα φάση.

Ο ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΣΙΜΑΝΣΚΙ ΚΑΙ ΤΑ ΝΕΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ

Ακατάπαυστο τρέξιμο, νεύρο, καλύψεις σε όλους τους χώρους, γρήγορες εναλλαγές της μπάλας, μακρινές αλλαγές παιχνιδιού με ακρίβεια, παρουσία μέσα στην αντίπαλη περιοχή, τελικές πάσες! Ολα αυτά που οι φίλοι της ΑΕΚ είχαν ξεχάσει εν τη απουσία των Γιόχανσον και Κονέ. Αυτά τα για τα οποία αποκτήθηκε ο Κρστίτσιτς, δίχως ωστόσο να είναι τέτοιος τύπου μέσος.

Δίπλα στον Ντάμιαν Σιμάνσκι, ο Αντρές Σιμόες έδειχνε άλλος άνθρωπος, απαλλαγμένος από το βραχνά της δημιουργίας όταν δεν μπορεί να το κάνει, αλλά και την ανάγκη να τρέχει για δύο και για τρεις. Είναι δεδομένο ότι δίπλα στον Πολωνό, καλύτερος και πιο ενεργός θα παρουσιαστεί και ο Κρστίτσιτς.

Ασφαλώς και είναι αρκετά νωρίς για να εξαχθούν ολοκληρωτικά συμπεράσματα για έναν καινούργιο σε ένα σύνολο ποδοσφαιριστή, είναι όμως ξεκάθαρο με την πρώτη ματιά ότι ο Σιμάνσκι έχει ακριβώς όλα αυτά τα στοιχεία μαζεμένα που έλειπαν από την ομάδα και δεν διαθέτει άλλος κεντρικός χαφ του κιτρινόμαυρου ρόστερ. Γι αυτό και έχει πολλές πιθανότητες να βρεθεί και σήμερα στο βασικό σχήμα της ομάδας.