Η σεζόν που πέρασε, αλλά δεν ολοκληρώθηκε ακόμα (μην ξεχνάμε πως εκκρεμεί ο τελικός του κυπέλλου) βρήκε τον Ολυμπιακό απόλυτο πρωταγωνιστή. Κατέκτησε εμφατικά και με άνεση το πρωτάθλημα, μπήκε στους ομίλους του Champions League, έφθασε στους "16" του Europa League και απέκτησε τεράστιο προβάδισμα από τους ανταγωνιστές του. Η διαφορά που δημιουργήθηκε ανάμεσα στον Ολυμπιακό και στους υπόλοιπους διεκδικητές των εγχώριων τίτλων ήταν τεράστια.

Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ

Αποδείχτηκε μεγάλο όπλο το γεγονός πως η περσινή σεζόν λειτούργησε ως συνέχεια της προηγούμενης, αποτυπώθηκε στο γήπεδο το γεγονός πως υπήρχε μία δουλειά σε εξέλιξη. Ένα σύνολο που είχε δουλευτεί καλά την περσινή σεζόν και αποτέλεσε τη βάση, τον κορμό της προσπάθειας και σε αυτόν προστέθηκαν ποδοσφαιριστές έτοιμοι να κάνουν την διαφορά, σε χώρους που χρειαζόταν ο Πέδρο Μαρτίνς κάτι πιο αποτελεσματικό. Αυτή η λογική από νωρίς αποδείχθηκε πως αποτελούσε συνταγή επιτυχίας και έφερε μία απόλυτα επιτυχημένη σεζόν, με τους ερυθρόλευκους να βρίσκονται πολύ πιο πάνω από τον εγχώριο ανταγωνισμό.

ΧΑΝΕΙ ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΟΥ

Μόνο που στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, η επιτυχία φέρνει τα βλέμματα πάνω σου και οι ποδοσφαιριστές που φέρνουν την επιτυχία στην ομάδα τους, γίνονται μεταγραφικοί στόχοι. Δεν είναι εύκολο μία ελληνική ομάδα να κρατήσει έναν κορμό ποδοσφαιριστών μετά από μία μεγάλη επιτυχία. Ο Ολυμπιακός δεν γινόταν να κλείσει τον δρόμο του Τσιμίκα και να χάσει την ευκαιρία να δώσει ποδοσφαιριστή του στο πιο υψηλό επίπεδο, δεν γινόταν να κοντράρει την Αλ Σαντ στα λεφτά που μπορούσε να προσφέρουν στον Γκιλιέρμε, ο Ομάρ ήταν ελεύθερος και η περίπτωση του Σεμέδο είναι διαφορετική.

Οι συγκεκριμένες αποχωρήσεις όμως, στην πράξη σημαίνουν πως ο Ολυμπιακός πρέπει να αντικαταστήσει τα θεμέλιά του. Δεν είναι απλές προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ, αλλά για την βάση της ομάδας που αποχωρεί και χρειάζεται αντικατάσταση. Για τους δύο βασικούς ακραίους μπακ, που είχαν τεράστια συνεισφορά και επιρροή στον τρόπο ανάπτυξη της ομάδας, το βασικό 6άρι και μία σταθερά στο κέντρο άμυνας, που δεν υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια.

Ασφαλώς και θα αντικατασταθούν, όμως θα χρειαστεί και καλές επιλογές να γίνουν, καθώς κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως αποχώρησαν πραγματικά καλοί ποδοσφαιριστές, και ο προπονητής να δουλέψει από την αρχή στο δέσιμο της ομάδας. Στο ποδόσφαιρο οι ομάδες γίνονται από πίσω. Ό,τι στιλ και να θες να παίξεις, το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να εξασφαλίσεις την αμυντική σου ισορροπία. Ο Πέδρο Μαρτίνς πρέπει να το πετύχει ξανά, με καινούρια άμυνα.

ΖΕZΟΥΣ ΚΑΛΕΙ ΣΕΜΕΔΟ

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με μία σειρά. Στο κέντρο της άμυνας ακόμα δεν υπάρχει κάποιο τελικό deal με τον Σεμέδο, όμως το πιθανότερο είναι να αποχωρήσει για την Μπενφίκα. Η επιστροφή του Ζεζούς, του προπονητή που τον ανέδειξε στην Σπόρτινγκ, οδηγεί σε αυτήν την κατεύθυνση. Άλλωστε από ένα σημείο και μετά μετά, στον Ολυμπιακό κουράστηκαν από την συμπεριφορά του ποδοσφαιριστή και αποφάσισαν να τον πουλήσουν να πορευτούν χωρίς αυτόν την σεζόν που έρχεται.

Ο Σεμέδο μπορεί μετά από τον τραυματισμό του στις αρχές Σεπτεμβρίου, να μην επανήλθε ποτέ στο επίπεδο που μας πρωτοσυστήθηκε στις αρχές του καλοκαιριού, όμως ήταν η σταθερά στο κέντρο άμυνας του Ολυμπιακού. Το μέγεθος του, σε συνδυασμό με την αθλητικότητα που είχε για την θέση και το κορμί του έκαναν πολύ πιο εύκολη τη δουλειά του παρτενέρ του. Αν αποχωρήσει, ο Ολυμπιακός θα πρέπει να βρει τρόπο να τον αντικαταστήσει. Οι φίλοι των ερυθρολεύκων γνωρίζουν πως δεν είναι τόσο εύκολο να βρεις κεντρικό αμυντικό, που θα αποτελέσει τη βάση της ομάδας. Ο Σεμέδο -με τα καλά και τα στραβά του- είχε τα φυσικά προσόντα που του το επέτρεψαν.

ΝΕΑ ΣΥΝΘΗΚΗ ΣΤΑ ΑΚΡΑ ΤΗΣ ΑΜΥΝΑΣ

Στα άκρα με τους Τσιμίκα, Ομάρ, ο Πέδρο Μαρτίνς είχε την τύχη να παίρνει αμυντική ασφάλεια μέσα από τα επιθετικά ανεβάσματα των δύο ακραίων μπακ και με αυτόν τον τρόπο, μπορούσε να γεμίζει τον άξονα του, με εντολές στους ακραίους να συγκλίνουν.

Ο Ολυμπιακός πέρσι έπαιρνε στα άκρα αθλητικότητα και ένταση, ο Ραφίνια έχει πίσω του ένα βαρύ βιογραφικό και μία εντυπωσιακή σεζόν στην Φλαμέγκο, που δεν αφήνει αμφιβολίες, ούτε για την ατομική του κατάσταση ούτε για την ποσότητα του. Τους εντυπωσιακούς αριθμούς του, την περσινή χρονιά τους κατέγραψα άλλωστε σε κείμενο όταν ανακοινώθηκε η απόκτηση του. Βρίσκεται όμως στα 35 του χρόνια και για την απέναντι πλευρά, αποκτήθηκε ο 36χρονος Χολέμπας.

Δεν συνηθίζεται να ξεκινά μία ομάδα την σεζόν και με τους δύο ακραίους αμυντικούς σε τόσο προχωρημένη ηλικία, ειδικά όταν ο προπονητής ζητά από αυτούς να συνεισφέρουν σημαντικά στο επιθετικό κομμάτι και σε μεγάλο ποσοστό αγώνων να κάνουν δικιά τους ολόκληρη την πλευρά. Ο Πέδρο Μαρτίνς είτε θα πρέπει να πιστέψει και να αξιοποιήσει κάποιον από τους μπακ που είχαν δοθεί δανεικοί και επέστρεψαν στο ρόστερ, είτε θα χρειαστεί ακόμα μία μεταγραφή.

Σε κάθε περίπτωση, τα πράγματα στον συγκεκριμένο χώρο φέτος, δεν θα είναι αυτοματοποιημένα, όπως πέρυσι με τους Τσιμίκα - Ομάρ, και θα χρειαστεί δουλειά.

ΜΕ ΔΥΟ ΠΑΙΚΤΕΣ ΘΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ Ο ΓΚΙΛΙΕΡΜΕ

Αν συνδυάσουμε όλα αυτά, με την αποχώρηση του -ηγέτη στον άξονα του Ολυμπιακού- Γκιλιέρμε, καταλαβαίνουμε πως το πράγμα ανοίγει πολύ. Ο Γκιλιέρμε δεν ήταν μία απλή περίπτωση για τον Ολυμπιακό. Συμμετείχε ισόποσα στο αμυντικό και δημιουργικό κομμάτι, έδινε κατεύθυνση, έβγαζε προσωπικότητα και ήταν από τους κορυφαίους σε όλα τα κρίσιμα παιχνίδια. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως οι μεγάλες νίκες του Ολυμπιακού συνδυάστηκαν με σπουδαίες δικές του εμφανίσεις.

Ο Πέδρο Μαρτίνς το γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα και με την επιλογή του Πέπε δείχνει πως πιστεύει πως αυτό που θα του λείψει περισσότερο από τον Γκιλιέρμε είναι η ποιοτική μεταβίβαση που έχει από τον χώρο του άξονα. Πιστεύω όμως πως μοιάζει σαν να αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί το κενό του να το καλύψει μόνο ένας ποδοσφαιριστής.

ΕΛΑΦΡΥΣ ΜΕ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ

Από τα νούμερα του Πέπε είναι φανερό πως πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή που δεν έχει τις αμυντικές ικανότητες του Γκιλιέρμε. Δεν είναι σκληρός, έχει ένα μέσο όρο καριέρας ανά 90 λεπτά, με 1.5 κερδισμένα τάκλιν σε 2.8 προσπάθειες και μόλις 0.9 κλεψίματα και 0.3 κοψίματα σε χαμηλά μέτρα, νούμερα μικρά και για αμυντικό χαφ και για ποδοσφαιριστή που κινείται μέχρι την θέση του οκταριού.

Είναι ελαφρύς ποδοσφαιριστής και το δυνατό του σημείο είναι πως λειτουργεί δημιουργικά από τον χώρο του άξονα, με ικανότητα και στις μεγάλες μεταβιβάσεις που αρέσουν στον Πορτογάλο προπονητή, για να αιφνιδιάζει την αντίπαλη άμυνα, αλλάζοντας γρήγορα κατεύθυνση στο παιχνίδι.

Ουσιαστικά παίζει ανάμεσα στο "6" και το "8" και περισσότερο μοιάζει σαν να κουμπώνει περισσότερο, στα χαρακτηριστικά με την μπάλα του Μπουχαλάκη από ότι του Γκιλιέρμε. Ασφαλώς και πρόκειται για επιλογή του προπονητή. Με την δουλειά του ο Μαρτίνς κέρδισε το δικαίωμα, να εμπιστευόμαστε τις επιλογές του, η λογική πάντως λέει πως το κενό του Γκιλιέρμε, δεν γίνεται να καλυφτεί μόνο με την απόκτηση του Πέπε, το κέντρο του Ολυμπιακού, το δίδυμο άξονα χρειάζεται έναν πιο ηγετικό ποδοσφαιριστή.

Σε κάθε περίπτωση είναι δεδομένο πως αυτός είναι ο νόμος της αγοράς. Όταν μία ομάδα από μία χώρα που δεν ανήκει στο πιο υψηλό επίπεδο, πραγματοποιεί μία εμφατική επιτυχία, είναι δεδομένο πως θα χάσει σημαντικούς ποδοσφαιριστές.

Αυτό συνέβη και στον Ολυμπιακό και τώρα ο Μαρτίνς πρέπει να σηκώσει ξανά τα μανίκια και να πιάσεις δουλειά, για να δημιουργήσει τον νέο του κορμό που θα διατηρήσει την απόσταση, που απέκτησε με την δουλειά του η ομάδα του, από τους υπόλοιπους διεκδικητές.

Photo Credits: Eurokinissi