Ζήσαμε ακόμα μία ταπεινωτική βραδιά για την Εθνική μας ομάδα. Η Αρμενία, πήρε σειρά από την Βόρεια Ιρλανδία, τα Νησιά Φερόε, το Λουξεμβούργο, την Φινλανδία, την Ουγγαρία την Εσθονία και σίγουρα κάποια γερή σφαλιάρα θα ξεχνάω.

ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΜΟΝΟ ΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ

Μετά τον Ρανιέρι, τον Μαρκαριάν, τον Τσάνα και τον Σκίμπε, ο Άγγελος Αναστασιάδης γίνεται ο 5ος κατά σειρά που αναλαμβάνει αυτή την αποστολή και λογικά θα φύγει ταπεινωμένος. Όλοι οι προπονητές είχαν ευθύνη, πιθανότατα ο Άγγελος μεγαλύτερη από τους προηγούμενους, όμως δεν γίνεται να φταίνε μόνο οι προπονητές. Άλλωστε, ο Αναστασιάδης δεν ήταν ο πρώτος που απέτυχε. Στο παιχνίδι με την Αρμενία είχαμε έναν συνδυασμό ευθύνης. Το σχήμα ήταν ορθολογικό, όμως είχε δύο σημεία που δεν είχαν λογική και τα πλήρωσε.

ΟΙ ΣΟΒΑΡΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΣΤΑΘΕΡΟ ΚΙΠΕΡ

Δεν γίνεται να περιμένει όλη η Ελλάδα το Σάββατο να παίξει είτε ο Βλαχοδήμος είτε ο Πασχαλάκης και εσύ να βάζεις τον Μπάρκα, η συγκεκριμένη επιλογή να είναι η μόνη που βγαίνει από τις παράξενες που έκανες και τρεις ημέρες αργότερα να αποφασίζεις να αλλάξεις ξανά τερματοφύλακα. Μπορεί στο μυαλό του Αναστασιάδη οι τρεις τερματοφύλακες να είναι ισάξιοι, μία στοιχειωδώς σοβαρή ομάδα, οφείλει να έχει έναν κίπερ που να είναι βασικός. Στο πρώτο τέρμα, ο Βλαχοδήμος έχει τεράστια ευθύνη, χωρίς λόγο φοβήθηκε να συνεχίσει την έξοδο του έκανε βήματα πίσω και χάρισε το προβάρισμα στους Αρμένιους. Φθηνό τέρμα που άγχωσε τους διεθνείς μας και έδωσε αυτοπεποίθηση στους Αρμένιους να συνεχίζουν να πρεσάρουν ψηλά.

ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ Ο ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΟΣ ΑΜΥΝΤΙΚΟΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΝΩΛΑΣ

Δεύτερο αδικαιολόγητο λάθος η επιλογή του να μην αρχίσει τον πιο γρήγορο στόπερ και αυτό το πληρώσαμε σκληρά. Ο αργός Σιόβας ήταν ένα πρόβλημα με βάση τον τρόπο που έπαιζαν οι Αρμένιοι. Λίγο να κάτσεις να παρακολουθήσεις την Αρμενία, καταλαβαίνεις πως πρόκειται για μία ομάδα που έχει σαν όπλο την μεσοεπιθετική ταχύτητα και την πίεση ψηλά.

Όσο αντέχει θα πρεσάρει. Οι μεσοεπιθετικοί της ξέρουν μπάλα, είναι γρήγοροι και η παρουσία του Μιχιταριάν στη θέση του επιτελικού χαφ τους κάνει δημιουργικούς. Δεν υπάρχει σοβαρή λογική να μην βάλεις σε αυτό το παιχνίδι τον πιο γρήγορο σου αμυντικό.

Ασφαλώς και έχουμε χάσει και με τον Μανωλά. Θα μπορούσαμε να χάσουμε και με τον αμυντικό της Ρόμα, η σωστή επιλογή όμως του προπονητή ήταν να χρησιμοποιήσει τον πιο γρήγορο στόπερ, ειδικά με βάση τη φυσιογνωμία του αντιπάλου.

Ο Αναστασιάδης τον τιμώρησε γιατί πήγαινε παθητικά στον Ινσίνιε, όμως άλλο πράγμα ο Ινσίνιε, τώρα παίζεις με μία ομάδα με ελαττώματα, που έχει σαν όπλο ότι τρέχει η επιθετική της τετράδα και μπορούν μεταξύ τους να συνεργαστείς. Απέναντι σε αυτήν τη ομάδα πας με τον γρήγορο και όχι με τον αργό σου στόπερ. Πληρώσαμε την απουσία του Μανωλά.

ΣΑΝ ΝΑ ΕΣΚΑΓΕ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥΣ ΚΡΟΤΙΔΑ

Έγιναν όμως και πολλά στο Ολυμπιακό Στάδιο για το οποία δεν μπορεί να πει κανείς πως έφταιγε μόνο ο Αναστασιάδης. Οι Αρμένιοι πίεσαν, πρέσαραν στην προσπάθεια αρχικής ανάπτυξης και σε ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο δεν επέτρεψαν στους παίκτες μας να κάνουν ούτε τα βασικά. Η τελευταία γραμμή άμυνας για τα... θηρία. Στον άξονα οι Σάμαρης, Ζέκα δεν υπήρχαν στο παιχνίδι, στο πρώτο μέρος δεν μας έδωσαν το δικαίωμα να κρατήσουμε την μπάλα, να σπάσουμε την πίεση και να δημιουργήσουμε συνθήκες να βγάλουμε τις δικές μας συνεργασίες. Ήταν εκνευριστικός ο τρόπος που λειτουργούσαν οι δύο κεντρικοί μας χαφ όταν έβλεπαν τον αντίπαλο να έρθει να πιέσει, έμοιαζε λες και έσκαγε δίπλα του κροτίδα, μόλις έβλεπαν πίεση αμέσως έχαναν την μπάλα, δεν αντεχόταν να το βλέπεις να συμβαίνει αυτό σε όλο το πρώτο ημίχρονο.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΟΦΕΙΛΕ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ

Ο Πέλκας έχει αποδειχτεί πως δεν μπορεί να δώσει καμία βοήθεια στα αριστερά. Ανέφερα και μετά από το φιλικό στην Κωνσταντινούπολη πως αν υπάρχει ένα κέρδος από αυτό το παιχνίδι, είναι πως ο προπονητής διαπίστωσε πως δεν μπορεί να προσφέρει ο Πέλκας σε αυτόν τον ρόλο και τον άλλαξε στο ημίχρονο. Να είμαστε όμως και δίκαιοι, οι Ομοσπονδιακοί δεν έχουν το δικαίωμα να κάνουν μεταγραφή και το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν προσφέρει κάποιον καθαρό αριστερό εξτρέμ. Θυμίζω πως και το μεγάλο πρόβλημα με τον Σκίμπε ήταν πως έπαιζε με τρία δεκάρια κάτι που δεν έβγαινε. Οπότε οι επιλογές είναι είτε να βάλεις ένα πιο έτοιμο παίκτη όπως οι Πέλκας, Μάνταλος, Μπακασέτας που δεν βολεύονται και τόσο πολύ είτε να πας σε πιο χαμηλού επιπέδου λύση.

Αν έχει κάνει κάτι λογικό στην παρουσία του ο Αναστασιάδης είναι που έδωσε τη μία πλευρά στον Μασούρα, σε έναν παίκτη πως παίζει στον χώρο κι αυτός όμως είναι συγκεκριμένων δυνατοτήτων. Να επιστρέψουμε όμως στον Πέλκα, είναι δεδομένο πως δεν βολεύεται στα αριστερά, έπρεπε όμως να δείξει προσωπικότητα. Παίζει στην Εθνική, έχει δίπλα του έναν ποδοσφαιριστή που είναι εύκολο να συνεργαστείς μαζί του, όφειλε να δείξει καλύτερη εικόνα.

ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΛΑ ΛΙΓΟΙ

Με λίγα λόγια ο Σάμαρης έκανε ακόμα ένα απαράδεκτο παιχνίδι στην Εθνική, σε φθάνει στο σημείο να αναρωτιέσαι πως γίνεται και παραμένει ακόμα στο ρόστερ της Μπενφίκα. Ο Ζέκα είχε ένα άθλιο πρώτο ημίχρονο, ανέβηκε αισθητά στο δεύτερο όταν σταμάτησε η πίεση των Αρμένιων. Ο Πέλκας έκανε μόνιμα το κάτι παραπάνω όταν ερχόταν σε επαφή με την μπάλα και για έναν περίεργο λόγο δεν έψαχνε ποτέ την συνεργασία. Ο Μασούρας στο πρώτο μέρος έκανε κινήσεις για να εκμεταλλευτεί το χώρο που υπήρχε στην πλευρά του, στην επανάληψη και όσο περνούσε η ώρα γινόταν δεύτερος επιθετικός. Προσπάθησε όμως δεν είχε ουσία και η αλήθεια είναι πως του λείπει και η ποιότητα που χρειάζεται για να κάνει εκμεταλλευόμενος το χώρο, την διαφορά σε επίπεδο Εθνικής. Κινητικός ήταν και ο Κουλούρης, όμως η περιοχή ήταν άδεια. Καλά τα τέρματα στο χαμηλού επιπέδου ελληνικό πρωτάθλημα, όμως την περιοχή δεν μπορεί να την γεμίσει παίζοντας μόνος του στην επίθεση. Αυτή είναι δυστυχώς, η αποστολή για τους επιθετικούς στο σύγχρονο ποδόσφαιρο και οι Αρμένιοι στην τελευταία γραμμή άμυνας ήταν υπερβολικά εύθραυστοι. Ήταν από τα παιχνίδια που ένας μεγάλος φορ, τα παίρνει μόνος του.

ΕΠΑΙΖΕ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ

Είναι δύσκολο μία ομάδα να έχει τον δημιουργό της τόσο δραστήριο, να τους τα κάνει με τις επιλογές του και την ηρεμία του όλα πιο εύκολα, όπως ο Φορτούνης και να μην μπαίνει κανένας στο παιχνίδι. Δεν μπορεί εύκολα να γίνει αποδεκτό. Ο Φορτούνης που παίζει σε έναν επιτελικό χώρο πέταγε, κράταγε την μπάλα, διάβαζε συνέχεια το παιχνίδι, έψαχνε τους χώρους κανένας μα κανένας δεν κατάφερε να μπει στο παιχνίδι, να παίξει μαζί του και να τον βοηθήσει να κερδίσουν μαζί τους Αρμένιους.

ΔΕΝ ΒΟΗΘΗΣΕ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΦΟΡΤΟΥΝΗ

Ο κακομοίρης ο Φορτούνης προσπάθησε να το πάρει μόνος του, όμως χρειαζόταν έναν ακόμα να τον βοηθήσει και δυστυχώς δεν τον βρήκε. Δεν τον βρήκε ούτε στο γήπεδο, δεν το βρήκε ούτε από τον πάγκο. Πέρα από την αρχική σύνθεση και τις δύο αδικαιολόγητες κατά την άποψη μου αποφάσεις που πήρε ο Άγγελος Αναστασιάδης, δεν βοήθησε την ομάδα με το κοουτσάρισμα του, όταν μειώσαμε σε 2-1 και οι Αρμένιοι αμυντικά ήταν έτοιμοι να προσφέρουν δώρα.

ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ

Ήταν ένα παιχνίδι που έπρεπε να είμαστε πολλοί χαζοί για να μην το κερδίσουμε. Παίζαμε με αντίπαλο που ήταν ανοιχτό βιβλίο, ήξερες πώς θα σε πιέσει πολύ στο πρώτο μέρος, θα προσπαθήσει να δημιουργήσει προϋποθέσεις να σε χτυπήσει στην πλάτη της άμυνας και όσο περνά ο χρόνος θα χάνει μέτρα και θα σου δίνει πιο εύκολη και σίγουρη κατοχή.

Αυτό που χρειαζόταν ήταν να προσέξουμε στην αρχική μας κυκλοφορία να κρατάμε με ασφάλεια την μπάλα, να τους σπάμε το πρέσινγκ και να μην τους δίνουμε το δικαίωμα να παίζουν στην πλάτη της άμυνάς μας και δεδομένα ο χρόνος θα λειτουργούσε υπέρ μας.

Δεν κάναμε τίποτα από όσα χρειαζόταν για να διαχειριστούμε σωστά το παιχνίδι και γνωρίσαμε ακόμα μία ταπεινωτική ήττα. Ασφαλώς και ο προπονητής έχει μεγάλες ευθύνες, είναι απογοητευτικός ο τρόπος που έχει διαχειριστεί αυτά τα δύο παιχνίδια. Έχουν, όμως, μεγάλη ευθύνη οι παίκτες. Φαίνεται πως δεν βγάζει πουθενά η συνεργασία της Εθνικής με τον Άγγελο Αναστασιάδη, είναι όμως και πραγματικότητα πως θα είναι ο 5ος στη σειρά που δεν καταφέρνει να πετύχει μαζί τους.