Ο ΠΑΟΚ πέτυχε πριν από δύο εβδομάδες τον πρώτο, το ρεαλιστικό του στόχο εξασφαλίζοντας την πρόκριση στους ομίλους μετά από την νίκη επί της Μπεσίκτας και χωρίς πίεση, μπήκε στην μάχη για την υπέρβαση.

Είχε και έχει ακόμα μπροστά του έναν δρόμο που σίγουρα ήταν δύσκολος, αλλά πιο στρωμένος από κάθε άλλη φορά. Ένα παιχνίδι στην Τούμπα απέναντι σε έναν αντίπαλο στο επίπεδο της Μπενφίκα, που όμως δεν είχε δώσει άλλο επίσημο παιχνίδι.

ΤΟΥΣ ΧΤΥΠΗΣΕ ΣΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΤΟΥΣ

Η έλλειψη παιχνιδιών της Μπενφίκα, ασφαλώς δεν μειώνει σε καμία περίπτωση την αξία και την δυσκολία που είχε η επιτυχία του ΠΑΟΚ. Είναι άλλωστε κανόνας, πως για να εκμεταλλευτείς ένα πρόβλημα που θα προκύψει σε έναν αντίπαλο τοπ επιπέδου, πρέπει εσύ πρώτα να είσαι καλά. Σε όποια κατάσταση και να είναι η Μπενφίκα, αν μία ελληνική ομάδα δεν είναι καλά, δεν θα μπορέσει ποτέ να την κερδίσει. Ο ΠΑΟΚ του Φερέιρα, αυτήν την εποχή είναι καλά. Στο παιχνίδι με την Μπεσίκτας κατάφερε με άμεσο ποδόσφαιρο να εκμεταλλευτεί την αδυναμία που είχαν οι Τούρκοι στην τελευταία γραμμή άμυνας με τις πολλές αποχωρήσεις. Το βράδυ της Τρίτης, με την πολύ πειθαρχημένη τακτική συμπεριφορά, πετύχε να αναδείξει πως η Μπενφίκα δεν είναι σε έτοιμη αυτήν την εποχή να εφαρμόσει το παιχνίδι που διδάσκει ο Ζέσους. Δεν μπόρεσε στο πρώτο επίσημο παιχνίδι, σε μία απόλυτα πειθαρχημένη, καλά διαβασμένη και επιθετική στην σκέψη άμυνα να βγάλει συνεργασίες σε μικρούς χώρους. Ο ΠΑΟΚ όμως με το 3-4-3 που δουλεύει το τελευταίο καιρό, σε παιχνίδια που το πρώτο του μέλημα είναι να κρατά το αμυντικό του πλάνο είναι αξιόπιστος και έχει μάθει να μπορεί να απειλεί με λίγους παίκτες.

ΧΑΜΗΛΑ ΜΕΤΡΑ, ΠΙΕΣΗ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΠΙΖΙ

Ήταν φανερή η επιθυμία του Φερέιρα, να μην δώσει το δικαίωμα στην ομάδα του Ζέσους, να βγάλει επίθεση σε ανοργάνωτη άμυνα. Αυτή η απόφαση στο πρώτο μέρος έκανε και τον ΠΑΟΚ πιο παθητικό. Το αμυντικό πλάνο έβγαινε, η συμπεριφορά σε χαμηλά μέτρα, ήταν υποδειγματική. Οι Πέλκας, Τζόλης κατέβαιναν χαμηλά, επέτρεπαν στους Γιανούλη, Κρέσπο να καλύπτουν πιο εσωτερικά και ο σχηματισμός του ΠΑΟΚ, ήταν ένα καθαρό 5-4-1, με την άμυνα να ξεκινά κάτω από τον χώρο της σέντρας. Η άμυνα του ΠΑΟΚ κατάφερε να μην επιτρέψει στον Πίζι, να φέρει το παιχνίδι πάνω του. Ο Ζέσους του είχε δώσει τον ρόλο του περιφερειακού επιθετικού και αν ερχόταν σε επαφές με την μπάλα και κατάφερνε να γυρίζει μούρη με την εστία, θα δημιουργούσε μεγάλο πρόβλημα στις γραμμές. Μην ξεχνάτε, πως ο ΠΑΟΚ στον άξονα παίζει μόνο με δύο χαφ, αν ο περιφερειακός επιθετικός έφερνε πολλές επιθέσεις στα δικά του πόδια, κοντά στην περιοχή του ΠΑΟΚ, θα γινόταν δύσκολη η διαχείριση για την άμυνα. Δεν συνέβη, η άμυνα του ΠΑΟΚ λειτούργησε υποδειγματικά, δεν επέτρεψε στους παίκτες του Ζέσους να πετύχουν τον στόχο τους, δηλαδή να περάσουν την μπάλα σε κίνηση είτε από τις πίσω γραμμές, είτε από την απέναντι πλευρά παίκτη μέσα στην περιοχή του.

ΙΝΓΚΑΣΟΝ - ΜΙΧΑΪΛΙΔΗΣ

Οι αμυντικοί του Φερέιρα ήταν πολύ διαβασμένοι, έδιναν συνεχώς τις καλύψεις με την επιθετικότητα που χρειαζόταν. Υπήρξαν εντυπωσιακές άμυνες που έβγαλαν οι Ινγκάσον, Μιχαϊλίδης σε ανεβάσματα στην πλευρά τους, που βάση τακτικής έπρεπε να καλύψουν αυτοί. Παρότι πρόκειται για βαριά κορμιά, σε μία σειρά παιχνιδιών δείχνουν να ανταποκρίνονται άψογα στον ανασταλτικό τους ρόλο του ακραίου στόπερ. Που ασφαλώς σε τριάδα τους προστατεύει, αλλά πολλές φορές τους φέρνει αντιμέτωπους με αντίπαλους εξτρέμ και με κινήσεις που ξεκινάνε από τα πλάγια και έχουν σαν στόχο να χτυπήσουν εσωτερικά σε μία πιθανή δική τους ολιγωρία. Ολιγωρία που όχι μόνο δεν έχει υπάρξει, αλλά πολλές φορές καλύπτουν με επιθετικά έγκαιρα μαρκαρίσματα παραλείψεις σε άλλους χώρους.

Ο Ζέσους έβλεπε πως με την κατοχή της μπάλας και προσπαθώντας συνεχώς οι παίκτες του να επιτεθούν σε οργανωμένη άμυνα, δεν μπορούν να πετύχουν τον στόχο τους. Μας μεταφέρθηκε περίπου στο 30ο λεπτό, πως ζητούσε να αφήσουν μέτρα στον ΠΑΟΚ, για να δημιουργήσουν χώρους, για να αναπτυχθούν. Σε ολόκληρο παιχνίδι, δεν υπήρξε διάστημα που οι παίκτες του Φερέιρα πιάστηκαν κορόιδα.

ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΕΥΑΛΩΤΟΣ

Μέχρι στιγμής τακτικά αναφέρθηκα σε ένα μέρος από όσα συνέβησαν στο πρώτο μέρος. Η μεγάλη διαφορά έγινε στην επανάληψη. Η διαχείριση στα πρώτα 45 λεπτά, ήταν αυτή που ρεαλιστικά θα μπορούσε να έχει μία κατώτερη ομάδα, για να μείνει μέσα στο παιχνίδι και να δώσει την μάχη της. Ήταν όμως βέβαιο πως αν συνέχιζε να είναι ακίνδυνος, κάποια στιγμή η Μπενφίκα θα τον λύγιζε. Το να προσπαθήσεις να κερδίσεις μέτρα, να γίνεις πιο επιθετικός στην λογική σου, απέναντι σε έναν ανώτερο, είναι και επικίνδυνο. Για την ακρίβεια πρέπει να είσαι πολύ καλά προετοιμασμένος, για να μην σου βγει σε μπούμερανγκ και η προσπάθειά σου να γίνεις πιο επιθετικός σε μετατρέψει σε ευάλωτο. Άλλωστε ο Ζέσους, ήθελε να προσπαθήσει να κερδίσει μέτρα ο ΠΑΟΚ. Με το ξεκίνημα της επανάληψης, είδαμε πως οι παίκτες του Φερέιρα, είχαν αποφασίσει να το παίξουν το χαρτί τους. Έχουν και ένα μεγάλο όπλο, το οποίο τους συντροφεύει σε αυτό το νέο ξεκίνημα. Μπορούν να φτιάχνουν πραγματικά μεγάλες ευκαιρίες, με λίγους παίκτες.

Ο ΤΖΟΛΗΣ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ

Στο 51ο λεπτό, ο Τζόλης που κάθε φάση που το παιχνίδι του δίνει την δυνατότητα να απειλήσει, φροντίζει να την εκμεταλλευτεί, βγήκε με ταχύτητα στα αριστερά, έκανε ένα παράλληλο γύρισμα, αλλά οι Πέλκας, Άκπομ δεν πρόλαβαν την μπάλα. Στο 54ο και στο 55ο λεπτό, ο Σβάμπ πάσαρε δύο φορές για τον Τζόλη και ο μικρός βρίσκει τον τρόπο να δημιουργηθεί μικρός πανικός στην άμυνα των Πορτογάλων. Ξαφνικά η άμυνα του Ζέσους, ο Αλμέιδα, είχε κάποιον να φοβηθούν, οι παίκτες του ΠΑΟΚ, μπορούσαν να βγάζουν επιθέσεις χωρίς να μπαίνουν σε κίνδυνο όταν χανόταν η κατοχή. Έδειξαν καλά γυμνασμένοι και σαν να είχαν γνώση του πότε ήταν η κατάλληλη στιγμή, για να χτυπήσουν στην έλλειψη αγώνων των αντιπάλων τους.

ΔΥΟ ΑΡΧΟΝΤΙΚΑ ΑΝΕΒΑΣΜΑΤΑ ΚΑΡΙΕΡΑΣ

Την πίστη πως ο ΠΑΟΚ μπορεί να νικήσει την Μπενφίκα, την έδωσε ξεκάθαρα ο Τζόλης στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου και την διαφορά αναμφισβήτητα την έκαναν τα ανεβάσματα του Γιανούλη. Δύο ανεβάσματα καριέρας, δύο αρχοντικά τρεξίματα με την μπάλα που είναι σίγουρο πως θα του χαρίσουν σύντομα ένα πολύ δυνατό συμβόλαιο.

Στο 63ο λεπτό σαν άλογο κάλπασε και έκανε την συνεργασία, που με τον Άκπομ στον ΠΑΟΚ ξέρουν πως μπορούν να βγάζουν με κλειστά μάτια. Μπορεί ο Άκπομ να τρέλανε τον κόσμο με την ευκαιρία που έχασε με την ΑΕΛ, να μην είναι ο δεινός σκόρερ, σε παιχνίδια με ελεύθερα μέτρα, είναι πολύ χρήσιμος για την ομάδα του. Ειδικά αυτή η διαγώνια κίνηση που κάνει προς τα αριστερά, που τη συνδυάζει με μία απίστευτη ικανότητα στην δημιουργία, έχει χαρίσει πολλά γκολ στον ΠΑΟΚ και ήταν αυτή που πρόσφερε και το πρώτο χρυσό τέρμα με την Μπενφίκα.

Και το δεύτερο τέρμα, ήρθε από καλπασμό του Γιανούλη, πήρε την μπάλα από χαμηλά, σήκωσε το κεφάλι, έτρεξε το γήπεδο σαν μεγάλος παίκτης και έκανε τους πάντες να καταλάβουν πως θα η επιλογή του θα προσφέρει μισό γκολ σε κάποιον συμπαίκτη του.

ΑΥΤΟ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΚΛΑΣΙΚΟ ΓΚΟΛ ΤΟΥ ΖΙΒΚΟΒΙΤΣ

Έδωσε την μπάλα στο νέο απόκτημα και επέτρεψε στον Ζίβκοβιτς, να κάνει το τελείωμα που ξέρει καλά. Να πάρει την μπάλα από δεξιά, να κινηθεί προς τα μέσα, να προσποιηθεί ανεπαίσθητα και να σκοτώσει τον αντίπαλο με ένα ξερό με το αριστερό. Αυτό είναι το γκολ του Ζίβκοβιτς, αυτήν την φάση θα την δουν πολλές φορές οι φίλοι του ΠΑΟΚ. Όχι για όλους τους παίκτες, για την κλάση του Σέρβου όμως, το χτύπημα ήταν κάτι πολύ απλό, το βούτυρο στο ψωμί , του το έβαλε ο Γιανούλης, που άνοιξε με την κούρσα του την άμυνα της Μπενφίκα.

Τα μονά παιχνίδια τελείωσαν, ο ΠΑΟΚ κατάφερε να πετάξει εκτός Champions League την Μπεσίκτας και την Μπενφίκα και του μένει ακόμα μία μάχη. Μία βατή πρόκληση απέναντι στην Κράσνονταρ, για να μείνει αυτή η ομάδα στην ιστορία του συλλόγου, ως η πρώτη που έφθασε με τον ΠΑΟΚ στους ομίλους του Champions League. Το πλάνο είναι έτοιμο, οι παίκτες καλά γυμνασμένοι, γεμάτοι με αυτοπεποίθηση, ο δρόμος προς τα αστέρια είναι ανοιχτός.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

Ο Γιαννούλης πάει τον ΠΑΟΚ τρένο στους ομίλους