Το ντέρμπι της Κυριακής κράτησε την κατάσταση στο ίδιο σημείο που βρισκόμασταν πριν ξεκινήσει το παιχνίδι. Δεν έγινε καμία αλλαγή, ούτε στην βαθμολογία, ούτε στην ψυχολογία των δύο ομάδων και στα συμπεράσματα που υπάρχουν για αυτές.

ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΖΩΗ

Στην ίδια ακριβώς θέση βρίσκεται και ο Μαρτίνς. Είναι κοινό μυστικό πως η θέση του εξαρτάται από τον βαθμολογικό πίνακα, αφού δεν έχει το δικαίωμα να βρεθεί στην δεύτερη θέση. Το κλίμα πριν το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ έλεγε πως χρειαζόταν νίκη για να κρατήσει την δουλειά του, ο τρόπος που ήρθε η ισοπαλία με τον ΠΑΟΚ, του δίνει το δικαίωμα να συνεχίσει με την ελπίδα πως δεν θα γκελάρει αυτός πρώτος. Για τους "ερυθρόλευκους" ακολουθούν δύο σκληρές εκτός έδρας δοκιμασίες σε Αγρίνιο και Τρίπολη, προς το παρόν, κέρδισε το δικαίωμα να πάει να κερδίσει αυτά τα παιχνίδια για να κρατήσει την θέση του.

Όπως συμβαίνει πάντοτε με τους προπονητές που κάνουν την έκπληξη και παραμένουν για περισσότερη από μία σεζόν στην χώρα μας, η παρουσία τους δημιουργεί συνθήκες, για να έχουν εχθρούς και φίλους. Νομίζω πως στον Μαρτίνς δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να χρεώσει πως δεν δουλεύει. Κανείς δεν δικαιούται να πει πως συνολικά αυτός ο άνθρωπος έκανε κακό στον Ολυμπιακό. Όποτε και να λυθεί η συνεργασία των δύο πλευρών, είτε προλάβει να κατακτήσει τίτλους, είτε όχι, θα μείνει στις μνήμες μας, σαν ένας προπονητής που δούλεψε με επαγγελματισμό.

ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ

Μετά από ενάμιση χρόνο δουλειάς αρχίζει να κρίνεται για το ποιο είναι το ταβάνι των δυνατοτήτων του Μαρτίνς. Πλέον έχουμε μία σαφή εικόνα και η δική μου εκτίμηση είναι, πως με κάποιες εμμονές του περιορίζει τις δυνατότητες της δουλειάς του. Είναι ξεκάθαρο, πως ο Πορτογάλος κρίνεται από το εγχώριο πρωτάθλημα. Ο στόχος που έχει ο φετινός προπονητής του Ολυμπιακού είναι η κατάκτηση του τίτλου. Έχοντας λοιπόν την εικόνα των δύο ομάδων, πιστεύω πως χρειάζεται να βελτιωθούν κάποιες λεπτομέρειες για να κατακτήσει ο Ολυμπιακός με προπονητή τον Μαρτίνς το πρωτάθλημα.

Όπως έγραψα και στο προηγούμενο μου κείμενο, πρέπει να καταλάβει πως ο Ελ Αραμπί είναι φορ που μπορεί να βάλει πάνω από 15 τέρματα στο πρωτάθλημα και δεν επιτρέπεται να μοιράζει τον χρόνο με τον Γκερέρο, που είναι φορ των 6 γκολ. Με σέντερ φορ τον Γκερέρο, η για την ακρίβεια με τον τρόπο που διαχειρίζεται τους δύο φορ του συνολικά ο Μαρτίνς, ο Ολυμπιακός πρωτάθλημα δεν παίρνει. Πολύ απλά γιατί περιορίζει τον επιθετικό που μπορεί να του κάνει την διαφορά στο σκοράρισμα σε λιγότερα τέρματα από αυτά που μπορεί να του βάλει και δεν τον έχει καυτό. Έχουμε δύο παιχνίδια στην σειρά που ο Μαρτίνς φαίνεται να έχει πάρει το συγκεκριμένο μήνυμα.

ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΚΟΟΥΤΣΑΡΙΣΜΑ

Κατηγορείται για τον τρόπο που κοουτσάρει στην διάρκεια των αγώνων, η αλήθεια είναι πως σε αυτό το κομμάτι έχω δει χειρότερους προπονητές. Είναι αλήθεια πως άργησε να κάνει αλλαγές στο παιχνίδι με την Τότεναμ, όμως έχοντας χρησιμοποιήσει ο Μουρίνιο τον Έρικσεν στην δυάδα του άξονα χαμηλά ήταν αδύνατον να βγάλει από αυτόν τον χώρο τον Καμαρά και να περάσει τον Βαλμπουενά, ενώ είχε προβάδισμα στο σκορ.

Έχοντας στο μυαλό μου την φετινή χρονιά του Ολυμπιακού, το μεγαλύτερο λάθος στην συνολική διαχείριση αγώνα το έκανε στην Ξάνθη. Όλη η Ελλάδα ήξερε σε αυτό το παιχνίδι πως θα παίξει η Ξάνθη. Πως υπήρχε ένα μπλόκο και ο μόνος τρόπος για να του κάνει ζημιά η συγκεκριμένη ομάδα, ήταν να κατεβάσει χαμηλά ο Ραμίρεζ όλη την ομάδα και να τον περιμένει. Δεν είχε λογική που σε αυτό το παιχνίδι έπαιξε με Καμαρά, Μπουχαλάκη, Γκιγιέρμε, ούτε που περίμενε μέχρι το 60ολεπτό, για να κάνει τις αλλαγές. Συνολικά τα υπόλοιπα, είναι θέματα διαχείρισης και λεπτομέρειες που αν το αποτέλεσμα δεν στραβώσει, δεν πρόκειται να ασχοληθεί κανείς μαζί τους.

ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΥΡΕΣ ΤΡΥΠΕΣ

Το κύριο ερώτημα όμως που πρέπει να υπάρχει σε αυτές τις περιπτώσεις είναι τι φταίει και ο Μαρτίνς που το καλοκαίρι απολάμβανε την απόλυτη αναγνώριση βγαίνοντας θριαμβευτής από τρείς προκριματικούς γύρους βρίσκεται αυτήν την στιγμή σε μία τόσο δύσκολη θέση.

Στο ποδόσφαιρο μία ανορθογραφία στην βασική ενδεκάδα μπορεί να σε κρατήσει πίσω, πόσο μάλλον που στον Ολυμπιακό υπάρχουν δύο. Δύο σοβαρές αδυναμίες που κρατούν ένα επίπεδο πιο χαμηλά την ομάδα από το σημείο που θα μπορούσε να βρίσκεται με την δουλειά που κάνει εδώ και ενάμιση χρόνο ο Μαρτίνς.

ΉΘΕΛΕ ΔΥΟ ΣΤΟΠΕΡ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Η πρώτη τρύπα, δεν χρειάζεται και μεγάλη ανάλυση. Σε κάθε παιχνίδι του Τσάμπιονς Λιγκ, ταλαιπωρείται από την παρουσία του Μεριά. Ο Ολυμπιακός έφθασε να υπολογίζει πλέον σαν βασικό τον Αβραάμ, που τον περασμένο Ιανουάριο, αποκτήθηκε για να τιμηθεί. Έγινε λανθασμένη αξιολόγηση συνολικά το καλοκαίρι και ο Ολυμπιακός χρειαζόταν δύο βασικούς κεντρικούς αμυντικούς, δεν έφθανε μόνο ο Σεμέδο.

ΕΜΜΟΝΗ

Η δεύτερη μαύρη τρύπα που τον κρατά πίσω προέρχεται από την εμμονή του Μαρτίνς με τον Μπουχαλάκη. Ο Πορτογάλος προπονητής, έχει περιορίσει τις δυνατότητες της ομάδας του στον δημιουργικό τομέα με αυτήν την εμμονή. Το μεγαλύτερο του λάθος το έκανε το καλοκαίρι, όταν αρνιόταν να πάρει βασικό ποδοσφαιριστή σε αυτόν τον χώρο γιατί τον θεωρεί το δικό του μυαλό στον αγωνιστικό χώρο. "Ο πιο έξυπνος ποδοσφαιριστής που έχω προπονήσει" συνηθίζει να το τονίζει σε προσωπικές του συζητήσεις.

Ο Μπουχαλάκης πράγματι έχει μία ποιοτική μεταβίβαση και δίνει μία έξυπνη και σε άμεσο χρόνο αλλαγή κατεύθυνσης στο παιχνίδι της ομάδας του. Το γήπεδο όμως δείχνει πως αυτά τα στοιχεία μπορεί να τα προσφέρει σε παιχνίδι χαμηλής έντασης. Στους αγώνες υψηλού επιπέδου, ο Ολυμπιακός χρειαζόταν κάτι πολύ καλύτερο σε αυτόν τον χώρο. Η εικόνα του, αλλά και οι αριθμοί που έχουν καταγραφεί στα παιχνίδια των ομίλων αποδεικνύουν πως σε αυτόν τον χώρο η ομάδα έπρεπε να ψάξει για μία καλύτερη επιλογή. Μην σκεφτείτε πως για το Ελληνικό πρωτάθλημα που είναι και ο στόχος του Ολυμπιακού, ο Μπουχαλάκης είναι μία χαρά. Ο φετινός τίτλος, θα κριθεί σε ένα πρωτάθλημα με συνεχόμενα ντέρμπι, τα πλέι οφ θα είναι παιχνίδια με έντονο συναγωνισμό και πλεονέκτημα θα έχει η ομάδα που θα μπορεί να βγάλει πιο υψηλή ένταση εκείνη την περίοδο. Ο Ολυμπιακός στο ντέρμπι της περασμένης Κυριακής ήταν άλλη ομάδα από την στιγμή που πέρασε στο γήπεδο ένα 8άρι, που έπαιζε σε υψηλή ένταση.

ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΣΗ 8

Όμως είναι ξεκάθαρο πως το ποδόσφαιρο που πρέπει να παίζει μία ομάδα που χρειάζεται να ανοίγει ομάδες που παίζουν σε πολύ χαμηλά μέτρα, ακόμα και όταν παίζει με τον συνδιεκδικητή του πρωταθλήματος θέλει στην θέση 8 κάποιον που να μπορεί να παίζει με ένταση και ενέργεια αλλά και να έχει μεγαλύτερη ποιότητα από τον Καμαρά. Οι αριθμοί των τριών κεντρικών χαφ του Ολυμπιακού στο πιο υψηλό επίπεδο λένε όλη την αλήθεια. Δείχνουν το πώς πρέπει να κινηθεί ο Ολυμπιακός από εδώ και μπρος και την ζημιά που έχει προκαλέσει η συγκεκριμένη εμμονή του προπονητή τους, στον ίδιο του τον εαυτό.

Τα νούμερα αφορούν τα πέντε παιχνίδια στον όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ. Για να είμαι δίκαιος προς τον Μπουχαλάκη, τα καταγράφω ανά 90λεπτό, καθώς ο Γκιγιέρμε, έχει παίξει τέσσερα 90λεπτά, ο Καμαρά δύο 90λεπτά, μία φορά βγήκε στο 88'και μία φορά στο 87ολεπτό. Ο Μπουχαλάκης μέσο όρο ανά παιχνίδι παίζει 78,2 λεπτά. Κάτι φυσικά που τον ευνοεί, καθώς βγήκε για να απαλλαγεί στα μέσα των δευτέρων ημιχρόνων στα δύο παιχνίδια με την Μπάγερν και στο Λονδίνο, που αποκλείεται αν έμενε στο γήπεδο, να έπιανε στην συνέχεια τα νούμερα του μέσου όρου του. Για να έχουμε όμως ένα δίκαιο δείγμα, οι αριθμοί και των τριών παικτών δεν είναι ανά αγώνα, αλλά ανά 90λεπτό.

Ο Γκιγιέρμε έχει 60,5 απλές επαφές με την μπάλα, 2,5 κερδισμένα τάκλιν, στα 4,5 που επιχειρεί. Του έχουν καταγραφεί0,5κλεψίματα, 1,5 clearances,0,8 shot blocked, 1,3 pass blocked.Δίνει 44,8 εύστοχες πάσες, με 87,2%, 1 Κeypasses, κερδίζει 0,5 μονομαχίες στον αέρα, χάνει 1,5.

Ο Μπουχαλάκης έχει 38,2 απλές επαφές με την μπάλα, 1,1 κερδισμένα τάκλιν, στα 2,3 που επιχειρεί. Του έχουν καταγραφεί1,6κλεψίματα, 1,4 clearances, 0,7 shot blocked, 0 pass blocked.Δίνει 33,8 εύστοχες πάσες, με 85,8%, 1,1 Κeypasses, κερδίζει 1,1 μονομαχίες στον αέρα χάνει 1,1.

Ο Καμαρά έχει 55,77 απλές επαφές με την μπάλα, 2 κερδισμένα τάκλιν σε 3,3 που επιχειρεί. Του έχουν καταγραφεί, 1κλεψίματα, 0,8 clearances, 0,5 shot blocked,0,8 pass blocked.Δίνει 39,1 εύστοχες πάσες με 72.25% ευστοχία, 0,5 Κeypasses, κερδίζει 1,5 μονομαχίες στον αέρα, χάνει 2,0.

ΚΑΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ 8

Οι αριθμοί αποδεικνύουν ξεκάθαρα αυτό που ανέφερα παραπάνω. Ο Ολυμπιακός θέλει κάτι καλύτερο από τους Μπουχαλάκη, Καμαρά δίπλα στον Γκιγιέρμε. Από τον Γκιγιέρμε, παίρνει την συμμετοχή που χρειάζεται στον συγκεκριμένο χώρο, δίπλα του όμως δεν υπάρχει η απαιτούμενη βοήθεια. Στα δύο παιχνίδια με την Μπάγερν και σε αυτό στο Λονδίνο, ο Μπουχαλάκης ήταν ο ποδοσφαιριστής με τις λιγότερες απλές επαφές μπάλας στο γήπεδο. Δεν γίνεται σε αυτόν τον χώρο να μην έχεις συμμετοχή από τον ποδοσφαιριστής σου. Βλέποντας τα νούμερα του γίνεται ξεκάθαρο πως όσο ανεβαίνει το επίπεδο του αγώνα, τόσο λιγότερο εμφανίζεται στο γήπεδο ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής. Με τον ΠΑΟΚ, το κύριο πρόβλημα του Ολυμπιακού στο πρώτο μέρος ήταν οι πολλές λανθασμένες πάσες που βγήκαν προς την επιθετική τετράδα. Επίσης από τα νούμερα προκύπτει πως ο Καμαρά προσφέρει μεγαλύτερη συμμετοχή, αλλά δεν συνεισφέρει δημιουργικά και είναι επικίνδυνο να έχεις σε αυτό τον χώρο ποδοσφαιριστή που κάνει 27,75% άστοχες μεταβιβάσεις.

Προσέξτε, δεν ακυρώνω τον Μπουχαλάκη. Ο ποδοσφαιριστής έχει προσόντα και αρετές, που μπορούν σε βάθος μίας χρονιάς να βοηθήσουν μία ομάδα με πολλές υποχρεώσεις όπως ο Ολυμπιακός. Σε μία ομάδα όμως που χτίζεται από πέρυσι το καλοκαίρι σε αυτόν τον χώρο έπρεπε ο προπονητής να αντιληφθεί πως χρειαζόταν κάτι καλύτερο. Ο Μαρτίνς ήθελε τον Μπουχαλάκη στο γήπεδο, όμως το γήπεδο δείχνει πως αυτή η εμμονή περιορίζει τις δυνατότητες εξέλιξης της δουλειάς του.

Δεν πιστεύω πως η λύση, αυτήν την στιγμή για τον Ολυμπιακό είναι να αλλάξει προπονητή. Είναι ξεκάθαρο πως χρειάζονται απλά κάποιες λεπτομέρειες για να έρθουν οι επιτυχίες μέσα από το ποδοσφαιρικό πλαίσιο που έχει βάλει την ομάδα ο Μαρτίνς. Διάθεση για να δοθούν οι αμοιβαίες εξηγήσεις χρειάζεται και να προχωρήσει η ομάδα σε έναν δρόμο που θα εγγυάται την δική της βελτίωση.

Photo Credits: Eurokinissi