Μεγάλη απόσταση με Δώνη
Θα είναι καταστροφικό για τον Παναθηναϊκό να ζήσει ξανά μία σεζόν όπως η τελευταία του Μαρίνου Ουζουνίδη. Είναι επιβεβλημένο να βρεθεί μία λύση, έστω συμβιβαστική ανάμεσα σε Γιώργο Δώνη και διοίκηση, είτε για συνέχιση της συνεργασίας είτε για το τέλος της. Γράφει ο Τσάρλυ.
Στον Παναθηναϊκό εδώ και καιρό είναι ξεκάθαρο πως υπάρχει διάσταση απόψεων μεταξύ του Τσάβι Ρόκα και του Γιώργου Δώνη, αλλά και πως ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ, Γιάννης Αλαφούζος φαίνεται διατεθειμένος να ακολουθήσει το πλάνο του Ισπανού τεχνικού διευθυντή.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΡΙΕΤΕΣ
Σε αυτές τις περιπτώσεις ο κόσμος νιώθει την ανάγκη να επιλέξει πλευρά. Προσωπικά, ποτέ δεν κατάλαβα αυτή τη λογική. Δηλαδή, το λόγο που, ενώ είσαι εκτός από μία διαδικασία, επιλέγεις να ταυτιστείς με κάποιου τα επιχειρήματα και όχι να παρακολουθείς τα πράγματα από απόσταση. Στην προκειμένη περίπτωση, πάντως, και οι δύο πλευρές έχουν τους λόγους τους να πιστεύουν πως έχουν δίκιο.
Το πραγματικό πρόβλημα το δημιουργεί το τριετές που υπέγραψε ο Γιάννης Αλαφούζος στον Γιώργο Δώνη το καλοκαίρι του 2018. Είναι μεγάλο λάθος να κάνεις μακροχρόνια συμβόλαια σε έναν προπονητή. Πολλοί άνθρωποι του ποδοσφαίρου, για να δικαιολογούν τη θέση τους και να έχουν και μία ασπίδα προστασίας σε περίπτωση που τα πράγματα δεν πάνε καλά, μιλάνε με στόμφο για μακροχρόνια πρότζεκτ. Στην πράξη, όμως, ο χρόνος στο ποδόσφαιρο κυλάει τελείως διαφορετικά και η πραγματικότητα που δημιουργείται σε κάνει να αντιλαμβάνεσαι πως δεν σου επιτρέπει λάθη.
Αν πιστεύεις πως πρέπει να επενδύσεις σε έναν προπονητή, ένα διετές συμβόλαιο είναι αρκετό, για να υπάρχει ένας ολοκληρωμένος κύκλος για να κριθεί. Θα ήταν όλα τελείως διαφορετικά, αν ο Γιώργος Δώνης δεν είχε ακόμα ένα χρόνο συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό, πιστεύω πως θα υπήρχε και ένα πιο ειλικρινές πλαίσιο για να γίνουν οι συζητήσεις. Σήμερα είναι ξεκάθαρο πως ακόμα και αν παραμείνει στον Παναθηναϊκό αυτό θα έχει να κάνει με το συμβόλαιο που έχει υπογράψει.
ΑΠΟΚΟΜΜΕΝΟΣ
Μετά από το ξέσπασμα που είχε ο Γιώργος Δώνης στις 20 Φεβρουαρίου, είναι τελείως αποκομμένος από το πλάνο για τον σχεδιασμό της επόμενης σεζόν, τον οποίο έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου ο Τσάβι Ρόκα. Ενοχλήθηκε αρκετά ο Γιάννης Αλαφούζος από το ξέσπασμα Δώνη και από δημοσιεύματα που ακολούθησαν. Η πραγματικότητα που υπάρχει μέσα από όσα προκύπτουν από το ρεπορτάζ, είναι σαν να γίνεται μία προσπάθεια για να οδηγηθεί ο προπονητής σε παραίτηση.
Είναι κάτι που το ζήσαμε στον Παναθηναϊκό και την τελευταία χρονιά του Ουζουνίδη. Ο Αλαφούζος ήταν ενοχλημένος από διάφορα πράγματα τα οποία έβγαιναν προς τον τύπο, τα οποία θεωρούσε πως είχαν σαν πηγή τους, τον τότε προπονητή του Παναθηναϊκού και αποφάσισε να τον οδηγήσει στην αποχώρηση και έκανε πράγματα, τα οποία έφεραν σε πολύ δύσκολη θέση τον σύλλογο αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό.
Ο ΡΟΚΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΑΥΤΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ
Θα είναι καταστροφικό να ζήσουμε ξανά μία παρόμοια κατάσταση. Είναι επιβεβλημένο να βρεθεί μία λύση, είτε συμβιβαστική ανάμεσα στις δύο πλευρές, ώστε να βρεθεί ένα κοινό πλαίσιο συνεργασίας για να πορευτούν για την τελευταία χρονιά του συμβολαίου του Δώνη, είτε να βρεθεί ο τρόπος να προχωρήσει ο Παναθηναϊκός χωρίς τον Δώνη, κάτι που είναι φανερό πως θα εξυπηρετούσε και τον νέο τεχνικό διευθυντή.
Προσέξτε όποια και να είναι κάποιου η άποψη για τον Γιώργο Δώνη, δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Τσάβι Ρόκα που θέλει να δουλέψει με έναν τεχνικό τον οποίο θα τον έχει προσλάβει ο ίδιος. Είναι πολύ σημαντικό για έναν τεχνικό διευθυντή να κάνει αυτός την επιλογή του προπονητή. Να πάρει έναν χρόνο που θα του επιτρέψει να κάνει τις συζητήσεις του με προπονητές που θεωρεί πως κουμπώνουν στο πλάνο του και να επιλέξει τον κατάλληλο. Τον άνθρωπο που θα συμφωνήσουν σε κάποιες κοινές ιδέες και θα έρθει να υλοποιήσει πράγματα τα οποία έχει ο Ρόκα στο μυαλό του, για το πρότζεκτ που έχει αναλάβει.
ΔΙΑΦΩΝΙΕΣ
Ο Δώνης προσλήφθηκε σε μία διαφορετική διαδικασία, μίλησε με άλλους ανθρώπους και είναι φυσικό να έχει τις δικές του ιδέες για το ποδόσφαιρο και μία δική του προσέγγιση. Υπάρχουν διαφωνίες που έχουν έρθει στα αυτιά μου, που έχουν δημιουργηθεί ανάμεσα στους δύο άνδρες, που και οι δύο πλευρές από την μεριά τους έχουν το δικό τους δίκιο. Για παράδειγμα η περίπτωση Βαγιαννίδη που μας απασχόλησε το τελευταίο διάστημα.
Ασφαλώς και υπήρχε από την αρχή θέμα στην διαπραγμάτευση με την πλευρά του ποδοσφαιριστή και κυρίως με το γεγονός πως δεν ήξεραν ποιόν πρέπει να πρωτοπροσεγγίσουν για να βρουν μία άκρη, πιστεύουν όμως πως τους δυσκόλεψε και ο τρόπος που τον αντιμετώπισε ο προπονητής. Δεν τους βοήθησε που δεν του έδωσε χρόνο, παρότι ο Γιόχανσον ήταν σε τελευταία χρονιά συμβολαίου και επίσης που δεν τον υπολόγιζε ως δεξί μπακ.
Ο Δώνης, ως προπονητής, ήθελε την ασφάλεια του, πιθανότατα έβλεπε πως ο παίκτης δεν είναι έτοιμος και επίσης τον φοβόταν για δεξί μπακ. Θεωρούσε πως την πλευρά μπορεί να την πάρει μόνο σε σύστημα με τριάδα στην άμυνα και στο 4-2-3-1 χώρος για αυτόν υπάρχει στα δεξιά της επίθεσης. Ο Ρόκα από την πλευρά του, είχε το δικό του δίκιο να πιστεύει πως αν η ομάδα κρατούσε τον παίκτη, θα έπρεπε να τον βοηθήσει να κάνει καριέρα σαν μπακ, γιατί μόνο σε αυτήν την θέση μπορούσε να πουληθεί. Όπως δίκιο έχει και ο προπονητής που σε κάθε παιχνίδι κοιτά τι θεωρεί ο ίδιος καλύτερο για την ομάδα του.
ΔΕΝ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΩΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ
Είναι διαφορετικό το να κριθεί ο Δώνης ως προπονητής και κατά πόσο οι σκέψεις του βοήθησαν τον Παναθηναϊκό ή όχι, από το να κρίνεται από το αν είναι σύμφωνος με το πλάνο που ακολουθείται. Από τις 20 Φεβρουαρίου με τον πιο ξεκάθαρο και κάπως άκομψο τρόπο, ο προπονητής έδειξε πως δεν είναι διατεθειμένος να υπηρετήσει το συγκεκριμένο πλάνο.
Δεν μπορεί να πει κανείς πως κάποιος από τους δύο έχει άδικο, απλά υπάρχει διαφορετική οπτική. Το ζητούμενο είναι τι πιστεύει η διοίκηση ότι είναι σωστό για την ομάδα, ποιο είναι το σχέδιο. Είναι ξεκάθαρο πως το πλάνο είναι να μπουν στην ομάδα νέοι παίκτες σε ηλικία και να στηριχτούν από τον προπονητή, ώστε να δημιουργηθούν περιουσιακά στοιχεία και όχι να επιτρέψουν σε έναν προπονητή να κάνει αυτό που πιστεύει πως είναι καλύτερο απλά για να είναι πιο ανταγωνιστική η ομάδα στο επόμενο παιχνίδι.
Θα μου πείτε πως αυτό το σχέδιο υπηρέτησε για δύο χρόνια ο Δώνης, σύμφωνα όμως με την διοίκηση και τον Ρόκα απέτυχε να δημιουργήσει αξία. Απέτυχε να δημιουργήσει ποδοσφαιριστές με μεταπολιτική αξία.
ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΑΝΑΡΧΙΑΣ
Δεν υπάρχει σωστό και λάθος, αλλά μία πραγματικότητα, την οποία οι περισσότεροι και με το δίκιο τους δεν μπορούν να τη δεχτούν. Ο ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού είναι ο Γιάννης Αλαφούζος, αυτός χαράζει και τον σχεδιασμό. Το πρόβλημα είναι πως για ένα μεγάλο διάστημα το είχε ξεχάσει και ο ίδιος και έχει δημιουργήσει συνθήκες αναρχίας.
Δημιούργησε συνθήκες να θεωρείται φυσιολογικό ένας προπονητής, να κατακεραυνώνει δημόσια τις επιλογές της διοίκησης και στη συνέχεια να παραμένει στο πόστο του, χωρίς κανένα κόστος. Κι ο ίδιος ο Δώνης γνωρίζει πως αυτό που έκανε στις 20 Φεβρουαρίου δεν θα μπορούσε να το κάνει σε κανέναν άλλον σύλλογο από όσους έχει δουλέψει. Ο Παναθηναϊκός έζησε αυτήν την καταστροφική πραγματικότητα για περισσότερο από μία σεζόν, με τον Μαρίνο Ουζουνίδη και δεν πρέπει να την ξαναζήσει.
ΔΥΟ ΔΡΟΜΟΙ
Υπάρχουν δύο δρόμοι, αλλά και μία ανάγκη να ξεκαθαρίσει η κατάσταση. Ο Αλαφούζος θα πρέπει να μιλήσει με τον προπονητή και να βρει μαζί του, μία χρυσή τομή. Η οποία είτε θα οδηγεί σε απομάκρυνση του, είτε στο να εξαντλήσει το συμβολαίου του, κάνοντας και οι δύο πλευρές τις αμοιβαίες υποχωρήσεις. Δεν γίνεται να επαναλάβει τα ίδια λάθη. Να αφήσει την ομάδα με έναν προπονητή, όπου ο ίδιος έχει κάνει τα πάντα να του χαλάσει την ψυχοσύνθεση.
Ένα είναι σίγουρο, είναι εύκολο ο Παναθηναϊκός να βρει καλύτερο προπονητή από τον Δώνη, αλλά πολύ πιο εύκολο να βρει κάποιον πολύ χειρότερο, κάτι που ο Γιάννης Αλαφούζος το γνωρίζει καλά. Το σημαντικό όμως είναι διοίκηση, τεχνικός διευθυντής και προπονητής να δεχτούν να υπηρετήσουν το ίδιο πλάνο και σε αυτό το κομμάτι υπάρχει μεγάλη απόσταση.
Photo Credits: Eurokinissi
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
