Φαντάζει σαν να έχει την υποχρέωση να κερδίσει τον ΠΑΟΚ για να επιστρέψει η ομάδα και το κλίμα σε μία κανονικότητα.

Ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του ένα δύσκολο και απαιτητικό παιχνίδι με την Τότεναμ, όμως με το κλίμα που έχει δημιουργηθεί μοιάζει σαν ο στόχος να είναι ο αγώνας στο Λονδίνο να περάσει με την μικρότερη δυνατή ζημιά, από πλευράς δυνάμεων και ψυχολογίας.

ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΣΕΖΟΝ

Είναι ξεκάθαρο πως για τον Ολυμπιακό, δύο χρόνια χωρίς τίτλο είναι πολύ μεγάλο διάστημα. Η διοίκηση πέρυσι στήριξε τον Μαρτίνς, αλλά φέτος του βάζει την υποχρέωση να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Λογικό, καθώς δεν γίνεται να υπάρξει στην ιστορία του συλλόγου πετυχημένος προπονητής, που έκατσε δύο συνεχόμενα χρόνια και δεν σήκωσε τον τίτλο.

Υπάρχει όμως κι άλλη μία πραγματικότητα, η οποία βλέπω πως δεν έχει γίνει κατανοητή. Το φετινό πρωτάθλημα, δεν είναι όπως τα προηγούμενα,θα κριθεί στα πλέι οφ. Σε ένα πρωτάθλημα που θα ξεκινήσει στις 7 Μαρτίου και θα διαρκέσει μέχρι τις 17 Μαΐου.

ΑΛΛΑΖΕΙ Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΟΡΜΑΡΙΣΤΕΙΣ

Σε αυτό το διάστημα θα διεξαχθούν δέκα αγωνιστικές, όλες ντέρμπι και εκεί θα κριθούν τα πάντα. Η λογική λέει, πως το πρωτάθλημα θα κατακτήσει, η ομάδα που θα είναι φορμαρισμένη εκείνη την περίοδο. Οπότε υπάρχει χρόνος για ηρεμία, αλλά και κτίσιμο μίας καθημερινότητας που θα επιτρέπει να είσαι καλά στο τέλος της σεζόν.

Στα πρωταθλήματα που έχουμε συνηθίσει των δύο γύρων, ο στόχος των προπονητών είναι οι ομάδες να είναι καλά Οκτώβριο, Νοέμβριο και στις αρχές του έτους. Σε αυτά τα διαστήματα κρίνονται όλα και αν πάρεις κεφάλι, τα κομβικά παιχνίδια είναι συγκεκριμένα.

Φέτος ακόμα και ένα μικρό προβάδισμα να πάρεις μέχρις τις γιορτές, καλύπτεται καθώς στο δεύτερο μισό, ακολουθεί ένας Γολγοθάς.Ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ θα παίξουν μετά τις γιορτές άλλες τρεις φορές μεταξύ τους και θα χρειαστούν να δώσουν πολλά ντέρμπι μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος. Με λίγα λόγια εξηγώ πως δεν χρειάζεται να υπάρχει τόσο μεγάλη πίεση, η οποία δεν λειτουργεί και σαν καλύτερος σύμβουλος.

Ο ΜΑΡΤΙΝΣ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΟ

Πέρα από τα δεδομένα που υπάρχουν για τον στόχο, φαίνεται πως οι επιλογές του Μαρτίνς βρίσκονται στο μικροσκόπιο. Είναι φανερό πως εξετάζεται το αν ο Πορτογάλος τεχνικός είναι ικανός να οδηγήσει τον Ολυμπιακό στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Μοιάζει σαν να έχει την υποχρέωση νίκης για να μπορέσει με ηρεμία να συνεχίσει τη δουλειά του. Υπάρχουν κάποιες πραγματικότητες που δεν γίνεται να τις αγνοήσουμε. Ο Μαρτίνς είναι δουλευταράς, έχει βοηθήσει τον σύλλογο με την παρουσία του αυτό το ενάμιση χρόνο να λύσει διάφορες παθογένειες των προηγούμενων ετών, όμως το τελευταίο διάστημα η ομάδα παρουσιάζεται κουρασμένη, υπάρχει πρόβλημα στα εκτός έδρας παιχνίδια και κάποια θέματα διαχείρισης σηκώνουν κουβέντα.

ΚΟΥΡΑΣΗ

Το γεγονός πως οι ποδοσφαιριστές είναι κουρασμένοι, το είχα αναφέρει, μετά από το παιχνίδι στο Μόναχο. Ασφαλώς και δεν είναι παράλογο, οι ερυθρόλευκοι ξεκίνησαν πολύ νωρίς την σεζόν, έδωσαν έξι απαιτητικά προκριματικά παιχνίδια, έχουν φάει μεγάλο βάρος συγκεκριμένοι ποδοσφαιριστές και δεν πρέπει να ξεχνάμε πως είναι και η μοναδική ομάδα στην χώρα που έχει ευρωπαϊκές υποχρεώσεις.

Ο Ολυμπιακός, έχει βγάλει πιο βαρύ πρόγραμμα από τον ανταγωνιστή του και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί παράλογο πως έχει μία κάμψη στην απόδοση του. Με δεδομένο πως δεν υπάρχει και καμία κάψα για επιτυχία φέτος στην Ευρώπη και ο στόχος με την συμμετοχή στους ομίλους φαίνεται να έχει επιτευχθεί, μπορεί να χαρακτηριστεί και σωστή περίοδος να περάσει μία μικρή κάμψη ο Ολυμπιακός, καθώς ο στόχος θα πρέπει να είναι η ομάδα να ανεβαίνει όσο μπαίνουμε στην τελική ευθεία.

Από εκεί και πέρα, υπάρχει η συζήτηση για το αν ο Μαρτίνς χειρίζεται σωστά το ρόστερ του, όχι όμως για το επίπεδο της καθημερινής δουλειάς που κάνει. Τουλάχιστον δεν έχει πέσει στην αντίληψη μου κάτι τέτοιο.

ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ

Από την στιγμή λοιπόν που κανείς δεν κατηγορεί τον Μαρτίνςγια την καθημερινή του δουλειά, σε αξιολόγηση μπαίνει η δυσκολία που υπάρχει στα εκτός έδρας παιχνίδια, αλλά και οι επιλογές του Πορτογάλου τεχνικού.

Θα ήταν πάντως παράλογο κάποια στιγμή μέσα στην σεζόν, να μην φαινόταν η απουσία του Φορτούνη. Ο Ολυμπιακός δυσκολεύεται να διασπάσει οργανωμένες άμυνες και μακριά από το Καραϊσκάκης έχει πετύχει μόλις δύο νίκες στο γκολ, σε 5 εκτός έδρας παιχνίδια, μετρά τρεις ισοπαλίες και έχει βρει μόλις 5 φορές τον δρόμο προς τα δίχτυα.

Το πρόβλημα έγινε ακόμα μεγαλύτερο το τελευταίο διάστημα που χτύπησε ο Βαλμπουενά. Το παιχνίδι της Νέας Σμύρνης αποδεικνύει πόσο κομβική είναι η συγκεκριμένη θέση, για να μπορέσει να βγουν με σωστό τρόπο οι επιθέσεις. Στο πρώτο ημίχρονο, ο Ολυμπιακός, απειλούσε μόνο από ατομικές του Ποντένσε, που έχει την ικανότητα να αναστατώσει τις αντίπαλες άμυνες, να κάνει σωστά όλη την δουλειά, όμως και να τα χαλάσει όλα στο τελείωμα.

Όταν δεν υπάρχει η σωστή τελική συνεργασία και στην κορυφή της επίθεσης, ο φορ σου δεν έχει το εύκολο γκολ, η κατάσταση γίνεται δύσκολη ακόμα και με πολύ κατώτερες ομάδες.

Εδώ θέλω να ξεκαθαρίσω πως υπάρχουν δύο διαφορετικές συζητήσεις. Είναι άλλη κουβέντα, το αν ο Μάρτινς έχει ευθύνη που ο Ολυμπιακός πέταξε δύο βαθμούς στην Νέα Σμύρνη και τελείως διαφορετική το αν πρέπει να παραμείνει στον σύλλογο.

Ασφαλώς και αν δει κάποιος τη φάση που δέχεται αυτό το πολύ σκληρό γκολ ο Ολυμπιακός, προκύπτει ξεκάθαρη ευθύνη της μισής ομάδας, όμως ο Μαρτίνς δεν έκανε αυτό που έπρεπε για να βοηθήσει να τελειώσει το παιχνίδι.

ΘΕΜΑΤΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ

Πολλά μπορούν να μπουν σε κουβέντα, όσο αναφορά στη διαχείριση του Πορτογάλου τεχνικού. Έχουν γραφτεί, για την μικρή συμμετοχή του Μπενζιά, που έφυγε και ο Νοέμβριος και ακόμα δεν έχει γίνει αντιληπτό αν μπορεί να προσφέρει. Δεν φρόντισε ο προπονητής να εκμεταλλευτεί την απουσία του Βαλμπουενά για να τον περάσει μέσα στην ομάδα και να υπάρχει μία σίγουρη άποψη για τον Αλγερινό.

Η επιμονή του στον Λοβέρα που έχει πάρει πολύ περισσότερες ευκαιρίες από τον Ραντζέλοβιτς που έχει δείξει περισσότερα πράγματα στον χρόνο που έχει πάρει και ένας συνολικός φόβος για να πάρει κάποια ρίσκα που θα βοηθούσαν να κερδίσει πιο εύκολα κατώτερες ομάδες.

ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΛΑΘΟΣ

Για παράδειγμα δεν έχει λογική που στην Νέα Σμύρνη απέναντι σε έναν αντίπαλο που δεν μπορούσε να απειλήσει κράτησε μέχρι το 90ό λεπτό στον πάγκο τον Ελ Αραμπί. Πολλά πράγματα είναι και συμπτώσεις, όμως φαίνεται σαν η μπάλα να τιμωρεί μία φοβική διαχείριση από τον Πορτογάλο.

Στις δύο από τις τρεις ισοπαλίες που έχει φέρει ο Ολυμπιακός στο πρωτάθλημα υπήρξε ένα κοινό σημείο. Οι ερυθρόλευκοι είχαν προηγηθεί με 0-1, ο Μαρτίνς κράτησε τον Ελ Αραμπί στον πάγκο και ήρθε η ισοφάριση λίγο πριν μπούμε στις καθυστερήσεις.

Δεν είχε λογική, ούτε στο ντέρμπι στο ΟΑΚΑ, ούτε στην Νέα Σμύρνη, που δεν έριξε νωρίτερα τον πιο αποτελεσματικό επιθετικό του. Είναι και ενοχλητικό, να βλέπεις τον προπονητή σου, πρώτα να ισοφαρίζεται και μετά να ρίχνει τον πιο αποτελεσματικό του φορ στο γήπεδο. Πόσο μάλλον, όταν και στα δύο παιχνίδια, αυτό συμβαίνει στο 90όλεπτό.

ΤΟ ΠΙΟ ΦΑΝΕΡΟ ΛΑΘΟΣ

Πολλά μπορούν να μπουν σε συζήτηση. Κανένας δεν μπορεί να ξέρει τι βλέπει από τους Μπενζιά, Ραντζέλοβιτς, Λοβέρα στις προπονήσεις και τους διαχειρίζεται με αυτόν τον τρόπο, κανένας δεν μπορεί να πει πως δεν έχει άλλοθι ο Μαρτίνς για την κούραση που βγάζουν οι παίκτες του αυτήν την περίοδο, αυτό που για μένα είναι αδιαπραγμάτευτο και κάνει σημαντική ζημιά στον Ολυμπιακό είναι η διαχείριση των Γκερέρο, Ελ Αραμπί.

Είναι ένα θέμα, που το έχω αναφέρει ξανά. Όμως ο Μαρτίνς με αναγκάζει να επανέρχομαι. Ειδικά αυτό που συνέβη στην Νέα Σμύρνη ήταν ακραίο. Ο Ολυμπιακός, ξεκίνησε χωρίς δημιουργό και ταυτόχρονα χωρίς τον αποτελεσματικό του φορ.

ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΜΕ ΒΑΣΙΚΟ ΤΟΝ ΓΚΕΡΕΡΟ

Από πέρυσι έχει γίνει γνωστό πως ο Γκερέρο δεν έχει τα γκολ που χρειάζεται μία ομάδα για να πάρει πρωτάθλημα. Η διοίκηση για να λύσει αυτό το πρόβλημα έκανε μία στοχευμένη επιλογή με τον Ελ Αραμπί. Έναν επιθετικό που όπου και να έχει αγωνιστεί έχει πετύχει σημαντικό αριθμό τερμάτων και έχει την ικανότητα να απειλήσει και σε παιχνίδι χώρου αλλά και μέσα στην περιοχή.

Ο Μαρτίνς τον διαχειρίζεται με έναν παράξενο τρόπο και μοιάζει σαν να φροντίζει μόνιμα να του κόβει την φόρα. Έχει αποφασίσει κάτι που είναι παράλογο, να μοιράσει ισόποσα τον χρόνο στον Μαροκινό και στον Ισπανό. Δεν έχει λογική αυτό, είναι ξεκάθαρο πως με τον Γκερέρο φορ δεν μπορείς να βρεις τον αριθμό νικών που χρειάζεσαι για να πάρεις πρωτάθλημα.

ΕΧΕΙ ΜΟΙΡΑΣΕΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ

Η σωστή διαχείριση των δύο ποδοσφαιριστών είναι να καταλάβει ο καθένας τον ρόλο του. Δηλαδή πως ο Ελ Αραμπί είναι ο πρώτος φορ. Ο προπονητής του πρέπει να φροντίσει να τον έχει καυτό, δίνοντας του όσο γίνεται περισσότερο χρόνο και ο χρόνος για τον Γκερέρο θα είναι αυτός που είτε δεν θα μπορεί να πάρει ο Μαροκινός, είτε όταν θα κρίνει ο προπονητής πως τον χρειάζεται δίπλα του. Μέχρι σήμερα, ο Γκερέρο σε όλες τις διοργανώσεις έχει πάρει 1058 λεπτά και έχει πετύχει 4 γκολ και 2 ασιστ, οΕλ Αραμπί έχει πάρει 845 λεπτά και έχει πετύχει 7 τέρματα και 3 ασίστ.

Είναι αδικαιολόγητο να παίζει ο Γκερέρο περισσότερο χρόνο από τον Ελ Αραμπί, πόσο μάλλον όταν έχει περάσει η ομάδα αυτήν την διαδρομή. Δηλαδή μία περσινή περίοδο, που ο Ολυμπιακός με τον ίδιο προπονητή, είχε τεράστιο πρόβλημα αποτελεσματικότητας.

Οι ερυθρόλευκοι την περσινή σεζόν αν και είχαν περισσότερες τελικές δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν τον ΠΑΟΚ στην μάχη του πρωταθλητισμού και είχαν την υποχρέωση να βρουν τους ποδοσφαιριστές, που θα τους βοηθήσουν σε αυτήν την κατεύθυνση. Ο Μαροκινός είναι μία πραγματικά πολύ δυνατή μεταγραφή, όμως δεν αξιοποιείται όσοπρέπει.

Μοιάζει σαν να μην έχει φροντίσει ο προπονητής του να πάρει όσα μπορεί από αυτόν. Οι ομάδες που κάνουν πρωταθλητισμό τον επιθετικό που έχει το εύκολο γκολ κάνουν τα πάντα για να τον αξιοποιήσουν όσο περισσότερο μπορούν. Ο Μαρτίνς με τον Ελ Αραμπί δεν το κάνει.

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΟΙΑΖΕΙ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ

Καμία φορά τα πράγματα είναι πιο απλά από ότι φαίνεται και στην συγκεκριμένη περίπτωση, κανείς δεν υπάρχει που να ισχυρίζεται πως ο Μαρτίνς έχει δημιουργήσει μία χαοτική κατάσταση. Τα πράγματα μοιάζουν και είναι ελεγχόμενα.

Αυτό που χρειάζεται ο Ολυμπιακός είναι να καταλάβει σαν οργανισμός πως το σημαντικό είναι η ομάδα να είναι αυτή που πρέπει μετά τον Μάρτιο, όταν θα έχει και σαν μεταγραφή τον Φορτούνη και θα μπορεί να παίξει με τον Φορτούνη δεκάρι και τον Βαλμπουενά δεξιά, σχηματισμός που δημιουργικά μπορεί να πάει σε άλλο επίπεδο τον Ολυμπιακό και να πει κάποιος στον Μάρτινς πως με τον Γκερέρο βασικό φορ δεν παίρνεις πρωτάθλημα και πως επίσης για να κάνεις πρωταθλητισμό είναι πολύ σημαντικό να κρατάς τον φορ σου καυτό.

Ο Ολυμπιακός στα περισσότερα από τα πρωταθλήματα που κατέκτησε ο βασικός του φορ ήταν πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος και σε κάθε περίπτωση, πάντοτε πήγαινε σε πολλά τέρματα. Πέρυσι ο ΠΑΟΚ, στον πρώτο γύρο βασίστηκε σημαντικά στα γκολ του Πρίγιοβιτς για να πάρει προβάδισμα. Είναι μεγάλο το λάθος που κάνει ο Μαρτίνς, που δεν φροντίζει μέσα από την διαχείριση τους, να αναδείξει το επιθετικό όπλο της ομάδας και να τον φθάσει στους αριθμούς που μπορεί.

Αν έχει μία αδυναμία ο Μαρτίνς είναι πως δεν έχει κάνει ποτέ πριν έρθει στον Ολυμπιακό, πρωταθλητισμό και αυτό του βγαίνει τόσο στην πίεση που εμφανίζεται στις αντιδράσεις του και σε κάποιες επιλογές διαχείρισης όπως στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, την περίεργη σύνθεση στο Βελιγράδι, τον φόβο να κάνει πιο επιθετική την ομάδα του, όταν κερδίζει με ένα γκολ διαφορά κατώτερος και τον λανθασμένο τρόπο που διαχειρίζεται τους δύο φορ του. Εξακολουθώ να πιστεύω, πως είναι θέματα, που λύνονται με συζήτηση και δεν αρκούν για να αλλάξει προπονητής.

Photo credits: Eurokinissi