Επάγγελμα: Πρωταθλητής
Ο Παντελής Διαμαντόπουλος θαμπώθηκε με το γκολ του Ελ Αραμπί, γράφει για το ιδιαίτερο μενού της νίκης στο ΟΑΚΑ και υπενθυμίζει πότε πραγματικά κατακτήθηκε ο τίτλος.
Ήταν απλά το… βουλοκέρι στην κατάκτηση του τίτλου η νίκη επί της ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. Δε πήρε το πρωτάθλημα στην έδρα της Ένωσης ο Ολυμπιακός. Το πήρε εκείνο το βράδυ της Κυριακής, όταν η οξυδέρκεια του Ραντζέλοβιτς έστειλε τη μπάλα στα πόδια του Γιαννούλη στο γήπεδο της Τούμπας. Το 0-1 στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος, ήταν η οριστικοποίηση ότι το πρωτάθλημα, θα "έδενε" ξανά στο λιμάνι του Πειραιά.
Στο ΟΑΚΑ απλά ήταν η ευκαιρία για χαρές λόγω της μαθηματικής κατάκτησης, άσχετα αν ο Μαρτίνς δήλωσε ότι περιμένει τις αποφάσεις (αυτά τα λένε στον ΠΑΟΚ). Το πρωτάθλημα το πήρε ο Ολυμπιακός. Στο ίδιο γήπεδο που ο Ολυμπιακός θα προσπαθήσει να πάρει το ντάμπλ και μάλιστα με τον ίδιο αντίπαλο. Μέχρι τότε, υπάρχουν μέρες… Εγώ τώρα θέλω να σταθώ σε κάτι άλλο. Αν το 0- 1 του Ολυμπιακού, το είχε βάλει η Λίβερπουλ, η Ρεάλ, η Μπάγερν και δε ξέρω και εγώ ποια άλλη, στα site θα είχαν ειδικό θέμα "δείτε τη γκολάρα του τάδε".
EΛ ΑΡΑΜΠΙ ΟΠΩΣ ΦΑΝ ΜΠΑΣΤΕΝ
Στις εκπομπές, θα ούρλιαζαν οι παλαίμαχοι, θα τράβαγαν τα μαλλιά τους και όλα αυτά που κάνουν για να τραβήξουν τηλεθέαση. Το γκολ θα έπαιζε όλη την εβδομάδα και θα γινόταν και τρέιλερ κάποιας εταιρείας για διαφήμιση προϊόντος. Οι Πειραιώτες δε θα τα ζήσουν αυτά. Εξαιρώ τα site που ψάχνουν τα "κλικ" (λογικό) και στάθηκαν στη γκολάρα. Οι εκπομπές ασχολούνται με διαιτησίες και αμπαλοσύνες των συντελεστών και οι εταιρείας δε προτιμούν το ποδόσφαιρο για διαφήμιση.
Ωστόσο, ο Μπουχαλάκης έβγαλε με τη μια τη μπάλα, ο Μασούρας την άφησε να κυλήσει μπροστά του και έβγαλε την καλύτερη σέντρα που έχει βγάλει στη ζωή του με το αριστερό πόδι. Και ο Ελ Αραμπί, το έκανε πιο δύσκολα και από τον Φαν Μπάστεν. Γιατί ο τεράστιος Ολλανδός, ήταν έτοιμος, με απόλυτη ισορροπία και "σκότωσε" τον Ντασάεφ. Ο Ελ Αραμπί, "πέταξε" έκανε το τέλειο γυριστό, στο τέλειο σημείο και ούρλιαξε από ευτυχία. Είναι το γκολ της χρονιάς. Σε δημιουργία, σε εκτέλεση, σε σημασία. Σε όλα!
Το θέμα είναι ότι η ομάδα μπήκε στο ΟΑΚΑ σα να μην έχει σταματήσει να παίζει. Άσχετα αν το σταμάτησε στο ημίχρονο. Η αλήθεια όμως είναι, ότι αυτά τα playoffs μαζί και με το ματς κυπέλλου, είναι για τον Ολυμπιακό σα να ‘χουν γίνει συνεχόμενα. Δίχως διακοπή!!! Η ΑΕΚ είχε απουσίες (ήταν επιλογή της), αλλά οι ερυθρόλευκοι τής έκαναν τη ζωή ακόμη πιο δύσκολη, διαλύοντας όσα προσπάθησε να εμπνευστεί αρχικά ο Καρέρα. Ο Ιταλός αναγκαστικά, βλέποντας τον αντίπαλό του να μοιάζει ότι παίζει με… 18 και όχι με 11 παίκτες, έκανε αλλαγή στο 30’. Πλήρωσε το… μάρμαρο ο Αλμπάνης, μπήκε τρίτο στόπερ, μαζεύτηκε κόσμος στον άξονα, αλλά η μοίρα της Ένωσης ήταν γραμμένη.
ΔΙΑΦΟΡΑ ΔΥΝΑΜΙΚΟΤΗΤΑΣ
Η διαφορά δυναμικότητας, επιπέδου και κίνησης στον αγωνιστικό χώρο, γινόταν αντιληπτή, ακόμη και από το πάσαραν οι παίκτες των δυο ομάδων. Ο Ολυμπιακός ανάγκασε την ΑΕΚ να ακολουθήσει το παιχνίδι του αδύναμου. Μια μακρινή μπαλιά, μπας και ο Λιβάγια ή ο Αραούχο, καταφέρουν να κάνουν κάτι. Δύσκολο όμως σε έναν Ολυμπιακό που και τα δυο μπακ επιστρέφουν γρήγορα, αλλά και ο Μπα είναι σε τρομερή κατάσταση υποστηρίζοντας άψογα τον Σεμέδο.
Τι έμενε για τον Ολυμπιακό; Να βάλει το γκολ όσο πιο γρήγορα γινόταν. Ο Φορτούνης ξεκίνησε στο… γραφικό της Nova και στο μυαλό των δημοσιογράφων αριστερά. Ως εκεί. Ο Μαρτίνς σιγά μην αφήσει έναν ταλαντούχο ποδοσφαιριστή να παραστήσει το αριστερό εξτρέμ. Αφημένος από τον προπονητή του ο Κώστας έβγαλε μπόλικο μέρος του ταλέντου του. Και με ιδιαίτερη ευκολία, συνεχίζοντας από εκεί που ‘χε αφήσει την ιστορία με τον ΠΑΟΚ. Έφυγε στα 45’ έχοντας μια σούπερ σέντρα στον Ελ Αραμπί, ο οποίος έκανε την τέλεια κεφαλιά, αλλά η μπάλα έξυσε το δοκάρι. Είχε ένα δικό του σουτ (ίδιο με το περσινό γκολ στο πρωτάθλημα απλά πιο αριστερά) που πήγε δοκάρι και την ασίστ στο 0- 2. Ήταν η επιβεβαίωση της κυριαρχίας του Ολυμπιακού, μετά το αριστούργημα που σας έγραψα στην αρχή του άρθρου.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΟΜΑΔΑ
Η ΑΕΚ δε μπορούσε να ακολουθήσει. Θα σας γράψω το πιο απλό. Γέμισαν τον άξονα οι κιτρινόμαυροι και ο Μπουχαλάκης , τους έπαιξε μόνος του. Τόσο εύκολα. Και προσέξτε: Μιλάμε για μια νοικοκυρεμένη ομάδα από τότε που ανέλαβε ο Καρέρα , που για να δεχθεί γκολ σε πρώτο ημίχρονο, έπρεπε ο αντίπαλος να κάνει όργια. Μόνο 7 τέρματα είχε δεχθεί η ΑΕΚ στο 45λεπτο και ο Ολυμπιακός της έβαλε 2. Θα μου πείτε "έλειπαν παίκτες". Σωστό, αλλά θέλησαν να λείψουν για να μπορούν να παίξουν στο κύπελλο.
Η ΑΕΚ βέβαια τιμώρησε -και λίγο- με ένα ίδιο νόμισμα τον αντίπαλό της. Γιατί -κρατηθείτε- οι ερυθρόλευκοι είχαν από τον Δεκέμβρη να φάνε γκολ εκτός έδρας (Ουάρντα) και το δέχθηκαν από τον Αραούχο. Ένα γκολ, που αν προσέξετε καλά, "προσπάθησαν" πολλοί οι Πειραιώτες να το φάνε. Η μπάλα γενικά για κανά τρίλεπτο δεν έφευγε από την περιοχή τους, προϊόν και του σωστού ανεβάσματος των κιτρινόμαυρων.
Δε το παράτησε η ΑΕΚ και πολύ καλά έκανε. Ήταν και πιο θαρραλέα στο δεύτερο μέρος, εκμεταλλευόμενη την "κοιλιά" που έκανε ο Ολυμπιακός. Έχω ξαναγράψει ότι δεν υπάρχει ομάδα στον πλανήτη που να μπορεί μετά την πανδημία να ‘χει σταθερό ρυθμό για 90 λεπτά. Δε γίνεται αυτό. Μαχητική η Ένωση με παίκτες που δεν έχουν παίξει και πολύ φέτος, είχε αγωνιστική αξιοπρέπεια στο δεύτερο 45λεπτο, έναν Σιμάνσκι που δε σταματούσε και βρήκε τρόπο να απειλεί και με στημένες μπάλες, αλλά και κλέβοντας μπάλες ψηλά, κάτι που είναι το σήμα κατατεθέν του αντιπάλου της.
Οι τρεις βαθμοί δεν έφυγαν από τον Ολυμπιακό, αφού ήλεγξε την κατάσταση μετά το 1- 2, οι αλλαγές ηρέμησαν και έφεραν και έξτρα ανάσες. Η αλήθεια για να μη σας κουράζω άλλο σε αυτό το άρθρο, είναι ότι οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού εμφανίστηκαν μετά την πανδημία αρκετά έτοιμοι και αυτό φυσικά αποτελεί εφαλτήριο μοιράσματος συγχαρητηρίων και στους προπονητές τους αλλά και στους ίδιους. Μια ομάδα που συνεχίζει να κερδίζει, σεβόμενη πάνω απ’ όλα τον ίδιο τον εαυτό της. Ξεκίνησε 23 Ιουλίου του ’19 και συνεχίζει παντού! Πραγματικά, μια πολύ καλή ομάδα…
Photo Credits: Eurokinissi
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
